Honda C50 Custom

[panos_zip]

Ενώ όλοι οι πιτσιρικάδες αρχίζουν την μοτοσυκλετιστική τους ζωή από ένα παπί, εγώ ξεκίνησα λίγο διαφορετικά με αποτέλεσμα μεγαλώνοντας να θέλω να αποκτήσω και να φτιάξω και εγώ ένα.
Έτσι λοιπόν, ενώ οδηγώ και έχω μηχανάκια από μικρός, στα 24 μου βρήκα ένα παπί! Το πρώτο μου!
Ο λόγος για ένα Honda C50 12v. Το κλασσικό, το μπλέ, το στρογγυλοφάναρο.

Φωτό από την ημέρα που ήρθε σπίτι δεν έχω. Απλά φανταστείτε το: Μπλέ σκούρο, άσπρη ποδιά, πράσινο τελάρο στη σκάρα! Εικόνα γνώριμη ακόμα και στον πιο άσχετο.

Το μηχανάκι (από εδώ και στο εξής "το στρογγυλο") μέχρι τώρα εκτελούσε χρέη μουλαριού στο χωριό. Πέρασε από πολλά χέρια, και κάπου στην πορεία της ζωής του, απεβίωσε κάποιος από τους ιδιοκτήτες, χάθηκαν τα χαρτία και εγκλωβίστηκε στη γούβα (μικρή περιοχή αποτελούμενη απο 6-7 χωριά).
Εγώ το είχα για να πηγαίνω μέχρι την πλατεία, ή μεχρι στο μπακάλικο για να μην περπατάω και χαλάω την σιλουέτα μου, αφου ήταν αμαρτία να παίρνω το Tiger για 500 - 600 μέτρα πήγαινε έλα.

Κάποια στιγμή το έφερα στην Αθήνα με σκοπό να κάνω ένα καλό σέρβις στον ελεύθερό μου χρόνο. Ερχόταν χειμώνας και το μηχανάκι δεν θα το χρησιμοποιούσα κάτω στο χωριο.
Πάνω στο χαβαλέ με κάτι φίλους η απόφαση πάρθηκε! Θα γίνει ΜΗ αναστρέψιμο!

Δεν θα δοθεί μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρια και θα προσπαθήσω να κρατήσω το κόστος χαμηλά. Πολύ χαμηλα. Λεφτά υπάρχουν φυσικά, απλά δεν υπάρχει λόγος να σπαταληθούν στο στρογγυλό λόγω του ότι, όπως έγραψα και πααπάνω, δεν έχει χαρτιά, οπότε και καμία αξία.

Το πρότζεκτ έχει ήδη ξεκινήσει και φωτογραφίες υπάρχουν αρκετές, απλά τώρα βρήκα το χρόνο να ανοίξω καινούριο θρεντ.
Let's go!

[panos_zip]

Για να ξεκινήσουν όλα αυτά όμως το στρογγυλό έπρεπε να έρθει στο χώρο εργασίας. Δηλαδή στην βεράντα του σπιτιού μου, στον 6ο όροφο!!!

Φωτογραφίες δεν έχω από την διαδικασία γιατί όπως καταλαβαίνετε το να σηκώσουμε το παπί σούζα για να χωρέσει στο ασανσερ ήταν λίγο ζώρικο και απαιτούσε και τα 2 μου χέρια.

Αλλά τελικά τα καταφέραμε!

[panos_zip]

Το λύσιμο ξεκίνησε
και μετά από 2 και κάτι ωρίτσες έτοιμο!

[dlabrakis]

[panos_zip]

Γενικά σάπια δεν είχε. Σκουριές πολύ λίγες, σε σχέση με την ηλικία του ή με άλλες παπιοανακατασκευές που έχω δει στο ίντερνετ.
Υπήρχε φυσικά πούδρα εσωτερικά αλλά τίποτα το ανησυχιτικό. Ομολογώ πως δεν το περίμενα.

[panos_zip]

Εδώ να πώ πως είχα μεγάλη βοήθεια, ειδικά για το βάψιμο που θα δείτε παρακάτω, από τον φίλο μου τον Μιχάλη.
Με τον μιχάλη γνωριστίκαμε στην σχολή και από τότε κάνουμε πολύ παρέα γιατί κουβαλάμε την ίδια τρέλα!

Εδώ με φόρμα, εν ώρα εργασίας.

[panos_zip]

Βάλαμε κάτω ότι καγκουριά είχαμε δει στη ζωή μας επάνω σε παπιά, κρατήσαμε τις ωραίες και θα προσπαθήσουμε να τις κάνουμε.
Για αρχή, δεύτερη σωλήνα για "ενίσχυση" πλαισίου.
Φυσικά και μπαίνει για το λούκ και όχι επειδή έχουμε άγριες διαθέσεις.
Σωλήνα 1 μέτρο 42χιλ εξωτερική διάμετρο (εάν θυμάμαι καλά, είναι στάνταρ οι διάμετροι πάντως) από μηχανουργίο 6 ευρώ.
Μέτρημα και κόψιμο στο μήκος που θέλουμε και μετά τριμάρισμα στην πέτρα για να κάτσει εκέι που την θέλουμε.

[panos_zip]

Το φαντάζεστε με χωροδυκτίωμα???

[panos_zip]

Έτοιμο για κόλληση.
Πού όμως?
Όπου και να προσπαθούσαμε να το κολλήσουμε, οι κάφτρες θα έκαναν ζημιά, είτε στα πλακάκια στο πάτωμα, είτε στον πάγκο από γρανίτη.
Και η ιδέα έπεσε στο τραπέζι: Στο μπάρμπεκιου!

[panos_zip]

Ήταν λίγο δύσκολη η κόλληση, ειδικά πίσω, κάτω από το ντεπόζιτο. Στο λαιμό ήταν καλύτερα.
Πίσω η λαμαρίνα είναι πολύ ψιλή και τρυπούσε συνέχεια. Ήθελε να γίνεται η κόλληση αργά και πόντα - πόντα. Τέλος καλό όλα καλά όμως, με "μόνο" 5 τρυπούλες οι οποίες κλείστηκαν τελικά.

[panos_zip]

Οι κολλήσεις τρίφτηκαν με πέτρα και λειάνθηκαν, όπως και κάποιες από τις κολλήσεις της χόντα.
Επίσης κόπηκαν τελείως και λειάνθηκαν τα λαμάκια που έμπαινε η κόρνα, η γραβάτα κλπ.
Γενικά θα προσπαθήσουμε για ένα clean look του λαιμου.

[panos_zip]

Ο σκελετός τρίφτηκε με βούρτσες στα δράπανα και όλες οι κολλήσεις στοκαρίστηκαν με σιδηρόστοκο.
Επίσης σιδηρόστοκος μπήκε και στην βάση των αμορτισερ για το clean look που λέγαμε
Έγινε και το απαραίτητο κωλόβιασμα και ασταρώθηκαν όλα τα προς βαφή μέρη του παπιού.

[panos_zip]

Σκελετός, πηρούνι και ντεπόζιτο.
Με το ψαλίδι δεν ξέρουμε ακόμα τι θα γίνει. Το πιο πιθανο να μην χρησιμοποιηθεί το μαμά αλλά κάποιο από Astrea πχ, θα δείξει στην πορεία.

[panos_zip]

Δεν αναφέρθηκα στο τιμόνι γιατί δεν θα χρησιμοποιηθει το δικό του.
Από έρευνα στο ίντερνετ βρήκα την εξής μόντα η οποία μου άρεσε πάρα πολύ οπότε και υιοθετήθηκε.
Θα το έκανα όπως ο Σπύρος (η ανακατασκευή του οποίου βοήθησε αρκετά, και τον ευχαριστώ πολυ) αλλά το έκανα με μηδεν κόστος.
Επάνω στο μαμά ποτήρι του τιμονιού βιδώθηκε μια λάμα.
Στη συνέχεια η λάμα τρυπηθηκε και θα τοποθετηθούν καβαλέτα τιμονιού.
Και επειδή το κόστος θα πρέπει να μείνει χαμηλά θα βάλω ότι υπήρχε ήδη στο σπίτι.
Μαμά καβαλέτα Tiger 1050, universal αντάπτορες για φατμπαρ, τιμόνι φατμπαρ noname που το είχα ήδη από μια παλια Husqvarna wre 125 μοταρντ που έχω κολλημένη στην αποθήκη.
Η λάμα είναι ένα ρετάλι που υπήρχε στα 4 χιλ πάχος. Δεν είναι ιδιαίτερα παχιά αλλά δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Είναι μικρού μήκους,βιδωμένη στο ποτήρι και δεν έχει πολλές πιθανότητες να στραβώσει.
ΕΑΝ ποτέ πάθει τίποτα, είναι πολύ απλό να αντικατασταθει.
Κόστος: 1.40 + 1.40 οι καφέδες της ημέρας.

[panos_zip]

Και ξεκινάει το βάψιμο.
Θα γίνει κρεμ, με μαύρα όλα τα μηχανικά μερη, ψαλίδι, κέντρα τροχών, στεφάνια, τιμόνια και καφέ σέλα, γκρίπ.
Οπότε μόνωση του σκελετού για να βαφτεί μαύρος ο πίσω και κάτω χώρος.

Για κάποιο λόγο μου λείπει η φωτό με το κομμάτι τελειωμένο μαύρο.