μπραβο παιδες...συνεχιστε.
Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια! Μας δίνετε κουράγιο για να συνεχίσουμε!
Φυσικά και είναι κολλητικό!
Αυτός ο Σπύρος μας έχει βάλει φωτιές!
Η συνέχεια από αύριο!
Λοιπόν,
σήμερα ασχοληθήκαμε με διάφορα "πραγματάκια".
Αρχικά με τους τροχούς.
Ο Μιχαλιός από μπρος, και εγώ από πίσω.
Τα λάστιχα ήταν σε άθλια κατάσταση, ξερά και φαγωμένα, δεν Μπήκαμε κάν στον κόπο να τα ξεζαντάρουμε. Πριόνι και τέλος.
Οι ακτίνες του εμπρός τροχού λύθηκαν και φυλάχθηκαν μαζί με τα καψούλια τουςτα οποία ήταν σε αρκετά καλή κατάσταση με σκοπό να ξαναχρησιμοποιηθούν.
Την ώρα που ο Μιχαλιός έλυνε με ευλάβια τον μπροστινό τροχό, εγώ έκοβα τις ακτίνες του πίσω. Ο λόγος είναι ότι το πίσω κέντρο, κάποιες ακτίνες λείπουν, ενώ κάποιες άλλες ήταν τελείως στον αέρα.
Οπότε έχουμε:
στεφάνια ΟΚ
εμπρός κέντρο ΟΚ (στη φωτό είναι τριμένο λίγο με 120 νερού για δοκιμή)
εμπρός ακτίνες ΟΚ
και μας λείπει πίσω κέντρο (μάλοον μεταχείρω) και ακτίνες (λογικά ιμιτασιόν).
Με σχετικά καλή ψυχολογία ξεκινάμε το βούρτισμα στα στεφάνια να φύγουν κάποιες σκουριές...
Αμ δε...
Τελικά οι σκουριές ήταν σαπάκια. Βρέθηκαν συνολικά και στους 2 τροχούς 4 τρυπίτσες χωρίς βούρτσισμα και ξεψείρισμα.
Οπότε τα στεφάνια μπαίνουν στο πλάι και είμαστε πλέον σε αναζήτηση 2 κομπλέ τροχών (μπρος και πίσω) απο C50 / GLX / Astrea.
Λογικά ( αυτό το γράφω χωρίς να είμαι σίγουρος) μας κάνει και εμπρός τροχός με δισκόφρενο και το κέντρο του θα αντικατασταθεί με αυτό που έχω από το Στρογγυλό.
Σειρά είχε η εξάτμιση.
Σφυριλατήθηκε με την απίστετη ματσόλα μου (0.99 ευρώ από Leroy Merlin) για να φύγουν κάποια βαθουλώματα που είχε.
Στη συνέχεια τρίφτηκε με 320 νερού για να "καθαρίσει" και ετοιμάστηκε για βάψιμο.
Τελικά μπήκε στην άκρη για να βαφτεί αργότερα. Ίσως, ανάλογα με το πώς θα "κάτσει" επάνω στο μηχανάκι, να κοπεί λίγο φάλτσα το καζανάκι για να αλητέψει.
Θεωρήθηκε σωστό να γίνουν πρώτα οι όποιες μόντες και μετά να βαφτεί.
Μαρσιπιέ-διέρα.
Κόπηκαν τα παλιά λαστιχένια μαρσιπιέ. Είναι αρκετά στραβή. Το γνωρίζαμε αυτό από πρίν βέβαια. Είναι από μια παλιά τούμα του μικρού μου αδερφού.
Εάν δεν βρεθεί κάποια ίσια από φθηνή εώς και τζάμπα, θα ζεσταθεί, θα ισιωθεί και θα μπούν και λαστιχένιοι μαρσιπιέδες.
Προς το παρόν μπήκε και αυτή στην άκρη.
Έβγαλα το κάλυμα της σέλας. Έτσι και αλλιώς θα αλλαχθεί με άλλο που να ταιριάζει με τον ρετρό χαρακτήρα του στρογγυλού.
Ήξερα ότι το αφρολέξ της θα ήθελε αλλαγή, αλλά τελικά είναι αρκετά σάπιο και το σώμα της σέλας, οπότε ακολούθησε και αυτή τον δρόμο για τον κάδο.
Αφοαιρέθηκε και μπήκε στην ακρη ο μεντεσλες στης όμως. Με ένα φρεσκαρισματάκι θα είναι στην πένα!
Ίσως χρειαστεί πουθενά στο μέλλον...
Η σανίδα είχε αγοραστεί πριν καιρό από τα Jumbo έναντι του ποσού των 14.99 ευρώ.
Την πήρα για ένα πρότζεκτ στο Tiger. Χρησιμοποίησα τα ροδάκια του σκέιτμπορντ για μανιτάρια τροχών. Είναι ιδανικά γιατί είναι φαρδιά και έτσι φώλιαζε μέσα σε αυτά η ντίζα με το παξιμάδι της. Τα έβγαλε τα λευφτά της και απλά πετάχτηκε στην άκρη. Σκεφτείτε ότι ήταν ακόμη στο νάυλον.
Έφτασε η ώρα λοιπόν που θα φαινόταν και αυτή χρήσιμη.
Το μήκος της μας απασχόλησε λίγο. έπρεπε να είναι κοντή, για να μοιάζει με μονόσελο. Αλλά και σχετικά μακριά για να μπορεί (έστω και δύσκολα) να πάρει ένα δικάβαλο. Το πλάτος της σανίδας είναι λίγο μικρότερο από το πλάτος του ντεπόζητου.
Τελικά με το μάτι κόπηκε στο επιθυμητό μήκος και περίπου στο σχήμα του ντεπόζητου/σκελετού. Με το τρηβείο σβήστηκαν οι γωνίες και πήρε ένα πολύ όμορφο σχήμα.
Τρίφτηκε και ο κεραυνός McQuin και η σανίδα απέκτησε την σοβαρότητα που της έλειπε...
Εδώ ο Μιχαλιός, σαν άλλη Pamela Andesron, προσπαθεί να μου δείξει ότη η σανίδα - σέλα μοιάζει με το σωσίβιο του Baywatch
Η σοβαρότερη δουλειά που έγινε σήμερα όμως ήταν η τελειοποίηση του βαψίματος του σκελετού.
Παράλληλα με τις άλλες σουλειές περάστηκε το τελευταίο χέρι κρεμ σε σκελετό, ψαλίδι, ντεπόζιτο.
Αφού στέγνωσε βγάλαμε όλεςτις εφημερίδες και χαρτοταινίες και φάνηκε η διχρομία.
Ο σκελετός μπήκε μέσα, για να "δέσει" το χρώμα καλά μέσα στη ζεστασιά και την θαλπωρή του σπιτιού!
Θα μείνει εκεί μια μέρα σίγουρα, για να είμαστε και πιο σίγουροι για το χρώμα.
... γιατί με είχε πιάσει η μαλ@κία μου!
ΕΠΡΕΠΕ να το καβαλήσω, έπρεπε να δω την νέα θέση οδήγησης λόγω τιμονιού!
ΔΕΝ μπορούσα να περιμένω! Τρομάρα μου...