Υπέροχα τα τοπία που είδατε!
Ευχαριστούμε που τα μοιράζεστε και εις άλλα με υγεία!
Υπέροχα τα τοπία που είδατε!
Ευχαριστούμε που τα μοιράζεστε και εις άλλα με υγεία!
Την Παρασκευή 13/5/16, 5 νοματαίοι ξεκινήσαμε από Αθήνα για τα βόρεια. Στην Λαμία γίναμε 6 και στα Τέμπη 7. Μετά από πολλά, πάρα πολλά διόδια, και κάμποσα ανούσια χιλιόμετρα, φτάσαμε ελαφρώς αργοπορημένοι στο σημείο που είχαμε ραντεβού με τα υπόλοιπα παιδιά από την βόρειο Ελλάδα. Το παζλ συμπληρώθηκε, και μετά από ενα σύντομο αλλά απολαυστικό καφεδάκι, που έγινε το πρώτο του "νόου μπέτερ", ξεκινήσαμε για την Ξάνθη.
Κάποια παιδιά δεν τα γνώριζα προσωπικά, μόνο τον γραπτό τους λόγο είχα γνωρίσει πριν την βόλτα και να 'σου οι πρώτες εκπλήξεις.
Είναι όμορφο να γνωρίζεις τον άνθρωπο που επικοινωνείς ηλεκτρονικά από κοντά, να ακούς την φωνή του, να τον εχεις δίπλα σου. Εντάξει στην αρχή οι περισσότεροι είναι κάπως συγκρατημένοι. Αλλά σύντομα αρχίζει το γέλιο, αρχίζουν οι ατάκες και τα πειράγματα, να σου και οι κλασσικές μοτοσυζητήσεις και το έργο ξεκινά με πολύ ενδιαφέρον.
Τρίτο κουδούνι, διακόπτης, μίζα, καβάλα στα μηχανάκια και ξανά στον δρόμο, σε βαρετό δρόμο, Εγνατία Οδό την βάπτισαν. Αλλοι πήγαιναν γρήγορα, αλλοι πιο αργά, αλλά φτάσαμε σχεδόν όλοι ταυτόχρονα στην Ξάνθη. Δεν πέτυχε, έτυχε.
Βενζίνη, Τσιγάρο, Κατούρημα, Σάντουϊτς, Μπλα Μπλα, Θα βρέξει δεν θα βρέξει, και ήρθε η ωρα πια να τελειώσουν τα προκαταρκτικά. Και αρχίζει το ανέβασμα στα βουνά, ναι επιτέλους βουνά, πράσινα, με ρυάκια δίπλα στον δρόμο, με μια φύση να οργιάζει, και μεις να χωνόμαστε όλο και πιο μέσα. Περνάμε τα Πομακοχώρια, όμορφα χωριά, ο κόσμος μας χαιρετάει, ανταποδίδουμε με χαμόγελα, φωτογραφίες, ατάκες, χαμόγελα παντού, γελάνε και οι μηχανές, και ανεβαίνουμε βουνά ως που κάπου στο πουθενα, προβάλει το Τελωνείο.
Τσιγάρο, κουβεντούλα, μαζευόμαστε και όταν αποφασιζουμε να περάσαμε στην άλλη μεριά, σκάει γελάκι πονηρό ο Μέρφυ. Από εκεί που είμασταν μόνοι μας, ουρές και στην Ελλάδα και στην Βουλγαρία. Τα κομπιούτερ χάλασαν. Αγχωμένοι συνοριοφύλακες πηγαινοέρχονται, υπομονή ερωτήσεις.
Τσιγάρο, κουβεντούλα, χαβαλές, τσιγάρα πολλά, χαβαλές, πειράγματα, ιστορίες πολλές, γνωριμίες, κουβεντούλα με τους απέναντι.
Ο Μέρφυ πήρε τον πούλο, τα σύνορα άνοιξαν, περνάμε χύμα, μόνο ταυτότητες είδαν και γρήγορα Βουλγαρία και ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ.
Από τα πρώτα χιλιόμετρα καταλαβαίνω τι θα ακολουθήσει. ΜΑΓΕΙΑ...
https://www.google.com/maps/dir/%CE%...41.5774233!3e0
Μ Α Γ Ε Ι Α
Μετά το πρώτο χωρό, οι διαδρομές που κάναμε ως το Σμόλυαν είναι από τις καλύτερες που εχω κάνει. Εδώ δεν έτυχε, απλά πέτυχε και με το παραπάνω.
Καλή άσφαλτος, χάραξη σωστή, φύση μοναδική, 40 αποχρώσεις του πράσινου και εμείς να βολτάρουμε χαζεμένοι. Ηθελα να σταματήσω για φωτογραφίες αλλά δεν...
Δεν ήθελα να χαλάσω αυτή την μυσταγωγία. Καλές και οι φωτογραφίες αλλά ας αφήσουμε καλύτερα το μάτι και την ψυχή να χορτάσει ομορφιά.
Τέτοιες διαδρομές δεν περίμενα με τίποτα ότι θα συναντήσω, κι όμως η γειτονική χώρα μας εκπλήσσει. Συνεχίζουμε για το Σμόλυαν που θα μείνουμε το βράδυ και από αυτά που βλέπω εχω σαστίσει. Δεν ξέρω τι να κάνω, να χαρώ οδήγηση γοργή ή να χαζέψω τις ομορφιές; Χαλάρωσε μεγάλε, αστο να πάει μόνο του, τώρα που βούτηξες στο ποτάμι, αστο να σε οδηγήσει αυτό. Χαλάρωσε, και χόρτασε οδήγηση.
Φτάσαμε στην πόλη και αρχίσαμε την αναζήτηση του ξενοδοχείου. Τα είχα περάσει στο gps αλλά δε χρειάστηκε. Ο Ηλίας εκανε τα κουμάντα του, και ενας παλίκαρος με ενα γυμνό bandit μετά της συμβίας του, μας πήγε μέχρι το ξενοδοχείο που δεν ήταν κοντά, ήταν στην άλλη άκρη της πόλης. Να σαι καλά φίλε μου. Κρίμα, έπρεπε να τον προσκαλέσουμε να ρθει το βράδυ να πιει μπύρες μαζί μας, αλλά έφυγε γρήγορα.
Γκαράζ, Ρεσεψιόν, Δωμάτια, Μπανάκι μανάκι, Ρούχα πολιτικά, Βόλτα στην πόλη, Φαγητό και πολλές μπύρες. Μου άρεσε πολύ η Καμένιτσα.
ΓΕΛΙΟ, ΧΑΒΑΛΕΣ, ΠΕΙΡΑΓΜΑΤΑ, ΜΠΥΡΕΣ, ΓΟΥΣΤΑΡΩ, η παρέα έδεσε γρήγορα, το έγραψα ότι ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΠΟΛΥ;
Απλα ..μυσταγωγια
Ας το πω ακομη μια φορα, ητανε τελεια, ακομα τριγυριζουν στο μυαλο μου συνεχεια οι υπεροχες εικονες που ειδαμε και η φανταστικη παρεα! Ο Κωστας-Kordix περιεγραψε τελεια πιο πανω το κλιμα της εξορμησης
Μουχουν μεινει στο μυαλο οι εικονες στο τελος της δευτερης μερας πηγαινοντας προς το Bansko, οδηγωντας σε μια υπεροχη κοιλαδα κατω απο ενα μολυβι ουρανο ετοιμο για βροχη οπου ενοιωθα σαν υπνωτισμενος απο την μαγεια των τοπιων εκεινου του μισαωρου. Οδηγουσα την ομηγυρη με τους christof40, ΗλιαΚΤΜ, airmav και kyo ενω οι υπολοιποι ειχανε σταματησει για να βαλουν αδιαβροχα. Διαδρομες που δεν θελει κανεις να τελειωσουν αλλα δυστυχως η ταμπελα εδειξε τελικα αριστερα "προς Bansko" και η βροχη αρχισε να πεφτει, αραια στην αρχη και δυναμωσε οταν βρηκαμε καταφυγιο κατω απο ενα μπαλκονι. Οι υπολοιποι περασανε "αδιαβροχοι" και μεις περιμεναμε κανενα μισαωρο καθως δεν ελεγε να βαλουμε αδιαβροχα για 6 χιλιομετρα. Αυτα τα τελευταια χιλιομετρα πανω σε φρεσκοπλυμενους δρομους με τη μυρωδια της βροχης ητανε το κερασακι, το ομορφο Bansko εμφανιστηκε μπροστα μας και μετα απο μια μικρη περιπλανηση με το GPS να λεει τα δικα του, βρηκαμε το πολυ ωραιο ξενοδοχειο και τους αλλους που ητανε ηδη στην αυλη του.
Ηλια κανονισε για Σερβια τον Σεπτεμβρη
" the PouroDuro spirit "
Καλα εσείς είσαστε άρρωστοι
εγω να δεις που σερνομαι με γαστρενεριτιδα.Σαν ζομπι ειμαι.