Σελίδα 4 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 46 έως 60 από 112

Θέμα: 4 χώρες, μια απέλαση και ένα πραξικόπημα

  1. #46
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Κάπου εδώ αφήσαμε το Transalp...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2z87n7l.jpg 
Προβολές:	312 
Μέγεθος:	76,1 KB 
ID:	367250

    3000m and counting...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020051.jpg 
Προβολές:	313 
Μέγεθος:	41,2 KB 
ID:	367251

    3300m

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	352ncl0.jpg 
Προβολές:	313 
Μέγεθος:	95,6 KB 
ID:	367252

  2. #47
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    3400m και η λίμνη των πετρογλυφικών...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020046.jpg 
Προβολές:	313 
Μέγεθος:	37,4 KB 
ID:	367253

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020048.jpg 
Προβολές:	313 
Μέγεθος:	36,9 KB 
ID:	367254

    Ο Χριστόφορος στα πετρογλυφικά (τα οποία βρίσκονταν παντού στους γύρω βράχους)...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	ajuiky.jpg 
Προβολές:	313 
Μέγεθος:	98,0 KB 
ID:	367255

  3. #48
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7397.jpg 
Προβολές:	313 
Μέγεθος:	51,6 KB 
ID:	367256

    Ξαφνικά , κοιτώντας το gps συνειδητοποιούμε ότι τα σύνορα με το Ναγκόρνο Καραμπάχ ήταν πολύ κοντά. Αποφάσισε ο Κώστας να πάει μια μικρή βόλτα για να τα περάσει. Σε τέτοιο υψόμετρο τα σύνορα είναι απλώς θεωρητικά χωρίς κανένα διαχωρισμό. Ανέβηκε στα 3500 μέτρα, προχώρησε περίπου 1,5 χιλιόμετρο, διασχίζοντας μια οροσειρά με μοβ λουλούδια. Όταν πέρασε τα σύνορα έκανα ένα print screen το χάρτη του gps για απόδειξη, έκανε αναστροφή και γύρισε να μας βρει καθώς εμείς είχαμε ξεκινήσει την κατάβαση.

    Κατεβαίνοντας πήραμε διαφορετικό μονοπάτι και χάσαμε το transalp (που κακώς δεν είχαμε βάλει στίγμα στο gps για την ακριβή του θέση). Όταν καταλάβαμε ότι φτάσαμε σε μια διασταύρωση που κανονικά θα έπρεπε να έχουμε βρει το μηχανάκι, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα κύκλο, να ανέβουμε ξανά το μισό δρόμο για να ξανακατέβουμε από το σωστό σημείο. Έτσι και έγινε και το βρήκαμε.

    (συνεχίζεται)

  4. #49
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Αφού βρήκαμε το μηχανάκι, συνεχίσαμε προς το μοναστήρι Tatev, στο οποίο για να πας ανεβαίνεις στο μακρύτερο τελεφερικ του κόσμου.
    Στο δρόμο συναντήσαμε βροχή και ομίχλη. Βρίσκουμε το τελεφερίκ αλλά είχε κλείσει λόγω ώρας. Αλλά και πάλι, με τόση ομίχλη δεν θα βλέπαμε τίποτα. Αποφασίσαμε να κάνουμε τη διαδρομή με τις μοτοσυκλέτες, διαδρομή χωμάτινη, μέσα σε ένα φαράγγι που οδηγούσε σε ανάβαση ενός φιδωτού δρόμου, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να κρατήσουμε τα μηχανάκια στην ευθεία, καθώς η λάσπη και η βροχή έκαναν ότι μπορούσαν για να μας ρίξουν κάτω. Φτάσαμε αλώβητοί στο μοναστήρι, το οποίο μπορούσαμε να το δούμε μόνο απέξω.

    Το μοναστήρι Tatev. Άλλο ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020063.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	18,2 KB 
ID:	367374

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7475-e1471811946800.jpg 
Προβολές:	285 
Μέγεθος:	54,4 KB 
ID:	367375

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7473.jpg 
Προβολές:	286 
Μέγεθος:	68,3 KB 
ID:	367376

  5. #50
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Βρήκαμε ένα φύλακα και συζητήσαμε λίγο, μας εξήγησε ότι έκλεισε το cable car λόγω κακοκαιρίας και ότι θα το βλέπαμε καλύτερα αύριο. Τον ρωτήσαμε που θα μπορούσαμε να μείνουμε και μας είπε ότι έχει εκείνος ένα δωμάτιο αλλά σχολάει σε μισή ώρα. Είδαμε την πινακίδα από ένα καφέ και του είπαμε ότι θα πάμε να καθίσουμε εκεί να τον περιμένουμε.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7419.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	79,3 KB 
ID:	367377

    Πήγαμε στο καφέ, στο οποίο μόνο καφέ δεν παραγγείλαμε αφού πεινούσαμε σα λύκοι! Παραγγείλαμε ότι είχε ο κατάλογος ( «φέρε μια από όλα» ) και αράξαμε τρώγοντας. Το μενού είχε και Γάτα...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020057.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	32,9 KB 
ID:	367378

    Ο τύπος που είχε το καφέ είχε και δωμάτια στο κοντινό χωριό, τα οποία μας πρότεινε και τσεκάροντας τα βρήκαμε να τα προτείνει και το Lonely Planet. Όταν ήρθε ο φύλακας τον ευχαριστήσαμε και του είπαμε ότι τελικά βρήκαμε δωμάτια.

    Μετά από το λαίμαργο φαγητό μας οδήγησαν στα δωμάτια, ενώ η βροχή συνεχιζόταν.
    Φτάσαμε σε ένα σπίτι, ανεβήκαμε πάνω, σκορπίσαμε τα πράγματα και χωριστήκαμε στα δύο δωμάτια. Η διανυκτέρευση έγινε στο σπίτι του ζευγαριού που διατηρούσε την ταβέρνα. Το σπίτι από μέσα...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020062.jpg 
Προβολές:	285 
Μέγεθος:	33,7 KB 
ID:	367379

    Πέσαμε για ύπνο νωρίς. Μέσα στη νύχτα ο Κώστας κρύωνε και σηκώθηκε να ψάξει γύρω γύρω μήπως και βρει κάτι να σκεπαστεί. Ψάχνοντας βρήκε άλλο ένα δωμάτιο που δεν το είχαμε δει, βρήκε ένα πάπλωμα και το πήρε. Γύρισε στο δωμάτιο και κοιμήθηκε ξανά μια χαρά.
    Λίγο μετά ακούμε θόρυβο . Ενώ είχαμε κλειδώσει ακούμε κάποιον να ανοίγει την πόρτα και να μπαίνει μέσα. Σηκώθηκε ο Κώστας πάνω (που είχε τον ρόλο του βραδινού φρουρού!) και βλέπει τον ιδιοκτήτη του καφέ με τη γυναίκα του να μπαίνουν μέσα με άνεση. Τον χαιρετάνε και καταλαβαίνει ότι είναι το σπίτι τους, οπότε επέστρεψαν για να κοιμηθούν! Αφού πάνε προς το δωμάτιο τους συνειδητοποιεί ότι τους έχει πάρει και το πάπλωμα τους χαχαχαχα! Έκανε τον κινέζο και γύρισε και κοιμήθηκε.
    Σκεφτόταν ότι θα πάνε κουρασμένοι να κοιμηθούν και δε θα βρουν πάπλωμα και από τη μια νιώθαμε ενοχές, από την άλλη όμως κλαίγαμε από τα γέλια.

    Το πρωί της επόμενης ημέρας ξυπνήσαμε κατά τις 7 και αφού καταλάβαμε ότι οι ιδιοκτήτες δεν πρόκειται να σηκωθούν οικειοθελώς όπως μας είχαν πει, τους ξυπνήσαμε για να μας φτιάξουν πρωινό. Φάγαμε, φορτώσαμε τα πράγματα, γρασάραμε τις αλυσίδες, εκτός από εμένα που με μισούσαν σε όλο το ταξίδι λόγω του αυτόματου συστήματος λίπανσης που είχε το μηχανάκι μου (να προσεχθεί το "είχε").
    Ο καιρός ήταν μουντός με πολλή ομίχλη και έτσι ενώ επισκεφθήκαμε ξανά το Tatev δεν είδαμε και πολλά από την ωραία θέα που είχαμε διαβάσει ότι έχει.

  6. #51
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΝΑΓΚΟΡΝΟ ΚΑΡΑΜΠΑΧ


    Το πρόγραμμα της ημέρας περιείχε την είσοδο και περιήγηση στο αυτοαποκαλούμενο κράτος του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Για να καταλάβετε λίγο καλύτερα τη σημερινή ιστορία, ξεκινάμε με κάποιες σημαντικές πληροφορίες για την περιοχή, τις οποίες κι εμείς μάθαμε κατά την έρευνα μας για το ταξίδι

    Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ ήταν παλαιότερα μία αυτόνομη διοικητική περιφέρεια της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης που ανήκε στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν.
    Σήμερα συνεχίζει ν' αποτελεί μια "εκ των πραγμάτων" αυτόνομη δημοκρατία (Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ) στο Νότιο Καύκασο, που επισήμως όμως αποτελεί μέρος της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν. Bρίσκεται περίπου 270 χλμ δυτικά της αζερικής πρωτεύουσας Μπακού,και πολύ κοντά στα σύνορα με την Αρμενία, αποτελώντας ουσιαστικά θύλακα μέσα στο Αζερμπαϊτζάν.
    Το 1991 και καθώς η Ε.Σ.Σ.Δ. κατέρρεε, δημοψήφισμα που έλαβε χώρα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στο γειτονικό Σαχουμιάν κατέληξε στη διακήρυξη ανεξαρτησίας από το Αζερμπαϊτζάν ως Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Η κρατική αυτή οντότητα ακόμη δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα διεθνή οργανισμό ή χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Αρμενίας (λόγω διεθνών πιέσεων). Η περιοχή έγινε πηγή διαμάχης ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, η οποία έφτασε στο αποκορύφωμά της με τον Πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ο σκληρότατος πόλεμος κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, και προκάλεσε κύματα προσφύγων από το Καραμπάχ προς την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν,καθώς και μικρό τμήμα αυτών σε χώρες της Δύσης. Από την κατάπαυση πυρός που συμφωνήθηκε το 1994, το μεγαλύτερο μέρος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και διάφορες περιοχές του Αζερμπαϊτζάν γύρω του (συνολικά περίπου το 14% του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν) παραμένουν υπό τον έλεγχο των Αρμενίων αυτονομιστών του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Ως αποτέλεσμα της διαμάχης, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία έκλεισαν τα σύνορά τους με την Αρμενία, πλήττοντας καίρια την οικονομία της χώρας.

    Ο δρόμος έως τον συνοριακό σταθμό ήταν επαρχιακός, με στροφές, απολαυστικός.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	23lbbzr.jpg 
Προβολές:	285 
Μέγεθος:	79,1 KB 
ID:	367382

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	2cfbpjr.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	48,4 KB 
ID:	367384

  7. #52
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Φτάνοντας, δώσαμε τα διαβατήρια μας και μας ενημέρωσαν ότι μπορούμε να μπούμε στη «χώρα» αλλά δεν μπορούμε να βγούμε. Για να βγούμε από τη χώρα θα έπρεπε να πάμε κατευθείαν στην πρωτεύουσα, στο Υπουργείο Εξωτερικών για να βγάλουμε VISA. Μας έγραψαν τη διεύθυνση σε ένα χαρτάκι και ξεκινήσαμε και το Στεπάνακερτ.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7481.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	75,9 KB 
ID:	367385

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	FullSizeRender-11.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	42,7 KB 
ID:	367386

    Το Στεπάνακερτ από ψηλά...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	FullSizeRender_1-6.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	43,0 KB 
ID:	367387

  8. #53
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Μετά από περίπου 40 λεπτά φτάσαμε και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε το Υπουργείο. Αρχικά πήγαμε σε ένα άλλο Κυβερνητικό κτίριο, τους δείξαμε το χαρτάκι και μας υπέδειξαν που έπρεπε να πάμε. Το βρήκαμε μετά από λίγο, παρκάραμε απέξω, και εγώ με τον Κώστα μπήκαμε μέσα για να βγάλουμε τις βίζες . Ο Χριστόφορος έμεινε έξω να φυλάει τις μηχανές. Επειδή σε αυτό το «κράτος» δεν υπάρχουν μηχανές, ΟΠΟΙΟ κοριτσάκι ( από 20 έως και 40) περνούσε από εκεί, έβγαζε μια σέλφι με τις μηχανές. Και με το Χριστόφορο!
    Μετά από μια σχετικά γρήγορη διαδικασία, βγάλαμε τις βίζες και ο υπάλληλος του Υπουργείου έβγαλε ένα μεγάλο χάρτη και μας ζήτησε να δηλώσουμε τις περιοχές στις οποίες θέλαμε να πάμε. Ο χάρτης χωριζόταν σε 6 περιοχές. Εμείς δηλώσαμε ότι θα πάμε στις 5 , μην αναφέροντας καθόλου την 6η περιοχή, στην οποία γνωρίζαμε ότι απαγορεύεται να πάμε.
    Καβαλήσαμε τις μηχανές και ξεκινήσαμε αμέσως, με προορισμό την 6η περιοχή...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7503-e1472404888419.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	64,4 KB 
ID:	367388

    Στο δρόμο συναντήσαμε το μνημείο του Στεπάνακερτ, σταματήσαμε για φωτογραφίες, και συνεχίσαμε.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7507-e1472404959901.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	69,3 KB 
ID:	367389

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7504.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	35,8 KB 
ID:	367390

  9. #54
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Στο επόμενο τέταρτο αφήσαμε την άσφαλτο και κατευθυνθήκαμε στην πόλη – φάντασμα του Αγκνταμ.

    Διάλειμμα για λίγη ακόμα ενημέρωση:

    Το 'Αγκνταμ είναι πόλη φάντασμα στα νοτιοδυτικά του Αζερμπαϊτζάν στα σύνορα με το Ναγκόρνο - Καραμπάχ. Ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα και στα αζέρικα το όνομα της πόλης σημαίνει "λευκό σπίτι". Μέχρι τον πόλεμο του Ναγκόρνο - Καραμπάχ, η πόλη αριθμούσε περί τους σαράντα χιλιάδες κατοίκους. Διέθετε εργοστάσια και σιδηροδρομικό σταθμό ενώ ήταν γνωστή για το κρασί και το βούτυρο. Με την έναρξη του πολέμου η πόλη αποτέλεσε σημαντικό στρατηγικό σημείο για τις αζέρικες δυνάμεις. Στα τέλη Ιουλίου του 1993 οι αυτονομιστές κατόρθωσαν, ύστερα από σκληρή μάχη, να καταλάβουν την πόλη με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να εκδιωχθούν. Λόγω του φόβου της ανακατάληψης από τους Αζέρους, οι αυτονομιστές αποφάσισαν να καταστρέψουν την πόλη. Σήμερα η πόλη έχει ερημωθεί και αποτελεί στρατιωτική ζώνη των δυνάμεων του Ναγκόρνο - Καραμπάχ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το "Τζαμί του Άγκνταμ", το οποίο κατασκευάστηκε το 1870 και έχει παραμείνει ανέπαφο.

    Κάπου εδώ πήραμε τον "κακό" το δρόμο...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7512.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	89,8 KB 
ID:	367391

    Μέσω χωματόδρομου κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο της πόλης, έχοντας βάλει στο χάρτη το Τζαμί. Μπροστά πήγαινα ο Κώστας, δεύτερος ο Χριστόφορος και τρίτος εγώ. Όπως οδηγούσαμε μέσα από στενά και διαδοχικές στροφές, πέσαμε πάνω σε ένα μπλόκο από περίπου 50 στρατιωτικούς και φορτηγά. Μας έκαναν σήμα να σταματήσουμε και όπως σταματήσαμε μπροστά στο πρώτο φορτηγό, ακούσαμε από το δεύτερο φορτηγό κάτι φωνές «terrorist, terrorist». Σβήσαμε τις μηχανές με ψυχραιμία, βγάλαμε τα κράνη και τους ρωτήσαμε αν μπορούμε να πάμε να δούμε την πόλη. Μας είπαν ότι απαγορεύεται, τους είπαμε ότι είμαστε τουρίστες και η συζήτηση ήταν ήρεμη και χαλαρή. Κατάλαβαν ότι έχουμε μπερδευτεί/ χαθεί και μας είπαν ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω, να βρούμε τον κεντρικό δρόμο και να κάνουμε δεξιά προς την πρωτεύουσα γιατί εκεί που ήμασταν απαγορευόταν. Τους είπαμε οκ, βάλαμε πάλι τα κράνη, γυρίσαμε προς τα πίσω και στη διασταύρωση που έπρεπε να κάνουμε δεξιά, ομόφωνα αποφασίσαμε να κάνουμε αριστερά και να πάμε να δούμε πως είναι η απαγορευμένη πόλη.

    Στρίψαμε αριστερά και μετά από περίπου ένα χιλιόμετρο στρίψαμε σε ένα μικρό στενό με κατευθυνση το κέντρο της πόλης. Μπήκαμε σε ένα ακόμη πιο στενό δρομάκι, σα μονοπάτι, κρύψαμε τις μηχανές πίσω από κάτι δέντρα και θάμνους. Συνεχίσαμε πεζοί ανάμεσα σε χαλάσματα και αρχίσαμε να βλέπουμε την πόλη και να τραβάμε φωτογραφίες.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7759.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	40,2 KB 
ID:	367392

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7760.jpg 
Προβολές:	282 
Μέγεθος:	42,0 KB 
ID:	367393

  10. #55
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7765.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	98,4 KB 
ID:	367394

    Υπήρχε έντονα η αίσθηση ότι ήταν μια μεγάλη και ζωντανή πόλη που λόγω της φρίκης του πολέμου καταστράφηκε. Ότι άνθρωποι πέθαναν εκεί, ότι η ζωή σταμάτησε. Ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία. Είχα τη φαεινή ιδέα να βρούμε το τζαμί και να ανέβουμε πάνω να βγάλουμε μια φωτογραφία 360. Εκεί καταλάβαμε ότι έχουμε ξεπεράσει το όριο και σκεφτήκαμε ότι ήρθε η ώρα να γυρίσουμε πίσω και κατευθυνθήκαμε προς τις μηχανές μας.

    Κάπου εκεί καταλάβαμε ότι έχουν αρχίσει να μας αναζητούν καθώς ακούσαμε μια κινητικότητα, προφανώς είχαν σε άλλα σημεία δικούς τους ανθρώπους και τους ενημέρωσαν ότι δεν περάσαμε. Αποφασίσαμε να κάνουμε γρήγορα και αθόρυβα . Σκεφτήκαμε να μην κάνουμε δεξιά γιατί θα πέφταμε πάλι πάνω στο μπλόκο και αποφασίσαμε να κάνουμε αριστερά κυκλώνοντας την πόλη, όπως μας έδειχνε το gps , ώστε να αποφύγουμε το μπλόκο και να συνεχίσουμε τη διαδρομή που είχαμε σχεδιάσει προς τα βουνά. Μετά από περίπου πέντε λεπτά, και αφού κινούμασταν γοργά και όσο γινόταν με λιγότερο θόρυβο φτάσαμε στο τελείωμα της πόλης και στρίψαμε αριστερά 150 μοίρες και ήμασταν ανάμεσα στο Αζερμπαιτζάν και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Σε 2 – 3 χιλιόμετρα πέφτουμε πάνω σε μπλόκο στρατιωτικής αστυνομίας, στο οποίο από ότι καταλάβαμε είχε δοθεί σήμα να μας σταματήσουν.

  11. #56
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Μπαίνουν στη μέση του δρόμου, με τα όπλα στα χέρια και μας ζητούν να σταματήσουμε, να σβήσουμε τις μηχανές και να κατέβουμε. Κάναμε ότι είπαν . Μας ζήτησαν όλα μας τα χαρτιά: διαβατήρια, βίζα καθώς και το χαρτί στο οποίο είχαμε δηλώσει τις περιοχές που θα επισκεπτόμασταν. Δίπλα εκεί στο μπλόκο υπήρχε μια καλύβα από μπαμπού. Μας πήγαν εκεί απ έξω και ξεκίνησαν οι ερωτήσεις: γιατί βρισκόμαστε εκεί, γιατί ήρθαμε από τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, για ποιο λόγο ενώ δηλώσαμε ότι δεν θα πηγαίναμε σε αυτή την περιοχή πήγαμε. Τα Αγγλικά του αστυνομικού ήταν τέλεια και δεν χώραγαν λάθη στην κατανόηση. Εμείς ξεκινήσαμε τις χαζές δικαιολογίες, ότι το gps έκανε λάθος, ότι έχουμε χαθεί, ότι δεν έχουμε καταλάβει ότι απαγορεύεται και άλλα τέτοια.
    Αφού μας αφήνει να τα πούμε όλα αυτά, μας λέει «Οκ. Ας τα αφήσουμε αυτά και ας πούμε αλήθειες. Τι κάνετε εδώ;».
    Μέχρι και εκείνη την ώρα βρισκόμασταν σε χαλαρή διάθεση και δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Οι ερωτήσεις όμως σοβάρευαν και έπαιρναν τη μορφή ανάκρισης με πολύ έντονο και αυστηρό ύφος. Ο δεύτερος αστυνομικός ήταν συνεχώς με το χέρι στη σκανδάλη . Από την έλλειψη πραγματικής δικαιολογίας προσπαθούσαμε να τον μπερδέψουμε λέγοντας ότι ναι, είχαμε ακούσει ότι υπάρχει η απαγόρευση και ότι υπάρχει διαμάχη, ότι έχουμε ενημέρωση για την ιστορία, αλλά εμείς δεν πήγαμε εκεί με κακό σκοπό. Ότι είμαστε φίλοι με τους Αρμένιους , ότι έχουμε πολλούς φίλους Αρμένιους στην Ελλάδα και ότι άλλη παπαριά μας κατέβαινε στο κεφάλι.
    Αφού έχει περάσει ένα 2ωρο ξεκινά μια επικοινωνία μέσω ασυρμάτου με άλλους στρατιωτικούς και πολιτικό προσωπικό, προσπαθώντας να διαπραγματευτεί τι θα γίνει με εμάς. Ακούγαμε έντονες συνομιλίες, φυσικά δεν καταλαβαίναμε τίποτα από ότι έλεγαν αλλά νιώθαμε την ένταση της κατάστασης. Ο αστυνομικός που μας ανέκρινε ήταν υψηλόβαθμος αξιωματικός, οπότε δεν επηρεαζόταν από φωνές , είχε τη δική του αίσθηση της κατάστασης και καταλαβαίναμε ότι αυτή ήθελε να επιβάλλει. Απλά δεν καταλαβαίναμε ποια είναι η γνώμη του. Ξαφνικά ξέσπασε μια βροχή έντονη και μας έβαλαν μέσα στην ξύλινη καλύβα . Σε όλο αυτό το διάστημα μας είχαν απαγορεύσει να μιλάμε μεταξύ μας Ελληνικά, αν θέλαμε να μιλήσουμε έπρεπε να το κάνουμε μόνο στα Αγγλικά.Μέσα στην καλύβα υπήρχαν όπλα και μαχαίρια.

    Τότε μας ζήτησαν να φέρουμε ότι ηλεκτρονικό εξοπλισμό είχαμε μαζί μας: υπολογιστές, κάμερες, κινητά, tablet κλπ. Πηγαίνοντας προς τις μηχανές για να φέρουμε τα πράγματα μου ζήτησε ο Κώστας το κινητό μου, για να προσποιηθεί ότι είναι δικό του. Ταυτόχρονα έβαλε την go pro και το κινητό του μέσα στο εσώρουχο. Εγώ είπα ότι δεν είχα κινητό αλλά μόνο το gps.
    Πήραν όλο τον εξοπλισμό που τους δώσαμε και άρχισαν να τον επεξεργάζονται. Μας ζήτησαν να ξεκλειδώσουμε όλα μας τα πράγματα και να τα δώσουμε στο βοηθό του. Αυτός ξεκίνησε να τα ερευνά με κινήσεις χάκερ. Ήξερε όλα τα μοντέλα φωτογραφικών και κινητών, πώς να τα ψάξει και να τα χειριστεί σε χρόνο dt. Διέγραψε όλο το υλικό που είχαμε τραβήξει, μας ρώτησε εάν υπάρχει τίποτα άλλο , του απαντήσαμε όχι και μετά από διαπραγματεύσεις και πολλή κουβέντα το κλίμα ηρέμησε.
    Μας μιλούσε για τη «μητέρα Ρωσία» και εμείς του λέγαμε για ταξίδια.
    Αποφάσισε να μας αφήσει να φύγουμε, παρόλαυτά θα έπρεπε άμεσα να εγκαταλείψουμε το Ναγκόρνο Καραμπάχ, χωρίς να δούμε τίποτα άλλο. Μας έδωσε διορία μια ώρα να φύγουμε από τα ίδια σύνορα από τα οποία είχαμε μπει, ενώ εμάς το σχέδιο μας ήταν να βγούμε από αλλού. Απέλαση δηλαδή, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
    Τόσο έξυπνος ήμουν εγώ που πετάχτηκα κάπου εκεί και είπα στον αξιωματικό ότι εμείς έχουμε κανονίσει να κάνουμε διαφορετική διαδρομή, με αγριοκοίταξε πρώτα αυτός, μετά τα παιδιά γιατί φοβήθηκαν μη χαλάσει το καλό κλίμα που είχε δημιουργηθεί, και το ξέχασα γρήγορα.

    Έτσι, μετά από συνολικά τρεις ώρες, η περιπέτεια μας άρχισε να τελειώνει. Φύγαμε με κατευθυνση προς την έξοδο, αφού βάλαμε καύσιμα. Ο βενζινάς άρχισε και αυτός τις ερωτήσεις, για ποιο λόγο έρχεστε από εκείνη την κατεύθυνση, ε ρε φίλε κι εσύ! Ξαφνικά εμφανίζεται ένας άλλος τύπος και αρχίζει να μας κάνει διάφορες ερωτήσεις. Σταματάμε τελείως να απαντάμε, προφανώς ο τύπος ήταν κάποιος μυστικός αστυνομικός από ότι καταλάβαμε. Ανεβήκαμε στις μηχανές και ξεκινήσαμε. Σε όλο το δρόμο νιώθαμε ότι μας παρακολουθούν. Υπήρχε ένα λευκό βαν πίσω μας που μας ακολουθούσε. Σε κάποιο σημείο που σταματήσαμε σταμάτησε και αυτό. Ξαναξεκινήσαμε με γρήγορο ρυθμό προς το σημείο από το οποίο είχαμε μπει. Φτάνοντας στα σύνορα, δώσαμε τα διαβατήρια και είδαμε τους υπαλλήλους να σκουντάει ο ένας τον άλλο. Είχαμε γίνει μάλλον διάσημοι.
    Περάσαμε την πύλη και έληξε αίσια αυτή η περιπέτεια.

    Ακολουθήσαμε τη διαδρομή για Yerevan. Όπως καταλαβαίνετε, το φωτογραφικό υλικό της ημέρας είναι πολύ περιορισμένο ( και πάλι καλά που υπάρχει και αυτό!)

  12. #57
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Η διαδρομή από αυτό το κομμάτι του ταξιδιού...

    https://www.google.gr/maps/dir/Tegh+...41.3812068!3e0

    Αφού φύγαμε από το Ναγκόρνο Καραμπάχ, ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας προς την πρωτεύουσα της Αρμενίας, το Yerevan. H διαδρομή ήταν απολαυστική, ο δρόμος ήταν φαρδύς με ανοιχτές στροφές και μας επέτρεπε να κινούμαστε με υψηλές ταχύτητες.Η θερμοκρασία ήταν τέλεια και η έκπληξη της ημέρας ήταν μια μαγική εικόνα: Καθώς κατευθυνόμασταν προς το Yerevan είδαμε τον ήλιο να δύει και τα πάντα να κοκκινίζουν, με φανταστικές εναλλαγές χρωμάτων , και στο βάθος το όρος Αραράτ, γνωστό σε όλους μας από τα Θρησκευτικά, στο σχολείο, αφού εκεί λέγεται ότι προσάραξε η κιβωτός του Νώε. Ενώ το βουνό βρίσκεται στο έδαφος της Τουρκίας, παίζει σημαντικό ρόλο στην κουλτούρα και τον εθνικισμό της Αρμενίας και φαίνεται στο Εθνόσημο της Αρμενίας.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	FullSizeRender-12.jpg 
Προβολές:	284 
Μέγεθος:	61,8 KB 
ID:	367395

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7561.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	47,7 KB 
ID:	367396

    Μετά από μια μέρα περιπέτειας, σουρουπώνοντας μπήκαμε στο Yerevan. Μπαίνοντας στην πόλη φτάσαμε σε μια μεγάλη πλατεία και είδαμε ένα ξενοδοχείο στα δεξιά. Σταματήσαμε και μπήκα να ρωτήσω. Τελικά δε μείναμε γιατί μας το ενοικιάζανε μόνο για 2 ώρες :yew:

    Προχωρήσαμε λίγο και βρήκαμε ένα άλλο ξενοδοχείο. Αυτό ήταν καλύτερο. Το ενοικιάζανε για δύο ώρες αλλά σου είχαν και τις γυναίκες παροχή :laugh::laugh::laugh:
    Ξανακαβαλάμε τις μηχανές και για να μην τριτώσει βάζουμε στο GPS και κατευθυνόμαστε προς την κεντρική πλατεία, την Republic Square. Συγκεκριμένα ζητούσαμε ένα ξενοδοχείο που να μπορούμε να μείνουμε όλο το βράδυ γι αυτό είχαμε βάλει στο gps το Best Western, Φτάνουμε εκεί και μπαίνουμε μέσα εγώ με τον Κώστα. Ρωτάμε εάν έχει δωμάτια , μας λέει ναι φυσικά. Ρωτάμε την τιμή και μας έρχεται μια σκοτοδίνη.

    Το Yerevan είναι μια πόλη πολύ εντυπωσιακή, ισάξια των μεγάλων Ευρωπαικών πόλεων, με όλα τα γνωστά και ακριβά καταστήματα, όπου μένουν όσοι είναι αρκετά ματσό.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7542.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	93,1 KB 
ID:	367397

  13. #58
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Κάναμε μια μινι έρευνα επι τόπου και βρήκαμε μετά από λίγο ακόμα ψάξιμο ένα ξενοδοχείο με νορμάλ κόστος και ολονύχτια διανυκτέρευση. Αφήσαμε τα πράγματα μας, κλειδώσαμε τις μηχανές και βγήκαμε βόλτα με τα πόδια για να δούμε το κέντρο της πόλης και να φάμε. Η πλατεία είναι τεράστια, οβάλ και πολυτελής, γεμάτη μαρμάρινες κατασκευές και ακριβά ξενοδοχεία. Μετά από λίγο περπάτημα το στομάχι είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται και βρήκαμε ένα εστιατόριο – όπου φάγαμε όλο το μενού!!
    Μετά από τόσες ημέρες στα βουνά, απολαύσαμε ένα βράδυ στην πόλη!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7548.jpg 
Προβολές:	283 
Μέγεθος:	47,5 KB 
ID:	367398

    Στο Υερεβάν το ξενοδοχείο διέθετε και πρωινό. Από τις 7.30 έως τις 10.30 όπως γράφει χαρακτηριστικά...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	14256383_10154510165534776_265957713_n.jpg 
Προβολές:	282 
Μέγεθος:	23,0 KB 
ID:	367399

    Ε εντάξει, δεν ήταν όλα τα μέρη grande. Εδώ είναι η "θέα" από το πίσω μέρος του ξενοδοχείου μας

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	L1050656-e1472848506679.jpg 
Προβολές:	282 
Μέγεθος:	64,3 KB 
ID:	367400

  14. #59
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Η επόμενη ημέρα ξεκίνησε χαλαρά, με ωραίο πρωινό και ξεκούραστοι κατευθυνθήκαμε προς ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μνημεία της Αρμενίας, το άγαλμα Mother Armenia που αντιπροσωπεύει τη νίκη τους στον Β Παγκόσμιο πόλεμο και κοιτάζει από ψηλά την πρωτεύουσα, σα να την προστατεύει, με το βλέμμα στραμμένο στην Τουρκία. Το άγαλμα συμβολίζει την Ειρήνη μέσω της δύναμης και θυμίζει στους Αρμένιους κάποιες κλασικές γυναικείες φιγούρες της Αρμένικης Ιστορίας που πήραν τα όπλα για να βοηθήσουν τους άντρες τους ενάντια στον τούρκικο και Κουρδικό στρατό. Επίσης συμβολίζει το πόσο σημαντικές είναι οι ηλικιωμένες γυναίκες, ως μέλη της Αρμένικης οικογένειας.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7552-e1472755451908.jpg 
Προβολές:	279 
Μέγεθος:	40,8 KB 
ID:	367401

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020069.jpg 
Προβολές:	280 
Μέγεθος:	35,6 KB 
ID:	367402

    Μετά επισκεφθήκαμε το μνημείο της Γενοκτονίας των Αρμενίων ( 24/4/1915) , που χτίστηκε το 1967. Κάθε χρόνο στις 24 Απριλίου, ημέρα της Γενοκτονίας, χιλιάδες κόσμου συγκεντρώνεται για να αποτίσει φόρο τιμής στα θύματα της Γενοκτονίας. Εκεί υπάρχει μια φλόγα που δε σβήνει ποτέ , αφιερωμένη στο 1,5 εκατομμύριο Αρμένιους που αφανίστηκαν από τους Οθωμανούς κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας. 22 κράτη έχουν αναγνωρίσει την Γενοκτονία.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7556-e1472755463411.jpg 
Προβολές:	280 
Μέγεθος:	83,3 KB 
ID:	367403

  15. #60
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Μάθημα ιστορίας τέλος και για σήμερα.

    Καβαλήσαμε τις μηχανές για να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, από άλλη διαδρομή.Επιλέξαμε ένα μικρό επαρχιακό δρόμο με πολλές στροφές και δυστυχώς πολλές κάμερες. Το όριο ταχύτητας ήταν 50 χιλιόμετρα και εμείς κινούμασταν συνέχεια πάνω από το όριο περίπου στα 70 -80 χιλιόμετρα. Κάθε φορά που περνούσαμε μπροστά από κάποια κάμερα, ο Κώστας έκοβε για να είναι νόμιμος και ωραίος και τσουπ πεταγόταν ο Χριστόφορος, ερχόταν δίπλα του και χαμογελάγανε παρέα στην κάμερα. Τα πουστρλ$&*#&@ πήγαν σύννεφο! Συνεχίσαμε έτσι για κάποια ώρα. Σε κάποια στιγμή περνάει ο Κώστας από μια κάμερα ασφαλείας με κανένα 80άρι, πίσω εμείς. Ακούει από την ενδοεπικοινωνία «Σε κυνηγάει ένα περιπολικό». Μετά από κανένα χιλιόμετρο ακούει τις σειρήνες, βλέπει και τους φάρους και του κάνουν σήμα να σταματήσει δεξιά. Μπαίνει δεξιά και από πίσω μου το περιπολικό. Εμείς προσπερνάμε και συνεχίζουμε για να πάμε να σταματήσουμε πιο κάτω. Εδώ να σημειώσω ότι είχαμε συμφωνήσει ότι αν σταματήσουν οποιονδήποτε από τους τρεις, οι άλλοι δύο θα συνεχίσουν και θα τον περιμένουν λίγο πιο κάτω.

    Σταματάει, βγάζει το κράνος, ξεκουμπώνει τη στολή και σκέφτεται, ότι θα τους μπερδέψει τώρα, δεν θα μιλάνε γρι Αγγλικά. Πλησιάζει με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά, τους χαιρετάει με ευγένεια, ώστε να σπάσει λίγο ο πάγος. Για μια ακόμη φορά κάναμε λάθος και τα Αγγλικά του αστυνομικού ήταν άψογα με καλή προφορά. Αφού το μπέρδεμα λοιπόν αποκλειόταν, έπρεπε να προχωρήσει με το plan B: Ευγένεια και παραδοχή . Μου εξηγεί ότι το όριο ήταν 50 χιλιόμετρα κι εγώ πήγαινα με 85, έκανε λίγο τον κατάπληκτο, αλλά και μετανιωμένο. Με ενημερώνει ότι το πρόστιμο είναι 40 δολάρια. Οκ σκέφτεται από μέσα μου, φτηνά τη γλιτώσαμε. Κάπου εκεί του ζητάει τα χαρτιά του: δίπλωμα , άδεια και ασφάλεια. Του τα δίνει και του ξαναζητάει την ασφάλεια που βγάλαμε στα σύνορα της Αρμενίας. Μήπως θυμάστε στα σύνορα κάτι τύπους που προσπαθούσαν να μας σταματήσουν για να κάνουμε ασφάλεια κι εμείς τους προσπεράσαμε, σχεδόν τους πατήσαμε και φύγαμε; ΑΥΤΟ. Του δείχνω την πράσινη κάρτα , με την οποία ήταν ασφαλισμένος σε όλες τις χώρες. Σε όλες;;;;!!! Μου λέει, οκ, για δείξε μου που γράφει « Αρμενία» ; Την κοιτάζει, διαβάζει Αλβανία, Αζερμπαιτζάν , ΓΑΜΩΤΟ! Του εξηγεί ότι δεν ήξερε ότι τη χρειαζόταν, ζητάει και συγνώμη και κάπου εκεί του εξηγεί ότι το πρόστιμο είναι επιπλέον 200 δολάρια.
    Την κάτσαμε , σκέφτεται.
    Άκου να δεις του λεει. Θα σου πω τι λεφτά έχω πάνω μου . Βγάζει κάτι Γεωργιανά, κάτι Τούρκικα και κάτι Αρμένικα, θα ταν δε θα ταν όλα μαζί 15 ευρώ . Μόνο που δε του τα πέταξε στο κεφάλι. Τι να τα κάνω αυτά του λέει;;;
    Λέει, οκ άκου. Δεν έχω λεφτά, στην Ελλάδα είμαστε φτωχοί και δεν έχουμε χρήματα. Μια κοίταζε τον Κώστα, μία το KTM που λογικά κόστιζε όσο το σπίτι του και είχε κολλήσει. Ήταν πολύ χαλαρός και δεν μπορούσε να με ψυχολογήσει μάλλον, το κλίμα ήταν πολύ καλό και δε μπορούσε να μιλήσει με πολλή αυστηρότητα.
    Αλλά δεν είχε και επιλογή: «Αφού δεν έχεις χρήματα του λέει θα γυρίσουμε πίσω και θα πας στην Πρεσβεία να ζητήσεις χρήματα για να πληρωθεί το πρόστιμο.»

    Προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει, να του πει ότι πρέπει να φύγει και θα ταλαιπωρηθει πολύ αν τον γυρίσουν πίσω, είχε περάσει και κάνα μισάωρο με όλα αυτά, και του λέει:
    « Έχω και 50 δολάρια αλλά αυτά είναι όλα μου τα λεφτά και πρέπει να βάλω και καύσιμα. Μπορούμε να βρούμε μια λύση;» Όπως ήταν σκεπτικός ανοίγει και τα βγάζει από το βαλιτσάκι. Του λέει, βάλτα μέσα γρήγορα. Αντί να τα βάλει στη βαλίτσα τα δίνει στο συνοδηγό του . Κοιτάχτηκαν και συνεννοήθηκαν άτυπα. Κρατάει 20 ο ένας, 20 ο άλλος και του δίνουν και 10 + όλα τα ψιλά που τους είχα δώσει.

    Γυρνάει ο συνοδηγός στο πίσω μέρος του καθίσματος, πιάνει μια σακούλα με βερίκοκα, του τη δίνει και του λέει “ It’s a good deal bro”.
    Δίνουν τα χέρια – σα να πρωταγωνιστούν σε χολιγουντιανή παραγωγή - , ανταλλάσουν ευχές, παίρνει τα βερίκοκα και φεύγει. Καβαλάει τη μηχανή και κανένα χιλιόμετρο πιο κάτω μας βρίσκει πίσω από μια πινακίδα.

    «τι έγινε ρε», του λέμε
    « Έδωσα 40 δολάρια και πήρα μια σακούλα βερίκοκα, νομίζω έκανα καλό deal»
    Μας εξηγεί όλη τη φάση, γελάμε όλοι μαζί. Μοιραστήκαμε το πρόστιμο όπως ήταν και σωστό και συνεχίσαμε το δρόμο μας με τους δικούς μας ρυθμούς, κάνοντας και πάλι γαργάρα τα όρια, τα θελε λίγο ο #*$&# μας!

Σελίδα 4 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. καποτε υπηρχε μια δευτερα και ενα δελεαρ.......
    από zoropatra στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 158
    Τελευταίο μήνυμα: 27/01/2011, 19:55
  2. Μια φορά και ένα καιρό
    από Anty12 στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 26
    Τελευταίο μήνυμα: 05/03/2009, 07:50
  3. μια φορα και ενα καιρο
    από EVI στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 8
    Τελευταίο μήνυμα: 19/06/2006, 15:14
  4. Μια φορά κι ένα καιρό...
    από superfour στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 47
    Τελευταίο μήνυμα: 13/04/2004, 13:42
  5. Ένας τύπος πηγαίνει μια μέρα σε ένα μπαρ
    από niko13g στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 14/11/2003, 09:14

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF