Δημοσιεύθηκε αρχικά από el-Gatto
Ελα, έλα μην σταματάς τώρα που μας ''ζέστανες''.........
Ελα, έλα μην σταματάς τώρα που μας ''ζέστανες''.........
"ελλαδα ειναι η χωρα οπου ο λαζοπουλος κανει σατιρα και ο αρκας προπαγανδα....(!)"
οταν μονταρεις ενα μηχανακι απο την αρχη θελει πολλες δοκιμες στο δρομο για να ερθει στα ισα του ειδικα αν εχουν γινει μετατροπες
μονο για να βρεις τη σωστη κλιση του τιμονιου πρεπει να ρυθμιζεις ξανα και ξανα μανετες διακοπτες καθρεφτες σωληνακια καλωδια κλπ
Πήγα με το μαμά στο χέρι ,μετρήθηκε κ φτιάχτηκε το υψηλής στο ίδιο ακριβώς μήκος ,κ με τις ίδιες ακριβώς κλίσεις στα banjos.
Κι εμένα μου φάνηκε περίεργο οπτικά μόλις το μόνταρα ,αλλά...
Οταν ανέβεις πάνω στο μηχανάκι ,η διαδρομή του είναι τέλεια κ δεν καλύπτει καθόλου το όργανο.
Οσο για τον αέρα ,αυτός πρέπει να βγεί τελείως απο το κύκλωμα κατα την εξαέρωση ,αλλιώς συνεχίζεις την εξαέρωση.
Κι όπως κ να'χει ,έχοντας κάνει σχεδόν 2000χλμ μέχρι τώρα ,δεν έχω αντιμετωπίσει θέμα ,ούτε κάν ιδέα σπογγώδους αίσθησης στο φρένο.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
" the PouroDuro team "
Αυτές είναι οι πρώτες φωτό με το που μονταρίστηκε.
Η ζελατίνα στηρίζεται πάνω σε βάσεις δικιάς μου πατέντας και ουχί της μαμάς Γιαμάπα.
(ήταν επάνω η ζελατίνα όταν το πήρα ,αλλά σε άλλο σημείο κ με άλλο τρόπο στήριξης)
Απο τότε μέχρι τώρα ,έχει αλλαχτεί-ρυθμιστεί αρκετές φορές το σημείο κ η κλίση της ,μια κ προνόησα η βάση της να είναι ρυθμιζόμενη.
Ναι ,οκ ,το είπα κιόλας ,έχει συνέχεια.Ελα, έλα μην σταματάς τώρα που μας ''ζέστανες''.........
Ετσι ακριβώς.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
Στην συνέχεια ,έγιναν μερικές μόντες ακόμα.
Κατ'αρχήν χρειαζόταν μιά ποδιά που να προστατεύει τα κάτω του απο τις πέτρες.
Δεν βρήκα πουθενά την δικιά του.
Βρήκα όμως μια απο Serrow ,η οποία απ'ότι μου είπε το παληκάρι που την πούλαγε ,κάνει.
Την πήρα ,κ πήγα στο εργαστήρι
...αλλά δεν μου καθόταν όπως έπρεπε.
Με μιά βαριοπούλα κι ένα δράπανο όμως ,όλα γίνονται.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
Οταν το παρέλαβα δεν είχε πάνω την βαλβίδα του συμπλέκτη.
Θεώρησα οτι ,σε περίπτωση σβησίματος σε κάποιο δύσκολο χωμάτινο σημείο ,θα'ναι χρήσιμο να μπορώ να το βάζω μπρός με ταχύτητα κ πατημένο συμπλέκτη.
Πήρα μία λοιπόν ,κ την τοποθέτησα.
Του έκανα μεταμόσχευση κ τις χούφτες απο το Τενερέ.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
Τού βαλα κι ένα αλουμινένιο προστατευτικό πλαισίου ,το οποίο είναι ΔΩΡΕΑ του christof.
Eυχαριστώ φιλαράκι μου.
Μπήκαν κ κάποια αυτοκολλητάκια.
Και είμασταν (μάλλον) έτοιμοι για ένα 3-ήμερο Test-Ride παντός εδάφους.(stay tuned)
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
"Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι . . ."
The Test-Ride Review . . . coming soon . . . stay tuned . . .
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
ωραιο αποτελεσμα...
μπραβο και παλι!!
My TTR 250 Raid
1.000(+) km On-&-Off Road Test-Ride Review
Aφού λοιπόν ολοκλήρωσα το "ταξίδι" της (σχεδόν) ανακατασκευής του ,έπρεπε να πάμε παρέα κι ένα πραγματικό ταξίδι ,ώστε να γνωρίσουμε κ στους δρόμους ο ένας τα χούγια του άλλου ,κ να δούμε τελικά αν ταιριάζουν τα χνώτα μας.
Αποφάσισα λοιπόν να το επιλέξω για μιά βολτάρα που κανονίσαμε με τα φιλαράκια μου τους ΠουροΝτούρους (30-31 Mάη & 1η Ιούνη-2015)
Το πλάνο ήταν 3μιση μέρες ,κυρίως Χωμάτινη Κεντρική Πίνδος κ πέριξ ,με έδρα την Ελάτη Τρικάλλων.
Και φυσικά είχε κ αρκετά ασφάλτινα χλμ αρχικά πρός την Ελάτη ,κ τελικά απο Λ.Πλαστήρα πρός Αθήνα.
Σχεδόν όλοι οι φίλοι κ συνοδοιπόροι μου ,με ρωτούσαν πρίν την ημέρα του ραντεβού της εκκίνησης:
"Ρε συ ,εσένα ακόμα κ το Τενεκέ σου φαίνεται λίγο ,θα την παλέψεις με το μικρό στην άσφαλτο ;;;"
Η αλήθεια είναι οτι ούτε κι εγώ ήξερα την απάντηση.
Αυτό που ήξερα όμως ,ήταν οτι ήθελα να την μάθω.
Παρασκευή απόγευμα λοιπόν ,κ ξεκινάμε.
Τελευταία τροποποίηση από el-Gatto; 13/11/2015 στις 18:10.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
Το ΤουΤούρι πλήρες υγρών (βλ.130κάτι κιλά)
Εγώ φαγωμένος(βλ. 96 κιλά)
και πλήρης εξοπλισμου (βλ.10 κιλά)
και μια τσαντάρα δεμένη στην ουρά του (βλ.15 κιλά)
Η σούμα δείχνει 251 κιλά.
Βαρετά τα νούμερα για σας που τα διαβάζετε
Κουραστικό για μένα να τα γράφω
Αλλα πρέπει να γίνει κατανοητό ,οτι το μοτοσυκλετάκι καλέστηκε να ανταπεξέλεθει σε αυτό το 3ήμερο ,υπό συνθήκες φορτίου ,όμοιες του 2κάβαλου.
Ξεκινάμε λοιπόν απο τα Μακ ,με τον konkostή να οδηγεί ,κι εμένα κ τον tcdrift(φίλος με ΧR250Baja) να βάζουμε τα όρια στην Εθνική ,λόγω των 250αριών.
Αφού πρώτα διασταύρωσα με τα ταχύμετρα των δυο παραπάνω φίλων ,ότι κ το ταχύμετρο του TTR ήταν ακριβές ,είδα οτι τα 100-110 που κράταγε ο πλοηγός μας στην ΕΟ ,ήταν για το TTR εύκολα κ για μένα βαρετά.
Στην έξοδο της Θήβας βγαίνουμε επαρχιακό.
Εκεί νιώθω οτι δεν μου λείπει τίποτ'άλλο ,παρά ίσως απο λίγη δύναμη ακόμα που θα'θελα στις προσπεράσεις ,για λόγους ενεργητικής ασφάλειας.
Παρ'όλα αυτά ,με τις στροφές κρατημένες ψηλά κ την κατάλληλη σχέση στο κιβώτιο ,ουδέν ουσιαστικό πρόβλημα ,σε οποιαδήποτε ανάγκη για προσπέραση.
Κάποια στιγμή ο ΚονΚωστής κάνει τα μαγικά του κ μας βάζει σ'ένα τρελλό ανηφοροκατηφορικό στενό επαρχιακό στροφιλίκι ,που καταλήγει στην Ανάβρα.
Αρχίζω να ανεβάζω ρυθμό ,όντας περίεργος να δώ τι?/ μπορεί να κάνει το μικρό με τον πεπαλαιωμένο σκελετό πλαστελίνης κ τα σουμιεδάκια αναρτήσεις.
Οσο ανεβάζω ρυθμό ,τόσο θετικά εκπλήσσομαι.
Βλέπω κ τον Βαγγέλη με το XR στους καθρέπτες μου ,κολλημένο στην ουρά μου ,κ συνεχίζω ν'ανεβάζω.
Χάρμα.
Το μηχανάκι στρίβει παραπάνω απο καλά για τις προσδοκίες μου.
Θέλεί λίγο προσοχή στο φρενάρισμα πριν την στροφή ,γιατι το πολύ δυνατό πλέον μπροστινό φρένο ,σε συνδιασμό με το μαλακό κ μεγάλης διαδρομής μπροστινό του σύστημα ,αλλάζουν άρδην στιγμιαία την γεωμετρία του.
Οταν το μάθεις όμως ,φροντίζεις να έχεις αφήσει τα φρένα πρίν την κλίση ,κ το οδηγείς με φόρα ,ροή ,κ γραμμές ,τότε είναι απολαυστικό.
Δεν πίστευα πόσο σβέλτα κ ταυτόχρονα χωρίς φόβο κ πάθος μπορούσε να στρίψει παντού.
Το ίδιο ακριβώς κατάλαβα οτι ισχύει κ για το μικρό XR.
Οταν το κατηφορικό στροφιλίκι τέλειωσε ,κοιταχτήκαμε με τον Βαγγέλη χαμογελώντας ,κ σβήσαμε τα μικρά μοτεράκια μας ,ρωτώντας ο ένας τον άλλον:
"Που είναι τα μεγάλα...;ο-ε-ο"
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε όσες φορές βρήκαμε κλειστό ασφάλτινο στροφιλίκι.
Όταν δε ,είχαμε κ τις πιέσεις χαμηλωμένες για χώμα ,η αίσθηση κ η πρόσφυση ήταν ακόμα καλύτερες.
Κανένα γλίστρημα πουθενά ,όσο κι αν το πίεσα ,κ το πίεσα πολύ.
Παρ’όλο που το πίσω λάστιχο ήταν ένα σκληρό ,μισοτελειωμένο 120άρι TKC ,με ημερομηνία 2005…
και το μπροστινό ένα μισοτελειωμένο VRUBER ,το οποίο μου δώρισε ο christof όταν το’βγαλε απ’το ΧΤ του.
Προσπαθούσα να φανταστώ τι μπορεί να κάνει μ’ένα σωστό ζευγάρι λάστιχα.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
Αλλά εκεί που ήθελα να το δώ ,ήταν στο χώμα.
Ειδικά στο δύσκολο χώμα.
Γι’αυτό άλλωστε πήγα μ’αυτό τόσα κμτρα ασφάλτου.
Στο χώμα λοιπόν ,είναι «Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του είναι…»
Οι ενδοτικές αναρτήσεις του ,μου επέτρεπαν να περνάω από παντού καθιστός με άνεση.
Ακόμα κ το σπαστήρι της ανάβασης προς την Βερλίγκα ,το έβγαλα κατά 90% καθιστός.
Φωτο-konkost
Σηκωνόμουν στα μασπιέ ,μόνο σε πολύ δύσκολα σημεία ,στιγμιαία ,κ κυριώς για μένα κι όχι για το μηχανάκι.
Περνούσε τα πάντα όλα τα εμπόδια σαν μαγικό χαλάκι ,χωρίς να χάνει πρόσφυση πάνω σε σαθρά κ κυλιόμενης πέτρας κομμάτια.
Κάποιες φορές ένιωσα να φεύγει λίγο το εμπρός ελαστικό σε λασπώδη τεραίν ,
κάτι το οποίο κυρίως οφειλόταν στην αδιαφορία μου για το τι? & που? & πως? πατάω ,κ στο ακατάλληλο για λάσπη ελαστικό ,
και όχι στην γεωμετρία κ τις δυνατότητες του μηχανακίου.
Γενικά ,σε όλα τα χωμάτινα κμτρα ,δεν με τρόμαξε κ δεν με δυσκόλεψε πουθενά.
Και υπήρξαν κ κάτι δύσκολα κομμάτια ,τα οποία πέρναγα άνετα ,αλλά έλεγα μέσα μου ότι ,αν ήμουν με το Τενερέ εδώ ,δεν θα περνούσα καθόλου καλά από την ταλαιπώρια κ το άγχος του ύψους κ του βάρους του.
Ζούπερ στο χώμα το λοιπόν ,κ με την πίσω ανάρτηση ασερβισάριστη από τότε που βγήκε απ’το εργοστάσιο παραγωγής του.
Σαφώς και άξιζε τα ασφάλτινα κμτρα μέχρι να βρεθώ στα βουνά λοιπόν.
φωτο-tthodor
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
αρχηγέ είσαι διαφωτιστικότατος.
θα σπεύσω να επιτεθώ στα γρασαδοράκια..
ευχαριστώ πολύ
PFC
Τι μου έλειψε:
Το Γκάζι.
Λογικό θα μου πείς.
Ένα 250άρι 20ετίας είναι ,με 20κάτι γερασμένα αλογάκια.
Αυτό επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με το μακρύ μαμά γρανάζωμα που είχε όταν το πήρα (14-44) ,κ δεν το άλλαξα.
Ειδικά στα μεγάλα υψόμετρα ,πάνω από 1800-2000 μέτρα ,τα πράγματα γίνονταν ακόμα χειρότερα λόγω μη σωστής λειτουργίας του καρμπ.
Αποτέλεσμα να μην σπινιάρει ούτε στο τζατζίκι(βλ.χαλίκι)
Οπότε ,δεν μου χάρισε το fun των υπερστροφών του πίσω τροχού ,κάτι που σε συνδιασμό με την ελαφρότητά του ,θα ήταν άκρως διασκεδαστικό.
Επίσης ,σε πειραματισμό μου να βγάλω ένα απότομο ανηφόρι με γρασίδι ,το γκάζι του τελείωσε στο 70% της ανηφόρας.
Πάπαλα and down.
foto-konkost
Παρόμοιο πρόβλημα είχα κ στην άσφαλτο με την 6η.
Για να την κρατήσει χωρίς να κρεμάσει ,έπρεπε να είναι σε ευθεία χωρίς κόντρα άνεμο ,ή σε κατηφόρα.
Αλλιώς δεν…
Θα δοκιμάσω ένα πιο κοντό γρανάζωμα (13άρι εμπρός) ,ελπίζοντας ότι θα πάρω λίγη σπιρτάδα στις χαμηλές σχέσεις ,κ δυνατότητα διατήρησης των στροφών στην 6η.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
Τι με χάλασε:
Αν και είχα κάνει πλήρες σερβις στις δαγκάνες ,με καινούργια υγρά κ καινούργια τακάκια ,το πρώτο πρωινό πρόσεξε ο christof ότι τα τακάκια πίσω ήταν μισο-φαγωμένα κ η δισκόπλακα γραμμωμένη.
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
