Σίγουρα, κανείς δεν ξέρει..Ούτε μπορώ να πω ότι ο άλφα έχει πέντε και ο βήτα εκατό ...
Ξέρω όμως ότι εγώ, πριν λίγες μέρες, ''έκαψα'' τη δεύτερή μου ...
(Προσωπική εκτόνωση, μετά από αυτό :
http://www.moto.gr/forums/showthread...70#post2783270, - όπως πάντα πέστε, δουλέψτε, σπαμάρετε ελεύθερα)....
.
.
.
Η πρώτη, Φεβρουάριο του '90, στις στροφές του Πλαταμώνα, μετωπική φορτηγό με φορτηγό. Στα λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου πριν το μπαμ, εκεί που όλα περνούν μπρος στα μάτια σου, κυριολεκτικά είδα τα τριάντα χρόνια μου να ξετυλίγονται σε μια λάμψη. Τα έκλεισα και όταν τα ξανάνοιξα, μέσα σε ένα σύννεφο αίματος, σκόνης, νερού και σπασμένων γυαλιών, κατάλαβα ότι ήμουν ακόμη ζωντανός...Κεφάλι ανοιγμένο, πόδια σπασμένα αλλά ΖΩΝΤΑΝΟΣ....
.
.
.
.
Η δεύτερη, την προηγούμενη Κυριακή, ξημερώματα. Έντονος πόνος στο στήθος και την πλάτη, ένα διπλό σεντόνι όλο μούσκεμα στον ιδρώτα, δυσκολία στην αναπνοή ...Μπορώ να πω ότι ήμουν ψύχραιμος αλλά κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Ο πόνος δυνάμωνε, ο ιδρώτας ασταμάτητος, Κρύος ιδρώτας. Κυττάζω την Άννα, που τα είχε ήδη παίξει, της ζητάω το τηλέφωνο. Το ασθενοφόρο ήρθε στα πέντε λεπτά και σε μια άδεια Θεσσαλονίκη με κατέβασαν με φορείο στα επείγοντα....Ταχεία διάγνωση, ΟΕΜ για τους γνώστες, ένας θρόμβος εμφανίστηκε από το πουθενά και τα έκανε όλα μαντάρα. ''Ξεβούλωμα'', επισκευή μιας ακόμη ταλαιπωρημένης αρτηρίας με ''μπαλονάκι'' ΄και μέσα στη Στεφανιαία Μονάδα. Δύο μέρες εκεί, μιάμιση στην κλινική και άντε στο καλό, μπας και σώσουμε και κανέναν άλλον....
.
.
.
.
Τα παραλειπόμενα - και στις δύο περιπτώσεις - μετά ....
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από Ασωτος
