Ιστορίες του δρόμου. Απ' αυτές που τις διαβάζεις και συγκινείσαι και τις ζεις και γελάς... και έχετε και μία πένα πολλοί από σας εδώ μέσα ρε μπαγάσες...
Σκέφτομαι εδώ και λίγο καιρό όμως ότι θα ήταν όμορφα να χτίσουμε μαζί μια νέα ιστορία, θα συμμετέχουμε όσοι θελήσουμε, θα γίνουμε κομμάτι της και θα πάει στο μέλλον για όσο...
Ήθελα πρώτα να το συζητούσα με κάποιους γνωστούς από εδώ, αλλά δε γαμιέται, ας το δουν κι αυτοί εδώ αρχικά, και εξηγούμαι:
Σκηνή 1η
Τα αξιότιμα μέλη του forum έχουν αφιχθεί σε προορισμό που γουστάρουν, κατεβαίνουν από τα θηρία τους, κουνάνε χέρια πόδια για ξεμούδιασμα, κάποιοι χάνονται για κατούρημα, άλλοι μανιασμένα με το ένα χέρι στρίβουν απανωτά τσιγάρα για να καλύψουν το χαμένο χρόνο, οι γυναίκες της παρέας φτιάχνουν το πατικωμένο μαλλί στους καθρέφτες. Οι εργατικοί της παρέας με συγκρατημένη φούρια αρχίζουν να ξεπακετάρουν τα εργαλεία που ταχυδακτυλουργικά έχουν φορτωθεί και δυο τρεις συνοφρυωμένοι σύντροφοι μελετούν σε ένα παραδιπλωμένο σκατόχαρτο τα σημάδια...
- "Ρε μ@λ@κ@, εδώ να βάλουμε τα πευκάκια!"
- "Τι λε ρε άσυλο, ανατολικά θα βάλουμε τα φυλλοβόλλα να μη ρίχνουν ίσκιο όλο το χρόνο στα άλλα!"
- "Παιδιά, ξηγημένοι, εγώ που μένω κοντά θα μαζεύω τα μύγδαλα..."
- "Τάκηηηη, θα σκάψεις για το κορίτσι σου, μου κόλλησε το μανό στα γάντια απ' τη ζέστη..."