Δεν ητανε μαχητικο με τα σημερινα δεδομενα.
Ηταν ενα αεροσκαφος ειδικων αποστολων.Μπορουσε να πεταει χαμηλα,απιστευτα γρηγορα,να χτυπαει,να επιστρεφει και να μην καταλαβαινει ο αλλος απο που του ηρθε.
Ειχε μηχανη απο πυραυλο και φτερα απο σπουργιτι,με αποτελεσμα οι αλλαγες κατευθυνσεων ειδικα στις υψηλες ταχυτητες,να ειναι επιπονες.Οσοι ομως το πετουσανε δεν το αλλαζανε με κανενα αλλο.
Οσο για το το σφυριγμα του κινητηρα,ακομη το εχω στα αυτια μου καπιταν.
Στα mirage f1 ήμουν τα 10 πρώτα χρόνια. ΜΣΒ 6 χρόνια και 342ΜΠΚ 4 χρόνια.
Αλλά τότε δεν είχαμε κινητά με φωτογραφικές... θα πρέπει να σκανάρω... και δεν έχω σκάνερ.
Widow maker το λέγανε.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
[FONT=Arial]Το Lockheed F-104 Starfighter ήταν γρήγορο, όμορφο, και μια θανάσιμη παγίδα, κερδίζοντας το ψευδώνυμο «ιπτάμενο φέρετρο», όπως υπέφερε με πάνω από 30 ατυχήματα ανά 100.000 ώρες πτήσης. Πάνω από το 50 % του F-104 σε καναδική υπηρεσία χάθηκε σε ατυχήματα, πάνω από το 30 % σε γερμανική υπηρεσία. Σε ελληνική υπηρεσία, το πρώτο αεροσκάφος της που μπορούσε να υπερβεί τα 2 Mach, υπήρξαν 15 απώλειες σε 107 αεροσκάφη με συνολικά 224.489 ώρες πτήσης. Το F-105 Thunderchief Thunderchief άξιζε καλύτερη τύχη. Σχεδιάστηκε ως ένα πυρηνικό βομβαρδιστικό, είχε μεγάλο ύψος πτήσης, σχεδόν στρατόσφαιρα, αυτός και ο λόγος των μικρών πτερύγων και της μεγάλης ταχύτητας προσγείωσης απογείωσης.... αλλά ακατάλληλο για συμβατικούς βομβαρδισμούς, και έγινε στον πόλεμο του Βιετνάμ εύκολη λεία για τα Fresco, Fishbed, και SA-2.[/FONT]
[FONT=Arial]Τα αεροσκάφος της «σειράς του αιώνα» κατασκευάστηκαν από διαφορετικές εταιρείες, και είχαν ως στόχο να εκτελέσουν διάφορες αποστολές. Ωστόσο, είχαν αγοραστεί σε τεράστιες ποσότητες, και όλα υπέφεραν από προβλήματα που σχετίζονταν με την ίδια αιτία, την ανικανότητα της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας να αντιληφθεί τον πόλεμο έξω από το στρατηγικό χώρο.[/FONT]
Βασικά, όπως έχω γράψει και παλαιότερα στο thread, κύριος υπεύθυνος για τον χαρακτηρισμό ήταν οι απώλειες που είχε η Luftwaffe στον τύπο, αλλά και στις ΗΠΑ δευτερευόντως. Η Ισπανία ας πούμε είχε μηδενικό ή ασήμαντο αριθμό απωλειών. Σίγουρα υπήρξαν και χειρότερα αεροσκάφη, de Havilland Sea Vixen ας πούμε, 51 νεκροί πιλότοι μέσα σε 10 χρόνια, 145 κατασκευάστηκαν όλα κι όλα και χάθηκαν τα 55. 'H το Vought F7U Cutlass, 25 πιλότοι νεκροί (ανάμεσά τους και πιλότοι δοκιμών), το 25% σχεδόν των α/φών που κατασκευάστηκαν χάθηκαν σε ατυχήματα.
Σε μια άλλη διάσταση βέβαια...
Δεν θα τσακωθούμε για το παρατσούκλι του όμως, το F104 είναι από τ' αγαπημένα μου σαράβαλα.Safety record
The safety record of the F-104 Starfighter became high-profile news, especially in Germany, in the mid-1960s. In West Germany it came to be nicknamed Witwenmacher ("The Widowmaker")....
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.