Σελίδα 7 από 21 ΠρώτοΠρώτο ... 2345678910111217 ... ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 91 έως 105 από 303

Θέμα: mad about Africa: Ο γύρος της Αφρικής και της Μ. Ανατολής με XR 250

  1. #91
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Σενεγάλη – Η Υποσαχάρια Αφρική ανοίγεται μπροστά μας!

    Τα σύνορα μεταξύ Μαυριτανίας και Σενεγάλης είναι γνωστό πως έχουν τους πιο διεφθαρμένους υπαλλήλους απ’ όλα τα σύνορα της Αφρικής. Οι ταξιδιώτες περνούν ένα Γολγοθά κι αναγκάζονται να ξοδέψουν αρκετά χρήματα σε φιλοδωρήματα. Γι’ αυτό το λόγο προτιμήσαμε να περάσουμε από τα σύνορα στη Diama, αντί γι’ αυτά στο Rosso, που έχουν τη χειρότερη φήμη. Δυστυχώς, διαπιστώσαμε ότι οι υπάλληλοι στη Diama έχουν μάθει πολλά κόλπα από τους συναδέλφους τους στο Rosso, οπότε η κατάσταση είναι κι εκεί τραγική.

    Τόσο στη μαυριτανική, όσο και στη σενεγαλέζικη πλευρά, μας ζητούσαν 10 ευρώ ανά άτομο για κάθε σφραγίδα που έβαζαν, μια στο διαβατήριο και μια στα έγγραφα για το τελωνείο. Ξέραμε τι θα συναντήσουμε, οπότε είχαμε οπλιστεί με υπομονή πριν φτάσουμε στα σύνορα. Στη μαυριτανική πλευρά τα γλιτώσαμε τα φιλοδωρήματα. Στη σενεγαλέζικη, όμως, ο αδίστακτος αστυνομικός κρατούσε τα έγγραφά μας και δε μας τα ‘δινε πίσω αν δεν του δίναμε τα χρήματα που ήθελε!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-1.jpg 
Προβολές:	759 
Μέγεθος:	100,0 KB 
ID:	305057
    Σκαλίζοντας έναν κορμό δέντρου για την κατασκευή πιρόγας.

    Από το πρώτο μας βήμα στη Σενεγάλη ήταν φανερό πως μπήκαμε πια στην Υποσαχάρια Αφρική. Το ερημικό τοπίο έδωσε τη θέση του στη σαβάνα, οι ιθαγενείς με την αραβική επιρροή αντικαταστάθηκαν από τους μαύρους της Δυτικής Αφρικής, ενώ η κουλτούρα που συναντούμε είναι αρκετά διαφορετική.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-2.jpg 
Προβολές:	762 
Μέγεθος:	101,5 KB 
ID:	305058
    Το σκουπιδιάρικο που περνά από σπίτι σε σπίτι θεωρείται πολυτέλεια για τα δεδομένα της Αφρικής…

    Πρώτος μας σταθμός ήταν το Saint-Louis, όπου μας φιλοξένησε ο Γάλλος Σαμουήλ κι οι δυο Σενεγαλέζοι συγκάτοικοί του, ο Μπούμπα κι ο Μπάι. Τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη, γιατί τα παιδιά μας έκαναν να ξεχάσουμε τη δυσάρεστη εμπειρία των συνόρων και μας βούτηξαν κατευθείαν στα βαθιά της Σενεγάλης, για να διαπιστώσουμε πως οι περισσότεροι Σενεγαλέζοι που δε φορούν στολή είναι υπέροχοι άνθρωποι, χαμογελαστοί, με χιούμορ και πολύ ενέργεια!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-3.jpg 
Προβολές:	763 
Μέγεθος:	104,4 KB 
ID:	305059
    Διαβάζοντας το Κοράνι έξω από το Μεγάλο Τζαμί του Saint-Louis.
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  2. #92
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Σενεγάλη – Η Υποσαχάρια Αφρική ανοίγεται μπροστά μας!

    Μόλις λίγες ώρες αφού φτάσαμε στο Saint-Louis, πήραμε τις μοτοσυκλέτες και πήγαμε στο σπίτι κάποιων φίλων των παιδιών. Ήταν όλοι μαζεμένοι σ’ ένα δωμάτιο. Οι περισσότεροι ήταν μουσικοί, οπότε χωρίς να χάσουν χρόνο πήραν την κιθάρα και τα τύμπανά τους κι άρχισαν να παίζουν. Ήταν καταπληκτική εμπειρία! Είχε πολύ ενέργεια η μουσική τους. Εδώ δεν ακούσαμε ούτε το “Να μ’ αγαπάς” ούτε το “Dust in the wind”… Δε λέω, ωραία τραγούδια κι αυτά, αλλά οι άνθρωποι έπαιζαν αφρικανική μουσική και μας εξέπληξαν όταν ακούσαμε το αγαπημένο μας “Tajabone” του Σενεγαλέζου Ismael Lô. Η περίφημη μουσική της Σενεγάλης, που συνήθως ακούγεται, είναι η mbalax, μια μίξη κουβανέζικου ρυθμού κι αφρικανικών κρουστών! Άντρες, γυναίκες και παιδιά χόρευαν εκστασιασμένοι! Μας έκανε εντύπωση το πόσο πολύ αναμιγνύονται εδώ οι γυναίκες με τους άντρες. Αυτή είναι μια εμφανής διαφορά με τη Βόρεια Αφρική.

    Μετά από 2-3 ώρες, οι γυναίκες ετοίμασαν φαγητό για όλους. Έστρωσαν μερικά τραπεζομάντιλα στο πάτωμα κι έφεραν τρεις μεγάλες, ανοξείδωτες πιατέλες. Κάτσαμε όλοι γύρω τους και φάγαμε με τα χέρια. Μας έφεραν και σπιτικούς χυμούς. Ήταν όλα τέλεια! Μετά το γεύμα, τους χαιρετήσαμε όλους έναν-έναν και φύγαμε, αφού ήμασταν ψόφιοι μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-4.jpg 
Προβολές:	758 
Μέγεθος:	97,7 KB 
ID:	305060
    Μόλις λίγες ώρες αφού μπήκαμε στη Σενεγάλη, βρεθήκαμε ανάμεσα σε μια παρέα μουσικών γεμάτη ζωντάνια!

    Το Saint-Louis ιδρύθηκε το 1659 σ’ ένα νησάκι μέσα στο Σενεγάλη Ποταμό κι ήταν η πρώτη γαλλική αποικία στην Αφρική. Η δομημένη ρυμοτόμηση κι η ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική δείχνουν αμέσως πως δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη αφρικανική πόλη. Το σπίτι όπου μας φιλοξενούσαν βρίσκεται σ’ ένα από τα πιο γραφικά σημεία της περιοχής. Είναι στη χερσόνησο που εκτείνεται νότια της πόλης κι είναι χτισμένο κυριολεκτικά πάνω στην αμμουδιά. Περάσαμε αμέτρητες ώρες στο μπαλκόνι χαζεύοντας τον Ατλαντικό, ενώ το βράδυ κοιμόμασταν με ανοιχτό το παράθυρο και μας νανούριζε η όμορφη μουσική των κυμάτων, που μας είχε λείψει…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-5.jpg 
Προβολές:	764 
Μέγεθος:	98,6 KB 
ID:	305061
    Η παραλία μπροστά στο σπίτι όπου φιλοξενούμασταν ήταν η εικόνα που απολαμβάναμε γι’ ατέλειωτες ώρες…

    Εκεί διαπίστωσα πως, περιέργως, είχε τρυπήσει η πισινή σαμπρέλα της μοτοσυκλέτας μου. Μου έκανε εντύπωση, γιατί είχα βάλει ultra heavy duty σαμπρέλα με όλα τα σύγχρονα συστήματα ελέγχου και αυτοπρογραμματισμού! Όταν την έβγαλα, διαπίστωσα πως είχε τσαλακωθεί σε κάποιο σημείο και πάνω στο τσαλάκωμα έκανε ένα μικρό σκίσιμο. Πήγα σ’ ένα τοπικό βουλκανιζατέρ κι είδα κάτι απίστευτο… Ο μάστορας έραψε το σκίσιμο με κλωστή και βελόνα! Από πάνω έβαλε μια μαλακή, κολλώδη γόμα κι ύστερα πάτησε τη σαμπρέλα για πέντε λεπτά σε μια αυτοσχέδια πρέσα, όπου είχε προσαρμόσει ένα από ‘κείνα τα παλιά σίδερα που λειτουργούν με κάρβουνο και τα χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας για το σιδέρωμα των ρούχων. Η γόμα έλιωσε κι έγινε ένα με τη σαμπρέλα. Ανυπομονούσα να δω αν θα λειτουργήσει η τεχνική αυτή. Κι όμως, μετά από τόσες μέρες το λάστιχο δεν έχει χάσει καθόλου αέρα! Κόστος επισκευής: 3 ευρώ!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-6.jpg 
Προβολές:	761 
Μέγεθος:	99,4 KB 
ID:	305062
    Εστιατόριο στην ανεξάρτητη, μουσουλμανική συνοικία του Dakar, το Yoff, που δεν έχει δημόσιους υπαλλήλους, είναι αυτοδιοικούμενο και δε γνωρίζει εγκληματικότητα.
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  3. #93
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Σενεγάλη – Η Υποσαχάρια Αφρική ανοίγεται μπροστά μας!

    Μετά από 134 μέρες στο δρόμο, ήρθε η στιγμή που φτάσαμε στο Dakar! Μάλλον δεν τερματίσαμε πρώτοι, ε; Πάντως εμένα μια χαρά χρόνος μου ακούγεται για το Θεσσαλονίκη – Dakar! Θυμάμαι τη μαγεία κάθε μιας μέρας… Στα προάστια της πρωτεύουσας μας φιλοξενεί ο Wilson, ένας μεγαλόκαρδος Νιγηριανός, που έχει μεταναστεύσει στη Σενεγάλη και πουλά παπούτσια στους δρόμους. Μένει σε μια φτωχογειτονιά ανάμεσα σε χωματόδρομους γεμάτους βρομόνερα και σκουπίδια, στο σπίτι μιας ζεστής σενεγαλέζικης οικογένειας που μας έχει υιοθετήσει.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-7.jpg 
Προβολές:	760 
Μέγεθος:	99,0 KB 
ID:	305063
    Με το Wilson, το Νιγηριανό που μας φιλοξενεί στα προάστια του Dakar, και το φίλο του που αποκαλεί “πατέρα”.

    Εδώ ήρθε η ώρα να περιποιηθούμε λίγο τις μοτοσυκλέτες μας. Βρήκαμε δυο καλά ελαστικά για τις πισινές ρόδες, κολλήσαμε την αλουμινένια δεξαμενή νερού της Χριστίνας, που είχε τρυπήσει και σπάσει από τις πολλές πτώσεις στα βάθη της Σαχάρας, κάναμε και μερικές άλλες μικροεπισκευές κι είμαστε έτοιμοι για τη συνέχεια του ταξιδιού προς το νότο!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal1-8.jpg 
Προβολές:	762 
Μέγεθος:	99,8 KB 
ID:	305064
    Το γραφικό νησάκι Gorée, που γι’ αρκετούς σκλάβους ήταν ο τελευταίος σταθμός πριν φτάσουν στην Αμερική, αν επιβίωναν από το δύσκολο ταξίδι στον ωκεανό…
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  4. #94
    χάζευα τις εικόνες έχοντας βάλει Ismael Lo και πραγματικά φέρνει άρωμα Αφρικής η μουσική του....
    Και κάτι πιο mainstream από μία Νοτιοαφρικάνα από τις νήσους Κομόρες, όπου θα είναι ενδιαφέρον να επισκεφτείτε στο δρόμο σας για Μαδαγασκάρη...
    https://www.youtube.com/watch?v=-Qqqrlmj7gk

  5. #95
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Σενεγάλη: Μπανάκι στον Ατλαντικό!

    Γύρω από το Dakar επισκεφτήκαμε κάποια ενδιαφέροντα μέρη. Την Κυριακή το πρωί πήγαμε στην περίφημη λειτουργία του καθολικού Μοναστηριού Keur Moussa. Ήταν γεμάτο κόσμο μέχρι έξω! Η λειτουργία ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα, αφού έπαιζαν ζωντανή μουσική ανά διαστήματα, ενώ οι κληρικοί έψελναν. Ήταν πολύ ήρεμη και μελωδική μουσική…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-1.jpg 
Προβολές:	640 
Μέγεθος:	79,5 KB 
ID:	306666

    Ύστερα επισκεφτήκαμε το ψαροχώρι του Kayar, όπου είδαμε εκατοντάδες πολύχρωμες πιρόγες στην αμμουδιά κι άλλες τόσες μέσα στη θάλασσα! Είχαν στοίβες από ψάρια, που μόλις τα ξεφόρτωναν. Δε χάσαμε την ευκαιρία ν’ αγοράσουμε μερικά για την οικογένεια που μας φιλοξενούσε. Τα ψάρια είναι η πιο οικονομική τροφή στη Σενεγάλη, οπότε οι περισσότεροι τρέφονται καθημερινά μεσημέρι-βράδυ με ρύζι, ψάρι και λαχανικά. Το μενού είναι σχεδόν πάντα το ίδιο. Τουλάχιστον έχουν κάποια τροπικά λαχανικά και φρούτα, που χρησιμοποιούν για σάλτσες και νοστιμεύουν το φαγητό.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-2.jpg 
Προβολές:	638 
Μέγεθος:	102,2 KB 
ID:	306668
    Μόλις επέστρεψαν οι ψαράδες με τη φρέσκια ψαριά στην παραλία του χωριού Kayar.

