Η πρώτη φορά που οδήγησα μοτοσυκλέτα (πιο πριν παπάκια κ βέσπα) ήταν
όταν παρέλαβα κούτα το κόκκινο 675 μου από την ελιοφίλ της μιχαλακοπούλου.
μέχρι να το πάω σπίτι μου είχε σβήσει 3 φορές λόγω συμπλέκτη.
θεώρησα λογικό εκείνο το βράδυ να το πάω μέχρι Αίγιο και πίσω για να το στρώσω.
κακή απόφαση αλλά ωραία ανάμνηση.
Ελενάκι με τα λάστιχα έχεις ένα θέμα (θυμήσου επισκευή πάνω στην ΕΟ Κορίνθου Πατρών), όπως επίσης και με το κρύο (θυμήσου βόλτα στη λίμνη Δόξας με Σαολιν).
Αν εκείνη των ώρα που φτάναμε στο Δερβένι, έβγαζες τα ρούχα σου θα είχε καταγραφή νέος τύπος ανθρώπου, ο μωβάνθρωπος.
Πραγματικά ανατριχιάζω και μόνο που το σκέφτομαι τόσα χρόνια μετά.
Αλλά δεν είχες παράπονο από την βόλτα στην Ανάβρα. Όλο το νερό, κρύο, παγετό το πήραμε πάνω μας εμείς (Vaska Milf και Daz)
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Μια φορά με έπιασε λάστιχο και το έχετε κάνει θέμα ήδη δύο ως τώρα, εσύ κι ο κάπτεν! Ώρα είναι να μπει κι ο νταζ να το αναφέρει ξανά (μιας και είχε έρθει να με σώσει)
Καμία από τις δύο βόλτες που ανεφερες δεν θεωρώ κακή απόφαση! Ήταν σούπερ και άκρως διασκεδαστικές από την πολύ αρχή μέχρι το πολύ τέλος!
Όσο για το κρύο της πρώτης μας βόλτας, που την είχε ποσταρει ο κάπτεν αλλά εκείνος δεν εμφανίστηκε , ήταν λογικό να με επηρεάσει! Τότε, με δερμάτινη, μπότες, κρανος, γάντια ζυγιζα 50 κιλά total.. Καμία μόνωση...!
Ήταν δύο θαυμάσιες βόλτες!
Κακή απόφαση ήταν πχ τότε που ξύπνησα μια ωραία ημέρα και σκέφτηκα να πάω Γαλαξίδι και να επιστρέψω πίσω χωρίς στάση (με εξαίρεση τον αναγκαίο ανεφοδιασμό καυσίμου σε βενζινάδικο έξω από το Γαλαξίδι)
I'm a Supergirl, and Supergirls just ride.
Καλά μη νομίζεις, και εγώ που έχω μόνωση κρυώνω.
Κι εγώ κάτι για κάλλη ξέρω. Αλλά ο Βασκας αρέσκεται να με πειράζει επί του θέματος!
Και να συμπληρωσω για εκείνη τη βόλτα στο Γαλαξίδι, κατά την επιστροφή, κοντά στην Οινόη, μου βγήκε όλη η κούραση με αποτέλεσμα να περάσω την Καζά ουσιαστικά σερνομενη σα σαλιγκάρι! Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε ένα ανηφορικό κομμάτι της διαδρομής, να με προσπερνά με άνεση και χάρη ενα Virago
I'm a Supergirl, and Supergirls just ride.
Όποτε πήρα την απόφαση με το τέρας των 250 κιλών να εξερευνήσω διαδρομές που στο google maps φαινόταν βατοί χωματόδρομοι η όταν το adventure riding καταντάει εφιάλτης.
2 χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι το Αιγάνη-Πυργετός στον Όλυμπο στο ύψος περίπου του Πλαταμώνα και το Χάνια-Αγριά στο Πήλιο μέσω Δράκειας. Κομμένοι δρόμοι ασυντήρητοι μετά από πλημμύρες, πεσμένοι κορμοί καταμεσής, βλάστηση που έχει μετατρέψει το δρόμο σε σφιχτό μονοπάτι...
πρέπει να άξιζε πολύ τέτοια βόλτα!
όχι, προσωπικά τέτοιες καταστάσεις με χαλάνε με αυτό ειδικά το μηχανάκι. τις διασκέδαζα όταν μου τύχαιναν με XR250R.
άλλες φορές πάλι μου τυχαίνουν δυσάρεστα όταν δεν μελετάω εκ των προτέρων τις ισοϋψείς καμπύλες σε τέρματα χωματόδρομων στην κορυφή υψωμάτων, όπου στο τέλος της διαδρομής υπάρχει απότομη ανηφορική κλίση και έλλειψη χώρου για να γυρίσεις. σαυτές τις περιπτώσεις έχω πέσει και είναι πολύ δυσάρεστο να προσπαθείς να το σηκώσεις και να το επαναφέρεις.
τέτοιου τύπου χαρακτηριστικές που θυμάμαι μου έχουν τύχει:
στην Άφησσο,
και στο Πλατύ της Λήμνου (με άλλο μηχανάκι).