Ποδήλατα ΙΙ

[ptc]

Γι' αυτό ακριβώς είπα στον Πέτρο να κάνει μικρής διάρκειας βόλτες στην αρχή. Την πρώτη εβδομάδα το πολύ μισάωρα. Τη δεύτερη ίσως κάνει και 45 λεπτά. Σε καμία περίπτωση βόλτα μίας και δύο ωρών στην αρχή, διότι μπορεί να αποθαρρυνθεί, όπως έχουν πάθει πάρα πολλοί, και να νομίζει ότι δεν του ταιριάζει η ποδηλασία. Το σώμα χρειάζεται προσαρμογή, η οποία θέλει χρόνο. Ο κώλος συνηθίζει σε λίγες εβδομάδες και δεν χρειάζεται καν αλλαγή σέλας. Η μέση και ο αυχένας μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρόνο, ειδικά αν κάνεις το λάθος να τα ταλαιπωρήσεις στην αρχή.

Πολυ λογικο αυτο που λες, την κραταω τη συμβουλη σου και θα την ακολουθησω.



Πηγα και ειδα το ΚΤΜ. Ειναι ετη φωτος μπροστα απ΄ο,τι εχω οδηγησει μεχρι τωρα (που ηταν το κλασικο mountain bike του σουπερ μαρκετ οπως ειπωθηκε). Πολυ ελαφρυ, ποιοτικος σκελετος και οντως ο μεγαλος τροχος και τα δρομισια λαστιχα κανουν μεγαλη διαφορα. Μου φανηκε πιστολι και μπορω να πω πως εχω εντυπωσιαστει. Τεινω να διαφωνησω με τον Βασιλη, αν και ουτως ή αλλως δεν εχω καποιον γνωστο που να μπορουσε να μου δωσει καποιο ποδηλατο.

Το μειον ειναι πως ειναι 51 νουμερο και μου φανηκε οντως μαλλον μικρο. Ημουν αρκετα σκυφτος δλδ με τη σελα στο υψος που μου χρειαζεται. Επισης η σελα ηταν κουτσουρο (μου το ειπε κι αυτος πως εχει επιλεξει σκληρη σελα). Παντως και αυτο να επαιρνα θα μου εκανε σιγουρα τη δουλεια μου. Αλλο καλο ειναι οτι προκειται για ποδηλατο που το χρησιμοποιει καθημερινα οποτε ειναι πληρως λειτουργικο με ολα τα αναλωσιμα σε καλη κατασταση. Αυτο το λεω σε σχεση με το IDEAL που ειναι μαλλον στο σωστο μεγεθος αλλα φαινεται για ποδηλατο που καθεται στην αποθηκη καιρο τωρα.

Αν ηταν ενα κλικ μεγαλυτερο το ειχα κλεισει επι τοπου. Ειναι το μονο που με βαζει σε σκεψεις, χωρις να ειναι και σε βαθμο που να το αποκλειω. Το λευκο βλεπω πως ειναι 54αρι και αν κρινω απο το χαρακτηριστικο που ειπε ο doctor john (το υψος του λαιμου) δεν πρεπει να ειναι και φοβερα μεγαλυτερο σε σχεση με το ΚΤΜ.

edit: Βρηκα και το παρακατω που ειναι χωρις καθολου αναρτησεις και με σκελετο 58cm. Την εταιρεια δεν την εχω υποψιν...

https://www.car.gr/classifieds/bicyc...o-dromoy-scott

[doctor_john]

Είναι λίγο τραχύ, δες και σε ποδηλατάδικα, έχουν αρκετά μεταχειρισμένα.

[νεοσσός]

Δεν ξέρω τη μάρκα Sco (δεν είναι Scott που γράφει στον τίτλο της αγγελίας), αλλά είδα ότι είναι δανέζικης σχεδίασης. Φαντάζομαι κατασκευάζονται στην ανατολική Ασία.

Δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση, αλλά είναι το είδος του ποδηλάτου που χρειάζεσαι για τη χρήση που θέλεις. Είναι fitness κοντά στα όρια του on road trekking. Λάστιχα δρόμου με πλάτος περί τα 32mm αν και δεν βλέπω ακριβώς τη διάσταση, που είναι κοντά στη χρυσή τομή για χρήση σε άσφαλτο. Πλάτος ελαστικών κάτω από 32mm τα κάνει πιο επιρρεπή σε φθορές και γλιστρήματα σε ράμπες και στα όρια της ασφάλτου ή λακκούβες. Τα fitness έχουν κάπως πιο σκυφτή θέση από τα on road trekking, κάτι που βολεύει πολύ αεροδυναμικά και ταλαιπωρεί λιγότερο τη μέση. Όμως χρειάζονται προσαρμογή του αυχένα και της μέσης στην κάμψη που θα έχουν κατά την οδήγηση.

Τα V-Brakes είναι τα πλέον ευκολοσυντήρητα και οικονομικά φρένα, με πολύ καλή απόδοση και άριστη αίσθηση. Υπάρχουν σε ποικιλία ποιοτήτων, με απόδοση από μέτρια έως πολύ καλή. Σημαντικό είναι να αντικαθίστανται πολυκαιρισμένα τακάκια, ώστε να λειτουργούν σωστά, να είναι μαλακά και να φθείρονται γρήγορα τα παπουτσάκια στο φρενάρισμα, όπως είναι οι προδιαγραφές τους. Όταν πολυκαιριστούν παύουν να φθείρονται γρήγορα και δεν κάνουν τη δουλειά τους. Δεν φρενάρουν καλά και τρώνε το μέταλλο της ζάντας, ενώ αντέχουν έτσι σκληρά για χρόνια, με τον οδηγό να νομίζει ότι το τακάκι έχει ακόμα χρόνο ζωής.

Τα δισκόφρενα είναι περισσότερο εμπορικός παράγοντας στα ποδήλατα δρόμου. Τα μηχανικά είναι στις περισσότερες περιπτώσεις άθλια (με λαμπρές εξαιρέσεις σε stunt bicycles). Τα υδραυλικά δισκόφρενα είναι σχεδόν απαραίτητα αν κινείσαι συστηματικά σε λάσπες στο βουνό ή έντονη βροχή, καθώς κι αν η χρήση σου περιλαμβάνει πολλά παρατεταμένα φρεναρίσματα (καταβάσεις βουνού), όπου η ζάντα το καλοκαίρι δεν προλαβαίνει να κρυώσει. Έχουν χειρότερη αίσθηση από τα καλά V-brakes, αλλά πιάνουν με ένα ή δύο δάκτυλα και έχουν αρχικό δάγκωμα καλύτερο από φρένα μοτοσυκλέτας, κάτι το οποίο εντυπωσιάζει μεν, αλλά δεν είναι πλεονέκτημα για απλή χρήση σε δρόμο. Υδραυλικά δισκόφρενα επιλέγουν συνήθως οι bike couriers, γιατί προτιμούν να αλλάζουν δίσκους με τη φθορά των πολλών ετήσιων χιλιομέτρων, παρά ζάντες.

Γενικά χρειάζεσαι ένα on road trekking ή fitness με λάστιχα πλάτους 32-35 mm, χωρίς ανάρτηση. Αλλά δεν είναι αυστηρές προδιαγραφές αυτές, μια χαρά θα κάνεις τη βόλτα σου και την άσκησή σου και με ποδήλατο βουνού, το οποίο μπορεί να σε κουράζει περισσότερο, αλλά παρέχει μεγαλύτερη ενεργητική ασφάλεια. Με μεγάλα τρακτερωτά λάστιχα πατάς λακκούβες χωρίς να σε νοιάζει τίποτα, ανεβαίνεις πλάγια ράμπες και πεζοδρόμια. Απλά μέχρι να προπονηθείς, θα σε κουράζει περισσότερο, ενώ μετά θα γυμνάζεσαι περισσότερο από τους άλλους για την ίδια διαδρομή (πλεονέκτημα).

Να θυμάσαι να φουσκώνεις συστηματικά καλά τα λάστιχα, σχετικά κοντά στο άνω όριο που αναγράφει ο κατασκευαστής. Βολεύουν οι τρόμπες εδάφους-χεριών. Θα χάνεις έτσι σε άνεση, αλλά θα έχεις λιγότερα σκασίματα, ενώ θα έχεις μικρότερη τριβή κύλισης. Το σημαντικότερο είναι ότι θα γλιτώνεις σκασίματα και φθορές στη ζάντα. Για τον ίδιο λόγο να αποφεύγεις να κινείσαι στα πολύ κοντά στην άκρη του δρόμου. Τα πρώτα εκατοστά από το πεζοδρόμιο είναι γεμάτα γυαλιά και καρφιά που συσσωρεύονται επειδή δεν πατάνε εκεί τα αμάξια. Οι ρόδες των ποδηλάτων είναι πιο ευαίσθητες σε φούιτ σε σχέση με των αυτοκινήτων και των μοτοσυκλετών, οπότε αν δεις σπασμένο μπουκάλι σε ποδηλατόδρομο ή άλλου θα πρέπει να αποφεύγεις τα γυαλιά.

Όταν με το καλό δεις ότι σου ταιριάζει η δραστηριότητα, μπορείς να επενδύσεις άλλα 50€ σε τσαντάκι σελάς, σαμπρέλα, τρόμπα και απλά εργαλεία. Είναι φθορές, όπως σκάσιμο ελαστικού ή κάποιο λασκάρισμα, που λύνονται σε λίγη ώρα, αν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία μαζί σου και σου επιτρέπουν να συνεχίσεις να απολαμβάνεις τη βόλτα σου, αντί να γυρίσεις σπίτι ή να ψάχνεις ποδηλατάδικο.

[motojojo]

Εν τω μεταξύ με τέτοια τρόμπα έχω διορθωσει την πίεση και στα λάστιχα της μηχανής αλλά και του αυτοκινήτου.


(Ιδεα που πήρα από το moto.gr)

[orfeas92]

Δεν ξέρω πως μπορείτε να συγκρίνετε την αίσθηση των v brakes με αυτή των υδραυλικών δισκοφρένων.. Τα φτηνά της shimano (mt-200) έχω στο mtb μου και δεν υα γύριζα πίσω με τίποτα. Τι να σκεφτώ? Την αίσθηση του υδραυλικού χειριστηρίου σε σχέση με το να τραβάς ντίζα? Ότι δεν χρειάζομαι κάθε τρεις και λίγο ρύθμιση? Ότι δεν ξεραίνεται η ντίζα με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολο το φρενάρισμα? Την αντοχή των τακακιών και την ευκολία στη συντήρηση γενικότερα? Ότι κατεβαίνεις κατηφόρα με 50+km και έχεις την αυτοπεποίθηση και την αίσθηση ασφάλειας που έχεις και με το μηχανάκι? Είναι κάτι σαν τον ssd σε σχέση με τον σκληρό. Απλά δεν θέλω να θυμάμαι πως ήταν η ζωή μου πριν από αυτά. Περι ορέξεως βέβαια, την εμπειρία μου κατέθεσα απλά.

[νεοσσός]

Αν χρησιμοποιήσεις καλά V-brakes (κόστος σετ 60 έως 120€), θα δεις ότι έχουν καλύτερη αίσθηση από τα υδραυλικά δισκόφρενα και πιάνουν πολύ καλά με δύο δάκτυλα. Ακόμα όμως και τα μέτρια V-brakes των 30€ έχουν καλή αίσθηση.

Τα καλά δισκόφρενα, με κόστος κάποιες εκατοντάδες ευρώ, πιάνουν με πίεση του ενός δακτύλου και με αρχικό δάγκωμα πιο απότομο από των μοτοσυκλετών. Όμως με τη μεσολάβηση του υδραυλικού συστήματος, πολλαπλασιάζεται η δύναμη (αρχή του Pascal) και ταυτόχρονα χάνεται μέρος της αίσθησης (σχετίζεται με τη λογαριθμική αντίληψη που έχουμε στις αισθήσεις μας).

Δεν είναι τυχαίο που σε κάποια σπορ αυτοκίνητα επέλεγαν επί χρόνια να μην έχουν υδραυλικό τιμόνι, ώστε να διατηρείται καλύτερη αίσθηση του οδηγού για την κατάσταση των μπροστινών τροχών. Άλλο πράγμα η εντυπωσιακή δύναμη του υδραυλικού μηχανισμού, άλλο η αίσθηση. Αντιθέτως στο βουνό που θέλεις τη μέγιστη δύναμη, άμεση ψύξη, να μη στομώνει από λάσπες το σύστημα και την άνεση χειρισμού του τιμονιού, τα υδραυλικά δισκόφρενα είναι εκ των ουκ άνευ. Κι εκεί βέβαια χρειάζεται εξάσκηση ο ποδηλάτης, ώστε να αντιλαμβάνεται ότι ο τροχός θα μπλοκάρει αν ξεχαστεί και τραβήξει τη μανέτα δυνατά με τρία δάκτυλα.

Σε χρήση δρόμου, μεγαλύτερη αξία έχει η αίσθηση. Έχω δει μερικούς ποδηλάτες να πέφτουν, επειδή αγόρασαν καινούριο ποδήλατο με υδραυλικά δισκόφρενα και στο πρώτο απότομο φρενάρισμα μπλόκαρε ο μπροστινός τρόχος και τους καπάκωσε το ποδήλατο. Δεν είναι διαισθητικά και παρέχουν περισσότερη δύναμη από εκείνη που χρειάζεται και είναι ασφαλής για το υψηλό κέντρο βάρος του ποδηλάτου.

Ως προς τη συντήρηση, οι απόψεις διίστανται. Αν σου πέσει μία σταγόνα παραγώγου του πετρελαίου στο τακάκι του δισκόφρενου, αχρηστεύεται. Π.χ. από τον δρόμο ή κατά τη λίπανση της αλυσίδας. Αν φάει ένα μικρό χτύπημα ο δίσκος αρχίζει και βρίσκει, σφυρίζει και δεν επισκευάζεται πάντα. Την περασμένη εβδομάδα πήγα βόλτα με μεγάλη παρέα με ποδήλατα και σχεδόν όλα τα ποδήλατα με υδραυλικά δισκόφρενα έτριζαν συνέχεια.

Επίσης, οι ντίζες των V-brakes προειδοποιούν πριν σπάσουν. Αντιθέτως, εάν αστοχήσει το υδραυλικό σύστημα ή περάσει αέρας, δεν συγχωρούνται πολλά. Είναι ένας από τους λόγους που σε κάποια stunt bicycles έχουν πολύ καλής ποιότητας μηχανικά δισκόφρενα κι όχι υδραυλικά.

Συμφωνώ βέβαια ότι τα V-brakes χρειάζονται ρύθμιση καθώς τρώγονται. Αν κρίνεις για χρήση βουνού, εννοείται ότι η καλύτερη επιλογή είναι υδραυλικά δισκόφρενα, ποδήλατο άνω των 1.000€ και λάστιχα tubeless σε πολύ χαμηλή πίεση.

[doctor_john]

Φίλε Ορφέα καταλαβαίνω πως το λες και συμφωνώ μαζί σου εν μέρει.
Αν έχεις ένα ποδήλατο με το οποίο θέλεις να οργώνεις την πόλη και είσαι σίγουρος πως δεν θα μπεις σε πελοτόν
με αυτό, ναι τα δισκόφρενα είναι μεγάλο αβαντάζ, ειδικά σε ποδήλατα με φαρδύ πάτημα και με κιλά.

Τα μηχανικά δισκόφρενα, αυτά που δεν έχουν κόστος συντήρισης, δεν έχουν την ανάγκη μηχανικού, επισκευάζονται πολύ ευκολότερα
και αποδίδουν πάρα πολύ κοντά με τα υδραυλικά. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η δύναμη των υδραυλικών ήταν απαραίτητη - χρήσιμη.
Τα μηχανικά μου αρέσουν και στο ccross, όχι όμως σε σιρκουϊ γενικής συμμετοχής.
Σε γενικές γραμμές, όπου μπορείς να πέσεις με άλλο ποδήλατο υπάρχει θέμα με τα δισκόφρενα, ειδικά σε ελαφρούς τροχούς
που διπλώνουν για πλάκα.

Υπάρχουν πολύ καλές δαγκάνεςe rim brake, road και cc που καλύπτουν άριστα τις ανάγκες και σε αγωνιστικό επίπεδο (στο οποίο είναι μικρότερες).

Δεν ξέρω πόσα χρόνια ασχολείσαι, από το '06 είχαμε έναν πόλεμο παγκόσμια, ενάντια στα συμφέροντα της shimano που βλέποντας την εξέλιξη των ποδηλάτων θέλησε να κερδίζει περισσότερα από τον κάθε ποδηλάτη, προσπαθώντας με βία να επιβάλει τα δισκόφρενα στους αγώνες.
Πολλές καταγγελίες από κόσμο της uci και δημοσιογράφους για εκβιασμούς και απειλές.
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στις εκδόσεις disc και σήμερα, ίδια περιφερόμενη μάζα, τριπλάσιο βάρος στο κέντρο, ανάγκη ενίσχυσης των πιρουνιών σε βάρος της λειτουργίας τους, των επιδόσεων και κόστους. Και στο ψαλίδι χρειάζεται να ενισχυθεί το αριστερό chainstay αλλά αυτό επηρεάζει μόνο το βάρος.
Tα ατυχήματα στους γύρους ήταν όπως ακριβώς φοβόμασταν. Απόδειξη η προσπάθεια να περάσει η "οδηγία" να εγκρίνεται από την uci το υλικό προς δημοσίευση..

Οι αξίες δεν έχουν αλλάξει. Το ποδήλατο οφείλει να είναι αυτόνομο και εύκολα επισκευάσιμο οπουδήποτε.

[motojojo]

Για σπαστό ποδήλατο τι άποψη έχετε;
Σκεφτομαι να πάρω ένα, στο car είδα μερικά αξιόλογα (έτσι φαινονται τουλαχιστον) και σε νορμαλ τιμες, δηλ δεν απέχουν πολύ από αυτές ενός κοινού ποδήλατου.

Ο λόγος είναι για να το παίρνω κυρίως στο μετρό και να κάνω την υπόλοιπη διαδρομή μέχρι τη δουλειά με αυτό, δηλ κάπου 5χλμ. Δεν την έχω κάνει ποτέ με ποδήλατο αλλά κρίνοντας από την περιοχή (καλλιθέα) δεν πρέπει να έχει υψομετρικές διαφορές και οι δρόμοι φαίνονται άνετοι.

Βολεύει σε τέτοιες αποστάσεις το σπαστό; Υπάρχει κάτι να προσέξει κανείς; Εκτός από την άνεση θεμιτή είναι και η ευκολία δίπλωσης και μεταφοράς.

[Dimmanoukas]

Δεν έχω άποψη για τα σπαστά, έχω όμως άποψη για τις ανηφόρες.

Από το λίγο που είχα ασχοληθεί πριν μου κλέψουν το ποδήλατο, είναι ότι φαινομενικές ευθείες αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι και τόσο ευθείες όταν πραγματικά καβαλήσεις ποδήλατο και προσπαθήσεις να τις διαβείς.

Πάντως έχει ένα πολύ καλό point το ερώτημα σου και εάν βρεις κάτι καλό θα το καταευχαριστηθεις πιστεύω.

[νεοσσός]

Για ηλεκτρικό πατίνι δεν ψήνεσαι;

[motojojo]

Δεν έχω άποψη για τα σπαστά, έχω όμως άποψη για τις ανηφόρες.

Από το λίγο που είχα ασχοληθεί πριν μου κλέψουν το ποδήλατο, είναι ότι φαινομενικές ευθείες αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι και τόσο ευθείες όταν πραγματικά καβαλήσεις ποδήλατο και προσπαθήσεις να τις διαβείς.

Πάντως έχει ένα πολύ καλό point το ερώτημα σου και εάν βρεις κάτι καλό θα το καταευχαριστηθεις πιστεύω.

Εννοείς ότι είναι στραβό σαν αίσθηση; Πόσο ενοχλητικό είναι;

Για ηλεκτρικό πατίνι δεν ψήνεσαι;

Όχι για τα γνωστά πατίνια που βλέπουμε στους δρόμους. Αντίθετα με ψήνει πολύ να κάνω το παλιό μου skateboard ηλεκτρικό, υπάρχουν κιτ που αντικαθιστάς τους πίσω τροχούς με ηλεκτρικούς και με ασυρματο χειριστήριο επιταχύνεις ή φρενάρεις.
Δεν ενδείκνεται τόσο για ελληνικό δρόμο ( ο Casey Neistat γύριζε όλη τη Νεα Υορκη με ένα τέτοιο) αλλά το γουστάρω πολύ και σαν γκατζετ.

Για τη διαδρομή που θέλω να κάνω νομίζω θα ήταν μια χαρά (και διασκεδαστικό) αλλά το ποδήλατο προσφέρει επιπλέον την άσκηση, χρήσιμη για την ευεξία γενικά αλλά και για το μπουστ που δίνει το πρωί στη δουλειά.

[Dimmanoukas]

Όχι δεν είχα σκοπό να παρερμηνευθουν τα γραφόμενα και να σε μπερδέψω.

Δεν έχω εμπειρία από σπαστά αλλά δεν νομίζω να υπάρχει κάποια αρνητική αίσθηση (πέραν των περιορισμών που εισέρχονται λόγω μικρότερης διάστασης του τροχού)

Σε αυτό που αναφέρθηκα είναι ότι όντας πεζός ή με κάποιο άλλο όχημα δεν μας πάει στο μυαλό ότι είναι ανηφόρα και μας φαντάζει κάτι ευθεία.

Όταν όμως καλεσθει κάποιος να την περάσει με ποδήλατο, τότε στο πηδάλι φαίνεται η πραγματική κλίση του εκάστοτε δρόμου.

[motojojo]

Όχι δεν είχα σκοπό να παρερμηνευθουν τα γραφόμενα και να σε μπερδέψω.

Δεν έχω εμπειρία από σπαστά αλλά δεν νομίζω να υπάρχει κάποια αρνητική αίσθηση (πέραν των περιορισμών που εισέρχονται λόγω μικρότερης διάστασης του τροχού)

Σε αυτό που αναφέρθηκα είναι ότι όντας πεζός ή με κάποιο άλλο όχημα δεν μας πάει στο μυαλό ότι είναι ανηφόρα και μας φαντάζει κάτι ευθεία.

Όταν όμως καλεσθει κάποιος να την περάσει με ποδήλατο, τότε στο πηδάλι φαίνεται η πραγματική κλίση του εκάστοτε δρόμου.

Κατάλαβα τι εννοείς. Δεν με απασχολεί αυτό.
Περισσότερο θέλω να ξέρω πόσο κοντά σε άνεση είναι το σπαστό με το κανονικό. Δεν έχω καβαλήσει ποτέ σπαστό για να ξέρω αν και τι ιδιοτροπίες έχει. Μπορεί τα 5χλμ να είναι πολλά για τέτοιο ποδήλατο, μπορεί να βγαίνουν το ίδιο εύκολα με ένα κανονικό, δεν ξέρω.

[ΓιώργοςΤΤ]

5 χλμ για έναν υγιή άνθρωπο με ποδήλατο είναι αστεία απόσταση εκτός αν μιλάμε για καμία ανηφόρα με μεγάλη κλίση.

Καλή η γυμναστική αλλά σκέψου ότι το καλοκαίρι θα φτάνεις στην δουλειά σου ιδρωμενος σε ενοχλητικό βαθμό. Αν δεν έχεις χώρο και χρόνο να αλλάξεις ρούχα ενδέχεται να είναι πρόβλημα.

Οι συνάδελφοι μου είχαν πάντα απορία γιατί τον χειμώνα με το κρύο παίρνω ποδήλατο και το καλοκαίρι μηχανή.

Το αν είναι κάτι άνετο ή όχι είναι καθαρά υποκειμενικό, δεν μπορείς να ξέρεις από πριν. Πρέπει να δοκιμάσεις αλλά έχει υπόψιν ότι το σώμα θα συνηθίσει σε μια σχετικά εργονομική θέση.

Αν δεν σε συγκινεί το πατίνι, μπορείς να δοκιμάσεις ηλεκτρικό σπαστό ποδήλατο. Έχει διαφορά βίντεο στο YouTube να δεις.

[νεοσσός]

Όπως είπε ο Γιώργος ο ΤΤ, με το ποδήλατο είναι πρόβλημα η ζέστη το καλοκαίρι, ειδικά αν έχεις μεγάλη απόσταση ή ανηφόρα. Η κούραση δεν είναι θέμα για 5 χιλιόμετρα. Συνηθίζεις γρήγορα και σου φαίνονται ευχάριστες ακόμα και οι ανηφόρες. Παλιότερα είχα κάνει μερικές φορές 50 χιλιόμετρα με ποδήλατο πήγαινε-έλα στη δουλειά σε περιόδους όμως που το επέτρεπε ο καιρός. Δεν με πείραζε το κρύο, αλλά απέφευγα ζέστη και βροχή. Ο βασικός λόγος που δεν το έκανα συχνά, ήταν η άχαρη μετακίνηση ανάμεσα στα αμάξια και το καυσαέριο. Βέβαια υπήρχε η υπερπλήρωση με ενδορφίνες όταν έφτανα στο γραφείο, που είναι ωραία αίσθηση. Με τη μοτοσυκλέτα η μετακίνηση έγινε πολύ πιο γρήγορη, πιο ευχάριστη, πιο ασφαλής, για τη συγκεκριμένη διαδρομή. Έβλεπα και τον Doctor_K6 στην Κατεχάκη και χαιρετιόμασταν. Με το ποδήλατο δεν με καταλάβαινε.

Στον τρέχοντα χώρο εργασίας μου, έχουμε αρκετούς με εναλλακτικά μέσα μετακίνησης. Τέσσερις χρησιμοποιούν ηλεκτρικά πατίνια (οι δύο κάνουν 25km ημερησίως), ένας με ηλεκτρικό ποδήλατο (40 χιλιόμετρα κάνει πήγαινε-έλα), τρεις με ηλεκτρικά scooter και τέσσερις με συμβατικά ποδήλατα. Οι περισσότεροι με αμάξια και λίγοι με θερμικές μοτοσυκλέτες ή συγκοινωνία. Αυτοί με τα πατίνια κινούνται πιο γρήγορα από όλους, ύστερα είναι τα ηλεκτρικά scooter και μετά τα υπόλοιπα.

Το ποδήλατο είναι πολύ ευχάριστο μέσο μετακίνησης, αλλά αν δεν έχεις ντους στη δουλειά, δεν είναι ωραία η αίσθηση το καλοκαίρι. Άλλο είναι να έχεις βγει για προπόνηση ή βόλτα, όπου ευχαριστιέσαι την προσπάθεια και δεν σε νοιάζει να ιδρώσεις. Αλλά στο γραφείο είσαι όλη μέρα, δεν θέλεις να κολλάς από τον ιδρώτα. Λίγη ανηφόρα να έχεις στα 5km του πηγαιμού, θα ιδρώσεις το καλοκαίρι. Η λύση στο θέμα τη ζέστης είναι το ηλεκτρικό ποδήλατο. Με ηλεκτρικό ποδήλατο παίζει να πηγαίνεις Καλλιθέα χωρίς να μπαίνεις σε ΜΜΜ, όταν δεν βρέχει.