Όταν νύχτωσε, κάθισα σε μια πιτσαρία στην Piata Mica για να γεμίσω το άδειο στομάχι μου και όταν κατάφερα να σκάσω από το φαγητό, πήρα το δρόμο της επιστροφής.
Info:
Km ημέρας: 323
Διαμονή:
Pensiunea Atia
Str. Ana Ipatescu 42, Sibiu 550260
Όταν νύχτωσε, κάθισα σε μια πιτσαρία στην Piata Mica για να γεμίσω το άδειο στομάχι μου και όταν κατάφερα να σκάσω από το φαγητό, πήρα το δρόμο της επιστροφής.
Info:
Km ημέρας: 323
Διαμονή:
Pensiunea Atia
Str. Ana Ipatescu 42, Sibiu 550260
ΜΕΡΑ 11η
Χωρίς βιασύνη και έχοντας ξεχάσει ότι η διανυκτέρευση δε περιελάμβανε πρωινό, ξεκίνησα για την κοντινή Sighisoara, κάτι λιγότερο από 100km.
Η διαδρομή ήταν ιδιαίτερα όμορφη και περνούσε μέσα από πάρα πολλά χωριά. Αριστερά και δεξιά του δρόμου οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις, τα πολύχρωμα σπίτια, οι αγρότες με τα κάρα τους και οι μικροπωλητές στην άκρη του δρόμου συνέθεταν ένα σκηνικό πολύ διαφορετικό από αυτό που έχουν συνηθίσει τα μάτια μου.
Οι άνθρωποι εδώ ζούσαν ήρεμα και γαλήνια, χωρίς αυτό το άγχος της καθημερινότητας και τη βιασύνη των σύγχρονων μεγαλουπόλεων. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το αν πρέπει να τους ζηλεύουμε εμείς ή εκείνοι, με την καλή έννοια…
Φτάνοντας στην ιστορική Sighisoara…
Η πόλη ιδρύθηκε το 1191 από Γερμανούς εμπόρους και για αιώνες διαδραμάτισε σημαντικό στρατηγικό και εμπορικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της Τρανσυλβανίας. Είναι κτισμένη στην κορυφή ενός λόφου και προστατεύεται από ένα φρούριο με εννέα πύργους. Από το 1999 περιλαμβάνεται στα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Επίσης είναι η γενέτειρα πόλη του Vlad Tepes ή αλλιώς Vlad The Impaler (ο ανασκολοπιστής).
Vlad Tepes (1431-1477) (πηγή : Google)
Ο Βλάντ Τσέπες γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1431. Το1438 ο πατέρας του συνόδευσε τον Σουλτάνο Μουράτ Β’ στην εκστρατεία του στην Τρανσυλβανία, όπου προσπάθησε να προστατέψει τον τοπικό πληθυσμό από τις λεηλασίες των επιδρομέων, κάτι που προκάλεσε την καχυποψία του σουλτάνου. Ο τελευταίος τον φυλάκισε για το λόγο αυτό στην Καλλίπολη. Απελευθερώθηκε με αντάλλαγμα την ομηρία των γιων του Βλαντ και Ραντού το 1444, οι οποίοι φυλακίστηκαν για τέσσερα χρόνια στην πόλη Εγκριγκόζ της Ανατολίας. Ο νεαρός Βλαντ, δώδεκα ετών τότε, παρέμεινε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως το 1448. Κατά τη διάρκεια της ομηρίας του έμαθε την τουρκική γλώσσα και απέκτησε εξαιρετική στρατιωτική εκπαίδευση.
Κατα πάσα πιθανότητα το γεγονός αυτό επηρέασε τη ψυχική υγεία του Βλαντ. Αναφέρεται ως μια εξαιρετικά ανισόρροπη, με διάφορες περίεργες ιδέες και συνήθειες, προσωπικότητα. Επίσης η φυλάκισή του τον ώθησε να μισήσει τους Οθωμανούς Τούρκους. Σε ηλικία 17 ετών έμαθε για τη δολοφονία του πατέρα και του μεγαλύτερου αδερφού του. Οι Τούρκοι τον απελευθέρωσαν και του επέστρεψαν τον θρόνο της Βλαχίας, τον οποίο είχαν καταλάβει ο Βλάντισλαβ Β’ και οι Βογιάροι.
Το 1456, ανεβαίνει στο θρόνο της Βλαχίας με τη βοήθεια της Ουγγαρίας και Βλάχων βογιάρων και σκοτώνει σε μονομαχία το προηγούμενο βασιλιά Βλάντισλαβ Β΄. Κατά την έναρξη της βασιλείας του ο λαός του αριθμουσε περίπου 500 χιλιάδες άτομα, ενώ το κράτος της Βλαχίας βρισκόταν σε κατάσταση μαρασμού ύστερα από χρόνια πολέμου. Ο Βλαντ προώθησε το εμπόριο και ενδυνάμωσε το στρατό. Αγωνίστηκε με τους βογιάρους για τη συγκέντρωση της κρατικής εξουσίας. Όπλισε του ελεύθερους αγρότες και κάτοικους για την καταπολέμηση της εσωτερικής και εξωτερικής απειλής (την απειλή της κατάκτησης των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας).
Οι Οθωμανοί θεωρούσαν ότι η Βλαχία ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1461, ο Βλαντ αρνήθηκε να δηλώσει υποτελεία στον Οθωμανό σουλτάνο Μωάμεθ τον Πορθητή. Στη συνέχεια διέσχισε τον Δούναβη και λεηλάτησε τα εδαφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορία στη σημερινή Βουλγαρία. Ο Μωάμεθ Β΄ συγκέντρωσε ένα στρατό 200.000 στρατιωτών και 30.000 ατάκτων. Ο Βλαντ αν και είχε μόλις 25.000 στρατιώτες οργάνωσε ενέδρες και σε μία από αυτές, τη «Νύχτα της επίθεσης» (17 Ιούνιου 1462) σκότωσε 42.000 Τούρκους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Ο Μωάμεθ Β΄ έπεισε τον αδελφό τού Βλαντ, Ραντού, να οδηγήσει τους γενίτσαρους στην κατάκτηση της Βλαχίας, όπως και έκαναν. Ωστόσο ο Βλάντ αντιλήφθηκε την προδοσία, παλούκωσε τον αδελφό του και συνέχισε την μάχη με τους Τούρκους προκαλώντας τους τρομακτικές απώλειες και αναγκάζοντας τους να υποχωρήσουν σύντομα. Λέγεται ότι όταν ο Μωάμεθ δοκίμασε να τον δολοφονήσει βάζοντας 10 δήμιους στο κάστρο του για να τον στραγγαλίσουν στο δωμάτιο του τα πτώματα των δήμιων βρέθηκαν το πρωί με σημάδια στο λαιμό τους που φανέρωναν ότι τους είχε πιει το αίμα.Έτσι γεννήθηκε ο θρύλος του Κόμη Δράκουλα.
Έμβλημά του υπήρξε ο δράκος κρεμασμένος από έναν σταυρό. Ο Βλαντ Γ΄ επονομάστηκε Δράκουλας (Draculea), που σημαίνει γιος του Δράκου και κατά άλλη εκδοχή συνεργάτης του διαβόλου γιατί οι γενίτσαροι που πολέμησαν εναντίον του έλεγαν ότι ο διάβολος τον συμβούλευε στη διάρκεια του πολέμου. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το πως κατανίκησε τον αήττητο ως τότε Οθωμανικό στρατό με ελάχιστες έως και σχεδόν ανύπαρκτες δυνάμεις. Μία εκδοχή λέει ότι ο διάβολος του παρουσιάστηκε όταν απειλούνταν από τον οθωμανικό στρατό και τον συμβούλεψε να πιεί αίμα που του πρόσφερε ο ίδιος και για να διατηρεί τις υπερδυνάμεις που απέκτησε έπρεπε να σκοτώνει και να πίνει το αίμα 5 δήμιων μία φορά το μήνα.
Έμεινε στην ιστορία βέβαια και για την πρωτοφανή αγριότητα με τη μέθοδο του παλουκώματος που εφάρμοσε απέναντι στους Οθωμανούς, εξ ου και η ονομασία «Ανασκολοπιστής».
…και έτσι ο Ιρλανδός συγγραφέας Bram Stoker εμπνεύστηκε το μυθιστόρημα «Δράκουλας», που δεκαετίες αργότερα έγινε και κινηματογραφική παραγωγή ως “Δράκουλας, ο Βρυκόλακας των Καρπαθίων”, σε σκηνοθεσία Terence Fisher και με πρωταγωνιστή τον αξεπέραστο Christopher Lee.
Το σπίτι που γεννήθηκε ο Vlad, είχε είσοδο 5 lei (1.25 ευρω).
Τα δυο δωμάτια τα είχαν διακοσμήσει έτσι ώστε να προκαλούν «τρόμο» στον επισκέπτη και ανάλογη ήταν και η μουσική υπόκρουση…
Στη συνέχεια περπάτησα τον πεζόδρομο, όπου είχε κάποια εορταστική εκδήλωση και διάφοροι μικροπωλητές είχαν στήσει πάγκους που πουλούσαν από παραδοσιακά γλυκά και αλλαντικά μέχρι σουβενίρ…
Στο τέλος του πεζόδρομου βρισκόταν η σκεπαστή σκάλα που με οδήγησε στο πιο αξιόλογο ίσως αξιοθέατο της πόλης, στην εκκλησία Church on the Hill.
Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το εκπαιδευτικό ίδρυμα School Hill και το κοιμητήριο…
Μετά τη σύντομη αυτή στάση στην Sighisoara, ακολούθησα τον δρόμο Ε-60, ίσως τον καλύτερο σε ποιότητα που συνάντησα σε όλη τη χώρα, για να φτάσω μετά από 116km στην Brasov, ένα κοσμοπολίτικο αστικό κέντρο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλα αντίστοιχα στην Κεντρική Ευρώπη.
Στην πανσιόν που είχα κλείσει να μείνω είχε γίνει κάποιο μπέρδεμα. Με διαφορά δευτερολέπτων νωρίτερα από εμένα, είχε κλείσει κάποιος άλλος το δωμάτιο! Ο ιδιοκτήτης έψαξε και μου βρήκε άλλο δωμάτιο σε σπίτι κάποιου φίλου του και παρόλο που δεν ήταν τόσο καλό όσο θα περίμενα, έμεινα. Δε με ένοιαζε και πολύ, ένα κρεβάτι καθαρό ήθελα και πάρκινγκ για τη μηχανή και τα είχε και τα δύο!
Κατηφόρισα στην πόλη με τη Nikon στο χέρι.
Η μικρή πλατεία Piata Unirii…
Λίγο πριν το κέντρο της πόλης, την πλατεία Piata Sfatului, βρίσκεται η επιβλητική Μαύρη Εκκλησία (Black Church), η μεγαλύτερη εκκλησία γοτθικού ρυθμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Η πλατεία Piata Sfatului… Τριγύρω υπάρχουν τα πάντα, φαγάδικα, μπυραρίες, εστιατόρια, καφετέριες, εμπορικά καταστήματα κτλ.
Η ώρα πέρασε με καφέ, φαγητό, γλυκό και αφού μπόρεσα και γύρισα στο δωμάτιο πάλι καλά. Άλλοι στα ταξίδια χάνουν κιλά, εγώ κάθε μέρα κοιτούσα πως θα φάω παραπάνω από την προηγούμενη!
Info:
Km ημέρας: 209
Διαμονή: (σε αυτό είχα κλείσει, αλλά τελικά έμεινα σε ένα άλλο)
Pensiunea Hanna
Miraslau 20, Brasov 500075
ΜΕΡΑ 12η
Ο σημερινός προορισμός ήταν το Bran, μια μικρή πόλη σε απόσταση 20 χλμ από τη Brasov. Εκεί βρίσκεται το Bran Castle ή αλλιώς «Κάστρο του Δράκουλα» όπως αναφέρεται στο μυθιστόρημα του Bram Stoker, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για το αν αναφερόταν ο ίδιος σε αυτό το κάστρο. Κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα από το Τευτονικό Τάγμα και σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο της Ρουμανίας.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση