Αυτό προϋποθέτει ότι έχεις μηχανή όμως. Αν δεν έχεις, θέλεις πιο πολλά μαθήματα, απλώς.
Χωρίς να έχω κάποιο ιδιαίτερο θεωρητικό υπόβαθρο ή να λέω κάτι με σιγουριά. Θα σου πρότεινα με σχεδόν μηδενική ταχύτητα να προσπαθήσεις να μην πατήσεις πόδια κάτω. Να μείνεις δηλαδή όση περισσότερη ώρα μπορείς πάνω στη μηχανή. Πιστεύω χρειάζεται κινηση στο σώμα και στο τιμόνι σβέλτα.
Είναι κάτι που έκανα απο μικρός στο ποδήλατο γιατι μου άρεσε, οπότε με την ισορροπία τα πήγα καλά αργότερα και στη μηχανή. Δεν ξέρω κατα πόσο θα σε βοηθήσει εσένα.
Αν απο την άλλη προσπαθήσεις να μπλέξεις την θεωρία. Που να κοιτάς, που να δίνεις γκάζι, πότε να στρίβεις, πότε να γέρνεις και που κλπ, πιστεύω περισσότερο θα σε μπερδέψουν. Κάποια πράγματα πρέπει να τα κάνεις μόνος σου και μετά τα συνειδητοποιείς απο τη θεωρία. Αυτή την εντύπωση έχω τουλάχιστον.
Κύκλους
Θα συμφωνίσω με τον φίλο αργοναύτη για τα περί ισοροπίας, και θα προσθέσω και το εξής, που ίσως αρχικά φανεί λιγο παράξενο:
Είναι όντως θέμα ισοροπίας, όπως και εξοικείωσης με γρήγορες (σχετικά μιλώντας) επανελημένες αλλαγές κατεύθυνσης. Προσωπικά έχω δεί οτι και απλή εξάσκηση με κοινό ποδήλατο βοηθάει πολλούς να συνηθίσουν αυτό το αίσθημα του σλάλομ.
Γρήγορα σλάλομ σε κατηφόρα, αλλά και σιγανά ελεγχόμενα σλάλομ σε ανόμαλο έδαφος και κάθε τί ενδιάμεσο. Έτσι να γίνει συνήθεια η ισοροπημένη, ομαλη ροή του «κύματος» δεξιά-αριστερά-δεξια-αριστερά, smooth, nice and easy.
(Επίσης χρήσιμες οι πολύ κλειστές στροφές με ποδήλατο, χωρίς να πατήσεις κάτω πόδι.)
Ωραία η θεωρία, και πολύ χρήσιμη, αλλά αν δεν πιάσεις πρώτα το "feeling" του σλάλομ, θα αργίσεις να το κατακτήσεις.
Νομίζω οτι επειδή το ποδήλατο είναι πολύ πιο ελαφρύ και άμεσο στην ανταπόκριση (δηλαδή "νευρικό"), το σλάλομ σε μηχανάκι στη συνέχεια θα φαίνεται παιχνίδι.
Τελευταία τροποποίηση από Δεινόσαυρος; 18/10/2015 στις 13:46.