Βαλκάνια - Υπέροχο Μέρος να Ταξιδεύεις (25 μέρες με το 800GS)

[siokatas]

δωσε φοτο στον λαο

[MikeG]

Dubrovnik (Κροατία) - Mostar (Βοσνία)

Μετά τις 2 διανυκτερεύσεις μας στο Kumbor, συνεχίσαμε με σκοπό τη Mostar στη Βοσνία. Το δρομολόγιο θα ήταν παραλιακό μέχρι το Dubrovnik και από εκεί αφού είχαμε μπει Βοσνία μέσω του Μ-20 αρχικά και στη συνέχεια του Μ-5 θα φτάναμε στη μαρτυρική Mostar. Το δρομολόγιο ήταν το παρακάτω

Ο δρόμος μέχρι το Dubrovnik είχε υπερβολικά πολύ κίνηση, ενώ στα σύνορα Μαυροβουνίου - Κροατίας, χαμός. Πρέπει να κάναμε κανά μισάωρο να περάσουμε, ήταν ο περισσότερος χρόνος που φάγαμε σε έλεγχο διαβατηρίων σε ολόκληρο το ταξίδι.


Dubrovnik λοιπόν. α) Άντε να βρεις να παρκάρεις, β) Είχε τόσο πολύ ζέστη, γ) Είχε τόσο πολύ κόσμο.

Αναπόφευκτα στο μυαλό μου ξεκίνησε η σύγκριση μεταξύ Dubrovnik και Kotor. Νομίζω ότι το Dubrovnik είναι κάπως πιο Ευρωπαϊκό, πιο κυριλέ. Ίσως και λίγο πιο όμορφο. Περπατήσαμε για καμιά ώρα μέσα στο κάστρο, το κορίτσι τα είδε όλα από τη ζέστη. Χαζολογήσαμε, φάγαμε και ένα κομμάτι πίτσα στο χέρι από ένα μαγαζάκι σε ένα στενό (τι πρωτότυπο), αφού όλα ήταν πανάκριβα.
Οκ, σίγουρα αξίζει κάποιος να δει το Dubrovnik, αλλά νομίζω ότι 2 ώρες είναι αρκετές, εκτός αν κάποιος θέλει κυριλέ καταστάσεις. Επίσης είδαμε πολύ όμορφες παραλίες από ψηλά καθώς πηγαίναμε από Herceg Novi προς Dubrovnik.

Στη συνέχεια αφού αρχίσαμε να ανηφορίζουμε μπήκαμε Βοσνία. Όλα άλλαξαν.. Ο δρόμος αρκετά στενός, βραχώδης έκταση πάνω σε βουνό, ίχνος ανθρώπινης δραστηριότητας για τα πρώτα 30 χιλιόμετρα. Στη πορεία περάσαμε το πρώτο χωριό & μετά από τη πόλη Trebinje. Πολύ όμορφα στη Βοσνία, ειλικρινά. Σκεφτόμουν και ότι έχει περάσει & είχα υποβάλει τον εαυτό μου σε περίεργα συναισθήματα. Γιατί να γίνουν όλα αυτά; Συναντήσαμε κάποια χωριά που φάνηκε ότι πέρασε πόλεμος από εκεί πρόσφατα, φτώχεια παντού.


Ίσως η κλασσικότερη φώτο στο Dubrovnik



Κάπως έτσι ήταν το κομμάτι μέχρι της διαδρομής μέχρι το Stolac



Muslim Barbie

[MikeG]

Μόλις περάσεις το Stolac και μπεις στη κοιλάδα για τον M-17 προς Mostar το τοπίο γίνεται αρκετά πιο όμορφο. Πλέον ψηλά δέντρα, καλλιεργήσιμες εκτάσεις με πολλά αμπέλια, μικρά χωριουδάκια. Εξάλλου από το Stolac και μετά οι μιναρέδες γίνονται όλο και περισσότεροι ενώ οι εκκλησίες σπανίζουν, μέχρι τη Mostar που είδαμε μια στη χριστιανική γειτονιά.

Μετά από περίπου 2 ώρες και κατά το μεσημεράκι φτάσαμε στη πόλη της Mostar. Μείναμε στη Villa Globus, το συνιστώ 1000%. Πάρκαρα τη μηχανή στο κλειστό παρκινγκ που είχαν, κάναμε μπανάκι στο πολύ καθαρό δωμάτιο και βγήκαμε για βόλτα και φαγητό.
Η πόλη της Mostar απλώνεται κατά μήκος του ποταμού Neretva, όμως το κομμάτι που παρουσιάζει ενδιαφέρον, το Stari Grand (παλιά πόλη) δηλαδή, είναι πολύ μικρό. Εκεί βρίσκεται η κλασική γέφυρα Stari Most από όπου πηδάνε ντόπιοι στο ποτάμι. Η γέφυρα βέβαια ανακατασκευάστηκε το 2008, αφού στο πόλεμο είχε καταστραφεί ολοσχερώς.

Η παλιά πόλη σου έδινε την εντύπωση ότι βρίσκεσαι Τουρκία. Το φαγητό, τα σουβενίρ, οι φάτσες, οι μιναρέδες.. Εξάλλου η Βοσνία αποτελείται από πολλούς διαφορετικούς πληθυσμούς, με διαφορετικές εθνικές ταυτότητες. Σίγουρα αξίζει την επίσκεψη σας. Επίσης αξίζει να ρίξετε μια ματιά για το τι πέρασε αυτή η πόλη το 1993 και οι κάτοικοι της. Δείτε απλά φωτογραφίες.. 20 χρόνια πίσω, δεν είναι τόσο μακριά.


Το φαγητό καταπληκτικό, οικονομικό, οι ρακές τους τέλειες, ο κόσμος γλεντζές. Η Βοσνία ήδη με κέρδισε, από τη πρώτη μέρα. Σειρά έχει μετά το Sarajevo όπου θα αράξουμε τρεις νύχτες.


Stari Most








DrinkingTea

[MikeG]

Νομίζω ότι μια μέρα στη Mostar είναι αρκετή. Εξάλλου είναι καλό σημείο και για να χωρίσεις τη Βοσνία στα 2.

Το βράδυ, όπως εξάλλου σε όλη τη Βοσνία, η πόλη είχε αρκετή βουή. Ντόπιοι να σουλατσάρουν πέρα δώθε, τα μαγαζιά όλα ανοιχτά μέχρι πολύ αργά, τσάι και τούρκικος καφές στα φόρτε τους, κουβεντούλα, υγρασία. Ηρεμείς. Νοιώθεις ότι είσαι άλλου, ότι εδώ δε μετράει τόσο αν είσαι κυριλέ ή όχι, τουλάχιστον έτσι κατάλαβα.

TurkishBlackTea




Την επομένη το πρωί ξεκινήσαμε για Sarajevo. Εδώ και αν ήθελα πολύ να πάω. O Μ-17 μας προσέφερε απλόχερα ευχαρίστηση. Αρχικά οδηγώντας δίπλα στη λίμνη Jablanica και στη συνέχεια ανεβαίνοντας προς Sarajevo ανάμεσα από μεγάλα έλατα. Η θερμοκρασία ήταν ακριβώς αυτό που λες, ημέρα για βόλτα. Μετά από 3 ώρες περίπου, με τις ανάλογες στάσεις ήμασταν έξω από το Sarajevo. Σιγά σιγά αισθανόμασταν ότι πλησιάζουμε μεγάλη πόλη (κίνηση, δυο γραμμές προς κάθε κατεύθυνση, εργοστάσια).

Μας καλωσόρισαν αρχικά, πολύχρωμες πολυκατοικίες ανατολικού στυλ, πολλές εκ των οποίων είχαν εμφανή σημάδια από το πόλεμο. Όσο πλησιάζαμε προς το κέντρο τόσο τα κτήρια γίνονταν όλο και πιο δυτικού μοντέρνου τύπου. Όλα τακτοποιημένα παράλληλα στο ποταμό Miljacka, κόσμος όμορφος, καθαρός αέρας. Αριστερά και δεξιά λόφοι και βουνά. Το Sarajevo είναι κτισμένο σε μια κοιλάδα. Από τη μια πλευρά οι χριστιανοί, από την άλλη οι μουσουλμάνοι. Σταυροί και τύμβοι σχεδόν παντού, πολλοί σκοτώθηκαν εδώ.


Σουρουπώνει...




Bascarsija

[MikeG]

Το Sarajevo ήταν η ομορφότερη πόλη που επισκεφθήκαμε. Μακράν καλύτερη από το Βελιγράδι, αλλά για αυτό θα γράψω στη συνέχεια.

3 νύχτες μείναμε εκεί, όμως το ξενοδοχείο μας δε θα σας το προτείνω. Τουλάχιστον είχε parking, οπότε δεν έπαιζε άγχος με τη μηχανή. Αν και γενικά δεν ένοιωσα ούτε στιγμή φόβο ή κάτι αρνητικό στη πόλη. Τρως φτηνά, πίνεις φτηνά, κάθεσαι έξω μέχρι αργά, περπατάς, υποβάλλεσαι μιας και η ατμόσφαιρα είναι πραγματικά όμορφη. Πολλά τζαμιά, πολλές εκκλησίες. Μεγάλη έκπληξη; Pekara! Φούρνοι που φτιάχνουν κάθε λογής τυροποιτοηδές, μπείτε μέσα πάρτε ότι έχουν! Πρωινό, βραδυνό, μεσημεριανό, τα πάντα!

Πιείτε τσάι στου Franz (πρέπει να του στείλω λάδι και ράκι). O Franz με τη μητέρα του Sophie θα σας περιμένουν για κουβεντούλα. Πήγαμε πρωί και φύγαμε μεσημέρι. Γιατρός, χρόνια στη Γερμανία, τα βαρέθηκε όλα, γύρισε στο τόπο του. Μας περιέγραψε πως προσπαθούν να εισβάλουν και εκεί οι τράπεζες. Όλοι θέλουν 4χ4, διαμέρισμα, λούσα..αχ...

Βρείτε τον Franz
http://www.franz-sophie.ba/
https://www.facebook.com/pages/Franz...261759?fref=ts
http://www.tripadvisor.com/Restauran...vo_Canton.html

Τα γράφω αυτά και νοσταλγώ..

Κάντε βόλτα δίπλα στο ποτάμι, φωτογραφήστε τα κομμουνιστικά μπλοκ πολυκατοικιών. Ένα εμπορικό υπάρχει και αυτό το έχει το Al Jazeera, βλέπεται είναι η έδρα του εκεί, για όλη τα Βαλκάνια. Όχι τυχαία. Μη πάτε στο εμπορικό, πιείτε καφέ ή μπύρα στο πάρκο απέναντι. Φάτε Pekara! Α ναι το έγραψα ξανά..

Ανεβείτε στο λόφο με το παλιό κάστρο.

Υπέροχο συναίσθημα να σουρουπώνει και σιγά σιγά να ανάβουν από τη μία τα φώτα των μιναρέδων από την άλλη των εκκλησιών. Οι ιμάμιδες πιστοί στο ραντεβού τους. Κάθε τρεις ώρες είχε ντουντούκα. Ακουγόταν σε όλη τη παλιά γειτονιά. Οι καμινάδες των φούρνων μύριζαν υπέροχα καμένο ξύλο και φρεσκοψυμένη ζύμη. Οι γυναίκες πήγαιναν αργά το βράδυ στο τζαμί, μετά τις δουλειές τους.

Τα καφέ, τσαγιερί γεμάτα. Αλκοολ δεν έπιναν, ελάχιστοι. Bosnian Καφε και τσάι.


Γεια σου Franz




Night




Συνεχίζεται..

[foogr01]

[MikeG]

More Sarajevo..


Θέα από το παράθυρο του ξενοδοχείου




Ο κομμουνισμός αντιστέκεται ακόμα σε αυτές τις χώρες, σθεναρά..




More

[MikeG]

Χμ... & εδώ;




Μερικές σκόρπιες σκέψεις.

Αξίζει να αφιερώσετε χρόνο στη πρωτεύουσα της Βοσνίας. Η πολυπολιτισμικότητα της δημιουργεί ένα πολύ όμορφο περιβάλλον το οποίο είναι δεμένο απόλυτα με το σημείο στο οποίο είναι κτισμένη η πόλη. Οι δύο λόφοι αριστερά και δεξιά και ο ποταμός που τους διασχίζει δημιουργούν πολύ όμορφες εικόνες, ιδιαίτερα μόλις δύσει ο ήλιος. Επίσης τα πολλά σκόρπια μαζικά νεκροταφεία, τα σημάδια στα κτήρια από τις σφαίρες, οι πολλοί άνθρωποι με ακρωτηριασμένα μέλη που κυκλοφορούν στους δρόμους δημιουργούν σφίξιμο και θλίψη, τα χαμόγελα τους όμως, οι νέοι άνθρωποι, τα ωραία μαγαζάκια, τα κορίτσια με τις μαντίλες που κυκλοφορούν το βράδυ με το άψογο δέρμα τους σε κάνουν να χαίρεσαι.

