το παληκάρι έκανε τα απίστευτα και έφυγε.
εγω δε καταλαβαίνω γιατί πρέπει σώνει και καλά να τον σώσουμε. εγώ παίζει και να τον ζηλεύω λίγο.
κάποτε τέτοιοι έφευγαν στη πρώτη γραμμή ενός πολέμου, ή σε κάποιο βουνο μη συμβιβαζόμενοι με κάποιον εξωτερικό κατακτητή, ή στη φυλακή μετά απο βασανιστήρια γιατί ήταν περιθωριακοί και λουμπεν
είναι κάποιοι άνθρωποι σε όλη την ιστορία την ανθρωπότητας που δε μπορούν να συγκρατηθούν. δεν έχει να κάνει μόνο με τη σεξουαλική υστέρηση. αυτή είναι κοντόφθαλμη εξήγηση. και τη πιο ωραία γκόμενα να είχαν τα ίδια θα κάνανε.
είναι κάποιοι άνθρωποι που δε μπορούν να μην είναι μπροστάριδες σε οτιδηποτε έχει να κάνει με τον κίνδυνο
είναι η αιώνια μάχη με το θάνατο. κάποιοι φοβούνται περισσότερο και άλλοι λιγότερο.
οι περισσότεροι απο εμάς φοβόμαστε περισσότερο και προσπαθούμε να φτιάξουμε έναν μικρόκοσμο όσο πιο ασφαλές μπορούμε για να μπορούμε να διαχειριστούμε το φόβο με τον θάνατο. οι περισσότεροι απο εμάς επι γερμανικής κατοχής προσπαθούσαμε να ανταπεξέλθουμε στις συνθήκες και συνεχίζαμε να σπέρνουμε σιτάρι και ας μας έπαιρναν τα 4/5, προσπαθούσαμε να εκτρέφουμε ζώα και ας μας έπαιρναν στο τέλος τα περισσότερα.
καποιοι άλλοι έπαιρναν τα βουνα. στις συζητήσεις που κάναμε στην τοπική λειτουργία τις Κυριακές του λέγαμε ταραξίες. τους βρίζαμε γιατί αποτελούσαν την αφορμή να ασχοληθούν οι κατακτητές με το χωριό μας.
στο δικό μου το χωριο ο μύθος λεει οτι έφεγαν 50 χωριανούς απο εκδίκηση γιατί κάποιοι αληταράδες έφαγαν έναν δικό τους
πάντα κάποιοι δε μπορούσαν να συναινέσουν και να κομφορμιστούν.
δεν είχαν πάντα δίκιο. άλλα ούτε και εμείς
+990 @ spyro
και οι μπύρες, κερασμένες
Fuck the universe.
αφού εξισώσαμε τον φόβο που ξυπνά την ανδρεία του παππού μας για να προστατέψει τον τόπο του και την οικογένεια του, με την καύλα για επίδειξη που νικά το φόβο να γίνουν τα μυαλά ένα με τη κολόνα στα λιμανάκια........ας κλειδώσουμε το θέμα και προσωπικά δε πρόκειται να ανοίξω όμοιό του ξανά.
καληνύχτα σας.
προφανώς και διάβασες άλλο θέμα έτσι?
εγω δεν εξίσωσα τον παππού μας με τον παπία στα λιμανάκια. εξίσωσα όμως (και πολυ καλά έκανα) τον παπία απο τα λιμανάκια με το λούμπεν περιθωριοποιημένο του χωριού (η της τότε πόλης) του παππού μας και το κάθε παππού μας που ανάλογα την εποχή έπαιζε με τον θάνατο περισσότερο απο οτι έπαιζε ο παππούς μας.
εγώ ευτυχώς δεν ηρωοποιώ τσάμπα και βερεσέ το παρελθόν του παππού μου γιατί μου προσδίδουν ένα σεβασμό οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Τις ίδιες μαλ@κιες κάνανε με εμάς και για τους ίδιους λόγους τους συκωνόντουσαν
μα από τον περήφανο παππού που θέλησε να σώσει τον τόπο του με πας στους περήφανους αλήτες αντάρτες και μετά με πας στον παπία στα λιμανάκια που είναι περήφανος που αψηφά το θάνατο......κάπου χάνει το leveling που κάνεις.
ειναι κριμα...........
17 χρονος πιτσιρικας χωμενος με τα μουτρα στο παπι σε οδηγηση και λυσε-δυσε κατανοητο και σεβαστο και μπραβο του
αλλα οταν τον βλεπεις εν γνωσει του πατερα του να κυκλοφορει κανονικα με xt600 φυσικα χωρις διπλωμα και ασφαλεια;
και να τον τραβανε αυτοφωρο απο το στεκι του γερακα και παλι την επομενη μερα το ιδιο;
και ο πατερας απο πισω δικαβαλος;
Το street racing καλώς ή κακώς πάντα θα υπάρχει.
Αλλά ρε παιδιά βάλτε κανά κράνος ή τρέξτε σε δρόμους με νησίδες ή κάντε σούζες κ παντιλίκια σε πάρκινγκ.
δλδ πόσο μυαλό θέλει επιτέλους;;;
Ας ξεκινήσουμε και σε αυτό το χιλιοσυζητημένο θέμα, όποιος δεν έχει πάει δεν ξέρει και τι γίνεται βέβαια.
Κάθε κάποιες μέρες τις εβδομάδες γίνεται συνάντηση σε διάφορα σημεία της Αττικής και γίνονται τα γνωστά, κόντρες, λεφτά, "αλητεία", ουσίες, μαριχουάνα κλπ κλπ και κάποιος χώρος που όλοι λέγανε θα γίνει δεν γίνεται εντός Αττικής.
Κάθε φορά την συγκεκριμένη μέρα, σε αυτή την βόλτα κάτι γίνονταν αυτή της Τετάρτης (αλλά και Πέμπτης) που ξεκινήσουν όλοι μαζί είτε μεμονωμένες ομάδες ή το τσούρμο κάτι θα έπρεπε να γίνει, κάποιος έπεσε, κάποιος έφυγε από σούζα, οδηγοί υπό την επήρεια ναρκωτικών, οδηγοί με χιλιάρες που σε περνούσανε ξυστά με κίνδυνο να πέσεις, κόκκινα αβέρτα, κολίδια απότομα ενώ κάποιος πήγαινε από πίσω με τα όσα και πάει λέγοντας, στο σημείο να βρωμάει "τσιγαριλίκι" και άλλοι να κάνουν ταρζανίες. Πόσες φορές πήγε να γίνει τροχαίο να χτυπήσουν ανυποψίαστοι οδηγοί δεν λέγεται, κυρίως γυναίκες οδηγοί μάλλον από τον φόβο τους και το άγχος χάνανε τον έλεγχο και κάνανε ότι να ναι αλλά και άνθρωποι ηλικιωμένοι αλλά ευτυχώς τίποτα. Σε άλλα σημεία γίνονταν τα ίδια, να έχει πέσει κάποιος σε κάποιον άλλο και να έχει γίνει το μοιραίο, να έχουν τραυματιστεί θανάσιμα ή πολύ σοβαρό, κάποιος να γδάρθηκε στο έδαφος και το κράτος μας κοιμάται, κοιμάται και κοιτάει να σταματάει στο ψαχνό ανθρώπους και να κόβει κλήσεις για κράνος (ασχέτως αν το κράνος είναι Κινεζιά και αν πέσεις θα είναι σαν να μην το φοράς, να μην ελέγχουν τις προδιαγράφες για κράνος λάστιχα) και να σου λέει κάποιος δεν είναι εισπρακτικό μέσο.
Κάπου οι νέοι πρέπει να μαζεύονται αλλά να είναι ασφαλές το σημείο και όχι κάθε φορά να έχουμε τα ίδια, τα διαβάζετε; Ευτυχώς η νοοτροπία πέρι κράνους αλλάζει και σχεδόν μεγάλο ποσοστό τα φοράει.
Την ημέρα που αναφέρεται το άρθρο έγινε τροχαίο και θύματα αυτών ήταν δύο οδηγοί μότο, το παιδί αυτό και άλλος ένας σε άλλο σημείο όπως λέγεται. Δυστυχώς κρίμα!
Μακριά και αγαπημένοι.
Τελικά άλλο άσμα ταιριάζει στο νήμα. Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν την ελληνική μας τη γενιά και μας δείχνουν φωτεινό το δρόμο, για να φέρουμε τη λευτεριά. Γέροι νέοι όλοι μαζί φωνάζουν, ζήτω ζήτω ζήτω το ΚΤΜ.