Είχα σκοπό να κάνω διανυκτέρευση στην Zanjan οπότε αφού έφτασα στην Khoy, έβαλα βενζίνη και κινήθηκα προς τον αυτοκινητόδρομο που πάει στην Τεχεράνη.
Με 4,5€ (10.000 Τούμαν ή 0,25€/λίτρο) γέμιζα το ντεπόζιτο και αισθάνθηκα πολύ μαλάκας που την πλήρωνα στην Τουρκία από 1,74€ με 1,80€/λίτρο, αλλά έτσι είναι η κατάσταση και δεν αλλάζει. Βγαίνοντας από το φαράγγι και λίγο πριν την Khoy είχα ξεχάσει τα χωράφια με τα ηλιοτρόπια στην ευρύτερη περιοχή της. Αυτή η εποχή είναι η εποχή της συγκομιδής, οπότε στις άκρες του δρόμου οι κάτοικοι άπλωναν μεγάλα πανιά και έκαναν στοίβες τα μαδημένα ηλιοτρόπια από την μία και τον καρπό τους από την άλλη.
Όπως λοιπόν είχα αφεθεί στην οδήγηση και χάζευα τα τεκταινόμενα, μου κάνουν δύο απανωτά χαριλίκια με προσπέραση στο αντίθετο ρεύμα (το δικό μου) και εγώ να βρίσκομαι τέρμα δεξιά κοντά στο χώμα και να μαζεύω το μηχανάκι μην βγει έξω οπότε συνειδητοποίησα ότι είμαι στο Ιράν και όχι στο μικρό σπίτι στο λιβάδι.
Αν ο προφήτης στην Τουρκία τους απαγορεύει το φλας, στο Ιράν πρέπει να τους το έχει βραχυκυκλώσει γιατί μέχρι την Zanjan δεν το είδα να ανάβει το δόλιο. Καλύτερα όμως έτσι γιατί οι μνήμες από την πρώτη φορά επανήρθαν τάχιστα και εγκλιματίστηκα κατευθείαν οπότε δεν συνάντησα άλλο πρόβλημα.