Ενας λογος που γραφουμε καποιες απο τις ιστοριες μας, τα παθηματα μας, αλλα και τα μαθηματα μας, ειναι για να υποψιαζονται και οι ανυποψιαστοι. Για να σκεφτομαστε κατι που μπορει να μας συμβει και δε το ειχαμε σκεφτει ή δε του ειχαμε δωσει την πρεππουσα σημασια.
Ειχα μια κουβεντα πριν πολυ καιρο, αλλα τη θυμομουν με ενα συμφορουμιτη, δε χρειαζεται να πω ποιος.
Ειχε πεσει σε μια στροφη γιατι ειχε βγαλει το κρανος και το ειχε ακουμπησει στο τεποζιτο, με αποτελεσμα σε μια στροφη να του "σφηνωσει" το κρανος στο τιμονι, να μη μπορει να στριψει με συνεπεια μια μικρη πτωση.
Παρ' ολο λοιπον που θυμωμουν αυτην την κουβεντα χθες βραδυ εκανα το ιδιο πραγμα. Το εκανα ενω συγχρονως θυμηθηκα αυτη την κουβεντα.
Μετα απο 2-3 λεπτα οδηγησης με λιγα χιλ καθως οδηγουσα σε στενα παθαινω το ιδιο πραγμα, μου γλιστραει το κρανος στα δεξια του τεποζιτου και μαγκωνει το τιμονι.
Ειμουνα τυχερος επειδη οδηγουσα αργα, και σταματησα τη μηχανη ενω αυτη ειχε παρει μια κληση στα δεξια.
Φυσικα και με εβριζα για κανα 10λεπτο!!!
Συμπερασμα,
προσεξτε ρεμαλια!!!!!!!!!!!
Απάντηση με παράθεση
.αντε με καλυτερα μυαλα ολοι μας
