Οταν πιάσαμε κάμπο, μετά την πόλη Καρτισοάρα σταματήσαμε σε ενα εστιατόριο - μοτελ που τελικά δεν ήταν γραπτό να φάμε και να πιούμε. Ετσι πιάσαμε ξανά τους δρόμους.
Για την ακρίβεια μπήκαμε σε στενούς επαρχιακούς δρόμους να δούμε και κανα χωριαδάκι στα μη τουριστικά μέρη της χώρας . Στην αρχή πάλι έβρεχε, μετά ο καιρός έστρωσε, λίγο πριν φτάσουμε στην επαρχιακή πόλη Agnita, πριν την ξακουστή πόλη Sighisoara.
Η διαδρομή ήταν απολαυστική, μύριζε Βαλκάνια παντού, περάσαμε από μικρά πολύχρωμα χωριουδάκια, τα μικρά παιδιά μας χαιρετούσαν, η φύση οργίαζε παντού. Είχε και χωμάτινα κομμάτια οπότε δεν κάνει για στριτάκια.