μη σφαξετε το σουζουκι!!! του αξιζει καλυτερη μοιρα..
μη σφαξετε το σουζουκι!!! του αξιζει καλυτερη μοιρα..
Είχαμε μείνει κάπου στο 80 ,ο Rory ακόμα δεν είχε κατέβει Φιλαδέλφεια (επηρεασμένος εδώ από άλλο άρθρο) στους δρόμους και σε αυτοσχέδιους αγώνες (Αύρα-παραλιακή-Βουλιαγμένης)
έβλεπες και άκουγες boldor - gs 750 και 1000 μεγάλα Kawa και Yamaha RD.Οι αγώνες ταχύτητας γίνονταν κυρίως Ρόδο (από το 77) και λίγοι στο Τατόι χωρίς αυστηρό πρόγραμμα έξη το χρόνο κάποιοι διπλοί μια ταλαιπωρία κατά βάση για αναβάτες μηχανικούς και θεατές (ποιους θεατές τώρα εκτός Αττικής ?) Τα ονόματα λίγο πολύ γνωστά , ο Γκουντούφας στα τελειώματα ο Λέκκας με το Ducati ακόμα άντεχε μετά Παπανδρέου Γεωργακόπουλος Κώστας Παπαγεωργίου και ο Ρούλης από πίσω (ακόμα τους θυμάμαι να κάνουν τα σταντς σε πολλές βιντεοταινίες της εποχής με μηχανές) και άλλοι αναβάτες (δεν προλαβαίνω να αναφερθώ σε όλους ίσως κάποια άλλη στιγμή ) μηχανικοί κατ' επάγγελμα και αργότερα έμποροι στο χώρο.
Στην άσφαλτο δεν γινόταν κάτι άλλο , οι αναβάσεις είχαν τελειώσει χρόνια πριν ,για τα σιρκουί μέσα σε πόλεις δεν το συζητάμε και το ντράγκστερ ακόμα γινόταν ανεπίσημα με το φως του φεγγαριού...
Στους αγώνες οι κατηγορίες ήταν ακόμα δύο , 250 κ.εκ. και ανεξάρτητα. Στα 250 πρωταγωνιστούσαν τα δίχρονα racing συνήθως της Yamaha ενώ στα ανεξάρτητα βρισκόντουσαν
μπλεγμένα racing δίχρονα από 350-750 κ.εκ. μαζί με μεγάλα φτιαγμένα street. Το μπλέξιμο αυτό 2χρόνων και 4χρόνων συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια απλώς από το 84 ξεχώρισαν οι μεταξύ τους βαθμολογίες. Μεγάλα συνεργεία προετοίμαζαν και βελτίωναν μηχανάκια και έπειτα προσπαθούσαν να διαφημιστούν μέσω των αγώνων. Ένα από αυτά ήταν και αυτό των αφών Κουρέτη στο 105 της Θηβών (σημερινό μαγαζί του Καπερνέκα Suzuki από τότε) που έφερε στην Ελλάδα και το SB3 της ιστορίας μας. Αξίζει εδώ να σημειώσω ότι βρήκαμε εντελώς τυχαία ακόμα και τον μηχανικό που άνοιξε το κιβώτιο και βοήθησε στην συναρμολόγηση του kit βοηθός τότε ιδιοκτήτης συνεργείου πια.
Το SB3 λοιπόν , ιδιαίτερο και ακριβό τότε ,προετοιμασμένο από τον Τάκη τον Κουρέτη και τον αδερφό του ,ακολούθησε το πρωτάθλημα του 81 στα χέρια του φέρελπι Βύρωνα Γιαννούλη που μέχρι τότε έτρεχε με ένα Suzuki 400 TS !Ο Βύρωνας κάθε αγώνα και καλύτερος υπήρξαν μάλιστα αναμετρήσεις στις οποίες πέρασε και τα Racing με τελικό απολογισμό χρονιάς 3ος στα 4χρονα και 4ος γενικής. Παρ' όλη την ικανοποιητική πρώτη αυτή χρονιά η συνεργασία του Γιαννούλη με το team σταματάει εκεί και στο πρωτάθλημα του 82 ξεκινά έστω και αποσπασματικά στην αρχή με τον αναβάτη που θα είχε τις πιο επιτυχημένες εμφανίσεις με τα Bimota των Κουρέτη τον συγχωρεμένο πια Παντελή Μπαντουβάνη. Να μην λησμονήσω να αναφέρω ότι από το 82 προστίθεται και 3η κατηγορία στους αγώνες , αυτή των νορμάλ (που εξελίχθηκε σαν ενιαίο των RD ).Επιστρέφουμε όμως στον Παντελή , σ’ αυτόν τον μποέμ τύπο ,ερασιτέχνη στο χώρο αλλά εραστή της ταχύτητας ,δικηγόρο παρακαλώ στο επάγγελμα , που είχε ξεκινήσει να δοκιμάζει την τύχη του στους αγώνες με ένα Guzzi Leman.Με το SB3 δυστυχώς δεν κατεβαίνει σ' όλους τους αγώνες της χρονιάς ,η οποία μάλιστα ολοκληρώνεται όχι με τον Μπαντουβάνη στη σέλλα του αλλά με τον Σαββαίδη γνωστό στους παλαιότερους από την σχέση του με τα Ντουκάτι.
