Με πετονιά;Εκτός αν εννοείς τον συνδιασμό πλήκτρων τον οποίο δεν θυμάμαι.
Φίου φίου φι φι φίου
Δεν ξερω για αυτου του τυπου παιχνιδια,αλλα για τα ποδοσφαιρακια,ειχαμε βρει κατι ροδελες που κανανε καλα τη δουλεια τους
Είχε έρθει γκομενάκι από Αυστρία καλοκαίρι στην Καλόγρια και περάσαμε καλά 15 μέρες. Έφυγε και με κάλεσε τα Χριστούγεννα να πάω πάνω για όσο θα ήθελα. Η επικοινωνία δεν έπρεπε να διακοπεί για κανέναν λόγο. Υπήρχε βέβαια η παραδοσιακή αλληλογραφία αλά δεν ήταν αρκετή. ΟΤΕ λοιπόν και η λυπητερή στον πατέρα μου. Δεν το άντεξε το σοκ 2η φορά κι έβαλε λουκετάκι.
Έπρεπε λοιπόν να μάθω να το ανοίγω και να το κλείνω κανονικά χωρίς κλειδί. Ευκολάκι. α τρόπος) στραβωμένη παραμάνα (καλές ήταν αυτές για τις βρεφικές πάνες οι μπλέ) και ψιλό κατσαβιδάκι
β τρόπος) έβγαζες τον δίσκο και τον αντικαθιστούσες με άλλον χωρίς κλειδαριά.
γ τρόπος) επαναλαμβανόμενα χτυπήματα στα 2 καυλιτζέκια που πίεζε το ακουστικό για να κλείσει η γραμμή. Είχε όμως ένα βασικό μείον. δεν πετύχαινε πάντα.
Ελπίζω να σε κάλυψα
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Πετονία χοντρή στα κρυφά.
Και οταν μας έπερνε χαμπάρι ο μαγαζάτορας....τρεχαλαααααα
Για να βοηθησω περισσοτερο,
ιταλικη εταιρια φυσικα, λειτουργουσε απο το 1947 μεχρι περιπου το 1978-79,
μικρα κυβικα, χειροιποιητα μηχανακια με πολλες πατεντες για την εποχη τους....
εεε..σας τα ειπα ολα....
Υ.Γ.
οχι οτι συχναζα σε τετοια χαμαιτυπεία, αλλα μπιλιαρδαδικο με το ιδιο ονομα-ισως και ιδιοκτητη υπαρχει ακομη στα Εξαρχεια…..και εκει συχναζουν ο Μητσος ο ντακοτας, Ο Μπιλυ ο Μπ. Ο ψηλος κλπ….
Είσαι πολύ παλιός αν.....
εψαχνες εξατμιση marving ή lafranconi απο τον Πουλο ή τον "αμερικανο"