To 1994 αγόρασα το TDR καινούργιο προς 820.000 δρχ από Μιχαηλίδη, Λ. Αμφιθέας στο Π. Φάληρο. Το 1995 την πούλησα σε ένα συμφοιτητή μου με 22.000 χιλιόμετρα στο κοντέρ και αγρατζούνιστη, δεν είχε πέσει ούτε από το σταντ. Από τότε το μηχανάκι μπήκε σε ένα γκαράζ έχοντας γράψει 50 μόλις επιπλέον χιλιόμετρα και έμεινε εκεί.
Αποφάσισα λοιπόν να το πάρω ξανά στα χέρια μου και να το κάνω απολύτως λειτουργικό, μετά την 18ετή ακινησία του.
Εντωμεταξύ βρήκα κι ένα ίδιο μηχανάκι πρώτο χέρι από Σπάρτη το οποίο ο μεσήλικος κύριος που το είχε αποφάσισε να το δώσει (για χάρη ενός κινέζικου παπιού, oh mon dieux!!!) με 18.000 στο κοντέρ του!
Οπότε, αυτή τη στιγμή έχω ένα απολύτως λειτουργικό TDR με 30 αλογάκια που δεν σε αφήνουν ασυγκίνητο, αντιθέτως σε κουρδίζουν έντονα ενώ ταυτόχρονα παραμένεις σε ταχύτητες ... γήινες, ενώ η αδρεναλίνη ρέει άφθονη! Αλλάχθηκαν ήδη τσιμούχες μπροστινού, ρουλεμάν λαιμού, ρουλεμάν τροχών μπρος πίσω, αλυσιδογράναζα, μπαταρία και λάστιχα.
Νιώθω ότι ο χρόνος γυρνάει 20 χρόνια πίσω κάθε φορά που ανεβαίνω στη σέλα του!
Φωτογραφίες σύντομα!