Ο συναγωνισμός πάντως είχε μεγαλώσει , τα racing 2χρονα είχαν χοντρικά τα ίδια άλογα με 50% λιγότερο βάρος από τα μεγάλα οπότε τελικός απολογισμός του SB3 έκτο ,πολύ κοντά όμως στην 3η θέση την οποία πιθανότατα θα καταλάμβανε αν είχε ακολουθήσει όλο το πρωτάθλημα με τον Μπαντουβάνη οδηγό, παρ’ όλο το ακατάλληλο σωματότυπο του μεγαλόσωμου αναβάτη. Στο επόμενο πρωτάθλημα (83) ο Παντελής που έτρεξε σ' όλους τους αγώνες και σε κάθε συνάντηση κυνηγούσε τα RGB του Τσαλίκη (εμφύλιος εδώ) και του Μαρμαρά ήρθε τελικά πρώτος στην ακόμα ανεπίσημη κατάταξη των 4χρόνων , ότι καλύτερο μιας και αυτό ήταν το κύκνειο άσμα του SB3 που στο κατώφλι του 84 έμοιαζε πια ξεπερασμένο και έστρωνε το χαλί για το 4ρι SB...
Με το SB4 o Μπαντουβάνης κατακτά το 84 την 1η θέση και το κύπελλο όπως το έλεγαν τότε στα 4χρονα Super bikes με την Κρήτη πια παρούσα και τους αγώνες στο αεροδρόμιο στο
Τυμπάκι .Κάπου εκεί όμως τελειώνει η παλιά εποχή των ερασιτεχνών αλλά και των old school αερόψυκτων Ιαπωνικών multi , και ξημέρωσε η εποχή του Σάκη (όχι του Ρουβά ρεε , του Σκούρτα) με τα αεροελαιόψυκτα και υδρόψυκτα τέρατα.
Ο Μπαντουβάνης συνέχισε ακόμα για μερικά χρόνια με καλά πλασαρίσματα αλλά όχι πια πρωτιές και «έφυγε» τζάμπα χρόνια αργότερα σε ένα ατύχημα στο δρόμο.
Το SB3 της ιστορίας μας μετά από πολλές περιπέτειες ,κλοπή από την Θηβών απαλλοτρίωση του κουστουμιού και του μοτέρ βρίσκεται χρόνια αργότερα εγκαταλελειμμένο κάπου στην βόρεια Ελλάδα και μαζεύεται για να σωθεί έστω και με λανθασμένες επιλογές σε μοτέρ κλπ.
Επειδή το σεντόνι παρατράβηξε και μάλλον σας κούρασα ραντεβού στις ανακατασκευές πια.
Ευχαριστώ την Ελευθερία , τον Γιάννη από την Αγία Παρασκευή αλλά κυρίως τον άλλο Γιάννη που το πίστεψε και θα το κυνηγήσει μέχρι τέλους…
Γιαννούλης SB3
Μπαντουβάνης SB3
Μπαντουβάνης SB4
Χαίρομαι να διαβάζω Πάνο.
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Mηχανή με μεγάλη ιστορία λοιπόν! Άντε να το δούμε και στις ανακατασκευές!
Μπραβο για τα σεντονια...και που την βγαλατε στο φως..
Αναμενουμε ανακατασκευη..
Πάρα πολύ ωραίος και το μηχανάκι επίσης. Άντε και στις ανακατασκευές όπως ειπώθηκε παραπάνω.
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Μπορει να κανω και λαθος για τον Μπατουβανη αλλα νομιζω ητανε γυμναστης και ειχε γραψει παλια και στο μοτο η την Επιθεωρηση... απλα απο τα λιγα που θημαμε απο ενα μικρο αρθρο στο μοτο για τον Θανατο του...
ORGIA!!!!!
Η βιβλιογραφία μπορεί να τον αναφέρει σαν γυμναστή γιατί ήταν πολίστας ,με όπως είπα εντελώς ακατάλληλο σωματότυπο για αναβάτη ,ψηλός γεροδεμένος αλλά μοιραία βαρύς.
Με όσους πάντως μιλήσαμε που τον ήξεραν προσωπικά μας είπαν ότι το ταλέντο του περίσσευε.Κρίμα ,δεν έφτασε ούτε τα 40...