ωραια ταξιδαρα!!!
περιμενουμε την συνεχεια ...
Αποφασίζουμε να μείνουμε και δεύτερη μερα ωστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε περισσότερο αυτη την ομορφη μεριά των Βαλκανίων.
Πρωινή βουτια στην Αδριατική και μετα επισκεψη στο νησακι της Κυρας των Bράχων, το οποιο ο θρυλος λεει πως δημιουργηθηκε οταν ενα καραβι ναυαγησε, οι ναυαγοι σωθηκαν κολυμπώντας σε εναν βράχο οπου πάνω του βρήκαν μια εικονα της Παναγίας.Απο τοτε ξεκινησε μια παράδοση που κραταει εως σημερα, κάθε καραβι που περναει απο εκει ρίχνει και μια πετρα για το νησι, το οποιο με το περασμα των αιωνων εγινε νησι κανονικο, χτιστηκε εκκλησια πάνω του με πολυ ενδιαφερουσες αγιογραφιες ,ασχετως πιστης και πεποιθησεων
there's no such thing as impossible
Το στενότερο σημείο του κόλπου, οπου στο παρελθόν για αμυντικους σκοπους οι κάτοικοι είχαν ποντίσει αλυσίδες απο την μια ακρη ως στην άλλη. Σε περίπτωση επίθεσης απο πειρατες (σχετικα συχνο φαινομενο ) μόλις το πλοιο περνουσε απο εκεινο το σημειο, σήκωναν τις αλυσιδες και συνηθως καταφερναν την βυθιση του,κρινοντας απο τον μεγαλο αριθμων ναυαγιων στο σημειο
Τελευταία τροποποίηση από Aνεμος; 28/07/2016 στις 03:35.
there's no such thing as impossible
Συνημμένο 363266
Ο απο το πρωι συννεφιασμένος καιρός αποφάσισε να ξεσπάσει και η απιστευτη μαυριλα που ειχε φρεναρει πανω στα βουνα συντομα εγινε καταρακτωδης βροχη .Ο απο το πρωι συννεφιασμένος καιρός αποφάσισε να ξεσπάσει και η απιστευτη μαυριλα που ειχε φρεναρει πανω στα βουνα συντομα εγινε καταρακτωδης βροχη .
Προλάβαμε να γυρίσουμε με την βάρκα, μόλις πατήσαμε το πόδι μας στην προβλήτα, άνοιξαν οι ουρανοί.
Χωθήκαμε όπως όπως κάτω απο την τέντα του μπητσόμπαρου,περιμενοντας να κόψει.
there's no such thing as impossible
Ευτυχώς οι γείτονες απο το διπλανό δωμάτιο,ενα ζευγάρι Πολωνών,πολύ καλά παιδιά,όταν είδαν την βροχή να έρχεται μάζεψαν τα ρούχα μας απο τα κάγκελα και την γλυτώσαμε...
Το βράδυ πάλι βόλτα στην παλιά πόλη και φαγητό σε ενα απο τα πολυ ομορφα εστιατορια που εχει. Βγαίνοντας απο την θαλάσσια πύλη οπου αναγραφεται το ρητο του Τιτο "Οτι ανηκει σε αλλους δεν το επιθυμουμε, οτι ειναι δικο μας δεν θα το παραδωσουμε ποτε " , συνειδητοποιώ οτι ο τελευταιός απο τους καπνους που είχα πάρει μαζι μου απο την Αθήνα εχει σχεδον τελείωσει οποτε πάω σε ενα περίπτερο που υπήρχε εκει και ψαχνω για κατι που να το ξέρω γιατι σιγα μην βρω καπνο Καρελια στο Μαυροβούνιο.Το περίπτερο εχει τα καπνικά σε βιτρίνα και το μάτι μου πέφτει σε ενα γνωριμο σακουλάκι .Πλησιάζω την περιπτερου και της δειχνω τον καπνό μου "Do you have this ?"
Yes, yes " , μου λεει και της λεω δωσε μου τρεις. Στην ελλαδα ο 20αρης καρελια εχει 4,40 ευρω, οποτε βγαζω εικοσαρικο περιμενοντας να πληρωσω κατι σε δεκατρια ευρω. Τεσσεραμισυ μου λεει. Ναι της λεω, αλλα θελω τρεις. Ναι μου λεει, 1,50 ο ένας……….
there's no such thing as impossible
there's no such thing as impossible
Το πλάνο της επομενης ημερας ηταν να πάμε στο φαράγγι του Tara στο βορειο Μαυροβούνιο, αλλα ο καιρος ειχε διαφορετικη αποψη.Ολα τα site προγνωσης καιρου εδειχναν οτι σε ολη την περιοχη του Μαυροβουνιου θα εβρεχε καταρακτωδως για ολη την επομενη ημερα, αφηνοντας μονο ενα μικρο παραθυρο για Βοσνια και Κροατια. Συντομο συμβουλιο, αποφασιζουμε να ξεκινησουμε για Dubrovnic και μετα να μπουμε Βοσνια, με σκοπο να μπουμε ξανα στο βορειο Μαυροβουνιο σε επομενη ημερα.Πήραμε λοιπον τον παραλιακο δρόμο για Dubrovnik αλλα η κινηση ειναι απελπιστικη απο τους τουριστες και ετσι σε μια στρογγυλη πλατεια οπου οι πινακιδες λενε ευθεια Dubrovnik- δεξια Βοσνια το κοβω δεξια χωρις δευτερη σκεψη… Προορισμος Mostar …
there's no such thing as impossible
Λίγο πριν τα συνορα προσπερναω ενα R 1200GS και ανηφοριζουμε το βουνο.Το BMW μας προλαβαινει και πιανουμε την κουβεντα στην ατελειωτα ουρα των συνορων. Πορτογάλος, καμια 60αρια χρονων, γυρναγε την Ευρωπη και την Τουρκια εδω και κανα μηνα και πήγαινε κι αυτος στο Mostar. Η ουρα στα συνορα ειναι πολλα χιλιομετρα και αποφασιζουμε να προσπερασουμε.Φτανουμε μπροστα και πιανει ψιλόβροχο. Ο Πορτογάλος κοιταζει κάτω στην πεδιαδα και μου λεει οτι ο καιρος θα ανοιξει και πως θα παρει το ρισκο να συνεχισει χωρις αδιαβροχα.
Ακολουθουμε και εμεις και πραγματι μετα απο λιγο ο καιρος ανοιγει και στεγνωνουμε απο τον αερα. Η διαδρομη ειναι ωραια , στενος επαρχιακος με στροφες σταθερης ακτινας που επιτρεπουν στρίψιμο με αρκετα χιλιομετρα και ας μην εχουμε ξαναδει ποτε τον δρομο. Κυνηγιομαστε με τον Πορτογάλο για αρκετα χιλιομετρα μεχρι ενα χωριο οπου αυτος σταματησε για ανεφοδιασμους.
there's no such thing as impossible