Απο Motopress Racing στο facebook
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΒΑΛΤΟΥ emoticon smile
Πάμε τώρα λίγο και στα μυστικά του βάλτου.
Εδώ και καιρό κυκλοφορεί στα διεθνή media, αλλά και από κάποιους ανθρώπους των paddocks, ότι ο Rossi δεν έχει ίση μεταχείριση από την Michelin σε σχέση με τους υπόλοιπους, στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν την απόδοσή του στην πρώτη γραμμή της μάχης.
Και φυσικά τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.
Απλώς η εμπειρία τον έχει κάνει σοφό αθλητή…
Το πρόβλημα λοιπόν της πίστας και της πρόσφυσης των ελαστικών στην ευθεία είχε εντοπιστεί από την Παρασκευή και ο Dani είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι αναγκαζόταν να παίζει με το γκάζι στην τετάρτη, πέμπτη και έκτη σχέση του κιβωτίου ταχυτήτων.
Ο Vale, παρέα με τον Galbusera και τον Flamigni, κατόπιν των εξαντλητικών δοκιμών της Παρασκευής, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο αγώνας θα χρειαστεί εξοικονόμηση δυνάμεων, ούτως ώστε να μην τελειώσει το λάστιχο νωρίς, λόγω του γνωστού σπιναρίσματος, αλλά και της ολισθηρότητας της πίστας σε κάποια σημεία.
Όταν ξημέρωσε η Κυριακή και οι διαφαινόμενες θερμοκρασίες την ώρα του αγώνα προβλέπονταν υψηλές, το επιτελείο αποφάσισε και προγραμμάτισε (πέραν των όσων έγραψα στην προηγούμενη ανάρτησή μου) κατ’ επιλογήν «τρύπα ισχύος στα φρένα» (ο όρος δικός μου αυθαίρετος).
Στο αριστερό χέρι του Vale υπήρχε η εναλλακτική, υπό μορφή κουμπιού, του περιορισμού του engine break με άμεση συνέπεια την μικρότερη φθορά του πίσω ελαστικού.
Το ενεργοποίησε δύο φορές. Στον δέκατο και τον δέκατο όγδοο γύρο, εξ’ αρχής αποφασισμένα. Απόδειξη ότι βγήκε η ταμπέλα από τον Galbusera, υπενθυμίζοντάς του το.
Εξ’ ου και η αρχική οδηγία να μην χαθεί ποτέ η πρώτη θέση του αγώνα, ούτως ώστε να υπάρχει πλήρης έλεγχος του ρυθμού. Γι’ αυτό και ο Jorge έκοψε κάπως την διαφορά.
Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια… Ο Vale εξοικονομούσε λάστιχο, ο Jorge το απόκαιγε τρέφοντας φρούδες ελπίδες.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σ’ αυτή την ζωή.
Ο Valentino ξεζουμίζοντας τις δυνάμεις του και κάνοντας χρήση των αμέτρητων εμπειριών του, τους πήρε την ταυτότητα σε επίπεδο ορθού προγραμματισμού και στρατηγικής. Και ο Galbusera, σεβόμενος την γνώση, ακολουθεί.
Ο Forcada από την άλλη πλευρά θεωρείται στον χώρο των paddocks σπουδαιότερος του Galbusera και πιστεύω ότι όντως είναι.
Απλώς έχει την ατυχία να συνεργάζεται μ’ ένα τεράστιο ταλέντο που ορισμένες φορές αγγίζει τα όρια του αυτισμού και αρνείται να τον ακούσει.
Όταν δήλωνε στη μετέπειτα συνέντευξη τύπου ο Jorge ότι θα μπορούσε να νικήσει, ίσως είχε δίκιο…
… «αν άνοιγα λίγο τ’ αυτιά μου σ’ αυτά που μου προτείνει ο ιδιοφυής μηχανικός μου» ξέχασε να προσθέσει…
…γιατί αυτό που τον διέλυσε σ’ αυτόν τον αγώνα ήταν ότι ο άνθρωπος που αντιπαθεί περισσότερο σ’ αυτή την ζωή υπήρξε εξυπνότερος…
https://www.facebook.com/Motopress-R...5756443440628/
mat oxley όπως πάντα εξαιρετικός!
η τελευταία του παράγραφος
α ρε κλπδ βιάζεσαι να γίνεις πρωταθλητής και μας παρατάς...Δημοσιεύθηκε αρχικά από Mat Oxley
Τελευταία τροποποίηση από RaGe_Raptor; 26/04/2016 στις 14:50.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
είναι πράγματι θέμα τακτικής όπως πιστευα, αλλά ασχέτως του engine brake κλπ, ο vale όντως ξέφυγε από τον λορε, και έσπασε την συνοχή με τους από πίσω, ξεφεύγοντας μπροστά. Αυτό αποδεικνύει ότι όντως ήταν γρηγορότερος και φυσικά μετά έχοντας σε απόσταση τους άλλους 2 που τρωγώντουσαν μεταξύ τους, μπόρεσε να ακολουθήσει την τακτική του.
Όμως μία απορία: γιατί δεν έγινε το ίδιο briefing και στον λορε...?
είναι ζήτημα διαφορετικής τακτικής της ομάδας vale σε σχέση με την ομάδα λορε...?
O Λορένθο είχε δίκιο ότι μπορούσε άνετα να νικήσει τον αγώνα. Μόνο που για το θέμα που αντιμετώπισε με το ελαστικό δεν ευθύνεται το engine break, ούτε ο μηχανικός, αλλά η κοπέλα που κράταγε την ομπρέλα στο grid πριν αρχίσει ο αγώνας. Μάλιστα κύριοι, ο πρωταθλητής της καρδιάς μας έχασε τον αγώνα από την χαζομάρα και την ανευθυνότητα μιας χαριτόβρυτης κοπελίτσας, που για μερικά δευτερόλεπτα δημοσιότητας, στέρησε την νίκη από τον πρωταθλητή...
Οι ακτίνες του ήλιου, λόγω συγκεκριμένης θέσης εκείνη την ημέρα του ουράνιου σώματος, έπεφταν με τέτοια κλίση πάνω στα πίσω λάστιχα, με αποτέλεσμα την στιγμιαία ανάπτυξη θερμοκρασιών που προκαλούσαν μικρή αλυσιδωτή σχάση στα πολυμερή υλικά από τα οποία είναι κατασκευασμένο το λάστιχο της Michelin. Οι Γάλλοι είχαν δώσει εντολή στις κοπέλες να καλύπτουν με την ομπρέλα τους το πίσω λάστιχο, μόνο που η μοιραία paddock girl για τον Λορένθο μόλις είδε κάμερα άρχισε τα τσαλίμια και τα νάζια, με αποτέλεσμα να ξεχαστεί και να αφήσει εκτός σκιάς το λάστιχο του Ισπανού πολυπρωταθλητή, με αποτέλεσμα αυτό να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Δείτε και την σοκαριστική φωτό: Ο Λορένθο αυτοσυγκεντρώνεται, το σαχλοκούδουνο έχει δει την κάμερα και αρχίζει τα γελάκια, έχει κουνηθεί από την θέση της και ήδη οι πρώτες θανατηφόρες ακτίνες "ψήνουν" το πίσω μέρος της μηχανής του Λορένθο και κατ' επέκταση το πίσω λάστιχο που του στέρησε την νίκη...
ο mat Oxley μπορεί να λεει διάφορα για να γεμίσει ενδιαφέρον το προιόν του, αλλά εγω πάνως φέτος δε θα πρέπει να κάνω τη βλακεία και να μη το παίξω στο στοίχημα με τον ΜΜ. Φέτος κάθετε και στην τρίτη θέση αμα λάχει για χάρην του ΠΠ.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Βασικά ψιλοπαπαρίτσες ψιλομπουρδίτσες με ιστορικά στοιχεία είναι το άρθρο του Οξκλευ.
Νταξ έκανε ο Ρόσσι μια νίκη, τα πάει καλύτερα στις κατατακτήριες αλλά ο δημοσιογράφος το παράκανε.
Το μόνο που δεν έγραψε είναι ότι τα μισελέν ήρθαν σαν από μηχανής θεός.
Εκείνη η κοπέλα με την ομπρέλα δεν ήταν που όταν πλησίασε η κάμερα άρχισε να χαμογελάει και τις έκοψε την φόρα ο Lorenzo με κάτι που της είπε και άλλαξε θέση; Θυμάμαι λάθος; Μου έκανε εντύπωση γιατί ήταν γλυκίτατη (sic).
Και εκεί ξινός ρπστμ;
Που είχα το μυαλό μου ο άτιμος χαχαχαχαχα
δεν ξερω αν επιτρεπετα να το ποσταρω,αλλα γιατι οχι
ειναι ωραιο κειμενο
Με αφορμή τον αγώνα της Χερέθ, ένα "ψυχογράφημα" του motoGP από τον παλιό αγωνιζόμενο, Θανάση Ευσταθίου:
O Φονιάς με Βαμβάκι κι ο Αυτόχειρας με Μαχαίρι
Η παρουσία του Valentino Rossi στον κορυφαίο θεσμό των αγώνων μοτοσυκλέτας επί 20 συναπτά έτη είναι όπως και να το κάνουμε από μόνο του ένα φαινόμενο Είναι πολύ σπάνιο, σχεδόν αδύνατον ένας αθλητής να πρωταγωνιστεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα σπορ το οποίο εξελίσσεται διαρκώς τεχνολογικά και είναι απολύτως εξαρτημένο από αυτήν την τεχνολογία!
Επίσης είναι και η φθορά του χρόνου, συνεχώς έρχονται νέες γενιές οδηγών με συσσωρευμένη γνώση από τα αρχικά τους βήματα και οι οποίοι ανεβάζουν συνεχώς τον πήχη και τις απαιτήσεις.
Ο συγκεκριμένος αναβάτης μαθαίνει μέχρι σήμερα μέσα από τον νέο κάθε φόρα ανταγωνισμό και παραμένει στην κορυφή, χάνει περιστασιακά όμως μελετά τον νέο αντίπαλο και τον νικά, πολλές φορές με τα ιδία του τα όπλα!
Είναι φαινόμενο, τον έχει αγαπήσει πολύ ο κόσμος, τον θεωρεί θαυματοποιό, τον αποκαλεί "θεό" ,"G.O.A.T" ικανό να πετύχει την πιο μεγάλη και αφύσικη ανατροπή Έχει σίγουρα έναν δικό του τρόπο να δίνει λύσεις στα αγωνιστικά προβλήματα που προκύπτουν αλλά το καλύτερο δεν είναι αυτό! Ο τρόπος που συμπεριφέρεται ως αθλητής είναι αυτό που τον κάνει να "διδάσκει" τους απλούς φιλάθλους αλλά και άλλους αθλητές του σπορ και όχι μόνο!
Ο τρόπος που σκύβει το κεφάλι εις ένδειξη σεβασμού στον αντίπαλο που τον συγχαίρει και μόλις έχει νικήσει αλλά και επίσης όταν ΑΥΤΟΣ συγχαίρει τον αντίπαλο του που μόλις έχει νικηθεί απ αυτόν Ο τρόπος που συμπεριφέρεται στην ήττα αλλά κυρίως στην νίκη!
Στην ήττα είναι ευκολότερο αφού ήδη το "εγώ" είναι ταπεινωμένο όμως στην νίκη είναι τιτάνια η εσωτερική μάχη επειδή το "εγώ" απαιτεί ηχηρή επιβράβευση και είναι έτοιμο να εκραγεί!
Εκεί λυγίζουν και οι καλύτεροι, υποκύπτουν στον πειρασμό της στιγμής τους ,εκείνος όχι! Μοιάζει να διακατέχεται από μια εσώτερη ισορροπία και αυτοσυγκράτηση , μια αυτογνωσία ,δεν πηδά πάνω στα βάθρα, δεν κάνει χειρονομίες προς τους αντιπάλους του τύπου "σιωπή" ούτε προτάσσει το δάχτυλο προκλητικά δείχνοντας ότι είναι το Νο1, ο καλύτερος όλων, ο.... ταχύτερος όλων!
Ξέρει ότι οι στιγμές δεν παγώνουν, η επόμενη μέρα μπορεί να φέρει την ήττα, ο χρόνος δεν σταματά να σε χειροκροτήσει, συνεχίζει το δρόμο του και σε αγνοεί, σε στήνει στο ραντεβού αφού δεν δεσμεύτηκε ποτέ να έρθει για σένα .....Συμβόλαια με την επιτυχία δεν γίνονται, το ξέρει καλά και το δείχνει με έναν διδακτικό τρόπο να το μάθουμε όλοι, φίλαθλοι και αντίπαλοι! Όταν τον ρωτούν πως αισθάνεται όταν έχει νικήσει η έχει κάνει πρώτο χρόνο απαντά:
« δεν τα πήγαμε και τόσο άσχημα»
Επί 20 χρόνια κάθε Δευτέρα ξεκινά και πάλι απ το μηδέν ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της Κυριακής, ανθρωπίνως εξουθενωτικό αυτό για τον καθέναν, για κάθε ψυχοσύνθεση αθλητή!
Μπορεί να μην είναι ο "θεός" είναι όμως κάτι αντίστοιχο του Δαλάι Λάμα των motogp
Τον μισούν για αυτόν ακριβώς τον λόγο, σκοτώνει την μετριότητα με το βαμβάκι, όχι την αγωνιστική αλλά της προσωπικότητας, ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ μέτριας προσωπικότητας, είτε συναθλητών του είτε δημοσιογράφων, είτε φιλάθλων, είτε παραγόντων του σπορ!
Έχει περάσει πολλά, από επώδυνους τραυματισμούς, λάθος επιλογές, την απώλεια του Simoncelli αδελφικού του φίλου και μάλιστα έχοντας άμεση εμπλοκή στο ατυχές εκείνο συμβάν, την κλοπή του περσινού πρωταθλήματος και ένα σωρό άλλα σημαντικά η λιγότερο σημαντικά περιστατικά.
Με κάποιο τρόπο το μυαλό του τα επεξεργάζεται και ξαναβρίσκει τα κουράγια να βγει και πάλι στην επιφάνεια, νικάει και πάλι και πηγαίνει στον κόσμο να γιορτάσει μαζί του σαν να είναι καλεσμένος σε δική τους γιορτή και όχι αυτοί στην δική του.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....