Για μπακλαβά ξεκίνησα ...

[matmat]

πάω σ εναν γάμο κι επιστρέφω
αυριο η συνέχεια

[matmat]

Η αγωνία μου για καύσιμο με έκανε να χάνω την ψυχραιμία μου και να έχω τα πρώτα δείγματα πανικού και καθόλου καθαρό μυαλό, έτσι βλέποντας στο βάθος του δρόμου δυό κορασίδες ομορφοντυμένες και χοροπηδούσες στην άσφαλτο έσπευσα να τις συναντήσω με αναπτερωμένο ηθικό.
Μέχρι να φτάσω έρχεται Lada λευκό τυλιγμένο στον καπνό σαν θηρίο της αποκάλυψης και σταματά μπροστά τους , εγώ έχω ήδη μπει στο αντίθετο ρεύμα και κινούμε στην πρασιά και σε πορεία σύγκρουσης .
Τα Κοράσια μπαίνουν στο θηρίο και βγαίνουν από αυτό δυό τεράστιου μεγέθους μπαρμπάδες , μέχρι να συνειδητοποιήσω τι έβλεπα είχα ξεχάσει την βενζίνη και με ένοιωθα ξαπλωμένο σε παρακείμενο χαντάκι με την Αφρικα να καγχάζει από πάνω μου για την βλακεία που είχα κάνει .
Οι άνθρωποι στην ουσία αν και κάπως καχύποπτοι στην αρχή προσπάθησαν να με κατευθύνουν προς την όαση του καυσίμου
κι αφού δεν καταλάβαινα γρι Βουλγάρικα ούτε κι αυτοί τα άθλια αγγλικά μου μου κάναν νόημα να ακολουθήσω.
Σημ: Κάπου οπού δεν θυμάμαι είχα διαβάσει πως δεν πρέπει να είμαστε τόσο δεκτικοί στα καλέσματα ντόπιων για εξυπηρέτηση , μπούρδες .
Μέσα από κάτι περίεργους στενούς και όμορφα δαιδαλώδεις δρόμους με πήγαν σε ένα χωριό μου δείξανε το βεζινάδικο και χάθηκαν στο ηλιοβασίλεμα που είχε αρχίσει να σκαρώνει τα χρώματα του στον ορίζοντα .
Μόνο που το Βενζινάδικο δεν δεχόταν ευρώ ούτε κάρτα και για συνάλλαγμα έπρεπε να πάω αλλού .
Που αλλού ;
πόσο είναι αυτό αλλού ρε φίλε;
-καμιά δεκαριά χιλιόμετρα
- (δέκα να είναι οι ώρες σου ) Βενζινάδικο έχει εκεί ;
- έχει
- Byyyeeeee

[matmat]

Άλλα δέκα χιλιόμετρα αγωνίας χαμένος μέσα σε δασικούς ασφάλτινους δρόμους χαμένους από τον χρόνο και ξεχασμένους από τον θεό, Μιναρέδες και δέντρα έβλεπα μόνο, ο πανικός συντροφιά με τις βαριές σκιές του δειλινού που κάπου πίσω από τον δέντρινο τοίχο έβαφε τον κόσμο έχουν κάνει φωλιά μέσα μου και με ιδρώνουν. Κανείς δεν μου δίνει σημασία από τους ανθρώπους που συναντώ στον δρόμο , περνάω αόρατος δίπλα τους με τον ήχο μόνο του φόβου μου .
Το οδόμετρο γράφει 9800 μέτρα βενζινάδικο πουθενά , χωριό πουθενά η παράξενη βρήκε ώρα να βήξει κι έμενα μου κόβονται τα πόδια .
Πόση ρεζέρβα έχω ;
Την ώρα που σκύβω και γυρίζω διακόπτη μπαίνω σε χωριό , εδώ είμαι λέω , πλατεία (περίπου) ένα πλάτεμα του δρόμου στην ουσία δυο καφενέδες μια ural ! ! ! έξω από το ένα , τύπος ψημένος , με μαλλί και μούσια και δυό μπαρμπάδια τα κουτσοπίνουν . Σταματάω , έρχονται , ρωτάω , βενζινάδικο ρε παιδιά , γρί .
Δείχνω ντεπόζιτο , κάτι μου λένε στα Βουλγάρικα δεν καταλαβαίνω τίποτα .
Γκούρτσια ; μου λέει ο ένας μπάρμπας
Ντα , λέω
και μ αρχίζει πάλι τα Βουλγάρικα
Με τα πολλά μου δείχνουν με τα δάχτυλα τέσσερα ακόμη χιλιόμετρα απο εκεί .
Ευχαριστώωω

[matmat]

Το από εκεί είναι μια σχετικότητα σαν την θεωρεία του Αινστάιν , όλα από εκεί ξεκινούν κι ολα εκεί καταλήγουν και το απο εκεί με τα 4χλμ δεν έχουν καμιά αντιστοιχία στον πανικόβλητο χωροχρόνο που διανύω .
Το κάθε μέτρο μου φαίνεται απόσταση απο εδώ μέχρι άκρη της γής κι όλα αυτά, εδώ δίπλα , στην γειτονιά μας , δεν είμαι ούτε στην Αρμενία ούτε στο Καζακστάν ούτε στην αχανή στέπα της Ρωσίας .
Στέκομαι σε μια διασταύρωση με τους χάρτες απλωμένους τα μάτια μου στάζουν φόβο και ιδρώτα. Κανείς δεν σταματάει , όλοι προσπερνούν και χάνονται είτε δεξιά είτε ευθεία . Το μηχάνημα του διαβόλου (gps) μου δείχνει τα Ελληνικά poi .
Φοβαμαι ολο και πιο πολύ , κανω δυό τσιγάρα απανωτά και θυμάμαι τον ποιητή Nikola Fournadjiev:

Χτες βγήκε πελώριο το φεγγάρι
σα γουρούνα βαριά είχε πέσει η νύχτα
Κράτα μας ζωντανούς ακόμη , Θέ μου ,
και δώσε μας ψωμί , δός μας μια στέγη .

[matmat]

Ο φόβος με εχει πάρει αγκαλιά και νανουρίζει γλυκά την ψυχραιμία μου , ο εγωισμός και ο πανικός που δεν έβγαλα άκρη μέχρι τώρα με τα λιγοστά μου αγγλικά δεν με αφήνουν να σταματήσω ενα αυτοκίνητο και να ρωτήσω που θα ήταν το πιο εύλογο .
Άλλο ένα τσιγάρο και αφήνω την τύχη να δουλέψει, θα πάω ευθεία .
Και ναι σε 500μέτρα μεγάλος δρόμος και δεξιά ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΟΟΟΟΟΟΟ που δέχεται ευρώ . Εκείνη την ώρα νόμιζα ότι έκανα τον πιο μεγάλο άθλο της ζωής μου .
Η γρια παράξενη πήρε τα πάνω της κι εγώ έψαχνα να βρω ξανά τον δρόμο για Kardzali και να προλάβω πριν νυχτώσει

[matmat]

Έφτανα , το μύριζα , το ένοιωθα , σαν άξιος μάστορας γεφύρωνα τις αποστάσεις πάνω από τα ιδρωμένα μου μάτια
Βράδιαζε γλυκά κάτω από τις καμάρες κι εγώ σκεφτόμουν ήδη μια κάμαρη και μια παγωμένη μπύρα σαν τα νερά του ποταμού που διχάζεται ανάμεσα στις πλίνθινες θεμελιώσεις

[matmat]

χάρτης έτσι για την ιστορία
το χάσιμο δεν περιλαμβάνεται

http://goo.gl/maps/jSsCl

[virus]

υποκλινομαι στην περιγραφη σου και παρακολουθω στενα


γεια σου ρε ματθαιε

[tai]

τελικά "βγήκες" ε?
αντε βρε να δουμε τι εκανες...
γράφε.

[Dimos35]

Από τα λίγα ταξιδιωτικά που οι λέξεις έχουν να πουν πολά παραπάνω από τις φωτογραφιές.
Γι αυτό όπως λέει και ο tai ...... ΓΡΑΦΕ.

[Uriah Heep]

Ματθαίε έκανες ...ματ στα ταξιδιωτικά! Δώσε ποίηση!

[matmat]

Το Kardzali έχει αρχίσει να φοράει τα βραδινά του , θέλω να εισχωρήσω στις τσέπες του κάτω από τις φόδρες του μέσα σε κάθε ίνα του ενδύματος του , θέλω να το δώ γυμνό στο ανίερο φώς του φεγγαριού .
Ακολουθώ τον μεγάλο δρόμο , στ΄ αριστερά μου χλευάζουν οι μεγάλες ταμπέλες των βενζινάδικων , ψάχνω με το βλέμμα αχόρταγα τις φωτεινές επιγραφές για την ποθητή λέξη HOTEL ή έστω хотел , μεγάλα συγκροτήματα κατοικιών σούπερ μαρκετ δέντρα στα πεζοδρόμια και στα ξαφνικά μια μεγάλη ροζ επιγραφή δίπλα από κάτι απροσδιόριστο να δείχνει ότι είναι αυτό που ζητάω .
Είχα δεί στον χάρτη ότι την πόλη την διασχίζει ο Αδρας και έχει δυο τεχνητές λίμνες που κάνουν το σχήμα φτερών λιβελούλας και αυτό ήταν το μόνο που ήξερα για την πόλη , ήρθα αδιάβαστος και ανέτοιμος .
Έτσι σκέφτηκα να πάω λίγο πιο μέσα και σίγουρα θα έβρισκα πιο εύκολα ξενοδοχείο ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα μιας και αυτό που ήταν δίπλα μου δεν μου γέμιζε το μάτι ούτε για διαμονή ούτε για ασφαλές παρκινγκ , ήταν και η είσοδος πιο χαμηλά από τον δρόμο και μου δημιούργησε μεγαλύτερη ανασφάλεια από αυτή που ήδη έχω .

[matmat]

Τις δύο όχθες τις ενώνει μια πανέμορφη γέφυρα κι ένας μεγάλος δρόμος με φανάρια που μετράνε αντίθετα τον χρόνο , μεγάλες πλατείες και πολλά δέντρα με λιγοστό φωτισμό . Αυτό με καταθλίβει κάπως , νοιώθω πως πάλι έχω χαθεί και δεν έχω καμία εμπιστοσύνη για το που με πάει το διαολομηχάνημα που στην ουσία δεν του δίνω καμία προσοχή αφού μόνο το που είμαι μου δείχνει. Στην απέναντι όχθη που είναι και το πιο μεγάλο μέρος της πόλης χάνομαι μέσα στους σπασμούς της με μια δόση αγωνίας , οπού στην άκρη μιας νησίδας βλέπω την πολυπόθητη ταμπέλα να μου δείχνει πως αριστερά έχει ξενοδοχείο .
Αναστροφή , δεξιά σε μικρό στενάκι και μου αρέσει αυτό που βλέπω , ενώ σταματώ στην μέση βγαίνει ένα παλικάρι και ρωτώ για δωμάτιο
-Έχουμε
- (άνθρωπέ μου) πάρκινγκ ;
- εδώ έξω (αυτό δεν μ άρεσε)
Πόσοι είστε ; συνεχίζει
- Ένας
- συγνώμη δεν σε συμφέρει , είναι απαρτμεντ
…………
- Κάποιο άλλο εδώ κοντά ;
Μου λέει δύο , προσπαθεί να με κατευθύνει , δεν νογάω , μου δείχνει το διαολόπραγμα
Ψάχνουμε , ψάχνουμε , ψάχνουμε , μόνο Ελληνικά poi κάπου στην Κομοτηνή και πέριξ
Ρε Βουλγαρία είμαι , τίποτα αυτό
Τον παρακαλώ να μου τα γράψει σε χαρτί και να τα βρω μόνος ευχαριστώντας τον για τον κόπο και την καλοσύνη του

Μέχρι να τα γράψει μου έρχεται φλας και ψάχνω στους χάρτες του διαβόλου
Ναι , βεβαίως , ήταν σε χάρτες Ελλάδας , τους γυρίζω και βρίσκω επιτέλους το πρώτο μου βουλγαρικό σημείο . Ξενοδοχείο Περπερικόν ….

[matmat]

Θα ήταν μεγάλη τύχη ότι θα ξέπλεκα τόσο εύκολα , το δαβολόπραμα είχε την δική του άποψη κι εγώ έρμαιο στις ορέξεις του να ακολουθώ την γαλάζια γραμμή στην
οθόνη της κόλασης . Είμαι πολύ κουρασμένος για να επαναστατήσω , για να προσέξω και να διακρίνω την αλήθεια .
Παραδόθηκα αμαχητί στον ιδρώτα και δεν αντιλαμβανομαι πως η σημαια τερματισμού είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο μπροστά στα μάτια μου . Περνάω διαρκώς από το ίδιο σημείο και περπερικό δεν βλέπω , λές και ψάχνω τα ερείπια του Αρχαίου οικισμού με τις μεγαλιθικές κατασκευές
Είναι μπροστά μου , δίπλα μου , πίσω μου κι εγω σαν τον Οδυσσέα περιπλανιέμαι γύρω του , ώσπου διαλέγω μιαν άλλη Ιθάκη .
Η Κίρκη είναι ένα πιπίνι 20χρονο σε ένα ψιλικατζίδικο στο Kardzali με μια πόρτα που οδηγεί στην δροσερή αγκαλιά των ονείρων .
Ψευδαίσθηση η ταλαιπωρία ουτοπία και η αγκαλιά της Κίρκης , πώς αλλάζουν έτσι πρόσωπα οι επιθυμίες ;
Το σοβιετικής εποχής δωμάτιο μου ξεδιπλώνει την Ιστορία του Christo Radevsky :

Ιστορία


Στον γεωγραφικό χάρτη διαβάζω
τις θανάσιμες περιπέτειές σου
ώ Σύ που το στήθος μου καίς
και πατρίδα μου λέγεσαι !

Στο βουβό χάος των χρονογράφων
που ΄ναι η χρονολογία της γέννησής σου ;
Ήτανε , λένε, ο χάνος Ασπαρούχ
εκείνος που σε ίδρυσε

Ώ γή του πατρός Μπογκομίλ
κι ανήκουστων αυλικών μηχανοραφιών !
Ο αλύγιστος σου λαός της σκλαβιάς ήπιε
τα πικρά φαρμάκια


Στους κόρφους σου, βαθιά στο χώμα
αίμα και δάκρυα που χύθηκαν κοχλάζουν
των τσάρων και βογιάρων η εξουσία
γα να ΄ναι γλυκύτερη

Όχλος χωρίς δικαιώματα ο λαός ήταν
Αλλ’ αυτός , στην δική σου την οδύνη
μέσα σε εφιάλτη και φρίκη τραγούδι
για τον Γιώργη Γκροζνίκα δεν έψαλε ;

Μετά απ’ αυτό ,- πέντε αιώνων σκοτάδι
Κατάπιε τους καρποφόρους κάμπους
Τα σπλάχνα της μαύρης σου γής
γιόμισαν πτώματα ανώνυμα

Όμως ο εχθρός δεν είχε θανατώσει
και την ψυχή , στις πυρές των θυσιών :
ο Στραχήλ ξεσηκώθηκε, τρομερός αντάρτης
και σε σκληρή εκδίκηση δόθηκε

Και μέσα από τους βωβούς αιώνες
ορθώθηκε ο καλόγερος Παϊσιος
Αδιάκοπα ως σήμερα φωνάζει :
«Το γένος σου και την Πατρίδα σου θυμήσου»

Και θυμήθηκε
Και γεννήθηκε ενας μεγαλοφυής διάκος
Από άστρα σαν αυτόν
άναψε ο Λένιν τον ήλιο του

Και μέσα από αιμάσσουσα ύπαρξη
μέσα από φωτιά και σίδερο ανήκουστο
πήρε ξαναγενημένη τον δρόμο της
η σημερινή μου πατρίδα
η Βουλγαρία

[matmat]

Θέλω απεγνωσμένα μια μπύρα και φαγάκι , από το πρωί είμαι με καφέδες κόκκινους ταύρους και παγωμένα τσάγια, το στομάχι μου παίζει παράφωνα μπλούζ κι εγώ βρίσκομαι στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου να καπνίζω χαζεύοντας τα σύννεφα που φωτίζονται από αστραπές στο βάθος του ορίζοντα προς το Χάσκοβο και την Παλιά Ζαγορά που ήθελα να πάω την άλλη μέρα .
Η ανεύρεση φαγητού είναι μια υπόθεση περίεργη , ακόμη απορώ πως μάζεψα τόσο κουράγιο και βγήκα στην αναζήτηση .
Ρωτώντας στην ρεσεψιόν δεν πολυκατάφερα να βγάλω άκρη πέρα από το ότι δίπλα ήταν ένα κλαμπ που έχει κρύο πιάτο , οπότε ξεκινάω απο εκεί , τουλάχιστον θα έχει μπύρα.
Το κλαμπάκι με επιγραφή από πάνω gril & steak υποσχόταν το θαύμα αλλά δεν μύριζε τίποτα,εκείνη την ώρα όμως ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου, η πείνα ήταν ένα αδιόρατο υφαντό στην φαντασία μου , είχα εισαχθεί στην πλεκτάνη
του πειρασμού . Είμαι θεοβρώμικος , με το παντελόνι της μηχανής που έχει έναν λεκέ από τσίχλα στο πίσω μέρος βρωμάει ιδρώτα και χιλιόμετρα αλλά ευτυχώς φόρεσα καθαρό μπλουζάκι.
Νομίζω πως θέλω να μείνω εδώ όλη μου την ζωή και θα έμενα αν δεν με κοίταγαν κάπως παράξενα κάτι φουσκωτοί τύποι στο βάθος .
Όλο το κάλος της Βουλγαρίας είχε κάνει φωλιά εδώ μέσα κι εγώ έπινα μόνος μια μπύρα χωρίς μεζέ .