Σελίδα 1 από 5 12345 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 63

Θέμα: ΟΥΚΡΑΝΙΑ 2015

  1. #1

    ΟΥΚΡΑΝΙΑ 2015

    Καλησπέρα σε όλους,
    Θα προσπαθήσω να κάνω μία σύντομη περιγραφή του ταξιδιού που έκανα με ένα φίλο στην Ουκρανία πριν από μερικές εβδομάδες, δίνοντας όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ για τις συνθήκες, τις διαδρομές, προβλήματα κ.λπ..
    Ελπίζω στο τέλος η περιγραφή του ταξιδιού αυτού να είναι χρήσιμη για άλλους ταξιδιώτες που πιθανά να επιθυμούν να ταξιδέψουν στον ίδιο προορισμό ή απλά να περάσουν από εκεί.

  2. #2
    Δεδομένου ότι τα Βαλκάνια τα έχουμε ταξιδέψει πολλές φορές δεν μας ενδιέφερε να σταματήσουμε κάπου ή να δούμε κάτι στις Σερβία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Βουλγαρία. Ξεκινήσαμε με καράβι από την Χίο την Κυριακή το βράδυ 16/08. Δυο μοτοσυκλετιστές με ένα BMW GS1200 του 2014 και ένα KTM Super Adventure 1290. Τα εισητήρια τα είχε αγοράσει ο φίλος μου. Το πλάνο ήταν να φτάσουμε στις 07.00 το πρωί Πειραιά και από εκεί βουρ για Σερβία με προορισμό την Νις.

    Την πρώτη κρυάδα την έφαγα μόλις φτάσαμε στο λιμάνι και περιμέναμε να επιβιβαστούμε. Τα καράβι δεν πήγαινε απευθείας Πειραιά, αλλά μέσω Σάμου. Άρα άφιξη στις 10.30 το πρωί. Δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση ξεκινάμε στις 11.00! Πως να φτάσεις στην Νις όταν έχουμε απαράβατο όρο ότι δεν οδηγούμε νύχτα; Μιλάμε για 900 χμ και να διασχύσουμε 2 φορές σύνορα.

    Δεύτερη κρυάδα επιβιβαζόμαστε και τρώει ο άλλος μία σαβούρα μέσα στο γκαράζ (χωρίς απώλειες). Εκτός του ότι συνήθως δεν μπορώ να συγκρατίσω τα γέλια σε αυτές τις περιπτώσεις (μικρο-πτώσεις) σκεφτόμουνα σε όλο το ταξίδι ότι παίζει να τριτώσει το κακό και αγχωνόμουν.

    Όντως το πρωί στις 11.00 είμασταν πάνω στις μηχανές έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Τα κεφάλια κάτω και δρόμο. Πολύ δρόμο. Τίποτα άξιο αναφοράς έως την άφιξη μας στην Νις στις 21.00 το βράδυ (22.00 ώρα Ελλάδος). Η διαδρομή γνωστή. Στην Ελλάδα ο δρόμος ήταν πολύ καλός, ο καιρός επίσης, χωρίς κίνηση, προβλήματα και απρόοπτα. Το ίδιο και στις άλλες 2 χώρες. Κάναμε στάσεις μόνο για καύσιμα, καφέ και σνακ. Επίσης στα σύνορα σε όλες τις χώρες ξεμπερδέψαμε πάρα πολύ γρήγορα.

    Η Νις είναι μία πόλη μάλλον αδιάφορη για εμένα. Μείναμε σε πολύ καλό ξενοδοχείο με εξαιρετική τιμή και εξαιρετικό φαγητό. Αν δει κανείς το booking θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν ξενοδοχεία με εξαιρετικά σχόλια και πολύ χαμηλές τιμές.

    Την επόμενη μέρα 08.30 το πρωί είμασταν έτοιμοι για αναχώρηση. Προορισμός η πόλη Νιρεγιχάζα. Μία συμπαθητική πόλη κόντα στα σύνορα με την Ουκρανία. Συνολική απόσταση 830 χμ. Ο δρόμος στην Σερβία ήταν πολύ καλός, όπως και ο καιρός. Ιδανική θερμοκρασία 20-25 βαθμοί. Όσο όμως πλησιάζαμε τα Ουγγρικά σύνορα τόσο και σκοτίνιαζε ο ουρανός. Λίγο πριν διασχύσουμε τα σύνορα άρχισαν οι πρώτες ψιχάλες. Από τα σύνορα και μέχρι το προορισμό μας έβρεχε διαρκώς με την ένταση της βροχής να αυξομειώνεται συνεχώς. Στα σύνορα βάλαμε τα αδιάβροχα και προετοιμαστήκαμε γιαυτό που θα ακολουθούσε. Είχαμε δει άλλωστε και την πρόβλεψη καιρού. Ο δρόμος μέχρι τον περιφεριακό της Βουδαπέστης ήταν άψογος, αλλά έβρεχε αρκετά και είχε και πολλή κίνηση. Από τον περιφεριακό της Βουδαπέστης και μέχρι να απομακρυνθούμε αρκετά από αυτήν ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά λόγο έργων που γινόντουσαν, έντονου κυκλοφοριακού και φυσικά βροχής. Χωρίς απρόοπτα όμως γύρω στις 19.00 είμασταν στην είσοδο της Niregyhaza και η βροχή είχε πλέον σταματήσει. Η πόλη αυτή μου άρεσε αρκετά. Πολύ πράσινο, πάρκα, γήπεδα, κόσμος που έτρεχε, αθλούνταν, έκοβε βόλτες κ.λπ. Το ξενοδοχείο και εδώ αρκετά καλό και το δείπνο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου επίσης. Ουσιαστικά το ταξίδι μας ξεκινούσε την επόμενη μέρα που μπαίναμε Ουκρανία. Ξεκουραστήκαμε και οργανωθήκαμε για την επόμενη μέρα. Η πρόγνωση για τον καιρό ήταν καλή και δεν αναμένονταν βροχοπτώσεις. Οπότε καθαρίσαμε τα αδιάβροχα και τα αποθηκεύσαμε. Ελέγξαμε τις μοτοσυκλέτες (λάδια, αλυσίδα εγώ κ.λπ.) και είμασταν έτοιμοι για την επόμενη μέρα. Ομολογώ ότι είχα άγχος διότι είχα ακούσει διάφορα περίεργα κυρίως για την συμπεριφορά της αστυνομίας αλλά και των οδηγών, όπως επίσης και για την κατάσταση των δρόμων.

    Είχα φροντίσει πριν ξεκινήσουμε αυτό το ταξίδι να έρθω σε επαφή μέσω της Ουκρανής συζύγου ενός Τούρκου φίλου (πιάστο αυγό και κούρεφτο) με έναν Ουκρανό μοτοσυκλετιστή από το Κίεβο, ο οποίος φαινόταν πρόθυμος να μας βοηθήσει σε ότι χρειαστούμε. Του έστειλα ένα email από το βράδυ ενημερώνοντας τον για την πορεία μας και για το πλάνο μας, το οποίο ήταν να μπούμε την επόμενη μέρα (Τετάρτη 19/08) Ουκρανία με πρώτο προορισμό την πόλη Λβιβ. Ο τύπος ήταν πολύ εξυπηρετικός. Μου απαντούσε άμεσα και μου ξεκαθάρισε ότι αν χρειαστούμε ότιδήποτε θα έκανε ότι είναι εφικτό να βοηθήσει. Αυτό με καθυσήχαζε αρκετά. θα πρέπει να αναφέρω ότι είναι η πρώτη φορά που έφυγα ταξίδι με την μηχανή μετά την γέννηση του γιου μου και τα συναισθήματα μου ήταν πολύ διαφορετικά σε σχέση με όλες τις προηγούμενες. Την βράδυ που έφευγα από το σπίτι ο μικρός ήταν στην αγκαλιά μου και με παρακαλούσε να μην φύγω. Αν δεν ντρεπόμουνα να κρεμάσω τον συνταξιδιώτη μου, δεν θα έφευγα.

