Μέχρι που άρχισα να πλησιάζω πάλι την Αυστρία..
Συνέχισα στους Αυστριακούς δρόμους, μέχρι που έφτασα στπ Zell am see.
Γυρίζοντας την περιοχή, έψαχνα για κάμπινγκ.. ήταν μεγάλη πόλη και αμέσως πήγα στο αστυνομικό τμήμα να πάρω πληροφορίες.
Οι άνθρωποι φιλικότατοι μου σημείωσαν 2 κάμπινγκ σε εναν χάρτη που στο τέλος μου έδωσαν.
Πήγα λοιπόν στο 1ο κάμπινγκ που βρισκόταν περίπου 5 χιλιόμετρα απο την λίμνη του Zell am see και βρέθηκα μπροστά σε ενα υπέροχο θέαμα.
Ενα κάμπινγκ 5 αστέρων!
Φανταστείτε ενα ξενοδοχείο 5 αστέρων, με την διαφορά πως εκει πέρα πήγαιναν ματσό άνθρωποι με τροχόσπιτα-σπίτια!!
Όλα τα τροχόσπιτα ήταν σε μέγεθος σπιτιού (μαζί με την τέντα που βγάζανε) και ο χώρος ονομαζόταν golf-camping.
"Ωχ.." είπα, αφού ένοιωσα "μικρός" οικονομικά για τέτοια μεγαλεία.. "για να είναι όλα εδώ στην χλιδή και να ονομάζεται "golf-camping", δεν τη γλυτώνω την καμπανιά!"
Πήγα δειλά στην ρεσεψιόν (σε μέγεθος γηπέδου) και ζήτησα πληροφορίες..
- 25€ μου είπε μια γλυκύτατη κοπέλα.
- Ευχαριστώ πολύ, γειά σας!
25€ δεν ήταν για μένα.. έπρεπε να βρώ λύση..
Δοκίμασα λοιπόν το 2ο κάμπινγκ που ήταν μπροστά στην λίμνη.
Αυτό ονομαζόταν yacht-camping.
Και πάλι "ωχ.. έφυγα απο το γκόλφ για να πάω στα γιώτ"
"Εδώ τα ίδια μάλλον θα μου ζητήσουν, αν όχι περισσότερα"
Μπαίνω μέσα και τους λέω.
Ενα άτομο, μια μοτοσυκλέτα και μια μικρούουουουλα, μικρούλα, τοσοδούλα σκηνούλα που δεν πιάνει χώρο... πόσο μας κάνει;
Η κοπέλα χαμογέλασε και είπε 17€.
Τέλεια!
Όχι μόνο θα βρισκόμουν μπροστά στην λίμνη, αλλά μου βγήκε και 8€ φθηνότερα!
Η βροχή είχα σταματήσει και έστησα την σκηνούλα μου στα 10 μέτρα (κυριολεχτικά) απο την λίμνη.
Αφού τελείωσα, πήρα ενα μπουκάλι coca-cola και έκατσα στο παγκάκι που βρισκόταν στην λίμνη..
Μια απόλυτη ησυχία, ούτε αέρας, ούτε κάτι να σου τραβήξει την προσοχή..
Μόνον εγώ.. παρέα με αγριόπαπιες.. και αυτό το θέαμα..
Ο χώρος ήταν απλά μαγικός... η θέα σου άδειαζε το μυαλό.. υπήρχε μόνο ενα συναίσθημα... ηρεμία και απεραντοσύνη..
Ήθελα να κάτσω για πάντα σε αυτό το παγκάκι... αλλά νύχτωσε γρήγορα και έπρεπε να μαζευτώ στην σκηνή μου.
Ακόμη μια φορά, ο καιρός δεν μου έκανε τη χάρη.. και όλο το βράδυ έβρεχε..
Η σκηνή δεν άντεξε πάλι την βαριά βροχή.. και οι πρώτες σταγόνες μέσα στην σκηνή έκαναν την εμφάνισή τους..
Αυτή τη φορά όμως είχα πάρει τα μέτρα μου.
Η σκηνή ελαφρώς κατηφορικά, ώστε αμα βάλει νερό, να πάει στον πάτο της σκηνής που δεν θα με ενοχλούσε.
2 μπλουζάκια, 2 ζευγάρια κάλτσες και μέσα στον υπνόσακο..
Κοιμήθηκα σαν πουλάκι.
Ξημέρωμα της επόμενης μέρας και σηκώθηκα φρέσκος.
Παρόλο που η σκηνή είχε ποτίσει απο το νερό (φαίνεται και στην φωτογραφία), δεν ένοιωσα ούτε μια σταγόνα.
Μια ακόμη.. να φανεί και η μπουπούκα καθαρά.
Ξαναπήγα στο παγκάκι να απολαύσω λίγο ακόμη την ηρεμία που μου πρόσφερε αυτή η θέα και ετοιμάστηκα μετά απο λίγο για τον επόμενο προορισμό μου..
Επόμενος προορισμός, ο καταρράχτης στο Krimmler... απο αύριο..
popo re file ti mas exis kani!!!
πάντα τέτοια ρε φίλε...ωραίες φωτό...
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Ευχαριστώ παίδες.
Συνεχίζουμε..
Αφήνοντας την απόλυτη ηρεμία, προχώρησα με σιγουριά πως το ταξίδι μου θα είχε πολλά περισσότερα να μου προσφέρει απ'οσα προσδοκούσα!
Ένας φίλος μου πρότεινε να πάω στο Krimmler όπως και έκανα.
Σταμάτησα στις πληροφορίες για να με καθοδηγήσουν στον καταρράχτη που εκατοντάδες κόσμος επισκέπτεται καθημερινά.
Είχε και μια μίνι πισίνα για να βουτήξεις τα πόδια σου μέσα.. φαντάσου ποδαρόδρομο σε όσους θέλανε να φτάσουν στο τέρμα του βουνού, την αρχή του καταρράχτη.
Σίγουρα θα βλέπανε αυτό το δροσιστίρι (κυρίως για τα πόδια) σαν δώρο απο τον Θεό.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
