Φτάσαμε στα σύνορα με Γεωργία και λίγο πριν μπουμε στη χώρα μας είχαν μείνει κάτι Αρμένικα Drum και μπήκαμε σε ένα Παντοπωλείο. Επειδή το 80% των πραγμάτων ήταν ληγμένα ( και πάνω από χρόνο!), δεν ξέραμε τι να πάρουμε και αγοράσαμε ότι πιο άχρηστο: κάτι άφιλτρα τσιγάρα που δεν καπνίζει ούτε το τζάκι , κάτι σοκολάτες - μέσα στο κατακαλόκαιρο - που δεν είχαν λήξει.
Συνεχίσαμε προς τα σύνορα, μας πήρε κανένα δίωρο η διαδικασία, έπρεπε να πληρώσουμε ένα ποσό για να μπούμε στη χώρα πάλι, κάναμε ότι χρειαζόταν και περάσαμε.
Με το που μπήκαμε στη Γεωργία, στα λίγα μέτρα όλα πάλι έγιναν πράσινα! Ήμασταν στο Νότιο τμήμα της Γεωργίας, διασχίσαμε ένα υδροβιότοπο , πάντα σε σπασμένους δρόμους, αλλά νιώθαμε πολύ ωραία που είχαμε αφήσει πίσω μας την Αρμένικη ξεραΐλα και βρισκόμασταν σε τόσο όμορφη Φύση. Η διαδρομή ήταν απόλαυση!