Και σας ρωταω λοιπόν.
Εψαξες, διαβασες, ρωτησες, δοκιμασες και τελικά κατεληξες στη μηχανή που αγορασες.
Ήταν αυτή που ήθελες? Ή αυτή που ταίριαξε στις περιστάσεις?
Και μετά από όσα πέρασες μαζί της ,πόσο ΔΕΜΕΝΟΣ εισαι μαζί της? Λες από μέσα σου "Σε ξένα χέρια μην τη δω" ?
Μια φορά χοντρός, μια ζωή "χοντρος" .
Πλέον σχεδόν καθόλου. Ευθύνη ναι. Δέσιμο όχι.
Προσωπικά δένομαι πολύ με τα σίδερα.
Έχω ωστόσο πουλήσει και αγοράσει πολλά μηχανάκια και πάντα τα αποχωριζόμουν με πόνο (εκτός από τα ιταλικά :P ).
Τώρα έχω αποφασίσει το παπί έτσι όπως το έχω φτιάξει, και τείνω να γίνω δούλος του, να το αφήσω στον υιό τον μονογενή
Νομίζω αυτό θα έχει να κάνει με την ηλικία του αναβάτη. Όσο μεγαλύτερος τόσο πιο πολύ θα την βλέπει ως αντικείμενο και ως μέσο ικανοποίησης μιας ανάγκης.
Εγώ προσωπικά δεν νιώθω κανένα δέσιμο. Είναι το πουτ....ι μου και τίποτα παραπάνω. Σημερα αυτή, αύριο μπορεί κάποια άλλη
Εγώ είμαι "δεμένος" όχι με μια συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα,ούτε με τη δικιά μου ,μα με μια κατηγορία ολόκληρη:νιώθω πως χωρίς ss θα πάθω κατάθλιψη...
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Όταν την καβάλησα πρώτη φορά το 2002, test ride, έπαθα σοκ... το έβαλα στόχο να μπορέσω να την οδηγήσω αξιοπρεπώς έστω κάποτε. Κούμπωσα απίστευτα πάνω της (και στο SP2 αλλά και τότε που λεφτά υπήρχαν, δεν υπήρχαν τόσα).
Κατάφερα και την πήρα στις 13.07.2006 και μου την εφαγαν στις 2.01.2007... 23.01.2007 ξαναπήρα το ίδιο, και το έχω μέχρι σήμερα και δεν την πουλάω με τίποτα και για κανένα λόγο.
Ακόμα βέβαια προσπαθώ να την πάω αξιοπρεπώς αλλά δεν πειράζει.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Εγώ έχω το ίδιο μπουρδέλο με τον απο πάνω. Τον μισό καιρό την έχει ο μάστορας. Τώρα έχει γίνει 929cc, αλλά από superbikes είναι το μόνο που μου αρέσει σαν μηχανή, τα υπόλοιπα καλά είναι, αλλά για τους άλλους.
Δημοσιεύθηκε αρχικά από Vice
ΜΑΖΙ ΣΟΥ
τη μισή μου ζωή την ήθελα και την περίμενα
την αγόρασα μεταχειρισμένη και ηλικιωμένη... δεν με νοιάζει, θα την φροντίσω
μούφα μανέτες-καθρέφτες-φλας, γδαρμένη, στραβωμένη, αρύθμιστη, φαγωμένη, καλωδίωση συναγερμού ποιότητας "μότο-κώστας"... δεν με νοιάζει, θα την φροντίσω
με το που ανέβηκα πάνω ένοιωθα λες και την είχα τόσο καιρό, όσο καιρό την ήθελα και την περίμενα
ένοιωσα σωστά, δίκαια, ότι "τώρα η ζωή μου ολοκληρώθηκε"
πολλές άλλες μηχανές έιναι πιό όμορφες, πολλές είναι πιό γρήγορες, πολλές είναι πιό άνετες, οικονομικές, ασφαλείς, αξιόπιστες, ήσυχες, εύηχες, ... και πολλές είναι όλα αυτά μαζί. Τις βλέπω, τις εκτιμώ... δεν με νοιάζει, είμαι με την αγάπη μου
I live to learn. I learn to think. I think to create. I create to be.
Σπαμ ον : Αν εξαιρέσεις ενα στραβωβιδωμένο μπουζί από τον γάματα μάστορα του προηγουμενου ιδιοκτήτη (που μ' ανάγκασε να αλλάξω κεφαλή) κι ανορθωτή, δεν έχει κάνει κιχ. :Σπαμ οφ
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Όμως με αυτό, που είναι ό,τι καλύτερο έχει βγεί από Ιαπωνία, είμαστε αχώριστοι. Εργαλείο για τα πάντα, έχει πάει παντού:
Το δικό μου μια χαρά πήγαινε, μέχρι που ρίξαμε μια ματιά μέσα στους κυλίνδρους...
Πολύ δεμένος.
Λίγο πριν πάρω το μεγάλο με ρωτούσαν όλοι τί θα το κάνω το sf και γιατί δεν το δίνω.
Γέλαγα και μόνο στην ιδέα.
Όνειρο (θερινής νυκτός, αλλά τέλος πάντων) είναι να μη χρειαστεί να "αλλάξω" ποτέ μηχανάκι.
Όταν μπορώ να αγοράζω κάποιο καλώς, και να κάνει παρέα με τα άλλα
ΥΓ. Θα βοηθούσε αρκετά βέβαια να σκάμπαζα και 5 πράγματα να μπορώ να χαζομαστορεύω τίποτα μόνος μου.... Αλλά αυτό κι αν είναι όνειρο, ή μάλλον εφιάλτης
ΥΓ2. Γι'αυτό και όσοι κιορατάδες από την παρέα του Κρίκου στήνετε υποχθόνια σχέδια για να μου πάρετε πίσω το 14άρι, να τα βγάλετε από το μυαλό σας! Ακούτε!!!????
Ε γι'αυτό λέμε "μην κοιτάς, γιατί όσο κοιτάς θα βρίσκεις"
Δεδομένου ότι μέσα σε 7 χρόνια, έχω αλλάξει 7 μηχανάκια, μάλλον δε δένομαι πολύ. Τα χρησιμοποιώ, μέχρι να τα βαρεθώ και να πάρω το επόμενο. Σαφώς, αν είχα τη δυνατότητα να έχω 2, 3, 4 μηχανάκια στο γκαράζ μου, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά.
Life begins at 45°.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
