ειδικά για τα ασφαλειοτσίμπιδα, δεν θα μπορουσα να το περιγράψω καλύτερα.
Πριν αρχίσω με τα κνιπεξ, είχα διαφορα φτηνά και φτηνιάρικα κατα βαση.
Όποτε προέκυπτε ασφάλεια αξονα, σιχτίριζα. Γινόταν στο τέλος η δουλειά αλλά πολλές φορές μου βγαινε η πίστη. Για να μην πω για τις περιπτώσεις που φύλαγα την ασφάλεια που έβγαζα γιατι μπορεί να μην είχα σπέαρ μαζί μου εκείνη τη μερα...Σπάσιμο μεζέων κανονικά.
Με τούτα ξέγνοιασα. Σίγουρα δεν θα παλέψω, αν κάποια είναι πιο κολλημένη απλά θα βάλω λίγη δύναμη παραπάνω, χωρίς να φοβάμαι ότι θα πηδήξουν οι ακμές απο τις τρυπες καθε φορα. Επίσης, πλέον, πολύ λιγότερες βγαίνουν και είναι για πέταμα. Βέβαια στην υποψία ότι λίγο μπορεί να ανοιξαν,τις αλλάζω δεν το διακινδυνεύω.
Κάνεις τη δουλειά και χαίρεσαι, όπως το λες.
Τα κατσαβίδια θα δούμε τι λένε κι αυτα.