Το παρατηρητήριο…
Η λίμνη Balea…
Το παρατηρητήριο…
Η λίμνη Balea…
Στο τούνελ των 884m στην κορυφή, που με οδήγησε στη νότια πλευρά, γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία Ghostriderμε τον Nicolas Cage.
Ένας καταρράκτης στα 1800m περίπου… Αυτο-φωτογραφήθηκα και εγώ σαν “άλλος” Κωνσταντίνος Μητσάκης. (είχα δει κάπου τη φωτογραφία του και μου είχε “μείνει”!).
Συνέχισα να κατεβαίνω σε υψόμετρο…
Παρακάτω, η τεχνητή λίμνη Vidraru με καλωσόριζε. Ακολούθησα την αριστερή (ανατολική) παραλίμνια διαδρομή και μετά από λίγο βρέθηκα στο φράγμα, ύψους 165m, από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης.
Είχαν απομείνει ελάχιστα χιλιόμετρα μέχρι το Pitesti, όπου θα κοιμόμουν το βράδυ. Είχα ήδη περάσει το highlight του ταξιδιού, κάτι που ήθελα να κάνω τα τρία τελευταία χρόνια. Δεν το είχα ακριβώς έτσι στο μυαλό μου, με απογοήτευσε λίγο η ποιότητα του δρόμου, αλλά όπως και να ‘χει είναι κάτι εντυπωσιακό που σίγουρα αξίζει την επίσκεψη.
Όσο για τον Jeremy Clarkson που είχε πει “this is better than the Stelvio pass”, λυπάμαι αλλά θα διαφωνήσω κάθετα. Ούτε κατά διάνοια…!
Στο Pitesti βρήκα το ξενοδοχείο που είχα κλείσει, το οποίο είχε εξαιρετικό προσωπικό και πολύ αξιόλογες εγκαταστάσεις.
Μια ώρα αργότερα, ένα ταξί με μετέφερε στο κέντρο της αδιάφορης πόλης για τις καθιερωμένες φωτογραφίες και το γέμισμα του δικού μου «ντεπόζιτου»!!!
Info:
Km ημέρας: 256
Διαμονή:
Casa Maria Arges
Prelungirea Craiovei 21, Pitesti 117140
ΜΕΡΑ 14η
Ήταν η τελευταία μου διανυκτέρευση στη Ρουμανία, οπότε και «γιορτάστηκε» με βασιλικό πρωινό!
Η σημερινή πορεία ήταν προς τον φτωχό νότο της χώρας, στα σύνορα στο Oryakhovoμε τη Βουλγαρία. Είχα προειδοποιηθεί για αυτά τα 180km που έπρεπε να καλύψω. Ακόμα πιο φτωχά χωριά, ζωήλατα κάρα, ντόπιοι που πουλούσαν φρούτα, κορίτσια ντυμένα προκλητικά κρατώντας ένα κινητό στο χέρι να κάνουν “πιάτσα” στις εισόδους των χωριών. Τραγικές εικόνες…
Όσο νοτιότερα πήγαινα τόσο χειροτέρευε η κατάσταση. Ο δρόμος ήθελε μεγάλη προσοχή! Με τόσες λακκούβες και μπαλώματα, αν είχα πέτρες στα νεφρά, θα μου είχαν πέσει!!!
Τα κάρα με τις πινακίδες... Ίσως να είχαν και κάρτα καυσαερίων!!!!!!
Τρεις ώρες αργότερα έφτασα στο Oryakhovo και μετά από ένα απλό έλεγχο και 3 ευρώ εισιτήριο, πέρασα στην κατηφορική προβλήτα περιμένοντας το καραβάκι να έρθει.
Δυο νεαρές Ρουμάνες με πλησίασαν και μου μίλησαν όταν είδαν την ελληνική πινακίδα. Δούλευαν στη Λάρισα και είχαν πάει διακοπές στην πατρίδα τους. Ο Έλληνας 50άρης “φίλος” τους δε πλησίασε καν να χαιρετήσει, οπότε κατάλαβα ότι κάτι άλλο «έπαιζε»…
Στη Βουλγαρία πλέον, είχα βάλει πλώρη για την πρωτεύουσα Σόφια, άλλα 180km. Ευτυχώς, το οδικό δίκτυο είναι μακράν καλύτερο από της Ρουμανίας.
Μια ενδιάμεση στάση για φαγητό ήταν επιβεβλημένη.
Αργά το μεσημέρι έφτασα στη Σόφια και στο Hotel Forum. Σήμερα όμως, θα είχα παρέα.
Ο φίλος Αλέξανδρος, που δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ από κοντά, παρά μόνο είχαμε μιλήσει ελάχιστες φορές στο facebook, μαζί με τον γιο του Παναγιώτη, με πήγαν στο κέντρο της πόλης, κάναμε τη βόλτα μας, μιλήσαμε για τα πάντα, φάγαμε καλά, ήπιαμε ποτά και δώσαμε ραντεβού για την επόμενη το πρωί για μια σύντομη εξόρμηση.
Πόσο περίεργο να είναι το γεγονός ότι συναντάς κάποιους ανθρώπους για πρώτη φορά και είναι σαν να τους γνωρίζεις χρόνια…
Info:
Km ημέρας: 375
Διαμονή:
Hotel Forum
Tsar Boris III 41, Sofia 1612
ΜΕΡΑ 15η
Ο σερβιτόρος στο εστιατόριο έκανε το λάθος να μου πει ότι δεν είχα δηλώσει το όνομα μου για το πρωινό και ότι θα ήταν 5 ευρώ επιπλέον. Ήθελα να του πω ότι τα 5 ευρώ δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που θα έτρωγα. Δεν ήξερε με ποιον τα έβαλε!
Ήρθαν και ο Αλέξανδρος με το Παναγιώτη καβάλα στο Tiger και ξεκινήσαμε για το μοναστήρι της Rila, κάνοντας μια μικρή παράκαμψη στο δρόμο της επιστροφής μου.
Μοναστήρι Ρίλα (πηγή : Google)
Το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα, γνωστό και απλά ως Μοναστήρι της Ρίλα είναι η μεγαλύτερη και πιο φημισμένη ορθόδοξη μονή στη Βουλγαρία. Βρίσκεται στα Όρη Ρίλα, σε ύψος 1.147 μέτρων και 117 χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας, στη βαθειά κοιλάδα του ποταμού Ρίλσκα. Το μοναστήρι έχει πάρει το όνομά από τον ιδρυτή του, τον ερημίτη Ιωάννη (Ιβάν) της Ρίλα (876 - 946 μ.Χ). Ολόκληρο το συγκρότημα της μονής καταλαμβάνει μια έκταση 8.800 τ.μ. και αποτελείται από μια μονόκλιτη βασιλική, κελιά όπου μένουν οι μοναχοί και έναν πύργο.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 10ο αιώνα και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά πολιτισμικά, ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία της Βουλγαρίας και σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο τόσο για τη Βουλγαρία, όσο και για τη Νότια Ευρώπη. Το 1976 ανακηρύχθηκε εθνικό ιστορικό μνημείο της Βουλγαρίας και το 1983 χαρακτηρίστηκε από τηνUNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Από το 1991 υπάγεται εξ' ολοκλήρου στην Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Βουλγαρίας. Το 2008 προσέλκυσε 900.000 επισκέπτες. Το μοναστήρι απεικονίζεται στην πίσω όψη του χαρτονομίσματος του 1 λεβ, που εκδόθηκε το 1999.
Φωτό από το μοναστήρι
Τον προσέξατε τον ζωδιακό κύκλο γύρω από την εικόνα?
Πατέρας και γιος, εξαιρετικοί και οι δυο...
Γυρνώντας προς τα πίσω, οι δρόμοι μας χωρίστηκαν με τον Αλέξανδρο και το γιο του, εγώ αριστερά προς Ελλάδα και εκείνοι δεξιά προς Σόφια.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση