Κρίμα που σου τα χάλασε λίγο ο καιρός.
Πάντως απ'ότι φαίνεται το ευχαριστηθήκατε και δεν πτοηθήκατε.
Άντε και στα επόμενα
Κρίμα που σου τα χάλασε λίγο ο καιρός.
Πάντως απ'ότι φαίνεται το ευχαριστηθήκατε και δεν πτοηθήκατε.
Άντε και στα επόμενα
πολύ ωραία φάση η ρουμανία!! πολύ ωραίο το ταξιδιωτικό σας!
you rise you fall you're down then you rise again
Δημοσιεύθηκε αρχικά από jokey66
To ευχαριστηθήκαμε και οι 2 πάρα πολύ το ταξιδάκι. Μάλιστα το κορίτσι 5 μέρες αφού γυρίσαμε, μου είπε ότι μακάρι να φεύγαμε την επομένη, να κάναμε ακριβώς το ίδιο ταξίδι. Και δεν είμαστε ούτε νιόπαντροι, ούτε στα πρώτα μέλια, ούτε στα δεύτερα και βάλε, αρα πραγματικά της άρεσε. Αλλά είναι μαθημένη στα ταξίδια με μηχανή, παρέα έχουμε κάνει πάνω από 150.000 Km εκτός πόλης.
Οσοι με ξέρουνε γνωρίζουν ότι είμαι λίγο ψυχάκιας σαν εντουράς με τον καιρό. Μου αρέσει στις βόλτες μου η βροχή και το λασπουριό, αλλά στην Ρουμανία δεν μπόρεσα με την ομίχλη να δω τις φουρκέτες στα ορεινά περάσματα. Μόνο αυτό θα θελα να μπορούσε να αλλάξει και τίποτα άλλο. Μακάρι να μπορέσω να ξανανέβω και να δω και τα μη τουριστικά μέρη - βουνά της πόλης και να κάνω και χώμα γιατί τώρα δικάβαλος και με ασφάλτινα λάστιχα, με τόσο λάσπη που χε ήταν αδύνατο να κινηθώ εκτός δρόμου.
Στα επόμενα ταξίδια μας λοιπόν και να χαιρόμαστε τις 2τροχες κούκλες μας και όχι μόνο (κάτσε γιατί θα πέσει παντόφλα)
Ευχαριστώ όλους για τα βρουμ και τα ωραία σχόλεια
Αύριο μάλλον θα το τελειώσω αν μπορέσω να βρω χρόνο.
To ευχαριστηθήκαμε και οι 2 πάρα πολύ το ταξιδάκι. Μάλιστα το κορίτσι 5 μέρες αφού γυρίσαμε, μου είπε ότι μακάρι να φεύγαμε την επομένη, να κάναμε ακριβώς το ίδιο ταξίδι. Και δεν είμαστε ούτε νιόπαντροι, ούτε στα πρώτα μέλια, ούτε στα δεύτερα και βάλε, αρα πραγματικά της άρεσε. Αλλά είναι μαθημένη στα ταξίδια με μηχανή, παρέα έχουμε κάνει πάνω από 150.000 Km εκτός πόλης.
Οσοι με ξέρουνε γνωρίζουν ότι είμαι λίγο ψυχάκιας σαν εντουράς με τον καιρό. Μου αρέσει στις βόλτες μου η βροχή και το λασπουριό, αλλά στην Ρουμανία δεν μπόρεσα με την ομίχλη να δω τις φουρκέτες στα ορεινά περάσματα. Μόνο αυτό θα θελα να μπορούσε να αλλάξει και τίποτα άλλο. Μακάρι να μπορέσω να ξανανέβω και να δω και τα μη τουριστικά μέρη - βουνά της πόλης και να κάνω και χώμα γιατί τώρα δικάβαλος και με ασφάλτινα λάστιχα, με τόσο λάσπη που χε ήταν αδύνατο να κινηθώ εκτός δρόμου.
Στα επόμενα ταξίδια μας λοιπόν και να χαιρόμαστε τις 2τροχες κούκλες μας και όχι μόνο (κάτσε γιατί θα πέσει παντόφλα
Ευχαριστώ όλους για τα βρουμ και τα ωραία σχόλεια
Αύριο μάλλον θα το τελειώσω αν μπορέσω να βρω χρόνο.
άντε ρε που έχεις κάνει τα βαλκάνια λες και είναι ομονοια - βικτώρια
ού ρε
πουτσ@@@@@@@@@
Συνέχεια...
Οπως έγραψα και παραπάνω όταν επισκεφτήκαμε το Βουκουρέστι εβρεχε και έτσι μετακινηθήκαμε στην πόλη με το μετρό. Εμείς κατεβήκαμε στην στάση Izvor και καναμε μια βόλτα να δούμε το περιβόητο παλάτι του Λαού και από εκεί φύγαμε για τα μαγαζάκι στην περιοχή γύρω από τον πεζόδρομο Lipscani.
Στον περίπατό μας στην πόλη χρειάστηκε πάνω αδιάβροχο με κουκούλα και κάτω μπότες μηχανής για να μείνουμε στεγνοί. Δεν το μετανιώσαμε που δεν βάλαμε τα αθλητικά μας.
Πάμε για μερικές φωτό...
Στην δεύτερη φωτό πίσω από το γλυπτό είχε μια ταβέρνα, Ελληνική ταβέρνα, όπου ακουγόταν μέχρι έξω Ελληνική μουσική. Και όχι τίποτα σκυλάδικα αλλά παλιά Σμυρναίϊκα και ρεμπέτικα κομμάτια που τα γουστάρω πολύ. Εγώ ήθελα πολύ να κάτσουμε εκεί αλλά η συνταξιδιώτης δυστυχώς δεν τα πάει πολύ καλά με αυτή τη μουσική και ετσι κάτσαμε αλλού σε ενα Ρουμάνικο ταβερνείο με ζωντανή Ρουμάνικη μουσική.
Τελευταία τροποποίηση από kordix; 04/09/2015 στις 23:01.
Και όπως περπατούσαμε στα σοκάκια, πέσαμε στον "Σαλονικιό" ένα Ελληνικότατο σουβλατζίδικο. Την παρακάλεσα να κάτσουμε εκεί να δοκιμάσουμε το περιβόητο Ελληνικό σουβλάκι αλλά με κοίταζε με ενα βλέμα εχθρικό
Στην δεύτερη φωτό αυτό το ταλαίπωρο πλάσμα με το αδιάβροχο και την κουκούλα, που μοιάζει με τον Καϊλα σε Ελληνική ταινία, εγώ είμαι.
Τελικά φάγαμε σε ενα ταβερνείο - υπόγα. Καλά φάγαμε και ακούσαμε ζωντανή Ρουμάνικη μουσική. Πάντως Ζεμπεκιά δεν ρίξαμε κι ας ήπιαμε το κατι παραπάνω βρε αδερφέ :a13:
Μετά το φαί συνεχίσαμε την βόλτα μας. Όμορφα ήταν, παρότι ο καιρός ήταν βροχερός η πόλη είχε ζωή, πολύ νεολαία, ωραία νεολαίαστα μπόλικα γύρω μπαράκια και κλαμπάκια.
Βρήκαμε και μια κάβα να πάρουμε λίγο Τσούϊκα να πάρουμε μαζί μας στην Ελλάδα. Το μπουκάλι κάτι 50% έγραφε επάνω, ωραία θα περάσουμε τα κρύα βράδια του χειμώνα
Κάποια στιγμή κάτσαμε εξω στην βροχή για παγωτό. Ρε παιδιά τι παγωτό ήταν αυτό, πεσαμε σε οικογενειακή επιχείρηση Ιταλών. Το φυστίκι ήταν ότι καλύτερο εχω φάει ποτέ σε παγωτό .
Στην προσπάθεια εντοπισμού του ξενοδοχείου στην επιστροφή είχαμε πρόβλημα. Ενώ στο μετρό κατεβήκαμε στον σωστό σταθμό, μπευρδευτήκαμε γιατί είχε γέφυρες και γραμμές τραίνου και αποπροσανατολιστήκαμε. Η περιοχή μου φάνηκε ολίγον τι "Μπίθουλας" που έλεγε και η Μαντάμ Σουσού, ήταν λίγο underground. Τελικά το βρήκαμε περνώντας εξω από κάτι σκυλομάγαζα με τύπους καμμένους να ξερνάνε. Δεν μας πείραξε όμως κανείς.
Το άφρικα παραδόξως ήταν ακόμα εκεί, το ξενοδοχείο δεν είχε πάρκινγκ και το είχα αφήσει έξω. Ηταν το γραφτό του να ξαναγυρίσει στην Ελλάδα κάποια στιγμή.
Τελευταία τροποποίηση από kordix; 05/09/2015 στις 08:15.
6η ΗΜΕΡΑ Βουκουρέστι - Ρούσε (σύνορα με Βουλγαρία) - Veliko Tarnovo - Shipka - Kardzhali
https://www.google.gr/maps/dir/%CE%9...42.7123148!3e0
To πρόγραμμα της ημέρας ήταν αρκετά βαρύ, ετσι φάγαμε πρωϊνό νωρίς και φύγαμε νωρίς από το Βουκουρέστι για το Veliko Tarnovo της Βουλγαρίας μέσω της γέφυρας του Ρούσε.
Ο καιρός ήταν πάλι συννεφιασμένος αλλά όταν πλησιάσαμε στα σύνορα με την Βουλγαρία έβρεχε και πάλι πολύ. Το πέρασμα στην Βουλγαρία ήταν δύσκολο λόγω κίνησης και βροχής. Στην γέφυρα κάνουν έργα, η άσφαλτος είναι διαλυμένη και έτσι είχε δημιουργηθεί μεγάλο μποτιλιάρισμα. Ετσι ακινητοποιημένοι πίσω από νταλίκες είχαμε όλο τον χρόνο να χαζέψουμε τον Δούναβη. Οταν περάσαμε Βουλγαρία πήγαινα πολύ σιγά γιατί έριχνε καρέκλες και οι δρόμοι είχαν γίνει ποτάμια. Ευτυχώς λίγο παρακάτω ο καιρός ηρέμησε και μαζί και εμείς.
Και επειδή νομίζουμε ότι κάτι κάνουμε με τις μηχανές, στα σύνορα με την Βουλγαρία πέτυχα καμμιά 10ρια ποδηλάτες που μέσα στην βροχή και ανάμεσα στις νταλίκες περνούσαν στην Βουλγαρία με τα ποδήλατα. Οι τύποι και οι τύπισσες ταξίδεψαν στην Ρουμανία με τα ποδήλατα. Ισως και σε άλλες χώρες. Respect και ομολογώ ότι ζήλεψα λίγο. Κάποια στιγμή θα θελα να κάνω κάτι αντιστοιχο.
Τελευταία τροποποίηση από kordix; 05/09/2015 στις 08:19.
Η γέφυρα στο Ρούσε, λόγω των εργων θέλει προσοχή, είναι γεμάτη λούκια, σαμάρια και μπερμπς
Από τα σύνορα ως το Βέλικο Τάρνοβο δεν έβγαλα φωτό λόγω βροχής. Όταν φτάσαμε εκεί, πιο εύκολα απ ότι νόμιζα αφού και ο καιρός έφτιαξε αλλά και οι δρόμοι ήταν καλοί κάτσαμε για καφέ για να τονωθούμε λίγο. Η παλιά πόλη είναι πολύ γραφική, με ωραίες γωνιές, αμφιθεατρικά χτισμένη, γύρω από τις όχθες του ποταμού Γιάντρα.
Μετά το Βέλικο Τάρνοβο, ευχαριστήθηκα οδήγηση σε έρημους δρόμους με καταπληκτική φύση. Παντού τα βουνά ήταν πράσινα, παντού δέντρα και τα ποτάμια τους είναι γεμάτα νερό...
Ταμπέλες υπάρχουν σε όλες τις διασταυρώσεις, θέλει μεγάλη προσπάθεια για να χαθείς...
Aπό wikipedia:
"Το πέρασμα της Σίπκα (Βουλγαρικά: Шипченски проход, Shipchenski prohod) (υψόμετρο 1306 μέτρα [1]) είναι ένα γραφικό πέρασμα στα βουνά Στάρα Πλάνινα (οροσειρά του Αίμου) της Βουλγαρίας. Το πέρασμα αυτό οριοθετεί τα όρια μεταξύ της επαρχίας Στάρα Ζαγόρα και Γκάμπροβο και συνδέει το Γκάμπροβο με το Καζανλούκ και βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο της Βουλγαρίας.
Το πέρασμα βρίσκεται 13 χιλιόμετρα βόρεια από την πόλη Σίπκα. Στο σημείο αυτό υπάρχει η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει την πόλη Ρούσε στις όχθες του Δούναβη με την Στάρα Ζαγόρα και την Αδριανούπολη στην Τουρκία. Από εκεί ξεκινά δρόμος 12 χιλιομέτρων στα ανατολικά ο οποίος οδηγεί στην ιστορική βουνοκορφή Μπουζλούντζα (Βουλγαρικά: Бузлуджа) η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 1441 μέτρων."
Το πέρασμα της Σίπκα, είναι μια καταπληκτική διαδρομή, τολμώ να γράψω ότι το ευχαριστήθηκα όσο ευχαριστήθηκα και τα διάσημα πάσα της Ρουμανίας. Φυσικά και δω η ομίχλη έκανε την εμφανισή της και εντυσε την διαδρομή με ενα πέπλο απόκοσμο και πολύ πολύ ατμοσφαιρικό.
Και εδώ για χιλιόμετρα πήγαινα σιγά γιατί η ορατότητα ήταν ανύπαρκτη.
Στην κορυφή είχε πολύ κρύο. Δώσαμε υπόσχεση στους εαυτούς μας ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, θα ξανάρθουμε εδώ οικογενειακώς με το αυτοκίνητο, να κάνουμε ΜΤΒ-enduro ποδηλατικό και πεζοπορείες και να μείνουμε σε κάποιο ξενώνα εκεί πάνω.
Λίγο μετά άρχισε το κατέβασμα, το πολύ όμορφο κατέβασμα κατάλληλο και για ταρζανιές
Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η γειτονική μας χώρα εχει τόσο ωραίες διαδρομές
Στις 2 τελευταίες φωτογραφίες αν προσέξετε ψηλά θα δείτε κάτι συννεφάκια, από εκεί μέσα περάσαμε.
Μετά από κάμποσα χιλιόμετρα φτάσαμε στην ήρεμη αλλά πεντακάθαρη επαρχιακή πόλης της Βουλγαρίας Κάρτζαλι που βρίσκεται πολύ κοντά στα Ελληνικά σύνορα της Εξοχής, λίγο πάνω από την Κομοτηνή.
Σε αυτές τις πόλεις χαίρεσαι να περπατάς. Αφού γυρίσαμε από εδω και κει σε κάτι τεράστιες πλατείες κάτσαμε να φάμε σε ενα εστιατόριο. Φάγαμε πολύ και πληρώσαμε ψίχουλα. Και φάγαμε φαγητό καλό, καλομαγειρεμένο όχι ετοιματζίδικο.
Μετά όμως θέλαμε γλυκάκι και βρήκαμε ενα υπαίθριο παγωτατζίδικο. Το τι φάγαμε δεν λέγεται. Πρέπει να δοκιμάσαμε ολες τις γεύσεις, μέχρι και ο εγκέφαλός μας πρέπει να πάγωσε..
Η βραδιά στο Κάρτζαλι συνεχίστηκε με ροματζάδα και μπυρίτσες...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση