Έχω ξεκινήσει αρκετές φορές να γράψω για αυτό το ταξίδι και όμως πάντα σταματάω.
Ποτέ δεν ήμουν καλός στην έκθεση, οπότε μην περιμένετε να διαβάσετε κάποιο λογοτεχνικό διαμάντι, είναι απλώς μια προσπάθεια
να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά ή μάλλον να μην ξεχάσω αυτά που έζησα…
Tara Canyon, Montenegro
Χάρτες, φωτογραφίες, σημειώσεις όλα αραδιασμένα πάνω στο τραπέζι.
Όλα αυτά πριν πεντέξι μήνες δεν ήταν παρά πληροφορίες και σημεία που είχα συγκεντρώσει διαβάζοντας ταξιδιωτικά και ψάχνοντας στο internet.
Έχοντας βγεί άλλες δύο φορές με το μηχανάκι εκτός Ελλάδας,
μια Βουλγαρία και μια ΣερβοΒουλγαροΡουμανία, αποφάσισα φέτος να κινηθώ λίγο πιο Δυτικά
και να κάνω την χάρη της κυρίας: Δαλματικές Ακτές (και καλά…).
Μηχανάκι KTM 950 adv. Το χα δε το χα κανα 4μηνο.
Του έκανα ένα service άλλαξα και μια τρόμπα συμπλέκτη, πάντα προληπτικά... και την έκανα.
Μεταξύ μας, τύπωσα και τις διευθύνσεις των αντιπροσωπειών KTM στας εξωτερικάς…
Η άδεια κανονισμένη από καιρό, δυό βδομάδες, για αρχές Σεπτέμβρη.
Δεν ξέρω το γιατί, αλλά προτιμώ να ταξιδεύω αυτή την περίοδο, ίσως λόγω μειωμένης κίνησης, ίσως λόγω χαμηλότερου κόστους…
Σκόδρα, Σύνορα Αλβανίας - Μαυροβουνίου
Τεσπά, το πλάνο έλεγε: διάσχιση Αλβανίας – Μαυροβούνιο παραλία – Κροατία - Σλοβενία – Κροατία – Βοσνία – Μαυροβούνιο – Σερβία – Σκόπια – σπίτια μας.
Παρασκευή απόγευμα φύγαμε από Αθήνα κι αργά το βράδυ ήμασταν στα Γιάννενα.
Βραδινή έξοδος και ύπνος σε φιλικό σπίτι.
Την επόμενη είχαμε πρωινό εγερτήριο και Αλβανία.
Δεν κρύβω πως είχα πολλές επιφυλάξεις για το τι θα συναντήσουμε στην χώρα των αετών από πλευράς δρόμων αλλά και αντιμετώπισης από τους κατοίκους.
Albanian wedding
Αλβανία μπήκαμε από Κακαβιά, στα σύνορα τυπικός έλεγχος και δρόμο…
Παντού μιλάνε ελληνικά κι αν όχι θα ψάξουν να βρουν κάποιον δικό τους που τα μιλάει, για να συνεννοηθούν.
Για κανένα λόγο δε νιώσαμε ανασφαλείς, παντού χαμογελαστοί άνθρωποι, που οι περισσότεροι έχουν να διηγηθούν μια ιστορία
από τα χρόνια που πέρασαν στην Ελλάδα και για την επιστροφή στην πατρίδα τους...
Εντύπωση δημιουργούν οι πολλές αμερικάνικες σημαίες σε σπίτια και οικοδομές.
Δεν αναφέρω τα κλασσικά για Μερσεντές και τρόπο οδήγησης, θεωρώ δεδομένο ότι τα γνωρίζετε.
Πάντως αν κάποιος κινείται σε νορμάλ πλαίσια και ρυθμούς, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα.
Σταματήσαμε για βενζίνη κι ένα τσιμπολόγημα.
Μας πήρε περίπου 4μιση ώρες να τη διασχίσουμε.
Οικονομική ...ανάπτυξη
Από Σκόδρα περάσαμε την καινούρια γέφυρα και μετά από λίγο μπήκαμε Μαυροβούνιο.
Μια στάση έγινε στο Sveti Stefan, το νησάκι που βλέπαμε στην οθόνη του υπολογιστή κάποιους μήνες πριν, τώρα το βλέπαμε από κοντά.
