Ενώ όλοι οι πιτσιρικάδες αρχίζουν την μοτοσυκλετιστική τους ζωή από ένα παπί, εγώ ξεκίνησα λίγο διαφορετικά με αποτέλεσμα μεγαλώνοντας να θέλω να αποκτήσω και να φτιάξω και εγώ ένα.
Έτσι λοιπόν, ενώ οδηγώ και έχω μηχανάκια από μικρός, στα 24 μου βρήκα ένα παπί! Το πρώτο μου!
Ο λόγος για ένα Honda C50 12v. Το κλασσικό, το μπλέ, το στρογγυλοφάναρο.
Φωτό από την ημέρα που ήρθε σπίτι δεν έχω. Απλά φανταστείτε το: Μπλέ σκούρο, άσπρη ποδιά, πράσινο τελάρο στη σκάρα! Εικόνα γνώριμη ακόμα και στον πιο άσχετο.
Το μηχανάκι (από εδώ και στο εξής "το στρογγυλο") μέχρι τώρα εκτελούσε χρέη μουλαριού στο χωριό. Πέρασε από πολλά χέρια, και κάπου στην πορεία της ζωής του, απεβίωσε κάποιος από τους ιδιοκτήτες, χάθηκαν τα χαρτία και εγκλωβίστηκε στη γούβα (μικρή περιοχή αποτελούμενη απο 6-7 χωριά).
Εγώ το είχα για να πηγαίνω μέχρι την πλατεία, ή μεχρι στο μπακάλικο για να μην περπατάω και χαλάω την σιλουέτα μου, αφου ήταν αμαρτία να παίρνω το Tiger για 500 - 600 μέτρα πήγαινε έλα.
Κάποια στιγμή το έφερα στην Αθήνα με σκοπό να κάνω ένα καλό σέρβις στον ελεύθερό μου χρόνο. Ερχόταν χειμώνας και το μηχανάκι δεν θα το χρησιμοποιούσα κάτω στο χωριο.
Πάνω στο χαβαλέ με κάτι φίλους η απόφαση πάρθηκε! Θα γίνει ΜΗ αναστρέψιμο!
Δεν θα δοθεί μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρια και θα προσπαθήσω να κρατήσω το κόστος χαμηλά. Πολύ χαμηλα. Λεφτά υπάρχουν φυσικά, απλά δεν υπάρχει λόγος να σπαταληθούν στο στρογγυλό λόγω του ότι, όπως έγραψα και πααπάνω, δεν έχει χαρτιά, οπότε και καμία αξία.
Το πρότζεκτ έχει ήδη ξεκινήσει και φωτογραφίες υπάρχουν αρκετές, απλά τώρα βρήκα το χρόνο να ανοίξω καινούριο θρεντ.
Let's go!