Δυστυχώς ένα ακόμη παρατημένο μνημείο της χώρας μας…
Στον προορισμό μας δεν φτάσαμε ακόμη, είχαμε 35-40 λεπτά περπάτημα στο λόφο για να συναντήσουμε το Φάρο… το πρόβλημα ήταν ότι είχε περάσει η ώρα και είχαμε πίεση χρόνου… δυστυχώς το χειμώνα νυχτώνει νωρίς…ξεκινάμε λοιπόν με κράνοι κ γκορντούρες το περπάτημα…αφήνοντας τις μηχανές πίσω να περιμένουν...
Στη διαδρομή για το φάρο
χ.τ
Η ικανοποίηση...
Δεν υπήρχε χρόνος να απολαύσουμε τη θέα γιατί νύχτωνε και είχαμε περπάτημα για πίσω...
Μπορούσες να κάθεσαι στο σημείο ώρες...απόλυτη ηρεμία.
Ο ήλιος άρχισε να πέφτει και εμείς να επιστρέφουμε στις μηχανές…
Η κούραση μεγάλη απ’ όλη τη μέρα και το μόνο που σκεφτόμασταν πλέον ήταν να φτάσουμε στο Γύθειο, όπου είχαμε κανονίσει να διανυκτερεύσουμε…
Η συνέχεια περιείχε κοψίδια-κρασί και επιδόρπιο…
χ.τ
ομορφιες....
....νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος....
αργότερα μας συνόδευαν οπωροφόρα δέντρα και ο χιονισμένος Ταΰγετος!
Η διαδρομή ειδικά τα πρώτα χιλιόμετρα από Γύθειο προς Μονεμβασιά ήταν φοβερά! Οδόστρωμα σε καλή κατάσταση και ωραία θέα. Η τύχη ήταν με το μέρος μας και από άποψη καιρού, ο οποίος ήταν καλοκαιρινός.
Η Μονεμβασιά μπροστά μας και πρώτη στάση για μερικές από τις πολλές φωτογραφίες που βγάλαμε…
χ.τ