Elefantentreffen 2016 - Intro

[QSpec]

ή αλλιώς,
Ο Ηλίθιος, ο Πανηλίθιος και η αθάνατη ελπίδα.

Αφού το καλοκαίρι μου θύμισε ότι μου αρέσουν τα ταξίδια με μηχανή, τα gremlins στο κεφάλι μου άρχισαν να δουλεύουν non-stop. Για την ύπαρξη του Elefantentreffen έμαθα τυχαία σε ένα ξένο forum πολλά χρόνια πριν και με τράβηξε αμέσως. Κυρίως λόγω της μπύρας, των ολόκληρων γουρουνιών στην σούβλα και των χαρακτήρων που έβλεπα στις φωτογραφίες. Τα gremlins βρήκαν τις μνήμες αυτές και άρχισαν να μου τις πετάνε συνέχεια μπροστά μου. "Ρε λες;"



1 post στο event στο facebook όπου ζήταγα tips για το ταξίδι αυτό κατάφερε κι έφτασε και στον τοίχο του Γιώργου (taisteal). Στον επόμενο Κρίκο που βρεθήκαμε άρχισαν οι θεωρίες. Όσο πέρναγαν οι μήνες αρχίσαμε να το συζητάμε πιο σοβαρά. Πλέον έχουμε αποφασίσει με ποια μηχανάκια θα πάμε (τα μικρά είναι ιδανικότερα άρα Volty και Vespa) και έχουμε περίπου έναν μήνα. Και τότε φυσικά αρχίζουν οι μαλακίες. Η Minnie βαράει μπιέλα και η Vespa κάτι με ένα πιατέλο και θέλει αναρτήσεις. Τα κόστη είναι μεγάλα. Ένα μηχανάκι βρίσκεται, χρειαζόμαστε άλλο ένα, δύσκολο...

Να φτιαχτεί το Volty δεν παίζει, δεν υπάρχουν λεφτά. Το χάσκι θέλει λάστιχα, ασφάλεια και να μπει ένα αξονάκι. Λεφτά πάλι. Επίσης οι βενζίνες θα είναι τα διπλά και μετά θα θέλω χειρουργείο για αιμοροϊδες.

Μετά από μερικές μπύρες αποφασίζουμε μαζί να πάω με την Minnie ως έχει. Φρέσκο λαδάκι, κάνα βελτιωτικό μέσα και θα αντέξει. Συζητώντας και με άλλους φίλους μου δεν μπορούσα να βρω απάντηση στην ερώτηση "Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα πας μέχρι εκεί με μοτέρ που βαράει;" οπότε συνήθως δεχόμουν τον χαρακτηρισμό "ηλίθιος" και η βραδιά συνεχιζόταν. Δεν υπήρχε απάντηση. Υπήρχε απλά ελπίδα. Θα φτάσει, 2000 χλμ είναι, θα αντέξει. Μετά ας σπάσει, γι αυτό πληρώνουμε οδική.

[QSpec]

Μέχρι και την βδομάδα της αναχώρησης τα πράγματα ήταν ρευστά, συνεχώς αναποδιές. Με το πείσμα μου και την βοήθεια του Γιώργου όμως, Παρασκευή πρωί είμαι φορτωμένος και ξεκινάω. Φεύγω με ήλιο από την Αθήνα και λέω να μην ντυθώ με τα πάντα για να μην καλομάθω. Λίγο μετά τα μπλόκα των αγροτών (οι οποίοι φυσικά με άφησαν να περάσω και με χειροκρόταγαν) στο 90 και λίγο παραπάνω ο ήλιος εξαφανίστηκε. Πολύ κρύο, στην άκρη της εθνικής είχε χιόνι. Φτάνω Λαμία, βρίσκω τον Γιώργο, φοράω κάτι παραπάνω και ξεκινάμε. Ιδανικά θέλουμε να φτάσουμε όσο πιο μακριά γίνεται αλλά τελικά δεν φτάνουμε μακριά. Τρίκαλα μας πιάνει η νύχτα και έχουμε περάσει και τον Δομοκό όπου ήταν κάτασπρος. Από αυτήν την διαδρομή πάντως είδαμε ότι το πρόγραμμα βγαίνει. Στάση για βενζίνη θέλουμε κάθε 100-150 χλμ. Κάθε τόσο είναι που θέλουμε και στάση για ζέστη. Με 10'-30' ζέστης βγάζεις άνετα και τα επόμενα 100-150. 400 την μέρα λοιπόν είναι εύκολα και οι μέρες είναι αρκετές. Είμαστε cool. Είμαι όμως στο κρύο πολλές ώρες και δεν μπορώ να συνεχίσω. Διανυκτέρευση εκεί λοιπόν.

Αναφέρω αυτήν την διανυκτέρευση γιατί είναι η πρώτη φορά που ξεκινάω τέτοιο ταξίδι με παρέα. Έχει κι αυτό την χάρη του τελικά. Το να συζητάς το που θα πας και τι θα κάνεις (ή που ελπίζεις να πας και τι ελπίζεις να κάνεις) το βραδάκι με φαγητό και μπύρες είναι πολύ όμορφη εμπειρία. Θέτουμε στόχους για την επόμενη μέρα και εγώ λιποθυμάω στον ύπνο.

Η χθεσινή συζήτηση συνεχίζεται στον πρωϊνό καφέ. Βενζίνες και φύγαμε αυτήν την φορά φορώντας ότι έχω και δεν έχω. Το κρύο τσούζει αλλά λίγο μετά την Καλαμπάκα βγαίνει ο ήλιος. Όσο κρύο και να έχει αν βγει ο ήλιος είσαι οκ. Ο Γιώργος είναι μπροστά και μου δείχνει τον ήλιο, του γνέφω καταφατικά και απολαμβάνουμε οδήγηση. Ωραίος επαρχιακός χωρίς κίνηση και σε λίγο βγαίνουμε Εγναντία προς Γιάννενα. Είμαστε και οι δύο με full όρεξη για ταξίδι. Οι βαθιές παγωμένες ανάσες με ξυπνάνε και με ηρεμούν ταυτόχρονα καθώς μπαίνω στις στροφές. κρραα-ΜΠΑΟΥ-κρρρξξξ. Το πίσω μέρος χάνει την ισορροπία του αλλά λόγω μικρής ταχύτητας το κρατάω.

Πόσα στιγμιαία συναισθήματα...

Εναλλάσσονται ταχύτατα και αυτό που τελικά κυριαρχεί είναι η απογοήτευση. Την καταπιέζω όσο μπορώ και προσπαθώ να έχω καλή διάθεση. Δεν θέλω ο Γιώργος να με δει σκατά. Αυτός θα συνεχίσει, οπότε πρέπει να προσαρμοστεί. Εξάλλου το ξέραμε ότι υπήρχε περίπτωση η μπιέλα να γίνει 2 κομμάτια, απλά ελπίζαμε ότι θα αργήσει. Το ρίχνουμε στον χαβαλέ λοιπόν.



Για περίπου 2 λεπτά συζητήσαμε το ενδεχόμενο να πάμε δικάβαλο με ένα μηχανάκι (εξού και ο τίτλος) αλλά η λογική τελικά επικράτησε. Ο γερανός φόρτωσε την Minnie για Αθήνα κι εμένα για Καλαμπάκα και το τρένο.

[QSpec]

Στο τρένο λοιπόν ήταν το χειρότερο. Η απογοήτευση που έκρυβα όσο περιμέναμε τον γερανό αναδύθηκε μεγαλοπρεπώς. Στην προσπάθεια να την κατευνάσω άρχισαν πάλι οι ηλίθιες ιδέες να μην αφήνουν την ελπίδα να πεθάνει. "Είναι Σάββατο, αν βρω άλλο μηχανάκι αύριο ή έστω την Δευτέρα μπορώ να πάρω το πλοίο από Πάτρα για Ιταλία και να πλακωθώ στα χιλιόμετρα. Έτσι προλαβαίνω". Μιλάμε και με τον Γιώργο στο τηλέφωνο, οπότε δίνω και σε αυτόν λίγη ελπίδα και αρχίζω να παίρνω κόσμο.

- "Έλα, να πάρω το XT να πάω Γερμανία;"
- "Δεν έχει λάστιχα και ασφάλεια, επίσης θέλει service."
- "!@#$, γεια."

- "Έλα, το beverly το έχεις ακόμα;"
- "Όχι αυτό που θυμάσαι, έχω πάρει ένα άλλο παλιό, 200άρι"
- "Σε τι κατάσταση είναι;"
- "Το πήρα το καλοκαίρι και έχει μείνει 2 φορές"
- "!@#$, γεια."

-"Έλα, το FX το έχεις ακόμα;"
-"Όχι, το έδωσα και πήρα ένα σκούτερ αλλά βάρεσε μπιέλα προχθές, γιατί;"
-"!@#$, γεια."

Κάπως έτσι συνεχίστηκε όπου κι αν ρώτησα. Στην οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε οι περισσότεροι έχουν τα μηχανάκια απλά να τσουλάνε. Δεν υπάρχει κάποιο που να είναι σε κατάσταση να κάνει 3000 χλμ την επόμενη μέρα.

Σήμερα είναι Δευτέρα κι ακόμα δεν έχω ξεπακετάρει. Αν πάρω το καράβι της Τρίτης ίσως καταφέρω να προλάβω την 2η μέρα του treffen. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

Ένα από τα μέρη που είχαμε πει πως θα πηγαίναμε ήταν το beers and bikes restaurant στην Budva. Μόλις γύρισα Αθήνα τους έστειλα ένα mail να έχουν το νου τους για έναν τύπο σε κόκκινο scooter με Ελληνικές πινακίδες. Μου απάντησαν και μου είπαν ότι ο Γιώργος ήταν εκεί και ξεκίναγε για Κροατία.

Καλούς δρόμους φίλε!
Ίσως σε βρω εκεί με κάποιον τρόπο!

ΥΓ: Ο Γιώργος μου ζήτησε να ξεκινήσω το ταξιδιωτικό και θα συνεχίσει όταν επιστρέψει. Τα υπόλοιπα από τον ίδιο μαζί με κάποιες τελικές σκέψεις μου που θα τις συμπληρώσω τότε.

[leftos]

Να ειστε καλα να ταξιδευετε παντα φιλε.

[bulmont]

....................................................................

[skylaros]

Βασίλη, μέσα από την καρδιά μου ελπίζω να βρεις μηχανάκι και να συνεχίσεις. Αν πάλι όχι σου εύχομαι μέσα στο δεκαέξι να στα φέρει η τύχη έτσι που να κάνεις όσα ταξίδια αντέχει η ψυχή σου και ο κώλος σου στη σέλα! Να είσαι σίγουρος πως πολλοί από μας όταν διαβάσαμε το "κράου" στο κείμενο σου ήταν λες και το νιώσαμε και εμείς. Ότι καλύτερο και σε εσένα και στο άλλο το τρελοκομείο που ταξιδεύει!

[QSpec]

Να 'στε καλά μάγκες, ευχαριστούμε!

[amyroukai]

Τα κακά νέα είχαν φτάσει από πρωί...

Τι να πω ρε γμτ.

[antsoar]

Το άνοιξα με μια χαρά, αλλά πριν το διαβάσω ακόμα μου φάνηκε ύποπτα σύντομο.

[akis_trevor]

Με πηρε τηλεφωνο ο γιωργος προχτες το μεσημερι.μολις ειδα το ονομα του να με καλει,καταλαβα οτι εχει γινει μαλακια.
Αν δεν σε θελει,οσο και να το παλευεις η τυχη σου γυρναει πλατη.
Υγεια να χεις φιλε και να πας του χρονου....
Υγ:μαζι με τον αλλο,πηγαινε κι εσυ σε κανα ψυχιατρο για κανα τεστ.δεν ειστε με τα καλα σας με αυτα που κανετε...

[skylaros]

Ρε κάνα παπί ρε στον άνθρωπο, προλαβαίνει ακόμα!

[tzimidis]

Δεν το ήξερα το Elefantentreffen,
αυτό όμως το στιγμιότυπο με βάζει σε πειρασμό για το επόμενο.........




































































καλή επιστροφή στους συμμετέχοντες !!!

[amyroukai]

Το ιβεντ το ξέρω άπειρα χρόνια, από γερμανικά περιοδικά του θείου Νώτη. Το ότι θα έπαιζαν συμμετοχές με σκούτερ από Ελλάδα...

Τι να πω, είθε να μας αξιώσει το 17.


http://www.elefantentreffen-nuerburg...efantentreffen

[Juohmaru!]

Όχι ρε φίλε...
Ξεκίνησα με μια λαχτάρα να διαβάζω... μα τελείωσε απότομα... κρίμα!
Θυμάμαι που το λεγες, μπράβο σου που το τόλμησες, ακόμα κι αν οι οιωνοί ήταν ανάποδοι...
Αν περιμένουμε πάντοτε την καλύτερη στιγμή που όλα θα ναι ευνοϊκά, δεν θα κάνουμε ΤΙΠΟΤΑ και ΠΟΤΕ σ' αυτή τη ζωή!!!
Μέχρι την επόμενη λοιπόν...
Καλά χλμ στον Γιώργο!

[ggs]

Bill... Κρίμα ρε γμτ που τα παίξε τόσο νωρίς η μίνι ...

Ο Γιώργος το μεσημέρι ήταν Κροατία (σπλιτ) και ανεβαίνει... Πολύ κρύο...