Κοντά στο κέντρο, είδα τέσσερις ποδοσφαιριστές με μπλε ρούχα Adidas, λέω «έχει πλάκα να είναι καμία Schalke τώρα να βγάλω καμιά φωτό με κανέναν…». Ρωτώντας έναν από αυτούς ποια ομάδα είναι, μου απαντάει με τουπέ Cristiano Ronaldo και βαριά ρώσικη προφορά «Volga, Russia». «Αϊ ρε βλάκα που δε σε ξέρει ούτε η μάνα σου…» πήγα να του πω, αλλά το ξανασκέφτηκα…!
Φαγητό και Kaiser, βλέποντας τις χιονισμένες βουνοκορφές…
Θαυμάσαμε λίγο ακόμα το χωριό και επιστρέψαμε…
Χιλιόμετρα ημέρας : 340
DAY 7
Άλλη μια ωραία μέρα ξημέρωσε… Είχαμε λίγα χιλιόμετρα για σήμερα, οπότε δε βιαζόμασταν. Ξεκινήσαμε για Salzburg, 50km μόνο για να πάμε.
Μόλις φτάσαμε, είδαμε για πρώτη (και τελευταία) φορά Έλληνες σε όλο το ταξίδι. Είδα ελληνικές πινακίδες σε ένα αυτοκίνητο και πήγα δίπλα και λέω : «Τι θα γίνει ρε παιδιά, θα βρούμε πουθενά να παρκάρουμε?». Γελάσαμε, χαιρετηθήκαμε και ευχηθήκαμε καλή συνέχεια στα ταξίδια μας…
Ήταν Σάββατο, στην πόλη είχε διοργανωθεί μαραθώνιος και είχε αρκετό κόσμο στην κεντρική πλατεία…
Κάναμε βόλτα στα στενά που της παλιάς πόλης… Χαμός από τουρίστες, στην πλειοψηφία τους Κινέζοι!
Καθίσαμε για ένα cappuccino και γυρνώντας από τα σοκάκια πάλι, αγοράσαμε αναμνηστικά και δώρα.
Το σπίτι του Mozart δεν το επισκεφτήκαμε, το είχα επισκεφτεί παλαιότερα εγώ και δεν ήταν κάτι το τρομερό...
Επιστρέψαμε στο ‘σπίτι’ το μεσημέρι με τον ουρανό να σκοτεινιάζει…
Σε ένα σούπερμαρκετ που σταματήσαμε, ένας μικρός ζήτησε από τον μπαμπά του να έρθει κοντά για να δει τη μηχανή... Δεν του χαλάσαμε χατίρι!
Μέχρι να το πάρουμε απόφαση να ξαναβγούμε στην πόλη για φαϊ, ήδη έβρεχε…
Το Abtenau με βροχή λοιπόν…
Γυρνώντας, καθίσαμε με τους ιδιοκτήτες και δυο ζευγάρια Βέλγων στην τραπεζαρία του σπιτιού και μιλήσαμε περί ανέμων και υδάτων…!
DAY 8
Το μενού σήμερα δεν είχε πολλά χιλιόμετρα και πάλι.
Ο δρόμος 166 θα μας οδηγούσε στο Hallstatt, αυτό το πανέμορφο χωριό που είναι χτισμένο στις όχθες της λίμνης Hallstatter και το επισκέπτονται σχεδόν όλοι όσοι πάνε Αυστρία.
Περίπου 5-6 μέρες νωρίτερα, μετά από σφοδρή καταιγίδα είχαν γίνει κατολισθήσεις στο χωριό και το είχαν κλείσει για τους τουρίστες.
Ήμασταν και πάλι τυχεροί, καθώς μέσα σε τρεις μέρες το καθάρισαν και το άνοιξαν και πάλι και ούτε που καταλάβαινες ότι κάτι είχε γίνει.
Απίστευτη ομορφιά το τοπίο…
Το είχα επισκεφτεί πριν από 12 χρόνια, με το σχολείο τότε, Δεκέμβριος ’01… (φωτό από το ίδιο σημείο) Που να το 'ξερα τότε ότι θα ξαναερχόμουν εδώ και μάλιστα με μοτοσυκλέτα!!!
Μερικές φωτό μέσα στο χωριό…
Και μερικές με χιόνι, μιας και τις βρήκα... Δεκέμβριος 2001
Φουλ στους Κινέζους το Hallstatt. Απ’ότι μας είπαν, στην Κίνα έχουν δημιουργήσει ένα «αντίγραφο» του Hallstatt. Όταν επέστρεψα το βρήκα…
Δεν παίζονται οι άνθρωποι…
*Grossglockner από τα διόδια μέχρι την κορυφή...
Ήπιαμε καφεδάκι στο μοναδικό μαγαζί στην όχθη της λίμνης και καβαλήσαμε τη μοτό και πάλι με κατεύθυνση το Bad Aussee, μετά από υπόδειξη της ιδιοκτήτριας του ξενοδοχείου που μέναμε.
Κάπου εκεί θυμήθηκα ότι η φωτογραφική μηχανή είχε χρονοδιακόπτη λήψης 12sec...Και στιγμιαία υπολόγισα πόσες φωτογραφίες χάσαμε σε όλο το ταξίδι!!!
Ο δρόμος μετά το Bad Aussee (Koppenpass) ήταν κλειστός με μια μπάρα, οπότε και αναγκαστικά γυρίσαμε προς Hallstatt - Bad Ischl – Strobl μέσω του 158
και αποφασίσαμε να πάμε και πάλι στο Salzburg.
Αυτή τη φορά, αν και Κυριακή, δεν είχε πολύ κόσμο. Είπαμε να πάρουμε το τελεφερίκ για να μπούμε στο κάστρο αλλά μόλις είδαμε ότι είχε 11.50 ευρώ το εισιτήριο ανά άτομο, ανεβήκαμε με τα πόδια. Δεν ήταν και τόσο μακριά τελικά!
Στην είσοδο του κάστρου έπρεπε να πληρώσεις 7.80 ευρώ για να μπεις, αλλά βλέποντας σε ένα πίνακα τι περίπου είχε μέσα για αξιοθέατο, σκέφτηκα ότι δεν αξίζει. Και σχεδόν όλοι που έφταναν μέχρι την είσοδο γυρνούσαν πίσω!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση