μην λες ασυναρτησιες κοπελια! Αλλο βουρτσα αλλο... μπατανοβουρτσα.Δημοσιεύθηκε αρχικά από Nikol1979
αλλα δεν σε εχει κυνηγησει ελληνικο τσοπανοσκυλο γιαυτο πετας κοτσανες.
μην λες ασυναρτησιες κοπελια! Αλλο βουρτσα αλλο... μπατανοβουρτσα.
αλλα δεν σε εχει κυνηγησει ελληνικο τσοπανοσκυλο γιαυτο πετας κοτσανες.
Νερα πετουσε οχι κοτσανια, το ειπε. Δεν παρακολουθεις...
Εχεις παρει φόρα τελευταία!! Δεν πιάνεσαι λέμε.Νερα πετουσε οχι κοτσανια, το ειπε. Δεν παρακολουθεις...
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Τα σκυλιά τα αγαπάω πολύ, όπως και όλα τα ζώα, αλλά ειδικά τα σκυλια και τα άλογα τα αγαπάω πάρα πολύ.
Κι όμως καποτε τρελλάθηκα τόσο που κλώτσησα ενα σκύλο και μαλιστα με χιλιόμετρα και το θυμάμαι ακόμα μετα απο 20 χρόνια.
Ηταν οταν ημουν ναυτης στον Ναυσταθμο στην Σαλαμίνα, όπου είχα εναν σκύλο υπο την προστασία μου, τον ταιζα, τον πρόσεχα, ερχόταν παντα μαζί μου οπου και να πήγαινα με την μηχανή εκεί μεσα. Αυτός με διάλεξε και ηταν παντα εκει να με περιμένει. Ταιζα κι αλλους σκύλους εκει μεσα αλλά αυτός αποφάσισε να είναι παντα δίπλα μου. Μια σκυλίτσα την έσωσα απο βεβαιο πνιγμό οταν σε τσακωμό αγελης με τα σπρωξιδια και τις δαγκωνιές βρέθηκε στη θαλασσα χωρίς να μπορεί να βγεί απο πουθενα αφού ο μώλος ηταν πολύ ψηλός.
Εχει μεγαλες διαδρομές εκει μέσα, δρόμους διπλής κυκλοφορίας κλπ για όσους δεν ξέρουν.
Εκεί μεσα λοιπόν είχαν δημιουργηθεί αρκετές αγέλες πολλών σκύλων η καθεμιά, 20-30 σκυλιά και πανω συνήθως.
Οταν πέφταμε σε ενέδρα αγέλης ενω κυκλοφορούσαμε με τον σκύλο μου, ο οποίος ηταν σχετικά μικρόσωμος αλλά αρκετά γρήγορος, απλά περνάγαμε ανάμεσά τους με ταχύτητα.
Εγώ με το SR500 κι ο σκύλος ακριβώς δίπλά μου, με 45 χλμ, περνάγαμε όπως ερχόμασταν απο τις ενέδρες, έτρωγε αυτός καμμια ψιλή δαγκωνιά, εγώ είχα τα ποδια ψηλά σχεδόν στο τιμόνι και φευγαμε. Φόραγα παντα μπότες μηχανής ψηλές. Μας κυνήγαγαν αλλά δεν μας έφταναν.
Μια μερα πήγαίναμε στην τροφαποθήκη να παρουμε κατι πραγματα για ενα αξιωματικό, απο αυτα που τα εβαζαν στα πορτ μπαγκαζ και τα επαιρναν μαζι τους... αλλο σεναριο αυτό, τεσπα.
Ξαφνικά εχει κίνηση μπροστά στην ναυτονομία οπου κατοικοέδρευε η χειρότερη αγέλη και μπλοκάρουμε. Πριν προλάβω να το καταλάβω, εχω φαει μια γερή δαγκωνιά στο δεξί πόδι, τόσο γερή που ματωσε το πόδι μεσα απο την μπότα. Ηταν ο Αποστόλης, ο αρχηγός εκεινης της αγέλης, ενας ψηλός ασπρος σκύλος, με κακία στο βλέμμα. Οχι μυώδης ή ογκώδης, σχετικά λεπτός ηταν και ηταν και κακός και άσχημος.
Ομως το χειρότερο ηταν οτι ο Αποστολης και οι υποτακτικοί του, 10-15 περίπου σκυλιά, έχουν βάλει στην μεση τον σκυλάκο μου και τον τσακιζουν. Δεν το σκέφτηκα καν να κατεβω για να τον σώσω, αλλά μεχρι να βαλω σταντ, να κατεβω απο τη μηχανή και να μπορεσω να τους διαλύσω με κλωτσιές και φωνές και να φαω βεβαια μερικές δαγκωνιες ακόμα στις μπότες, του είχαν φαει το μισό αυτί και του είχαν κανει και μια μεγάλη τρύπα στο στήθος αναμεσα στα μπροστινά πόδια.... Τους διέλυσα και τον έσωσα απο την μανία που με έπιασε, δεν ηταν οτι δεν φοβόμουν να μπω εκει μεσα στον χαμό....
Τον πήρα και τον πήγα στον κτηνίατρο που είχε ο ναυσταθμος και του έκαναν ράμματα κλπ και μετα απο καιρό έκλεισαν οι πληγές. Η τρυπα στο στήθος αργησε παρα πολύ να κλείσει. Ομως ο σκυλος είχε πλέον πρόβλημα ισορροπίας λόγω του τραυματος στο αυτί που του το είχαν φαει το μισό και δεν επανήλθε ποτέ στα φυσιολογικά του επίπεδα. Δεν μπορούσε να τρέξει καλά πια, αλλά παλι ερχόταν μαζί μου και καναμε παρέα.
Μετα απο καιρό ημουν μια μερα χωρίς τον σκύλο και παλι πήγαινα στην τροφαποθήκη και περναγα μπροστά απο την ναυτονομία.
Να σου πάλι η αγέλη και ο Αποστόλης να εχουν στησει ενέδρα στη μέση του δρόμου....Δεν μασάω, απλά περνάω με χιλιόμετρα και στο τέλος με κυνηγάει μόνο ο Αποστόλης.
Μολις βλέπω οτι έχω αρκετή απόσταση ξαφνικά σταματάω και κατεβαίνω απο το μηχανακι. Ερχεται και σταματαει κι αυτός στα 5 μέτρα και με κοιτάζει.
Ελα ρε του λεω!! Κατάλαβε οτι αν έρθει δεν θα περάσει καλά... Ατιμο κακό σκυλί. Μεχρι τότε δεν φανταζόμουν οτι υπαρχει τετοιο πράγμα.
Τελικά απομακρύνεται σιγα σιγα, με το στυλ του αρχηγού...
Παω στην τροφαποθήκη, φορτωνω στην σχαρα ενα τενεκέ φέτα και γυρίζω απο τον πίσω δρόμο. Δρόμος διπλής κυκλοφορίας με διπλή λωρίδα στη μεση και χωρίς ίχνος κίνησης, ηταν Σαββατοκύριακο και ολοι ηταν εξω.
Βλέπω τον Αποστόλη στα 100 μέτρα να μου έχει στήσει ενέδρα μόνος του! Εχει στηθεί δεξιά απο την διπλή λωρίδα και με περιμένει να μου την πέσει.
Κεντράρω το μηχανάκι, κι ετοιμάζομαι. Η αδρεναλίνη μαλλον δεν ειχε κοπάσει απο την προηγούμενη συναντηση 5-10 λεπτα νωρίτερα. Η ζημιά που είχαν κανει στον σκύλο μου με είχε νευριάσει τόσο που ισως δεν σκεφτόμουν καθαρά και διψούσα για εκδίκηση!
Οταν φτάνω πιο κοντα ανοίγω λίγο γκάζι και πιάνω γυρω στα 60 με 3η. Σε απόσταση βολής πλέον κι ενω έχει παρει θέση επίθεσης και τρέχει καταπάνω μου κανω ελιγμό και αντί να με δαγκώσει αυτός τρώει μια κλωτσιά στο λαιμό με 60 χλμ την ώρα. Κοιταζω πίσω και τον βλέπω να κάνει 3 κουτρουβάλες μεχρι να έρθει στα ίσια του.
Με το που στέκεται στα πόδια του, αρχίζει να με κυνηγάει και πάλι! Εφυγα μπερδεμένος....
Τι καταφερα? ΟΚ η κλώτσιά μου έδωσε μια στιγιμιαία ικανοποίηση, και ο Αποστολης εφαγε επιτελους και μια, μετα από τόσες που είχε δώσει.
Ο σκυλος μου δεν εγινε καλύτερα και ούτε εγω αισθανόμουν καλύτερα μετα απο λίγο...
Τελευταία τροποποίηση από sapila racing; 26/04/2015 στις 15:56.
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Ρε μπαγάσα ψηλέ όσα χρόνια διαβάζω τέτοιο σεντόνι δεν έχω ξαναδεί από πάρτη σου.
Μονομαχία στο Ελ Πάσο φάση ,δε το στέλνεις στις Ιστορίες του δρόμου λέω γω ...
Το σκύλο σου τι τον έκανες όταν τελείωσε η θητεία;
Δεν τελείωσε εκει η θητεία μου και αναγκαστικά αποχωριστήκαμε οταν πήρα μετάθεση. Μαθαινα νεα του απο άλλους ναύτες για καποιο διάστημα, αλλά μετα χαθηκαν τα ίχνη του.
Εγώ τον φώναζα απλά "Φίλε" κι ερχόταν, μετα που πήρα μεταθεση οι αλλοι ναύτες τον φώναζαν Αρη και ακουγε.
Δεν ηταν σκύλος που να τον παρω καπου αλλού μαζί μου, δεν είχε ποτέ αφεντικό. Ερχόταν αυτός μαζί μου αν και όποτε ήθελε. Ηταν ελεύθερο πνεύμα και πολύ μάγκας.
Πήγαινα σε διαφορα μερη εκει μέσα και απλά έτρεχε δίπλα στην μηχανή. Οταν φτάναμε καθόταν και φύλαγε τη μηχανή μεχρι να γυρίσω να παμε παλι βόλτα.
Γυρίζαμε πίσω στην ΔΤ, τον ταιζα, παίζαμε και μετα έφευγε και πήγαινε ποιός ξέρει που. Ξαναρχόταν την αλλη μέρα η την παράλλη..
Τσακωνόταν πολλές φορές , ενας μ' εναν τα εβγαζε περα με όλους, κι αν καμμια φορά ηταν πανω απο ένας οι αντίπαλοι και δεν τα κατάφερνε εφευγε τρεχαλα και δεν τον έπιαναν στο τρέξιμο. Ομως μετα τον τραυματισμό δεν ηταν ποτέ ο ίδιος δυστυχώς...
Θυμάμαι μια φορά, καμποσο καιρό μετα το συμβάν, που είχε ερθει παλι τραυματισμένος και προσπαθούσα να τον ξαναπάω στο κτηνιατρείο. Ειχε ανοίξει λίγο και το τραύμα στο στήθος του πάλι. Ξεκινάμε χαλαρά και πήγαινε δίπλα στην μηχανή όπως παντα, αλλά όταν καταλαβε που πάμε έστριψε! Κατέβηκα και τον έπιασα να τον πάω αγκαλιά να τον πάω κι όταν φτασαμε στην πόρτα δεν ηθελε με τίποτα και πήγε να με φάει.
Τελικά πήγαμε πίσω στα μερη μας και του εκανα service μονος μου με betadine με αλλον ενα ναυτη που τον κραταγε, στο κτηνιατρείο δεν δεχόταν να ξαναπάει.
Ηταν ο καλύτερος σκύλος ο "Φίλος" μου.....θα τον θυμαμαι παντα.
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Σε όλα τα documantary films του Animal Planet η του National Geografic όταν επιτίθενται τα δυνατότερα στα αδύναμα, τα αφήνουν χωρίς να επεμβαίνουν προκειμένου να λειτουργούν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση οι νόμοι της φύσης.
Όταν συμβαίνει σε αστικό περιβάλλον, είναι ένα θέμα. Προσωπικά, καλώς η κακώς, έχω υιοθετήσει τη θεωρία ότι πρόκειται για ζώα που έχουν μετατραπεί σε οικόσιτα (ασχέτως αν είναι αδέσποτα) και πρέπει να ακολουθούν -παρά φύσει- τους κανόνες του περιβάλλοντος που διαβιούν.
Στην περιοχή της μόνιμης κατοικίας μου και όχι σε κανένα εξοχικό κλπ, είναι μερικοί που "συντηρούν" άλογα. Τα μεταφέρουν κάθε μέρα σε διαφορετικά άχτιστα οικόπεδα να βοσκήσουν χωρίς έλεγχο και ασφάλεια περίφραξης. Ίσως γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν μερικές μπάλες σανό το χρόνο για να τα διατηρούν.
Πριν 2-3 μέρες βιώσαμε για μια ακόμη φορά στη γειτονιά σπάσιμο αυτοκινήτου (της συζύγου στη συγκεκριμένη περίπτωση), εικόνα επιβήτορα να κυνηγάει και να δαγκώνει στο λαιμό μικρή φοράδα έγκυο στο σταυροδρόμι Κασσαβέτη με Οδυσσέα Ελύτη του Βόλου επί 20λεπτο, τέλος το σκοινί της εγκύου και μετά την αποχώρηση προς κεντρικότερα μέρη του επιβήτορα, να έχει μπλεχτεί στο αμάξι και η φοράδα πεσμένη να ψυχοραγεί.
Πως να συμπεριφερθείς στα ζώα στο Σύνταγμα, στο Ναύσταθμο, στο αστικό περιβάλλον; Σύμφωνα με τους νόμους της φύσης, τους ανθρώπινους, την παιδεία σου, ότι σου κατέβει αυθόρμητα με βάση τα συναισθήματα και τις εμπειρίες σου; Ερώτημα για μένα ανεπίλυτο και πιστεύω ότι και οι πολίτες των υπεραναπτυγμένων κρατών που υποτίθεται έχουν τόσο ανεπτυγμένη παιδεία που υπερτονίζουν τη σημασία των ζώων έναντι των εξαθλιωμένων homeless, δεν έχουν επιλύσει.
Και επειδή έχουμε και την σκοτεινή πλευρά μας.....Θα την πω την κακιά μου...και θα με κυνηγάν οι φιλόζωοι...Ελπίζω μόνο να μην με διεγράψει ο Admin....Εντουράδες στο Χορτιάτη-Αρναία, στα παλιά καλά χρόνια....Κράνος-Θώρακας και μπότες Dainese με σιδερένια προστατευτικά.... τα τσοπανόσκυλα όρμαγαν έξω από της μάντρες.....η χόρταγαν κλοτσιά η περνάγαμε από πάνω τους
με τεχνική πέρασμα-κορμού, που με είχαν μάθει παλαιότεροι Εντουράδες...
Παιδια εγω διαφωνω. Και τα σκυλια ψυχη εχουν, και ρωτηστε οποιον εχει σκυλο να σας το επιβεβαιωσει...
Ενταξει τοτε, τι Γιαννης τι Γιαννακης...
Παντως ζηλευω λιγο που γνωριζεστε ολοι εδω μεσα και ξερετε τοσα πολλα ο ενας για τον αλλο....ειστε πραγματικα πολυ ωραια παρεα!
Ότι δίνεις γυρνάει σε σένα
το παιδί που θα πεταχτεί να κυνηγήσει την μπάλα θα πεταχτεί μπροστά σου από απροσεξία δεν θα σου επιτεθεί, δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο. Του παιδιού επίσης μπορείς να του φωνάξεις και αν σε ακούσει και καταλάβει τι γίνεται θα προσπαθήσει να σταματήσει. Μη συγκρίνεις ανόμια πράγματα.
Την ώρα που σου επιτίθεται ο σκύλος (ή οτιδήποτε) χωρίς εσύ να του έχει κάνει τίποτα προσπαθείς να τη γλυτώσεις, το τι τρόπος θα χρειαστεί εξαρτάται από την περίπτωση, όλοι μα όλοι αν μπορούν με το να επιταχύνουν να απομακρυνθούν και να φύγουν χωρίς καμία επαφή αυτό ακριβώς θα κάνουν.
Πραγματικα πολυ ωραια ιστορια...στη θεση σου κι εγω δεν ξερω τι θα εκανα...θα εκανα τα παντα για να υπερασπιστω το σκυλο μου, το ιδιο οπως και αν εβλεπα να χτυπανε ενα παιδι τα μεγαλυτερα παιδια...Η αδικια μου καθεται στο λαιμο.
Ντιμη το εθεσες πολυ καλα νομιζω..υπαρχουν λεπτες γραμμες και σιγουρα, σιγουρα οι αγελες των αδεσποτων δεν εχουν καμια δουλεια σε αστικο περιβαλλον..οι συλλογοι των φιλοζωων αυτο προσπαθουν να κανουν, με στειρωσεις και εκστρατειες ενημερωσης, γιατι αν τα παραταμε μικρα στους καδους και μεγαλωνουν στο δρομο και τα κλωτσαει ο καθενας που περναει, φυσικα γινονται επιθετικα και μπαινουμε στο φαυλο κυκλο που συζηταμε τοση ωρα...Σε όλα τα documantary films του Animal Planet η του National Geografic όταν επιτίθενται τα δυνατότερα στα αδύναμα, τα αφήνουν χωρίς να επεμβαίνουν προκειμένου να λειτουργούν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση οι νόμοι της φύσης.
Όταν συμβαίνει σε αστικό περιβάλλον, είναι ένα θέμα. Προσωπικά, καλώς η κακώς, έχω υιοθετήσει τη θεωρία ότι πρόκειται για ζώα που έχουν μετατραπεί σε οικόσιτα (ασχέτως αν είναι αδέσποτα) και πρέπει να ακολουθούν -παρά φύσει- τους κανόνες του περιβάλλοντος που διαβιούν.
Στην περιοχή της μόνιμης κατοικίας μου και όχι σε κανένα εξοχικό κλπ, είναι μερικοί που "συντηρούν" άλογα. Τα μεταφέρουν κάθε μέρα σε διαφορετικά άχτιστα οικόπεδα να βοσκήσουν χωρίς έλεγχο και ασφάλεια περίφραξης. Ίσως γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν μερικές μπάλες σανό το χρόνο για να τα διατηρούν.
Πριν 2-3 μέρες βιώσαμε για μια ακόμη φορά στη γειτονιά σπάσιμο αυτοκινήτου (της συζύγου στη συγκεκριμένη περίπτωση), εικόνα επιβήτορα να κυνηγάει και να δαγκώνει στο λαιμό μικρή φοράδα έγκυο στο σταυροδρόμι Κασσαβέτη με Οδυσσέα Ελύτη του Βόλου επί 20λεπτο, τέλος το σκοινί της εγκύου και μετά την αποχώρηση προς κεντρικότερα μέρη του επιβήτορα, να έχει μπλεχτεί στο αμάξι και η φοράδα πεσμένη να ψυχοραγεί.
Πως να συμπεριφερθείς στα ζώα στο Σύνταγμα, στο Ναύσταθμο, στο αστικό περιβάλλον; Σύμφωνα με τους νόμους της φύσης, τους ανθρώπινους, την παιδεία σου, ότι σου κατέβει αυθόρμητα με βάση τα συναισθήματα και τις εμπειρίες σου; Ερώτημα για μένα ανεπίλυτο και πιστεύω ότι και οι πολίτες των υπεραναπτυγμένων κρατών που υποτίθεται έχουν τόσο ανεπτυγμένη παιδεία που υπερτονίζουν τη σημασία των ζώων έναντι των εξαθλιωμένων homeless, δεν έχουν επιλύσει.
Αμυρου, εχουμε εννοειται το δικαιωμα να προστατευσουμε τη σωματικη μας ακεραιοτητα, κανεις δεν το αρνειται αυτο. Οχι ομως με περισσοτερη βια απο οση ειναι απολυτως απαραιτητο...μια κλωτσια μπορει να ειναι ενα σπρωξιμο με το ποδι, οπως και μπορει να σκοτωσει ενα ζωο...
και επισης: αμα με ξαναπεις Νικολιτσα θα σφαχτουμε!
Ότι δίνεις γυρνάει σε σένα
...μακαρι.
Ότι δίνεις γυρνάει σε σένα
Οι περισσότεροι θα το είδατε αλλά είναι… Και ίσως δεν φταίνε τα σκυλιά. Αλλά εκείνη την στιγμή από αυτά απειλείσαι. Αν δεν ερχόταν ο άλλος θα του κάνανε ζημιά. Και το γιατί ταΐζουν τόσα σκυλιά αυτοί (ένα τσουβάλι θέλουν τουλάχιστον, ότι και αν είναι αυτό) είναι άλλη κουβέντα
https://www.youtube.com/watch?v=6IuF...M&spfreload=10
ας το πάω στα άκρα...και γιατί να μην στειρώνουμε και τα παιδιά...???
έτσι για να δεις το άκυρο του συλλογισμού σου....
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Νομιζω οτι πολλαπλασιαζομαστε με ελαφρως αργοτερους ρυθμους εμεις......
Ότι δίνεις γυρνάει σε σένα
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