Κρίμα που και εκεί έχει εισβάλει το εύκολο δάνειο, το SUV, οι δυτικές μοδάτες μάρκες του κ@λου & πάει λέγοντας και αντιλαμβάνεσαι ότι τέτοιες βαλκανικές χώρες είναι τα επόμενα θύματα των οικονομικών δολοφονιών. Δε τους αξίζει, αφού μόλις 20 χρόνια έχουν περάσει..



Sarajevo!

[MikeG]

Welcome to Serbia





Συνεχίζοντας από Sarajevo στόχος είναι η Σερβία. Ακολουθούμε τον Μ-19 ο οποίος μας χαρίζει απίστευτη φύση με κατάφυτες πλαγιές σε μεγάλα υψόμετρα, καλή ποιότητα ασφάλτου, με αρκετές σφιχτές στροφές. Φτάνουμε στη λίμνη Zvornik και στην ομώνυμη πόλη σταματάμε να ψωνίσουμε κάτι για τσίμπιμα από τα αγαπημένα μας Pekara. Μετά το Zvornik η διαδρομή είναι παραποτάμια μέχρι τη γέφυρα που ενώνει τις δύο χώρες πάνω από το φυσικό σύνορο των δύο χωρών, το ποταμό Drina. Περνάμε μπαμ μπαμ στη Σερβία, και αμέσως διαπιστώνουμε εγκατάλειψη. Ο δρόμος σε μαύρα χάλια.

Ακολουθούμε τον επαρχιακό δρόμο 19 και φτάνουμε στο Sabac το οποίο είχαμε σα στόχο για φαγητό. Νομίζω είναι το χειρότερο μέρος που έχω βρεθεί στη ζωή μου. Σε όλη τη διαδρομή υπήρχε μια πολύ άσχημη μυρωδιά, αλλά στο Sabac χτυπούσε ταβάνι. Το θερμόμετρο έδειχνε 36 βαθμούς, υπήρχαν πολλά νεύρα και το Sabac απλά τα έκανε χειρότερα.. Ψάχναμε κανά μισάωρο να κάτσουμε για φαγητό, δε βρήκαμε τίποτα. Πήγα σε ένα μικρό μάρκετ και πήρα μερικά φρούτα. Είχαμε μπει στη Σερβία και ξεκινήσαμε με τις χειρότερες εντυπώσεις. Αποφασίσαμε καρφί για Βελιγράδι. Περιμέναμε με λαχτάρα να φτάσουμε για να τελειώσει το μαρτύριο. Ειλικρινά η χειρότερη διαδρομή του ταξιδιού. Από τα σύνορα της Σερβίας μέχρι το Βελιγράδι..

Από τον 19 φτάσαμε στον αυτοκινητόδρομο 1 και στη συνέχεια Βελιγράδι. Στον αυτοκινητόδρομο ήταν και τα μόνα διόδια που πληρώσαμε στο ταξίδι εκτός Ελλάδος. Κόστος για 150 χλμ 1 euro.


Not toο long ago..

[MiltiadisK.D]

Ωραίος ρε Mike

[Juohmaru!]

Έχω μείνει άφωνος με τις φωτογραφίες... Ματιά πραγματικού ταξιδιώτη που κοιτάει "βαθύτερα"... Respect!

[Κωνσταντίνος]

Μπράβο ρε φίλε!!
Σε ευχαριστώ που τα μοιράζεσαι!

[MikeG]

Ας συνεχίσω όμως μετά από το μεγάλο διάλειμμα γράφοντας 2 λόγια για το Βελιγράδι.

Είχα ακούσει πολλά για αυτή τη πόλη και είχα διαβάσει ακόμα περισσότερα. Έτσι λοιπόν ομολογώ ότι είχα μια σχετική αγωνία για το τι θα δω. Θα την έλεγα ανυπομονησία καλύτερα.
Στο Βελιγράδι είχαμε επιλέξει να ενοικιάσουμε ένα μικρό διαμερισματάκι, αφού τα ξενοδοχεία ήταν ακριβότερα και δεν είχαν και υποδομή να μαγειρέψεις.

Μέσα από το Airbnb , κλείσαμε το διαμέρισμα που προσφέρει η Duska, το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τη κεντρική "παραλία" του ποταμού Σάββα, ανατολικότερα της καινούριας καλωδιοτής γέφυρας, Adda.
Στη περιγραφή του διαμερίσματος αλλά και στην επικοινωνία που είχα με τη Duska, γνώριζα ότι υπήρχε parking, έλα όμως που ήταν ανοιχτό. Στο ισόγειο του κομμουνιστικού block που ήταν το διαμέρισμα, βρισκόταν ένα mini market. Με είδε ο τύπος που το είχε με τη μηχανή, και αμέσως ήρθε χωρίς να γνωρίζει αγγλικά να μου πει να παρκάρω τη μηχανή στο κλειστό garage του. Η συνεννόηση έγινε μέσω ενός άλλου ατόμου που γνώριζε αγγλικά. Έβγαλε το αυτοκίνητο του από το parking, βάλαμε μέσα τη μηχανή, μου έδωσε και το control της πόρτας και αυτό ήταν, τρεις μέρες δε κούνησε η μηχανή.
Όπως χαρακτηριστικά μου είπαν, ακόμα και δίπλα μου να την έχω όταν πίνω μπύρα, δεν είναι ασφαλής. Άφησα στο mini market αυτοκολλητάκι Moto, ήπιαμε και ένα καφεδάκι και γελάσαμε αρκετά.

Παράλληλα μας βοήθησαν στο πως θα μεταφερόμαστε από και προς το σπίτι με τα ΜΜΕ και η συμβουλή ήταν απλή, δε θα αγοράσετε ποτέ εισιτήριο. Είστε ξένοι, δε μπορούν να συνεννοηθούν μαζί σας, μη δίνετε σημασία. Έτσι και έγινε, 3 μέρες πάνω κάτω το Βελιγράδι χωρίς εισιτήριο πουθενά. Μόνο μια ελεγκτής μας κατέβασε, αλλά μπήκαμε στο επόμενο λεωφορείο πάλι χωρίς εισιτήριο .


Το παλιό κτίριο της τηλεόρασης.




Περπατήσαμε αρκετά στη πόλη και μέρα και νύχτα, πήγαμε και σε γειτονιές όχι τόσο κεντρικές. Φάγαμε αρκετά street food, ήπιαμε αρκετές μπύρες. Nightlife τρελό δε κάναμε. Ψάχναμε και ένα γεράκο που είχαμε διαβάσει στο νετ που εμφανίζει ασπρόμαυρα φιλμ. Γενική εικόνα, πάρα πολύ άσχημη. Πολύ βρωμιά και πολύ φτώχια. Τρώγλες δίπλα από κυριλέ μαγαζιά-σπίτια. Άσχημη μυρωδιά το βράδυ σε κάποια σημεία του κέντρου. Επίσης ήταν η μόνη πόλη που δε μπορούσα να προσανατολιστώ εύκολα.
Νομίζω ότι δε μου άρεσε, απογοητεύτηκα. Ερχόντουσαν όμως πολύ πολύ καλύτερα.



Αυτό όμως που σίγουρα μου άρεσε ήταν διάφορα μαγαζάκια. Ένα από αυτά το καφέ της Leila






Οι τιμές σε φαγητό-ποτό αρκετά καλές, εκτός αν θέλει κάποιος να πάει σε in μέρη. Όσο για τα ρούχα, τους έχει κάνει επίθεση και εκεί ο δυτικός κόσμος και βλέπεις μια από τα ίδια.

[MikeG]

Η καινούρια γέφυρα Adda.




Αυτό που ευχαριστιέσαι ταξιδεύοντας σε άλλες χώρες είναι τα απέραντα πάρκα των πόλεων, οι άνθρωποι που ζουν μαζί με αυτά, οι δραστηριότητες τους σε αυτά.. Και συλλογίζεσαι και λες, εδώ γιατί όλα τσιμέντο...;






Support your local racers (τύπος που επί 1 ώρα έκανε πάνω κάτω κεντρική οδό κάνοντας rolling edo, σούζες και πολλά άλλα. Είχε μαζί του συνεργείο που κινηματογραφούσε).

[antsoar]

Mike πολύ καλό, κρίμα που έχει μείνει στη μέση. Ελπίζω να σου περισσέψει λίγος χρόνος να το τελειώσεις