Περάσαμε κι από τη Budva, είδαμε την τουριστική ανάπτυξη τύπου Πλαταμώνα, με ξενοδοχεία – μεγαθήρια και την κάναμε χωρίς καν να σταματήσουμε...
Διανυκτέρευση το πρόγραμμα έλεγε στο Kotor, όπου και τελικά έγινε καμιά 5άρα χιλιόμετρα από την πόλη.
Κόστος 20 ευρώ το δίκλινο.
Εδώ να σημειώσω πως καμία μέρα δεν είχε γίνει κράτηση για δωμάτιο, όπου μας άρεσε σταματούσαμε ψάχνοντας φτηνό δωμάτιο.
Βραδινή βόλτα στην παλιά πόλη, όμορφα ήταν, παίζαν και κάτι σαντούρια σε μια πλατεία, φαγητό και νάνι.
Kotor, Montenegro
Την επομένη ξυπνάμε νωρίς για να φορτώσουμε μπαγκάζια και να πιούμε έναν καφέ πριν ξεκινήσουμε.
Ψάχνουμε να βρούμε την ιδιοκτήτρια του σπιτιού για να πληρώσουμε, άφαντη αυτή, οπότε αφήνουμε τα λεφτά στο κομοδίνο και την κάνουμε...
Κόλπος Kotor
Ακολουθούμε την διαδρομή περιμετρικά του κόλπου του Kotor, η οποία ήταν πολύ καλή και συνεχίζουμε παραλιακά προς Dubrovnik.
H ημέρα ήταν Κυριακή, οπότε στους δρόμους υπήρχε αρκετή κίνηση.
Η ζέστη αφόρητη, οπότε πριν μπούμε Dubrovnik κάνουμε μια στάση για αναπλήρωση υγρών και στερεών.
Μας πλευρίζουν κανα δυό τυπάδες με σκουτεράκια και μας ρωτάνε αν ψάχνουμε διαμέρισμα.
Τους απαντάμε αρνητικά και ξεκινάμε να μπούμε στην πόλη…
Dubrovnik
Κι εδώ αρχίζει ο γολγοθάς…
Τόσα πούλμαν είχα να δω από το Δεκαπενταύγουστο στην Παναγιά τη Σουμελά.
Το μηχανάκι να δουλεύει συνέχεια με το βεντιλατέρ αναμένο και να εμείς να έχουμε στάξει από τον ιδρώτα.
Τελικά βρίσκω ένα μέρος και το αφήνω, έτσι ώστε να κάνουμε μια βόλτα στην παλιά πόλη.
Προσωπικά, αφού περπατήσαμε αρκετά στην πόλη, δεν μου έκανε τρελή εντύπωση.
Ίσως να με επηρέασαν και άλλοι παράγοντες όπως η ζέστη, η κίνηση και η ακρίβεια στα πάντα. Τουρίστες παντού με μια φωτογραφική στο χέρι.
Στάξαμε λέμε...
Δεν χρειάστηκε καν να το σκεφτούμε, καβαλήσαμε και φύγαμε.
Για πού?
Δεν ξέραμε, όπου κουραζόμασταν θα σταματάγαμε...
Το μόνο σίγουρο ήταν πως θα ακολουθούσαμε τον παραλιακό δρόμο προς Split.
Έναν υπέροχο δρόμο δίπλα στην ακτή, με πολύ καλή χάραξη που όμως η κίνηση της ημέρας δε μας επέτρεψε να τον χαρούμε όσο θα θέλαμε.
Μπήκαμε στο Split μιας και σουρούπωνε και ψάχναμε κάπου να περάσουμε τη νύχτα.
Βιομηχανική πόλη, με ιστορικά στοιχεία (παλάτι Διοκλητιανού), που όμως δεν μας έκανε εντύπωση κι έτσι ψάξαμε να βρούμε κάτι πιο γραφικό.
Τελικά τη νύχτα την περάσαμε στο Trogir, μια παραθαλάσσια κωμόπολη με προσεγμένο ιστορικό κέντρο.
Δωμάτιο στα 30 ευρώ.
Βραδινή βόλτα στην παλιά πόλη και πίτσα σε καλή τιμή.
Trogir, Croatia
Πολύ ωραίο οδοιπορικό και πολύ όμορφες φωτογραφίες..
Βάζε μπόλικες να γουστάρουμε..
Τελικά, μια χαρά τα πας στην έκθεση..
....νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος....
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση