Εχω βάλει που λέτε απο το καλοκαίρι αγγελία στο γνωστό σάιτ τα μαμά μπροστινά απο το μηχανάκι μου.
με έχουν πάρει μερικά τηλέφωνα τα οποία δεν τελεσφόρησαν.
Το θέμα,όμως, το ανοίγω με αφορμή το τελευταίο τηλεφωνο που δέχτηκα.
Παίρνει που λέτε κάποιος απο ακριτική πόλη, με ξένο όνομα και μου λέει τα θέλω, στείλτα μου.
Τον ρωτάω πως θέλει να γίνει το κονέ, μου λέει δε σε ξέρω δε με ξέρεις (ορθά) οπότε αντικαταβολή και όλα μέλι γάλα.
Μέσα του λέω,δωσε μου λίγες μέρες να οργανωθω (τα είχα χύμα τα πράγματα),να ρωτησω κόστη,στείλε μου και τα στοιχεία σου (για το που να τα στείλω) και σε καλώ να σου πω.
Μου στέλνει ένα ταχυδρομικό κώδικό και το όνομα της πόλης,συνοδευόμενα απο το ονοματεπώνυμο του (κάτι γενικό όπως Γιάννης Παπαδόπουλος αλλά σε ξένο όνομα).
Του λέω φίλε χρειάζομαι περισσότερα στοιχεία (διεύθυνση κλπ), μου απαντά πως θα τα πάρει ο ίδιος απο το καταστημα κουριερ καθως μένει σε χωριό.
Αρχίζει και μου βρωμάει η δουλειά.
Πάω σε μια κουριερ ρωτάω πόσο θα στοιχίσει να στείλω μια κούτα -χοντρικά- 20κιλά βάρους,με αντικαταβολή, στο υποκατάστημα τους στην ταδε πόλη, μου απαντά η κοπέλα σχεδόν 30€.
Ρωτάω επίσης τι γίνεται στην περίπτωση που ο υποψήφιος αγοραστής φανεί αφερέγγυος και δεν παραλάβει τελικά.
Μου λέει ότι αν δεν πάρουν λεφτά, το εμπόρευμα δεν κουνιέται.
Ρωταω, σε αυτη την περίπτωση πόσο θα στοιχίσει να μου τα ξαναφέρουν πίσω, μου απαντά την ίδια ταρίφα 30€.
Οπότε επικοινωνώ πάλι με τον έτσι, και του λέω πως μου βάζει 50€ προκαταβολή σε λογαριασμό που θα του δώσω (εξηγώντας του το γιατί ζητώ προκαταβολή) και το υπόλοιπο ποσό το πληρώνει στον κούριερ.
Ο τύπος λάκισε με τη δικαιολογία ότι μιας και δεν με ξέρει δεν θέλει να βάλει λεφτά στην τράπεζα.
Δικαίωμα του φυσικά.
Ρωτάω λοιπόν ο αδαής:
α)όσοι εχετε εμπειρία απο αγοραπωλησίες,ακολούθησα ή όχι την σωστή οδό;
β)σας βρωμάει κι εσάς λίγο η ιστορία ή εγώ έχω παραγίνει μυστήριος;
γ)πως συνήθως διεκπεραιώνετε εσείς μια τέτοια δοσοληψία;