Ώστε δεν είμαστε αθάνατοι;
Περαστικά αγορινα και διώξε το άγχος.
Ώστε δεν είμαστε αθάνατοι;
Περαστικά αγορινα και διώξε το άγχος.
Παιδιά, ευχαριστώ για τις ευχές σας. Ήταν μια δύσκολη στιγμή, που κατέληξε με τον καλύτερο τρόπο...
Για τα παραλειπόμενα που λέγαμε τώρα :
- Το βουβό κλάμα της μικρής και η προσπάθεια της Άννας να την καθησυχάσει, την ώρα που με έπαιρναν οι τραυματιοφορείς και η αντιστροφή το απόγευμα, που όλα είχαν πάρει το δρόμο τους, η μικρή να δίνει θάρρος στην Άννα, που έδειχνε να τα έχει όλα χαμένα ...
- Το χαμόγελο του ειδικευόμενου, την ώρα που με τρυπούσε : μάγκα μου αφού έφτασες εδώ και είσαι στα χέρια μου, μη φοβάσαι τίποτε .....
- Η κατάσταση στην κλινική, που με κατέβασαν μετά την Μονάδα : απελπισία, με το προσωπικό άψογο να κάνει το καλύτερο αλλά ....χωρίς μέσα, δεν ... σεκιούριτυ πουθενά, όποιος ήθελε μπαινόβγαινε όλη τη νύχτα (Το ΑΠΘ ήταν στα πενήντα μέτρα από το θάλαμο) ζητώντας (ή και παίρνοντας) λεφτά, κινητά, φαγητό, το κρεβάτι είχε ένα σεντόνι και ένα στρώμα 2 εκατοστών.. Στην πρώτη μου νύχτα εκεί, ξημέρωσα με πιασμένη μέση, οπότε το μεσημεράκι, και μετά από έντονη συζήτηση τους λέω (προϊσταμένη και γιατρό) ότι υπογράφω και φεύγω - αν καθήσω και άλλο δεν θα τη βγάλω καθαρή ...
- Ένα ευχαριστώ - δημόσια - ξανά στον Τόλη, που έτρεξε, ρώτησε, ενδιαφέρθηκε και ήρθε να με πάρει για να με πάει στο σπίτι (με αυτοκίνητο και όχι με το μαύρο 10άρι)
- Στην μάνα μου και τον αδελφό μου είπαν ότι δεν αισθανόμουν καλά και πήγα στο Νοσοκομείο ξανά για εξετάσεις. Δευτέρα βράδυ, μέσα από την εντατική, με σηκώνουν και με αφήνουν να βγω λίγο στο διάδρομο, οπότε με το κινητό της Άννας τους παίρνω τηλέφωνο, για να τους ησυχάσω : μπλα μπλα μπλα, τι, πως , γιατί, μπλα μπλα συνέχεια, δεν αντέχω και λέω στην αδελφό μου , κύτταξε, είμαι ακόμα ζωντανός, και ναι, αυτό είναι απειλή ... Ηρέμησαν ...
.
.
.
.
.
Αυτά προς το παρόν, πάω για φαγητό και να δω και τον αγώνα
.
.
.
.
.
.
Τα λέμε ...
.
.
.
.
.
.
@ spyrval : πρώτο βράδυ στο σπίτι, επιτέλους, πέφτουμε για ύπνο. Ασυναίσθητα, ακουμπάω την Άννα στο πόδι. Μέσα στην ησυχία της νύχτας, βγάζοντας όλη την ένταση και αγωνία που πέρασε η γυναίκα, αγριοφωνάρα : ούτε να το σκέφτεσαι ...
Μια από τις σχέσεις που δεν ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό, κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι΄αυτό βαθιά και σε μισώ ...
Περαστικά...
Περαστικά σου φίλε...
Μάστορα άσε κάτω τη σέλα, θα τ'αλλάξω μόνος μου τα λάδια!
" the PouroDuro team "
Μπάρμπα κάτσε φρόνιμα και έχουμε νηστεία μέχρι και το 15αυγοστο.Δημοσιεύθηκε αρχικά από Ασωτος
Περαστικά και αγύριστα
Απ΄τους δυο μας ποταμούς
θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς.
Σιδερένιος.
Σιδερένιος "συνάδελφε"! Έκανα το ίδιο ακριβώς "δρομολόγιο" στις 23 Ιουνίου! Από τότε, έγραψα στα @ρχιδι@ μου το τσιγάρο και όλα αυτά που μ'εστειλαν στη μονάδα στεφανιαίας και την αραξα στο παλιό παραθαλάσσιο σπιτάκι με μοναδική ασχολία να βλέπω τις ελιές να βγάζουν καινούρια φύλλα. Αν βρεθεί ο δρόμος σου προς Επανομη μεριά, ρίξε πμ για να περπατήσουμε μαζί την καλύτερη bypass strasse που έχεις φανταστεί! Περαστικά και πάλι!
Με πέθανες πρωί πρωί...
Έχω ήδη αναπαραστήσει στο μυαλό μου το ίδιο σκηνικό με τη δικιά μου σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο.
Περαστικά και γρήγορα!
επιτρεπεται να πεφτεις επιβαλεται να σηκωνεσαι
άμα τα δει αυτά ο μπλίτσερ, μην το παίζεις
Για την ορθογραφία : http://www.stougiannidis.gr/kyttazv.htmάμα τα δει αυτά ο μπλίτσερ, μην το παίζεις
Για το νόημα : ότι πεις
Μια από τις σχέσεις που δεν ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό, κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι΄αυτό βαθιά και σε μισώ ...
Για το πρώτο, δεν το ήξερα, γηράσκω αεί...
Για το δεύτερο δεν κατάλαβα, αλλά αν είναι θέμα ζέστης δεν έχει πιά νομίζω αυτές τις μέρες, για μύγες δεν ξέρω... τι 'στε σεις πιά!
Περαστικα αγορινα
πουτσ@@@@@@@@@
'Ενας ολοκληρος χρόνος ....
Σαν σήμερα ....
Είμαστε ακόμα ζωντανοί ....
Μια από τις σχέσεις που δεν ξέρεις, μου φώναξε ένα πρωινό, κάνεις εσύ αυτό που θέλεις, γι΄αυτό βαθιά και σε μισώ ...
"ελλαδα ειναι η χωρα οπου ο λαζοπουλος κανει σατιρα και ο αρκας προπαγανδα....(!)"
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση