Απλά για προβληματισμό....
http://www.youtube.com/watch?v=Blbzz...ature=youtu.be
Απλά για προβληματισμό....
http://www.youtube.com/watch?v=Blbzz...ature=youtu.be
Ενα προβληματισμο στον δημιουργει...
Αλλα πολυ zeitgeist μου θυμιζει... (χωρις αυτο να ειναι απαραιτητα καλο ή κακο)
TO AVOID HELL-MET ALWAYS WEAR HELMET
GO AT LEAST ONCE A YEAR TO A PLACE YOU HAVE NEVER BEEN BEFORE!
nice........
με email στον Άνθιμο...τώρα.....
@Bradipous .....με το zeitgeist ???????
Στων χιλιομέτρων την ερημιά....
..... και στη σιωπή των χρονομέτρων
Όχι "αμήχανος" πλέον...
Λέει ότι η επιστήμη έσωσε την ψυχή του. Φθηνή προπαγάνδα λέω εγώ...Μετέτρεψε μια στιγμή εσωτερικής ανάτασης και κατάνυξης κοιτάζοντας τον ολόλαμπρο ουρανό σε μένος για όλα τα κακά που έφερε η θρησκεία στην ανθρωπότητα. Είναι όμως αυτό το πραγματικό νόημα της θρησκείας ή των θρησκειών?
Είναι το πραγμτικό νόημα της επιστήμης η Χιροσίμα ή το Ναγκασάκι? Ρωτάω εγώ ο αδαής...
Απλά για να μην έχουμε και ψευδαισθήσεις...
Όπως η θρησκεία έχει τα δόγματά της έτσι και η επιστήμη (κάθε κλάδος) έχει τα αξιώματά της. Χωρίς αυτά, και η μία και η άλλη θα κατέρρεαν σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα.
Κάθε δόγμα και κάθε αξίωμα είναι μία σύμβαση πάνω στην οποία πατάμε για να αναπτύξουμε μια επιστημονική θεωρία, μια θρησκεία κ.ο.κ. Αν δεχτούμε αυτή τη σύμβαση μπορούμε να προχωρήσουμε στο χτίσιμο μεγάλων και τρανών θεωριών, σπουδαίων ανακαλύψεων και πάει λέγοντας. Αν όμως κάνουμε μια αναγωγή και διανύσουμε όλον αυτό το δρόμο προς τα πίσω, θα δούμε ότι τα θεμέλιά μας αποτελούνται από μία ή περισσότερες συμβάσεις.
Ένα θέμα είναι το πόσο "τραβηγμένη" είναι μια σύμβαση προκειμένου να εξυπηρετήσει το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Και είναι γεγονός ότι η θρησκεία δεν έκανε τον κόπο (μιας και δεν ήταν ποτέ αυτός ο σκοπός της) να κρατήσει τις συμβάσεις της (δόγματα) σε χαμηλά επίπεδα και να συνεχίσει το χτίσιμο των θεωριών της από εκεί και πέρα με βάση τη λογική. Είναι γεμάτη δόγματα και τα συναντάει κανείς συνέχεια και παντού.
Η επιστήμη από την άλλη, κράτησε τα αξιώματα της σε όσο το δυνατόν χαμηλότερα επίπεδα, και λειτούργησε με τα "λογικά" της εργαλεία για να πάει παραπέρα.
Καλό είναι λοιπόν να έχουμε κατά νου, είτε είμαστε θρησκευόμενοι είτε όχι, πως πίσω από κάθε "αλήθεια" υπάρχει τουλάχιστον μια σύμβαση που κάνει αυτήν την αλήθεια αληθινή. Δεν το λέω για "κακό". Απλώς όπως είπα και στην αρχή, μην έχουμε ψευδαισθήσεις ότι η θρησκεία έχει δόγματα ενώ οι επστήμες όχι.
ΥΓ. Το βιντεάκι δε μου άρεσε γιατί έφερνε σε αντιπαράθεση δύο τελείως διαφορετικά πράγματα τα οποία δεν παίζουν καν μπάλα στο ίδιο γήπεδο για να μπορέσουν να συγκριθούν, και γιατί μου έβγαλε έναν αέρα γιαχωβάδικο. Γνώμη μου.
Το νοημα της επιστημης ειναι να αμφισβητεις το νοημα των λεξεων και εννοιων που χρησιμοποιεις, διοτι αν 'κοιτας' μεσα απο λεξεις, λεξεις θα δεις και τιποτε αλλο, 'Η ονοματοδοσια ειναι η μητερα των δεκα χιλιαδων πραγματων' λεει ενα κοαν στο Ζεν. Αυτο δεν το κανουν ουτε η επιστημη, ουτε η θρησκεια στο τυπικο τους, οποτε στα ματια μου ειναι το ενα και το αυτο. Η διαφορα τους υπαρχει μονο σε επιπεδο πρακτικης. Ο θρησκος την βρισκει με προσευχη (και νομιζει οτι τον ακουει ο Θεος), ο επιστημονας με εξισωσεις (και νομιζει οτι αυτες ειναι ο θεος), αλλα οι συνειδητοι εκπροσωποι και των δυο, το ιδιο συναισθημα βιωνουν. Τοσο η 'θρησκευτικη' εμπειρια, οσο και η επιστημονικη 'αποκαλυψη', ειναι states of mind στα οποια δεν υφισταται η αισθηση του 'ειμαι'. Παυουν με αλλα λογια οι λεξεις να εχουν νοημα, και μαζι τους η αισθηση του εξωτερικου παρατηρητη.
Ο τυπακος στο βιντεακι μου ακουγεται σαν πρωην αυτο-καταπιεσμενος που νομιζει οτι τιναξε το νοητικο-ψυχικο ζυγο της θρησκειας απο πανω του, αλλα δεν συνειδητοποιει οτι τον αντικατεστησε με εναν αλλο.
http://www.ted.com/talks/jill_bolte_...f_insight.html
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Η επιστήμη είναι μέσον και όχι θρησκευτικό δόγμα. Ίσα - ίσα που είναι το εντελώς αντίθετο του δογματικού. Και αν στις απαρχές τις βασιζόταν μόνο στις προσλαμβάνουσες των αισθητηρίων μας και είχε μια ανθρωποκεντρική διάσταση, ήταν μόνο και μόνο για να βρει πάτημα και να ξεφύγει πέρα από τα δεσμά και τα όρια που θέτει η φυσιολογία και η κοινή αντίληψη μας.
Όλες μα όλες οι θρησκείες, από τον παγανισμό μέχρι και αυτές που επιβιώνουν ακόμη βασίστηκαν στον φόβο του ανθρώπου. Φόβος για την αστραπή, τις πλημμύρες, τον θάνατο, την πείνα και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Δίκαια αποκαλούνται (οι θρησκείες) το όπιο των λαών.
H επιστήμη σε οδηγεί σε συμπεράσματα σαν και αυτό:
http://vimeo.com/38101676
Το πως θα διαχειριστεί αυτή τη γνώση ο καθένας είναι δικό του θέμα.
(Πάντως μεταξύ μας ε; απο πηλό δε νομίζω να φτιαχτήκαμε...)
"Today, a young man on acid realized that all matter is merely energy condensed to a slow vibration – that we are all one consciousness experiencing itself subjectively. There's no such thing as death, life is only a dream, and we're the imagination of ourselves. Here's Tom with the weather."
Bill Hicks
PS Μην ξεχναμε τους αρχαιους φιλοσοφους (και θρησκειες διοτι το ενα υπαρχει μεσα στ'αλλο). Δεν ειχε ο Δημοκριτος επιστημη οταν μιλουσε γι ατομα, ουτε μαθηματικα. Ειχε ομως ενοραση. Το μονο που χρειαζεται για να κατανοησεις. Και σε καθε περιπτωση, αν η γνωση ειναι βιωματικη κι οχι απο βιβλια, τοτε εισαι και σε θεση να την διαχειριστεις.
Σε καμια περιπτωση δεν θεωρω την επιστημη αχρηστη, ειναι ομως οσο μονοπλευρη ειναι και η Θρησκεια. Και οι δυο ειναι εντελως χρησιμες, γιατι αν δεν ηταν δεν θα υπηρχαν. Συνυπαρχουν στο ανθρωπινο πνευμα οπως ακριβως και ο αριστερος με τον δεξυ εγκεφαλο. Ο δευτερος 'δεχεται' κι ο πρωτος το βαζει σε λεξεις.
Τελευταία τροποποίηση από DrBig; 13/05/2013 στις 16:38.
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Δεν ξέρω ρε φίλε τι είχε, αλλά από τότε που έμαθα την ύπαρξη του Δημόκριτου και τι "εγραψε" με απασχολούσε το πως τα βρήκε...
Είτε τα διάβασε κάπου αλλού (οι Λιακοπουλικοί θα κάνουν πάρτυ), είτε έπινε πολύ (θέλω από αυτό που έπινε), είτε έριξε μια ζαριά και πέτυχε (χλωμόν)...
Το ενόραση δεν το καταλαβαίνω όμως.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.