Ο Ερντεμίρ κοίταξε τον λογαριασμό βγάζοντας κάτι ακατάλυπτες κραυγές σαν παραλήρημα οπιοφάγου.
"Πολύ ακριβός ο καφές στην Ελλάδα, Uriah Heep εφέντη" μΕ είπε χαμογελώντας σαρκαστικά με την κιτρινισμένη του πριονωτή οδοντοστοιχεία.
"Κι όταν τον συνοδεύεις και με 5 λουκανόπιτες..." συμπλήρωσα ρίχνοντας μια ματιά στη ρέγγα που μασούσε ακόμα την τελευταία της μπουκιά με το ιδρωμένο ύφος της αγελάδας όταν βρίσκεται σε οργασμό...
Αποχαιρετιστήκαμε με τον Ερντεμίρ, την Γκιουλέν και τη Μελντά, ανταλλάσοντας εκατέρωθεν φιλοφρονήσεις και κολακευτικά σχόλια για την φιλία των λαών μας, τόσο πειστικά και αληθινά ...που θύμιζαν κολακείες Αθηναϊκού θίασου που έρχεται στη Θεσσαλονίκη και αποκαλεί τους Βορρειοελλαδίτες ...δύσκολο και απαιτητικό κοινό!