  3. #3
    Τετάρτη 19/08. Πρωινό και έτοιμοι για αναχώρηση. 350χμ για Λβιβ. Η διαδρομή μέχρι τα Ουγγροουκρανικά σύνορα εξαιρετική. Από επαρχιακούς δρόμους με πολύ πράσινο, ωραία χωριά και εξαιρετικό οδόστρωμα. 2 ραντάρ για ταχύτητα, αλλά για καλή μας τύχη μας έκαναν νόημα τα αυτοκίνητα από την αντίθετη κατεύθυνση. Φτάνουμε στα σύνορα. Στην Ουγγαρία υπήρχε μία περίεργη διαδικασία που δεν έχω ξανασυναντήσει. Δηλώνεις το μέγεθος του ρεζερβουάρ, μέση κατανάλωση και πόσα λίτρα βενζίνης έχει το ρεζερβουάρ! Φαντάζομαι ότι πολύς κόσμος περνούσε από Ουγγαρία για Ουκρανία προκειμένου να βάλει φτηνά καύσιμα, οπότε έχουν μάλλον βάλει κάποια διασικασία ελέγχου;

    Στην Ουκρανία οι έλεγχοι στα σύνορα πιο ενδελεχείς και σχολαστικοί. Φυσικά άπαντες ντυμένοι με παραλλαγές. Η αγαπημένη ενδυμασία των Ουκρανών. Περάσαμε χωρίς κάτι άξιο αναφοράς και ξεκινήσαμε για Λβιβ. Χωρίς να το έχω ψάξει μέσω χάρτη, ακολουθήσαμε απλά της οδηγίες του Garmin. Αντί να μας πάει από τον κεντρικό δρόμο που πάει προς Λβιβ μας έβγαλε μέσω επαρχιακού. Δεν πειράζει, χρόνο είχαμε πολύ και είπαμε να το ακολουθήσουμε και όπως μας πάει. Ουσιαστικά κάναμε περίπου 30-40χμ εκτός κεντρικού δρόμου. Ο δρόμος ήταν τραγικός. Σήμανση μηδέν και από λακούβες άλλο τίποτα. To KTM πάντως ήταν απόλαυση. Όλα ίσιωμα. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι σε μέσα από κάθε χωριό που περνούσαμε, όσο φτωχό και να έδειχνε υπήρχε τουλάχιστον μία εντυπωσιακή εκκλησία (για τα δεδομένα της κατάστασης που επικρατούσε) και τουλάχιστον 2 γκόμενες επιπέδου Σκλεναρίκοβα. Ουκ ολίγες φορές κινδυνεύσαμε να χάσουμε τον έλεγχο χαζέυοντας τες. Με το που βγήκαμε από τον επαρχιακό και μπήκαμε στην εθνική, η κίνηση ήταν αυξημένη και ήθελε ιδιαίτερη προσοχή, κυρίως στις προσπεράσεις. Κάποια στιγμή μπαίνει μπροστά μας ένα βανάκι τύπου Ford Transit με πράσινο φάρο. Μου θύμισε στρατονομία και μείωνε συνεχώς ταχύτητα. Από πίσω μας είχε κολλήσει ένα περιπολικό. Πηγαίναμε έτσι καμιά 10αριά χιλιόμετρα με μέση ταχύτητα 50χμ/ώρα. Το όριο ήταν 90χμ/ώρα. Λέω δεν είναι δυνατόν, αν το πάμε έτσι θα βραδιάσουμε. Μόλις βρω διακεκομένη θα προσπεράσω πάντα εντός επιτρεπτού ορίου ταχύτητα. Έτσι και κάναμε. Στα καπάκια εξαφανίζεται το βανάκι και μας παίρνει κυνήγι το περιπολικό. Τσιμπήσαμε το τυρί. Σταματάμε στην άκρη και αρχίζει τώρα το παραμύθι. Που πάτε, που θα μείνετε, από που είστε, προσπεράσατε παράνομα. Του δείχνω το όριο ταχύτητας και την διακεκομμένη αλλά εκεί του πούστη. Όχι λέει είχε πιο πριν πινακίδα που απαγόρευε την προσπέραση. Πρόστιμο λέει 220 ευρώ. Αλλιώς λέει αν θέλετε δώστε 160 ευρώ και δεν παίζει πρόστιμο. Του λέω αν είναι έτσι προτιμάμε το πρόστιμο. Τέλος πάντων μετά από πολλά παζάρια και λοιπά δώσαμε ένα πενηντάρικο, όσα δηλαδή είχαμε στο πορτοφόλι, καθώς επειδή το περιμέναμε να συμβεί είχαμε κρύψει τα υπόλοιπα μετρητά, αλλά γενικά θορυβηθήκαμε. Αν είναι έτσι από τα πρώτα χιλιόμετρα δεν πάμε πουθενά. Ή μαλλον θα φτάσουμε στην Οδυσσό άφραγκοι.

    Προχωράμε 2-3χμ παρακάτω, σταματάω και παίρνω τηλέφωνο τον Ουκρανό φίλο και του εξηγώ το σκηνικό. Αυτός έξαλλος μου φωνάζει ότι δεν έπρεπε να δώσω τίποτα και την επόμενη φορά που θα με σταματήσουν να τον πάρω τηλέφωνο.

    Χωρίς πλάκα μετά από 5χμ μας σταματάνε άλλοι μπάτσοι. Κι αρχίζει πάλι η ίδια ιστορία. Που πάτε, που θα μείνετε, από που είστε για να φτάσουμε στο ότι παρανομήσαμε. Πριν προχωρήσει η συζήτηση σε νούμερα του λέω ότι έχουμε πρόβλημα και πρέπει να πάρουμε ένα τηλέφωνο. Μου λέει τηλέφωνο απαγορεύεται. Δεν γίνεται θα πάρω του λέω και παίρνω και του το κολλάω στο αυτί. Τον πιάνει ο φίλος στην κουβέντα και μετά από 5 λεπτά συζήτησης μου δίνει πίσω το τηλέφωνο. Ο φίλος μου λέει, πάρτε τα διαβατήρια, πείτε ευχαριστώ και φύγετε. Αυτό ήταν.

    Συνεχίσαμε την πορεία για το Λβιβ, τηρώντας όσο μπορούσαμε τον κοκ, καθώς δεν γνωρίζαμε τι άλλο θα μπορούσε να προκύψει. Γύρω στις 15.00 είμασταν στον προορισμό μας. Το ξενοδοχείο ήταν στην καρδιά της παλιάς πόλης. Εξαιρετικό θα έλεγα, τόσο από θέμα θέσης, χώρου στάθμευσης, καθαριότητας και άνεσης. Είχαμε αρκετό χρόνο να περπατήσουμε στην παλιά πόλη, να πάμε για καφέ, φαγητό, ποτό κ.λπ. Το Λβιβ κατά την γνώμη μου είναι η πιο Ευρωπαϊκή πόλη της Ουκρανίας. Η παλιά πόλη πάρα πολύ ωραία. Οι γυναίκες τραγικές. Η μία πιο άσχημη από την άλλη (πλάκα κάνω φυσικά). Γενικά είχαμε ένα ευχάριστo βράδυ σε μία πολύ ωραία πόλη.

  4. #4
    Πέμπτη 20/08. Ξεκικάμε νωρίς από το Λβιβ με προορισμό το Κίεβο. 540 χιλιόμετρα. Ο καιρός άψογος και η διαδρομή επίσης. Αν και στο μεγαλύτερο διάστημα δεν υπήρχε διαχωριστικό ανάμεσα στις 2 κατευθύνσεις, το οδόστρωμα ήταν πολύ καλό, ο δρόμος πολύ φαρδύς με συνέπεια να προσπερνάς εύκολα και με ασφάλεια. Περάσαμε 2-3 μπλόκα της τροχαίας, χωρίς κανείς να μας δώσει σημασία. Κάναμε μία στάση μόνο για ανεφοδιασμό και ένα γρήγορο καφέ, καθώς θέλαμε να φτάσουμε νωρίς στο Κίεβο ούτως ώστε να προλάβουμε να βολτάρουμε στην πόλη. Γύρω στις 14.30 μπάιναμε στο Κίεβο. Ο Ουκρανός φίλος μας περίμενε στην είσοδο της πόλης και μας συνόδευεσε μέχρι και το διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει στο κέντρο. Βρήκαμε ένα άνετο, σούπερ εξοπλισμένο 2άρι στο κέντρο του Κιέβου (δίπλα στο επιβλητικό στάδιο Olympiyskiy) με χώρο στάθμευσης φυσικά. Παρκάραμε, ξεφορτώσαμε και αμέσως βόλτα στο Κίεβο. Λόγω του ότι είχαμε τον Ουκρανό μαζί μας προλάβαμε να προσανατολιστούμε σύντομα και να δούμε πολλά πράγματα σίγουρα πιο γρήγορα από ότι θα το κάναμε μόνοι μας.

    Για τις γυναίκες να μην τα ξαναλέμε. Μόνο ένα επιπλέον σχόλιο, είναι και σχετικά εύκολο να πλησιάσεις και πιάσεις κουβέντα μαζί τους.

    Για την πόλη θα έλεγα ότι υπάρχουν 2 εικόνες. Η μία είναι αυτή που κουβαλάει από το Σοβιετικό παρελθόν με τα τεράστια μπλοκ, κακοδιατηρημένα, σε αποχρώσεις του γκρι. Πολύ καταθλιπτικά. Και η άλλη το κέντρο της πόλης που είναι ευχάριστο με ωραία κτίρια, εντυπωσιακές εκκλησίες και προς τα ανατολικά προς το ποτάμι πολύ ωραίες βίλες μέσα στο πράσινο με φόντο το ποτάμι. Στο κέντρο υπάρχουν ωραία καφέ, εστιατόρια και μπαρ και σε τίποτα δεν θυμίζει χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Κυκλοφορεί πολύ νέος κόσμος και μάλιστα οι πλειοψηφία τους μιλάει καλά Αγγλικά.

    Στο Κίεβο διανυκτερεύσαμε 2 βράδια. Επομένως έπρεπε να αποφασίσουμε τι θα κάναμε την επόμενη μέρα στην πόλη. Είχα κλείσει ένα τουρ στο Τσέρνομπιλ, αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να πάμε ή να αράζαμε στο Κίεβο όλη μέρα. Ο Ουκρανός φίλος μου είπε ότι άξιζε τον κόπο να πάμε στο Τσέρνομπιλ και έτσι και κάναμε. Αγοράσαμε από το βράδυ προμήθειες νερά, αναψυκτικά και μερικά σνακ, ούτως ώστε την επόμενη μέρα να κάνουμε την εκδρομή στο Τσερνομπιλ.

    Παρασκευή 21/08. 08.00 το πρωί έπρεπε να είμαστε στο σημείο σηνάντησης, το οποίο απείχε 10 λεπτά με ταξί από το διαμέρισμα μας. Άρα πρωινό ξύπνημα και πάλι με την διαφορά ότι δεν θα οδηγούσαμε καθόλου. Ταξί αρχικά και εν συνεχεία τουριστικό λεωφορείο. Φύγαμε στην ώρα μας και 09.30 είμασταν στην είσοδο της απαγορευμένης ζώνης.

    Η απαγορευμένη ζώνη είναι ακτίνας 30χμ και φυλάσεται αυστηρά. Υπάρχει μία δεύτερη ζώνη ακτίνας 10χμ στην οποία βρίσκονται οι πυρηνικοί αντιδραστήρες (όπου έγινε το ατύχημα) και η πόλη φάντασμα του Pripyat. Γενικά είδαμε ένα εγκαταλελειμένο χωριό στην ζώνη των 30 χμ., την πόλη του Τσέρνομπιλ η οποία πλέον κατοικείται παλί εντός της ζώνης των 30 χμ, το "θρυλικό" σοβιετικό ραντάρ επονομαζόμενο και ως "the eye of Moscow", το πυρηνικό εργοστάσιο από απόσταση 300μ και την πόλη Pripyat. Μπορώ να γράψω πάρα πάρα πολλά πράγματα για την επίσκεψη στην περιοχή του Τσέρνομπιλ και να ανεβάσω πολλές φωτογραφίες (αν ήξερα τον τρόπο). Ήταν ίσως το πιο συγκλονιστικό μέρος που έχω επισκεφθεί. Αλλά δεν ξέρω αν ενδιαφέρει το θέμα γιαυτό θα πω μόνο τα εξής. Φανταστείτε την πόλη στην οποία ζείτε, να σας που ότι πρέπει να εγκαταληφθεί πλήρως εντός 3 ωρών. Κοινώς τα αφήνετε όλα και φεύγετε. Μετά φανταστείτε να επιστρέφετε για μία βόλτα στην πόλη αυτή 30 χρόνια αργότερα. Συγκλονιστικές εικόνες και ακόμα συγκλονιστικότερες είναι οι ιστορίες που μας είπε ο ξεναγός για τους πιλότους των ελικοπτέρων που πετούσαν τσιμέντο πάνω στον αντιδραστήρα για να σταματήσουν την διαρροή, τους πυροσβέστες, το προσωπικό του εργοστασίου κ.λπ. Πέθαναν όλοι πριν κλείσουν τα 40 χρόνια ζωής. Και μόνο γιαυτή την επίσκεψη θεωρώ το ταξίδι στην Ουκρανία ήταν ένα από τα καλύτερα που έχω κάνει. Όποιος ταξιδέψει στο Κίεβο να κάνει αυτή την εκδρομή οπωσδήποτε.

    Το απόγευμα επιστρέψαμε στο Κίεβο, αφού σαπίσαμε στον ύπνο μιαμιση ώρα στο λεωφορείο. Έτσι φτάσαμε φρέσκοι και ξεκούραστοι για νυχτερινή έξοδο. Η πολή μας άρεσε πολύ και είχαμε πάρει μία ιδέα για το που πρεπει να κινηθούμε από την προηγούμενη μέρα. Οπότε βγήκαμε για μερικά ψώνια δωράκια και σουβενίρ, φαγητό και ποτό.

  5. #5
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της antsoar
    Εγγραφή
    15/01/2009
    Μηνύματα
    1.672
    Και βέβαια ενδιαφέρει η επίσκεψη σας στο Τσέρνομπιλ φίλε μου!

    Αλλά ρε παιδιά... θέλουμε και φωτος
    Travel, Grow, Share

  6. #6
    Στείλε οδηγίες πως ανεβάζουμε φωτογραφίες γιατί δεν το έχω.
    Επίσης από ότι βλέπω οι περισσότεροι για να μηνπω όλοι σβήνουν τον αριθμό κυκλοφορίας τους.
    Ούτε αυτό ξέρω πως να το κάνω!

  7. #7
    Λεωφορειολωριδάκιας
    Εγγραφή
    07/06/2006
    Μηνύματα
    127
    Παράθεση Δημοσιεύθηκε αρχικά από gmeletiadis Προβολή μηνύματος
    Στείλε οδηγίες πως ανεβάζουμε φωτογραφίες γιατί δεν το έχω.
    Επίσης από ότι βλέπω οι περισσότεροι για να μηνπω όλοι σβήνουν τον αριθμό κυκλοφορίας τους.
    Ούτε αυτό ξέρω πως να το κάνω!
    http://www.moto.gr/forums/showthread...99%CE%95%CE%A3

    Εδώ είσαι φίλε, είναι πολύ ενδιαφέρον το ταξίδι σου, δώσε φώτο και πάμε..

  8. #8

  9. #9
    Δοκιμή έκανα και κατά λάθος ανέβασα την ίδια φωτογραφία 3 φορές. Που θα πάει, θα το μάθω.
    Είναι από το δωμάτιο του ξενοδοχείου στη Nis/Σερβία.

  10. #10
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2015-08-20 18.22.20.jpg 
Προβολές:	424 
Μέγεθος:	39,4 KB 
ID:	343842
    Το στάδιο Olympiyskiy του Κιέβου, το ξενοδοχείο μας ήταν ακριβός δίπλα.

  11. #11
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2015-08-20 19.07.46.jpg 
Προβολές:	422 
Μέγεθος:	38,0 KB 
ID:	343845

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2015-08-20 19.09.36 HDR.jpg 
Προβολές:	420 
Μέγεθος:	35,0 KB 
ID:	343846

    Φωτογραφίες από το κέντρο του Κιέβου και τις προετοιμασίες του στρατού για τον εορτασμό της ημέρας της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας από την Σοβιετική Ένωση.
    Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων Συνημμένες μικρογραφίες εικόνων 2015-08-20 19.23.49.jpg‎  

  12. #12
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_0917.jpg 
Προβολές:	419 
Μέγεθος:	89,6 KB 
ID:	343847
    Πρώτο σημείο ελέγχου πριν την είσοδο μας στην ζώνη των 30χμ του Τσέρνομπυλ. Απαγορεύονται οι φωτογραφίες στο συγκεκριμένο σημείο.

  13. #13
    Μετά την είσοδο μας στην πρώτη ζώνη, κάναμε μία σταση στο πρώτο χωριό. Το ενδιαφέρον σε αυτό το σημείο ήταν το γεγονός μία γερόντισα ηλικίας κάτι παραπάνω από 90, εξακολουθεί να κατοικεί στο χωριό αυτό και δεν το εγκατέλειψε ποτέ.
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_0919.jpg 
Προβολές:	420 
Μέγεθος:	92,7 KB 
ID:	343848
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_0922.jpg 
Προβολές:	417 
Μέγεθος:	92,5 KB 
ID:	343849

  14. #14

  15. #15
    Μνημεία στην μνήμη αυτών που θυσιάστηκαν για να περιορίσουν και να σταματήσουν την διαρροή ραδιενέργειας, κυρίως πυροσβέστες και πιλότοι ελικοπτέρων.
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_0929.jpg 
Προβολές:	418 
Μέγεθος:	92,3 KB 
ID:	343852

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_0931.jpg 
Προβολές:	419 
Μέγεθος:	94,5 KB 
ID:	343853

Σελίδα 1 από 5 12345 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Απαντήσεις: 181
    Τελευταίο μήνυμα: 09/10/2012, 14:16
  2. Απαντήσεις: 30
    Τελευταίο μήνυμα: 15/06/2012, 11:03
  3. ουκρανια εχεις ταλεντο.....
    από GAGARIN στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 13
    Τελευταίο μήνυμα: 31/05/2012, 23:15
  4. Ουκρανία έχεις ταλέντο
    από mikes στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 8
    Τελευταίο μήνυμα: 30/06/2010, 17:35
  5. ουκρανία η σωστή χώρα να εισαι φαντάρος
    από island στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 7
    Τελευταίο μήνυμα: 03/02/2008, 00:39

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF