Και που λές, φόραγε κίτρινα αντι για κόκκινα, χοντρούλης όπως πάντα, με μαύρα αντί για άσπρα μαλλιά, και τριμμαρισμένο μούσι. Επίσης, αντί να κατέβει από την καμινάδα, ανέβηκε με το ασανσέρ αφού χτύπησε κουδούνι (πολίτικαλι κορέκτ ο τύπος μετά από χιλιάδες χρόνια).
'Αλλο ένα που μου έκανε εντύπωση, είναι πως με ρωτησε ετο όνομά μου πριν μου δώσει το δώρο, και με έβαλε να υπογράψω σε ένα ηλεκτρονικό μαραφέτι ( κοίτα να δεις μηχανοργάνωση και logistics στον Βόρειο Πόλο...).
Κουλουράκι και γάλα δεν του έδωσα, αλλά του είπα καλή συνέχεια και καλές γιορτές. Αφού άνοιξα λοιπόν το κουτί, χωρίς χαρτί περιτυλίγματος και κορδέλα (κοίτα που η κρίση βάρεσε και τον παιχνιδοπαραδοτή της Coca Cola), αντίκρυσα το δώρο μου....
ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ!!!
Α ρε Σάντα Μπίλη, αξεπέραστος είσαι ακόμα και στα 34 μου!!!!
ΥΓ. με 128 με μεταφορικά από Γερμανία