Οτιδήποτε κάνεις σε αυτήν τη ζωή πληρώνεται. Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνεις ή δε θες να καταλάβεις είναι ότι το πρόβλημα είναι στο να αλλάζει κάθε τόσο με κολπάκια το πόσο πληρώνεται το κάθε πράγμα.
Όταν σου λέει το κράτος τη μία μέρα πάρε δίλιτρο και σου κάνω έκπτωση και την άλλη μέρα σου λέει α είναι πολυτέλεια πλήρωνε φόρο είναι σωστό;
Επίσης το "μια χαρά κάνεις τη δουλειά σου με το 1600 αντί για το δίλιτρο" είναι σχετικό.
Ένα αμάξι δεν είναι μόνο το πόσα κυβικά είναι και το ξέρεις καλά. Ένα μεγαλύτερο αμάξι πολλές φορές είναι ασφαλέστερο από ένα μικρότερο κάτι που αποτελεί σημαντικο κριτήριο για πολύ κόσμο δεν πήραν όλοι δίλιτρο για μούρη.
Στην πραγματικότητα 2000 κυβικά δεν είναι υπερβολή για ένα αμάξι παρά μόνο αν κυκλοφορεί αποκλειστικά ή 90% στην πόλη. Πολλές φορές δε στα 2000 έχεις καλύτερη κατανάλωση από τα 1800.
Επίσης θέλω να μου εξηγήσεις τι ακριβώς μούρη πούλησε (και αυτό είναι συγκεκριμένο παράδειγμα) γνωστός μου με τρία παιδιά που αγόρασε το φορντ μαξ στα δυο χιλιάδες κυβικά και τότε το κράτος του έδωσε απαλαγή στα τέλη λόγω τριτεκνίας και εδώ και κάμποσα χρόνια πληρώνει φόρο πολυτελείας. Πού ακριβώς είναι η πολυτέλεια όταν το αγοράζεις γιατί αλλιώς δεν χωράνε να πάνε κάπου μαζί και οι πέντε;
Ούτε έχει καμία σημασία αν τα τρακόσια ευρώ παραπάνω είναι πρόβλημα ή όχι σημασία έχει η κοροϊδία του να κάνεις μια επένδυση με κριτήρια τα οποία δεν ξέρεις πότε θα του τη βιδώσει του κάθε υπουργού να τα αλλάξει γιατί έτσι του κάπνισε
Υ.Γ. η συντριπτική πλειοψηφία των δίλιτρων δεν είναι καν κοντά στα 50.000 που χρησιμοποιείς σαν παράδειγμα. Ούτε καν τα σαράντα δεν φτάνουν πολλά δε ούτε τριάντα