Nερά,βουνά και φώς ενός Εβραίου ο καημός...

[Mr Pif]

Θάλασσα θάλασσα.καλό το βουνό αλλά και η βρωμιάρα σε ξυπνάει όταν την αντικρύζεις.και πόσο μάλλον όταν ο Μάιος διανύει τις τελευταίες του ημέρες και η θερμοκρασία κινήται σταθερά πάνω απο τους 25 βαθμούς κελσίου.βάλε και την κορντούρα και η αναζήτηση πλέον γίνεται ανάγκη...
Παραλία Συκιάς.τεράστια,φαρδιά,υπέροχη!

[Mr Pif]

Όλη η διαδρομή μέχρι σχεδόν την Ολυμπιάδα που άφησα την παραλιά,συντροφεύεται απο θάλασσα.ήδη τα πρώτα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα με γερμανικές και ιταλικές πινακίδες σουλάτσαραν διερευνητικά και στα δύο ρεύματα του δρόμου.ξέρουν καλύτερα αυτοί πότε έρχονται...είναι και τα ονόματα των οικισμών εδώ πάνω που σε πονηρεύουν για κάτι ξεχωριστό.Ριβιέρα,Κυανή Ακτή.το θέμα είναι ποιός πλέον έχει το όνομα και ποιός την χάρη...
Σε έπιασε και έσενα η τρέλα να δροσιστείς έτσι;

[Mr Pif]

Κάπου μετά τις Μηλιές.έχει σημασία που…;

[Mr Pif]

Άλλοτε απομακρυνόμουν απ την θάλασσα,άλλοτε την ξαναπλησίαζα.ποτέ όμως η μυρωδιά της αλμύρας δεν με εγκατέλειπε

[Mr Pif]

Μέχρι που αποφάσισα να την εγκαταλείψω εγώ.και μάλιστα τυχαία.λίγο πρίν την Ολυμπιάδα αποφάσισα να μπώ στον ορεινό όγκο της Χαλκιδικής.χωρίς να το έχω σχεδιάσει,να το έχω ψάξει,απλά είδα πινακίδα που αναφερόταν στην χιλιομετρική απόσταση της Αρναίας και έστριψα.λίγες εκατοντάδες μέτρα αργότερα,στο δρόμο που κινιόμουν γινόντουσαν έργα.ξανά παράκαμψη αλλά συνέχεια ακολουθώντας ανοδική πορεία πρός το βουνό.στενός δρόμος και ανηφόρα λέω,καλά πάμε.που θα έμπλεκα μετά όμως δεν είχα ιδέα...

[Mr Pif]

Αρχίσαν και οι αμφιθεατρικές φωτογραφίες,αναθάρρησα.εδώ είμαστε λέω,enjoy the ride.τότε κάπου ήταν που άρχισα να ψιλιάζομαι πως η ολότελα τυχαία μου επιλογή θα μου έβγαινε σε πάρα πάρα πολύ καλό

[Mr Pif]

Να ξαποστάσουμε και λίγο

[Mr Pif]

Πίσω μου δάσος και στο πιάτο πανοραμική θέα θάλασσα.το νησάκι ονομάζεται Καυκανάς και βρίσκεται απέναντι σχεδόν απο την Ολυμπιάδα

[Mr Pif]

Όσο και να καθόμουν δε θα το χόρταινα.δε βιαζόμουν,η Σαλόνικα ήταν κοντά,όμως ο δρόμος σαν να μου ‘’μίλαγε’’:

‘’συνέχισε λοιπόν,τα καλύτερα έρχονται.άσε με να σε οδηγήσω σε τοπία που δεν έχεις ξαναδεί...’’.πάντα έτσι λέει ο μπάσταρδος και πάντα δίκιο έχει...

[Mr Pif]

συνεχίζεται...

[Mr Pif]

Όσο προχωρούσα το παιγχνίδι χόντραινε.ο ήλιος ξεκίναγε σιγά σιγά να κρύβεται πίσω απο το πυκνό φύλλωμα των δέντρων στις άκρες του δρόμου.είχα μπεί για τα καλά σε ένα δάσος γεμάτο οξιές.το θέαμα,υπεράνω σχολιασμού...

Θέση Kρασονέρι

[Mr Pif]

Φυσικά σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις πάντα μα πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα χαλάει το όλο σκηνικό.την γαλήνη και την ηρεμία λοιπόν φρόντιζε να ταράζει ανα 3’ ένας ελληνάρας με κάτι σαν Renault clio γρήγορο,ο οποίος πέρναγε μαλλιά απο το συγκεκριμένο σημείο της προηγούμενης τριάδας φωτογραφιών,με την εξάτμιση να ουρλιάζει φυσικά και αδιαφορώντας για το αν απο την αντιίθετη κατεύθυνση έρχεται κάποιος άλλος είτε με αυτοκίνητο είτε με ποδήλατο είτε δεν ξέρω και εγώ με τι.και τι να του πείς άλλωστε...
Όταν ο γλήγορος αποφάσισε να μην ξαναδοκιμάσει τους χρόνους του χαλώντας μου παράλληλα και την διάθεση,συνέχισα την πορεία μου.που θα με έβγαζε πλέον δε με απασχολούσε καθόλου.βενζίνη να είχα μόνο (που είχα) και ...φώτα!το μόνο έγκλημα που έκανα ήταν το ότι δεν μπήκα στο χωριό Βαρβάρα.συνέχισα για να συναντήσω τον επαρχιακό Στρατωνίου-Αρναίας.δεν πειράζει,στα υπόψιν και αυτό

[Mr Pif]

Χωρίς υπερβολή,δεν γουστάρετε να οδηγείτε σε τέτοιο περιβάλλον μοτοσυκλέτα;

[Mr Pif]

Καλλιτεχνίας το ανάγνωσμα

[Mr Pif]

Κάπου εδώ να ξέρετε πάντα εκτός απο οποιοδήποτε τροχοφόρο κυκλοφορούν και πεζοί.είναι κοντοί βέβαια και είναι πολύ πιθανόν να μην τους διακρίνετε αμέσως αλλά απαρατήρητοι σίγουρα δεν θα περάσουν.μεγάλη προσοχή λοιπόν