    Με δεδομένη την εξάρτηση των ντόπιων από τα ψάρια, σκεφτείτε πόσο άσχημο είναι να έρχονται τεράστια αλιευτικά καράβια από την Ευρώπη, την Κίνα κι άλλες χώρες και να κλέβουν ανενόχλητοι το ζωικό πλούτο από τη θάλασσα της Σενεγάλης, της Μαυριτανίας και των γειτονικών χωρών. Τα τελευταία χρόνια αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους ψαράδες της περιοχής, που δε βρίσκουν αρκετά ψάρια κι οδηγούνται ακόμη βαθύτερα στη φτώχεια…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-3.jpg 
Προβολές:	639 
Μέγεθος:	96,7 KB 
ID:	306671
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  6. #96
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Σενεγάλη: Μπανάκι στον Ατλαντικό!

    Μη νομίζετε πως η Ελλάδα είναι έξω από το παιχνίδι. Στο λιμάνι του Dakar γνωρίσαμε κάποιον Σενεγαλέζο που μας είπε μερικές φράσεις στα ελληνικά. Τις έμαθε από τους Έλληνες ναυτικούς που έρχονται εδώ με τα αλιευτικά. Άλλωστε, μια έρευνα στις ελληνικές ψαραγορές αρκεί για να δει κανείς τα ψάρια Σενεγάλης που πωλούνται. Φυσικά, όλα αυτά γίνονται με τις ευλογίες των διεφθαρμένων κυβερνήσεων των αφρικανικών χωρών. Ένα ευχάριστο νέο είναι πως μόλις πριν λίγες μέρες η σενεγαλέζικη κυβέρνηση κατέσχεσε τις άδειες από κάποια αλιευτικά που ψάρευαν παράνομα στην περιοχή, αλλά δυστυχώς, υπάρχουν πολύ περισσότερα που συνεχίζουν τη βρώμικη δουλειά τους. Ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ του Εξάντα σχετικά με το θέμα αυτό μπορείτε να παρακολουθήσετε στο: http://www.exandasdocumentaries.com

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-4.jpg 
Προβολές:	628 
Μέγεθος:	97,5 KB 
ID:	306679
    Εξερευνώντας το πανέμορφο Δέλτα Siné-Saloum…

    Είχε έρθει η ώρα να συνεχίσουμε το δρόμο μας προς το νότο. Επισκεφτήκαμε κάποια όμορφα χωριουδάκια στο Δέλτα Siné-Saloum, όπου το τοπίο άρχισε να γίνεται τροπικό. Παντού βλέπαμε ποτάμια και λίμνες, ενώ η βλάστηση οργίαζε! Κάπου εκεί κατασκηνώσαμε για πρώτη φορά στη σκιά ενός μπαομπάμπ. Ο Μπαομπάμπης (η μοτοσυκλέτα μου) βρέθηκε επιτέλους στο φυσικό του χώρο! Πολύ μας αρέσουν αυτά τα δέντρα με τον τεράστιο κορμό!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-5.jpg 
Προβολές:	627 
Μέγεθος:	96,1 KB 
ID:	306680
    Η πρώτη μας κατασκήνωση κάτω από μπαομπάμπ! Επιτέλους, ο Μπαομπάμπης μου βρέθηκε στο φυσικό του χώρο ;-)

    Αποφασίσαμε ν’ αποφύγουμε τη Γκάμπια και να κάνουμε το μεγάλο κύκλο γύρω της. Αφενός είναι μια μικρή χώρα γεμάτη τουριστικά resorts κι εμείς αποφεύγουμε τέτοιες περιοχές κι αφετέρου θα πληρώναμε πάλι άσκοπα βίζα και τελωνεία, για να μπούμε από τη Σενεγάλη στη Γκάμπια και μετά για να ξαναμπούμε στη Σενεγάλη. Πολύ φασαρία για το τίποτα…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-6.jpg 
Προβολές:	629 
Μέγεθος:	100,5 KB 
ID:	306681
    Οι βοσκοί συγκεντρώνουν τα ζώα τους στους νερόλακκους, για να πιούν νερό.
    Τελευταία τροποποίηση από powerphot; 27/12/2013 στις 14:34.
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  7. #97
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Σενεγάλη: Μπανάκι στον Ατλαντικό!

    Προτιμήσαμε να οδηγήσουμε 900 χιλιόμετρα γύρω από τη Γκάμπια. Η διαδρομή αυτή μας πήρε τρεις μέρες, αφού ένα μεγάλο μέρος του δρόμου ήταν ένα δίκτυο από τεράστιες λακκούβες. Κάποια κομμάτια δεν είχαν ούτε μέτρο χωρίς λακκούβα κι έπρεπε να οδηγούμε με πρώτη ή δευτέρα. Σε μερικά σημεία είχε χώμα στην άκρη του δρόμου και πήγαιναν όλοι από ‘κει, αφού ήταν πιο ομαλά. Αυτό κάναμε κι εμείς. Ευτυχώς, είχε ελάχιστη κίνηση.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-7.jpg 
Προβολές:	628 
Μέγεθος:	100,5 KB 
ID:	306682
    Χρειαστήκαμε τρεις μέρες για να καλύψουμε τα 900 χλμ. μέχρι το Ziguinchor, αφού ένα μεγάλο μέρος του δρόμου ήταν ένα δίκτυο από τεράστιες λακκούβες.

    Παρόλ’ αυτά, απολαύσαμε πολύ τη διαδρομή, αφού το τοπίο ήταν πολύ ενδιαφέρον! Όταν ακούτε για την τροπική Αφρική, τι εικόνες σας έρχονται στο μυαλό; Ακριβώς αυτές αντικρίζαμε για πρώτη φορά: πυκνή βλάστηση με πανύψηλους φοίνικες, πανέμορφα μπαομπάμπ, εντυπωσιακά δέντρα καπόκ, ποτάμια, λίμνες, πολύχρωμα, εξωτικά πουλιά και τεράστιες σαύρες! Ανάμεσα σ’ αυτή τη ζούγκλα ήταν σπαρμένες κυκλικές καλύβες φτιαγμένες από λάσπη με αχυρένια στέγη. Φιλικοί χωρικοί περπατούσαν ή κινούνταν με τα ποδήλατά τους ανάμεσα στους οικισμούς, ενώ οι γυναίκες κουβαλούσαν τα πράγματά τους ισορροπώντας τα με περίσσια χάρη πάνω στο κεφάλι τους.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-8.jpg 
Προβολές:	627 
Μέγεθος:	99,1 KB 
ID:	306683
    Στα νότια της Σενεγάλης αρχίσαμε ν’ αντικρίζουμε ακριβώς αυτές τις εικόνες που είχαμε στο μυαλό μας για την τροπική Αφρική…

    Έτσι μπήκαμε στην περιοχή Casamance, που διαφέρει από την υπόλοιπη Σενεγάλη κι αποτελεί το στολίδι της. Κάποτε ήταν ο πιο τουριστικός προορισμός της χώρας. Ύστερα άρχισε ο αγώνας για την αυτονομία της περιοχής, ο οποίος εξελίχθηκε σε εμφύλιο πόλεμο. Η τελευταία ανακωχή συμφωνήθηκε το 2004 κι από τότε η κατάσταση έχει ηρεμήσει αρκετά.

    Στο Ziguinchor μας φιλοξένησε ο Αλιούν, ένας ανοιχτόμυαλος δάσκαλος που γεννήθηκε στην Casamance κι έχει βιώσει την κατάσταση που επικρατούσε όλα αυτά τα χρόνια. Ζει με τη γυναίκα του, τα δύο γλυκά παιδιά του, τον αδερφό του και την ηλικιωμένη μητέρα τους.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-9.jpg 
Προβολές:	627 
Μέγεθος:	97,2 KB 
ID:	306684
    Τρώγοντας με την οικογένεια του Αλιούν το καθημερινό γεύμα των Σενεγαλέζων: ρύζι με ψάρι, λαχανικά και σάλτσα από τροπικά φρούτα.
    Τελευταία τροποποίηση από powerphot; 27/12/2013 στις 14:37.
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  8. #98
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Σενεγάλη: Μπανάκι στον Ατλαντικό!

    Η Χριστίνα ανυπομονούσε να επισκεφτούμε επιτέλους τις φημισμένες παραλίες της περιοχής! Έτσι πήγαμε στα χωριουδάκια γύρω από το Cap Skiring κι εξερευνήσαμε τις ατελείωτες παραλίες μέτρο προς μέτρο. Τώρα πια είναι ερημικές, οπότε μπήκαμε με τη μοτοσυκλέτα στην αμμουδιά και κάναμε δεκάδες χιλιόμετρα για να βρούμε το πιο όμορφο σημείο. Εκεί κατασκηνώσαμε για δυο βράδια, ανάμεσα σε κάποια δέντρα που μας προσέφεραν απλόχερα την πολύτιμη σκιά τους. Η θάλασσα ήταν μπροστά στα πόδια μας κι ήταν ώρα ν’ απολαύσουμε το πρώτο μας μπανάκι στον Ατλαντικό! Παίζαμε με τα τεράστια κύματα κι η Χριστίνα ξετρελάθηκε!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-10.jpg 
Προβολές:	627 
Μέγεθος:	102,1 KB 
ID:	306685
    Στα παράλια του Ατλαντικού μια τεράστια σαύρα και μια ομάδα από όρνια προσπαθούν να μοιράσουν ένα μεγάλο ψάρι που ξέβρασε το κύμα!

    Όταν επιστρέψαμε στο Ziguinchor, μας πονούσαν οι μύες κι είχαμε λίγο πυρετό. Είχαμε σκοπό να μπούμε στη Γουινέα-Μπισάου, αλλά σκεφτήκαμε πως είναι πιο σοφό να δούμε πρώτα μήπως έχουμε κάποια ασθένεια. Επισκεφτήκαμε ένα γιατρό, που μας επιβεβαίωσε αυτό που φανταζόμασταν… πάθαμε ελονοσία κι εγώ κι η Χριστίνα. Μην τρομάζετε! Δεν είναι κάτι σοβαρό. Είναι τόσο συνηθισμένη εδώ, που οι ντόπιοι την αντιμετωπίζουν λες κι είναι γρίπη. Πολλοί παθαίνουν ελονοσία σχεδόν κάθε χρόνο, αλλά συνήθως κατά την περίοδο των βροχών. Συμβαίνει, όμως, και κατά την ξηρή περίοδο, όπως συνέβη και σ’ εμάς.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Senegal2-11.jpg 
Προβολές:	623 
Μέγεθος:	97,6 KB 
ID:	306686
    Η Χριστίνα έκανε πλεξουδάκια στα μαλλιά της! Σα Σενεγαλέζα έγινε!

    Οι περισσότεροι δεν έχουν τη δυνατότητα να επισκεφτούν γιατρό και ν’ αγοράσουν φάρμακα. Εδώ φύεται ένα χαμηλό δέντρο, που το αποκαλούν “doctor”. Βάζουν 4-5 φύλλα του μέσα σ’ ένα ποτήρι με βραστό νερό και το πίνουν δυο φορές την ημέρα. Λεν πως σε λιγότερο από μια ‘βδομάδα θεραπεύονται από την ελονοσία. Εμείς, πάντως, για να μην το ρισκάρουμε κι έχουμε προβλήματα στο δρόμο, πίναμε το ρόφημά μας, αλλά παίρναμε και το ανθελονοσιακό που μας συνταγογράφησε ο γιατρός (40 mg Artemether + 240 mg Lumefantrine). Απ’ ό,τι φαίνεται, την περάσαμε πολύ εύκολα την ελονοσία και μετά από τρεις μέρες σφύζαμε και πάλι από υγεία!

    Αν κι έχουμε μαζί μας όλα τ’ απαραίτητα φάρμακα, δεν παίρναμε χάπια για να προφυλαχτούμε από την ελονοσία. Όταν ταξίδευα στην Ασία, έπαιρνα μεφλοκίνη επί ένα χρόνο συνεχόμενα. Δεν είχα διαπιστώσει εμφανείς παρενέργειες, αλλά παρόλ’ αυτά, δε θέλω να ξαναπαίρνω τόσο δυνατά χάπια επί χρόνια. Το θετικό αυτής της ιστορίας είναι πως τώρα θα έχουμε ανοσία μέχρι κάποιο βαθμό για περίπου ενάμιση χρόνο.
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  9. #99
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Γουινέα-Μπισάου

    Αφού αναρρώσαμε από την ελονοσία, ήμασταν έτοιμοι να μπούμε στη Γουινέα-Μπισάου, μια χώρα που οι περισσότεροι δε γνωρίζουν πως είναι χώρα! Αυτός ήταν ένας βασικός λόγος για τον οποίο αποφασίσαμε να κάνουμε μια παράκαμψη και να την επισκεφτούμε. Είναι, άλλωστε, χαρά μας να συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους που δεν έχουν ξαναδεί λευκό κι είναι ανεπηρέαστοι από τον τουρισμό.

    Στην Αφρική υπάρχουν τρεις χώρες που χρησιμοποιούν τη λέξη “Γουινέα” στ’ όνομά τους. Είναι η Γουινέα (πρώην Γαλλική Γουινέα), η Γουινέα-Μπισάου (πρώην Πορτογαλική Γουινέα) κι η Ισημερινή Γουινέα (πρώην Ισπανική Γουινέα). Η Νέα Γουινέα, που είναι κι η πιο γνωστή, είναι νησί του Ειρηνικού στα βόρεια της Αυστραλίας.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea-bissau1-625x833.jpg 
Προβολές:	526 
Μέγεθος:	71,4 KB 
ID:	306998

    Η Γουινέα-Μπισάου ήταν η τελευταία χώρα της Δυτικής Αφρικής που ανεξαρτητοποιήθηκε από τους αποικιοκράτες, μόλις το 1974. Οι τελευταίοι Ευρωπαίοι που είχαν στα χέρια τους αυτήν τη μικρή χώρα δεν ήταν οι Γάλλοι, αλλά οι Πορτογάλοι. Δυστυχώς, αυτοί αποδείχτηκαν οι πιο σκληροί αποικιοκράτες κι έτσι η ανεξαρτησία κερδήθηκε αφού πρώτα χύθηκε πολύ αίμα.

    Φτάσαμε γρήγορα στην πρωτεύουσα, τη Bissau, η οποία έμοιαζε περισσότερο με μια μικρή, επαρχιακή πόλη, παρά με πρωτεύουσα κράτους. Εκεί μας φιλοξένησε ο Paulo, ένας δάσκαλος αγγλικών σε δημόσιο σχολείο. Το σπίτι του βρίσκεται έξω από την πόλη, σε μια γειτονιά χωμένη στο λαβύρινθο των χωματόδρομων. Είναι ένα μικρό δωμάτιο, το οποίο μετά από πολύ κόπο εξόπλισε μ’ ένα κρεβάτι, έναν καναπέ και δυο πολυθρόνες. Ένα μεγάλο, ισόγειο κτήριο ήταν χωρισμένο σε πολλά τέτοια δωματιάκια, που ορίζονταν από τοίχους, οι οποίοι δεν έφταναν μέχρι επάνω. Έτσι ήταν σα να μένουμε στο ίδιο σπίτι με τους γείτονές μας. Ακούγονταν τα πάντα κι ειδικά ο άντρας του διπλανού δωματίου που έδερνε τη γυναίκα του, αυτή τον έβριζε, φώναζε, έκλαιγε, φώναζαν και τα παιδιά τους, έκλαιγαν κι αυτά… Ο Paulo βγήκε έξω για να κάνει κάτι, αλλά όπως μας είπε, σ’ αυτές τις χώρες είναι συνηθισμένοι σε τέτοιους καβγάδες.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea-bissau2-625x468.jpg 
Προβολές:	522 
Μέγεθος:	91,6 KB 
ID:	306999
    Οι ορυζώνες πίσω από το σπίτι του Paulo.

    Η Bissau ήταν η πρώτη πόλη στην οποία μείναμε, όπου τα περισσότερα σπίτια δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα. Βέβαια, σχεδόν όλοι έχουν κινητό τηλέφωνο, οπότε για να το φορτίσουν, πληρώνουν κάτι σε μαγαζιά που έχουν ρεύμα και κάνουν αυτήν τη δουλειά! Φυσικά, δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό, αλλά κάθε γειτονιά έχει το πηγάδι της. Αυτές οι συνθήκες αποτελούν τον κανόνα τόσο στη Γουινέα-Μπισάου, όσο και στις περισσότερες από τις επόμενες χώρες που θα επισκεφτούμε.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea-bissau3-625x468.jpg 
Προβολές:	522 
Μέγεθος:	95,5 KB 
ID:	307000
    Η Χριστίνα μαγειρεύει στα κάρβουνα ένα βασιλικό γεύμα με ρύζι και κοτόπουλο, για να φάμε μαζί με τους οικοδεσπότες μας!
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  10. #100
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Γουινέα-Μπισάου

    Ο Paulo είναι χριστιανός προτεστάντης, οπότε μας πήγε να εκκλησιαστούμε. Σ’ ένα απλό κτήριο χωρίς αγιογραφίες, εικόνες και πολυτέλειες άρχισαν να μαζεύονται άντρες, γυναίκες και παιδιά, ώσπου γέμισαν τα καθίσματα. Η λειτουργία ξεκίνησε με θρησκευτικά τραγούδια. Κάποιος έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα, άλλος έπαιζε αρμόνιο, ενώ οκτώ νεαρά αγόρια και κορίτσια συνόδευαν με τις φωνές τους τον κύριο τραγουδιστή. Οι πιστοί χτυπούσαν παλαμάκια και κουνούσαν ρυθμικά το κορμί τους. Αν δεν ξέραμε πως βρισκόμασταν σε ναό, θα νομίζαμε πως παρακολουθούμε συναυλία! Στο τέλος οι πάστορες του ναού κήρυξαν το λόγο του Θεού στους πιστούς. Σε κάποια φάση ο Paulo μας είπε πως ο πάστορας ζήτησε να σηκωθούμε όρθιοι, για να μας δει ο κόσμος! Ήμασταν οι μόνοι λευκοί στο ναό, οπότε ήθελαν να μας καλωσορίσουν!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea-bissau4-625x468.jpg 
Προβολές:	520 
Μέγεθος:	90,1 KB 
ID:	307001
    Αν δεν ξέραμε πως βρισκόμαστε σε χριστιανικό ναό, θα νομίζαμε πως παρακολουθούμε συναυλία!

    Κινούμενοι ανατολικά, επισκεφτήκαμε τη γραφική παλιά πόλη της Bafatá με τα σπίτια και τα καλντερίμια που άφησαν πίσω τους οι Πορτογάλοι. Τώρα πια είναι παραμελημένα κι η πόλη μοιάζει με στοιχειωμένη, αλλά φαίνεται πως πέρασε μεγαλεία.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea-bissau5-625x468.jpg 
Προβολές:	524 
Μέγεθος:	58,9 KB 
ID:	307002
    Στα πιο βαθιά ποτάμια, είχε ξύλινα γεφυράκια. Στα υπόλοιπα, έπρεπε να μουσκευτούμε για τα καλά…

    Φτάσαμε μέχρι το Gabú, αλλά αντί να μπούμε κατευθείαν στη Γουινέα, προτιμήσαμε να κάνουμε μια συναρπαστική εκτός δρόμου διαδρομή στα βάθη της σαβάνας. Περνούσαμε από μικρούς οικισμούς με κυκλικές καλύβες φτιαγμένες από λάσπη και πλεγμένα άχυρα για στέγη. Χαμογελαστοί χωρικοί μας χαιρετούσαν συνεχώς! Σε κάποια κομμάτια οδηγούσαμε σε μονοπάτια. Πολλές φορές συναντούσαμε ποταμάκια ή νερόλακκους. Για να τους διασχίσουμε, είχαμε γίνει μούσκεμα, αφού το νερό ξεπερνούσε το ένα μέτρο βάθος σε κάποια σημεία. Εκεί που το νερό ήταν ακόμη πιο βαθύ, είχε ξύλινα γεφυράκια, πάνω από τα οποία περνούσαμε με προσοχή. Σε κάποιο χωριό ένας αστυνομικός μας σφράγισε τα διαβατήρια και μέσα από τα μονοπάτια περάσαμε τα σύνορα χωρίς να το καταλάβουμε και μπήκαμε στη Γουινέα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea-bissau6-625x468.jpg 
Προβολές:	521 
Μέγεθος:	52,7 KB 
ID:	307003
    Διασχίζοντας τα σύνορα από τα μονοπάτια της σαβάνας…
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  11. #101
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Ας κάνουμε μια ευχή που είναι στο χέρι μας…

    Ήρθε η ώρα να συνηθίσω να γράφω “2014″ στο ημερολόγιο που κρατώ κάθε βράδυ όσο ταξιδεύω. Οι ευχές δίνουν και παίρνουν: υγεία, αγάπη, ευτυχία… Όμορφες ευχές και σημαντικές, αλλά κάποια πράγματα δεν είναι στο χέρι μας κι έτσι παραμένουν μόνο ευχές. Μήπως αρχίζοντας από το 2014 να βάλουμε στη ζωή μας κάτι που εξαρτάται από εμάς και θα βοηθήσει σ’ όλα τα υπόλοιπα που ευχόμαστε; Λέγεται “κατανόηση” και νομίζω πως, δυστυχώς, λείπει από τις κοινωνίες μας.

    Έχουμε μάθει να κρίνουμε εύκολα τους συνανθρώπους μας: “Ήρθαν αυτοί οι ξένοι κι έχουν ρημάξει τη χώρα.”, “Τι δουλειά έχει εδώ ο βρωμιάρης; Να πάει στη χώρα του να βρει δουλειά!”, “Αυτοί δεν έχουν μάθει να ζουν πολιτισμένα. Είναι αγράμματοι, έχουν μείνει πίσω.”. Αυτές κι άλλες παρόμοιες φράσεις, δυστυχώς, τις ακούμε όλοι από τους διπλανούς μας. Όσο αυτοί οι άλλοι παραμένουν ξένοι, η αγάπη κι η ευτυχία δε μπορούν να ευδοκιμήσουν. Νομίζω πως είναι απαραίτητο να τους πλησιάσουμε με κατανόηση, προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί βρίσκονται εδώ, γιατί ζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, γιατί έχουν τέτοιες συνήθειες…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	africa_2014.png 
Προβολές:	543 
Μέγεθος:	82,5 KB 
ID:	307004

    Ας μην ξεχνάμε πως ο ξένος δεν έχει εθνικότητα. Κι ο Έλληνας που χτυπήθηκε από την κρίση κι έφυγε μετανάστης στη Γερμανία, ξένος αποκαλείται κι αντιμετωπίζει παρόμοια συμπεριφορά μ’ αυτήν που αντιμετωπίζουν οι ξένοι στην Ελλάδα, αν κι αρκετά πιο πολιτισμένη, πιστεύω.

    Άνθρωπος είναι ο ξένος, άνθρωπος είναι κι ο ντόπιος. Όλοι οι άνθρωποι, ασχέτως εθνικότητας, μοιραζόμαστε τον ίδιο κόσμο κι έχουμε τις ίδιες βασικές ανάγκες. Ο καθένας μας θέλει πρωτίστως να επιβιώσει κι αφού το εξασφαλίσει αυτό, θέλει να ζήσει αξιοπρεπώς, έτσι δεν είναι; Ας σεβαστούμε, λοιπόν, τις βασικές ανάγκες των συγκατοίκων μας σ’ αυτόν τον πλανήτη, που είναι, άλλωστε, οι ίδιες με τις δικές μας, αλλά το είχαμε ξεχάσει, γιατί αυτές τις ανάγκες τις είχαμε εξασφαλισμένες κι έτσι δημιουργήσαμε μια πληθώρα άλλων αναγκών.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	people-united.jpg 
Προβολές:	543 
Μέγεθος:	59,2 KB 
ID:	307005
    Μια όμορφη δημιουργία της Coco Melvin (http://canvaspeaceproject.org)

    Η κατανόηση θεωρώ πως είναι κάτι πολύ βασικό για μια κοινωνία. Ας το θυμόμαστε σε κάθε μας κίνηση. Αντί να βρίζουμε το συνάνθρωπό μας γι’ αυτό που έκανε, ας τον ρωτήσουμε γιατί το έκανε. Η κουβέντα και μόνο μπορεί να τον κάνει να σκεφτεί, χωρίς να νιώσει εχθρικά απέναντί μας. Ειδικά σ’ αυτή την εποχή, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Ας δοκιμάζουμε κάθε μέρα να μπούμε για λίγο στη θέση του συνανθρώπου μας, έστω και νοητά. Ας προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε τα προβλήματά του κι ίσως καταλάβουμε τη συμπεριφορά του. Αν χτίσουμε τέτοιες σχέσεις κατανόησης ανάμεσά μας, μόνο προς το καλύτερο θ’ αλλάξει αυτός ο κόσμος…



    Καλή χρονιά, λοιπόν, με περισσότερη κατανόηση!
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  12. #102
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Γουινέα: Βουνά, καταρράκτες κι άνθρωποι χρυσάφι!

    Το μονοπάτι μέσω του οποίου περάσαμε τα σύνορα της Γουινέας-Μπισάου και μπήκαμε στη Γουινέα, μας οδήγησε στην όχθη ενός μεγάλου ποταμού. Αυτό συνέβη τρεις φορές όσες μέρες διασχίζαμε τη σαβάνα. Συνήθως υπήρχε μια ξύλινη σχεδία, όπου φορτώναμε τις μοτοσυκλέτες και περνούσαμε στην απέναντι όχθη. Σε μια περίπτωση, όμως, η σχεδία ήταν χαλασμένη κι έτσι φορτώσαμε προσεκτικά τις μοτοσυκλέτες μας μία προς μία σ’ ένα κανό και περάσαμε κωπηλατώντας. Μετά από περίπου 30 χιλιόμετρα μέσα στη χώρα, φτάσαμε σ’ ένα χωριό όπου δυο αστυνομικοί μας σφράγισαν τα διαβατήρια.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea1-625x468.jpg 
Προβολές:	419 
Μέγεθος:	67,1 KB 
ID:	308100
    Μετά από τόσα ποταμάκια που διασχίσαμε, τον πήρε τον αέρα η Χριστίνα!

    Η μοτοσυκλέτα της Χριστίνας άρχισε να κάνει διακοπές πάλι. Έφτασε σε σημείο να μη μπορεί να κάνει βήμα. Νόμιζα πως είναι πρόβλημα τροφοδοσίας βενζίνης. Άδειασα το καζανάκι του καρμπιρατέρ, πατούσα τη μίζα με κλειστά τα ρακόρ της βενζίνης, μήπως καθαρίσει το καρμπιρατέρ, αλλά δε βοήθησε. Όταν η κατάσταση χειροτέρεψε, ήταν πια φανερό πως ο κινητήρας έσβηνε μόλις βάζαμε ταχύτητα. Αυτό ήταν το σημάδι που ήθελα να δω! Αμέσως κατάλαβα πως το πρόβλημα είναι ηλεκτρικό κι ο συνήθης ύποπτος ήταν ο αισθητήρας του πλαγιοστάτη. Τον βραχυκύκλωσα μ’ ένα κομμάτι σύρμα κι επιτέλους η μοτοσυκλέτα λειτουργούσε και πάλι άψογα! Δυο μέρες παιδευόταν η Χριστίνα και διέσχιζε τα ποτάμια και τους βαθιούς νερόλακκους με μια μοτοσυκλέτα που έσβηνε κάθε λίγο. Ειδικά όταν έσβηνε μέσα σε νερό που κάλυπτε όλο τον κινητήρα, ήταν πρόβλημα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea2-625x468.jpg 
Προβολές:	417 
Μέγεθος:	67,0 KB 
ID:	308102
    Δίπλα στους εντυπωσιακούς Καταρράκτες Kambadaga ανακαλύψαμε ένα από τα ομορφότερα μέρη όπου έχουμε κατασκηνώσει!

    Σα να μην έφτανε αυτό, τρύπησε για τρίτη φορά η πισινή σαμπρέλα λόγω καρφιού. Μερικές φορές το ένα πρόβλημα ακολουθεί το άλλο και συμβαίνουν όλα μαζί στη μέση του πουθενά. Δε μασάμε όμως! Όπου και να βρισκόμαστε, έχουμε τον εξοπλισμό για να λύσουμε τα προβλήματα ένα προς ένα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea3-625x468.jpg 
Προβολές:	420 
Μέγεθος:	75,1 KB 
ID:	308103
    Έκτη φορά συνολικά που μας τρυπά λάστιχο μέσα σε 20.000 χλμ… Άτιμα καρφιά!
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  13. #103
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Γουινέα: Βουνά, καταρράκτες κι άνθρωποι χρυσάφι!

    Αυτή η εξαήμερη περιπλάνηση στους χωματόδρομους και τα μονοπάτια της σαβάνας ήταν καταπληκτική! Μας έδωσε την ευκαιρία όχι μόνο ν’ απολαύσουμε τις απομονωμένες αυτές γωνιές της φύσης, αλλά και να γνωρίσουμε τους υπέροχους ανθρώπους που ζουν στις καλύβες της επαρχίας όπως σχεδόν ζούσαν εκεί κι οι πρόγονοί τους αρκετούς αιώνες πριν.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea4-625x468.jpg 
Προβολές:	415 
Μέγεθος:	77,1 KB 
ID:	308105
    Σ’ αυτές τις περιοχές οι στέγες κατεβαίνουν χαμηλά, για να προσφέρουν σκιά στις καλύβες.

    Στο Labé, την πρώτη πόλη της χώρας όπου μείναμε, μας φιλοξένησε η Τζούλι, μια Γαλλίδα που εργάζεται στη Γουινέα τα τελευταία δυο χρόνια περίπου. Συγκατοικεί με την Αΐσα, μια Γουινέζα με απίστευτη ενέργεια, που δε σταματά να γελά! Τρόμαξαν οι άνθρωποι όταν μας πρωτοείδαν με τόσο χώμα που είχαμε πάνω στα ρούχα και το δέρμα μας! Λουζόμασταν στα ποτάμια, όταν είχαμε αυτή την πολυτέλεια, αλλά μια μέρα στους κόκκινους χωματόδρομους ήταν αρκετή για να γίνουμε πάλι χάλια… Ευτυχώς το σπίτι είχε πηγάδι στην αυλή, οπότε είχαμε άφθονο νερό (κρύο φυσικά) για να λουστούμε και να πλύνουμε όλα μας τα ρούχα. Το Labé είναι από τις καλά οργανωμένες πόλεις της χώρας, οπότε το βράδυ έχει και ηλεκτρικό ρεύμα για μερικές ώρες!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea5-625x468.jpg 
Προβολές:	414 
Μέγεθος:	79,0 KB 
ID:	308106
    Τα παιδιά που συναντούσαμε στα χωριά ήταν αξιολάτρευτα!

    Ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς όταν πήγαμε να ψωνίσουμε στο πολύβουο παζάρι της πόλης, ώστε να μαγειρέψουμε μια ελληνική σπεσιαλιτέ για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Η Χριστίνα έκανε πάλι τα μαγικά της κι έφτιαξε κάτι σα μουσακά, που ξετρέλανε τους Γουινέζους, αλλά και τους Γάλλους φίλους της Τζούλι με τους οποίους αλλάξαμε χρονιά! Ήταν αδύνατο να βρούμε κιμά και μπεσαμέλ, οπότε χρησιμοποιήσαμε μικρά κομμάτια κρέατος κι αντί για μπεσαμέλ βάλαμε πουρέ από πατάτες και γλυκοπατάτες μαζί με γάλα και μοσχοκάρυδο! Βέβαια, δεν είχαμε φούρνο στη διάθεσή μας, αλλά με μια εστία υγραερίου το φαγητό ήταν έτοιμο μετά από πέντε ώρες.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea6-625x468.jpg 
Προβολές:	415 
Μέγεθος:	73,7 KB 
ID:	308107
    Η περιοχή Fouta Djalon φημίζεται για τα χαρακτηριστικά λουλακί υφάσματα που ράβουν οι άντρες και βάφουν οι γυναίκες χρησιμοποιώντας το τροπικό φυτό ινδικόν.
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  14. #104
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Γουινέα: Βουνά, καταρράκτες κι άνθρωποι χρυσάφι!

    Την επόμενη μέρα, μια κι ήταν αργία, πήγαμε μια διήμερη εκδρομή στα βόρεια της χώρας μαζί με την Τζούλι κι ένα Γουινέζο φίλο της, το Λαμίν. Επισκεφτήκαμε τα βουνά γύρω από το Mali-Yemberem, δίπλα στα σύνορα με τη Σενεγάλη. Η περιοχή Fouta Djalon της Γουινέας είναι ορεινή, οπότε είναι ευλογημένη με μια υπέροχη δροσιά, που μας είχε λείψει όσο κι η θέα των βουνών! Ήταν ονειρικό να καθόμαστε γύρω από τη φωτιά, έξω από τις πήλινες καλύβες όπου μέναμε, ακούγοντας τις ιστορίες που μας έλεγε ο ηλικιωμένος οικοδεσπότης μας και χαζεύοντας τ’ αμέτρητα αστέρια του αφρικανικού ουρανού…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea7-625x468.jpg 
Προβολές:	415 
Μέγεθος:	74,1 KB 
ID:	308108
    Με το κοράνι στο χέρι…

    Αναμφισβήτητα θέλαμε ν’ αφιερώσουμε αρκετές μέρες στην πανέμορφη κι ιδιαίτερη περιοχή Fouta Djalon. Κάναμε αρκετές εξορμήσεις με τις μοτοσυκλέτες μας, αλλά και σύντομες πεζοπορίες, για να εξερευνήσουμε γραφικούς οικισμούς κι εντυπωσιακούς καταρράκτες που αφθονούν στα δάση της περιοχής. Με τόσα ποτάμια τριγύρω, βρίσκαμε καταπληκτικά μέρη για ελεύθερη κατασκήνωση!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea8-625x833.jpg 
Προβολές:	413 
Μέγεθος:	88,2 KB 
ID:	308109
    Ο Καταρράκτης του Dittin πέφτει από τα 80 μ. ύψος κι είναι από τους ψηλότερους της Γουινέας!

    Δυστυχώς, ήρθε η ώρα που κατεβήκαμε απ’ τα βουνά, για να διασχίσουμε τη σαβάνα της χώρας. Ευτυχώς, όμως, ξέραμε πως στα νότια θα ξανανέβουμε στα βουνά και θα εξερευνήσουμε την καταπράσινη Forest Region. Σε κάποιο σημείο αφήσαμε τον κεντρικό χωματόδρομο και χαθήκαμε (κυριολεκτικά!) με τις μοτοσυκλέτες μας στα μονοπάτια στην προσπάθειά μας να βρούμε τον οικισμό Koladou μέσα στα βάθη του τροπικού δάσους. Διανυκτερεύσαμε εκεί και γνωρίσαμε όλους τους φιλικούς χωρικούς! Κάτσαμε στο κέντρο του οικισμού, έξω από κάποιες καλύβες και προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε στους ντόπιους πώς είναι η Ελλάδα, ενώ κι αυτοί μας μιλούσαν για τη ζωή τους εκεί. Στο γειτονικό ποτάμι είδαμε για πρώτη φορά πεζογέφυρα κατασκευασμένη παραδοσιακά από φυσικά υλικά! Αντί για συρματόσχοινα χρησιμοποιούν αναρριχητικά φυτά, ενώ αντί για λαμαρίνες στο πάτωμα χρησιμοποιούν μπαμπού και κλαδιά από άλλα δέντρα.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea9-625x468.jpg 
Προβολές:	417 
Μέγεθος:	77,0 KB 
ID:	308110
    Ο Ιντιάνα Τζόουνς και Ο Ναός του Χαμένου Θησαυρού!
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  15. #105
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Γουινέα: Βουνά, καταρράκτες κι άνθρωποι χρυσάφι!

    Πλησιάζοντας στα σύνορα με την Ακτή Ελεφαντοστού διασχίσαμε ένα εντυπωσιακό δάσος από μπαμπού. Πρώτη φορά βλέπαμε κάτι τέτοιο! Δε μπορούσαμε να φανταστούμε πόσο ψηλό είναι αυτό το δέντρο. Μετά από αρκετές ώρες όμορφης περιπλάνησης στους χωματόδρομους της Forest Region, βρήκαμε μια καλύβα όπου μας σφράγισαν τα διαβατήρια κι αφήσαμε πίσω τη χώρα που αναμφισβήτητα έγινε η αγαπημένη μας ανάμεσα σ’ αυτές που έχουμε επισκεφτεί μέχρι τώρα στην αφρικανική ήπειρο. Οι άνθρωποι που συναντούσαμε ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, ανοιχτοί και κεφάτοι, ενώ τ’ ορεινό τοπίο είναι κάτι σπάνιο στην ήπειρο και μας είχε λείψει ιδιαίτερα. Στη Γουινέα, όπως και στη Μαυριτανία, διασχίσαμε τη χώρα καλύπτοντας περισσότερα χιλιόμετρα σ’ εκτός δρόμου διαδρομές, παρά σε άσφαλτο. Ήταν μαγεία…

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	Guinea10-625x468.jpg 
Προβολές:	417 
Μέγεθος:	52,9 KB 
ID:	308111
    Η διαμονή μας στον οικισμό Koladou θα μας μείνει αξέχαστη χάρη στους υπέροχους κατοίκους του…
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

Σελίδα 7 από 21 ΠρώτοΠρώτο ... 2345678910111217 ... ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Παρουσίαση του ταξιδιού σε 14 χώρες της Ασίας με Xr 250
    από furious στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 11/05/2011, 00:40
  2. Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 24/01/2009, 22:28
  3. Η γλυκα της ζωης και της βολτας
    από stratosZX10 στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 13/03/2007, 03:01
  4. Ρόλος των HP και της Ροπής?
    από gispy στο forum Τεχνικά θέματα: Tips & tricks
    Απαντήσεις: 72
    Τελευταίο μήνυμα: 31/01/2005, 12:25
  5. Απαντήσεις: 10
    Τελευταίο μήνυμα: 10/06/2004, 16:42

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF