Σελίδα 5 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 61 έως 75 από 112

Θέμα: 4 χώρες, μια απέλαση και ένα πραξικόπημα

  1. #61
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Φτάσαμε στα σύνορα με Γεωργία και λίγο πριν μπουμε στη χώρα μας είχαν μείνει κάτι Αρμένικα Drum και μπήκαμε σε ένα Παντοπωλείο. Επειδή το 80% των πραγμάτων ήταν ληγμένα ( και πάνω από χρόνο!), δεν ξέραμε τι να πάρουμε και αγοράσαμε ότι πιο άχρηστο: κάτι άφιλτρα τσιγάρα που δεν καπνίζει ούτε το τζάκι , κάτι σοκολάτες - μέσα στο κατακαλόκαιρο - που δεν είχαν λήξει.

    Συνεχίσαμε προς τα σύνορα, μας πήρε κανένα δίωρο η διαδικασία, έπρεπε να πληρώσουμε ένα ποσό για να μπούμε στη χώρα πάλι, κάναμε ότι χρειαζόταν και περάσαμε.
    Με το που μπήκαμε στη Γεωργία, στα λίγα μέτρα όλα πάλι έγιναν πράσινα! Ήμασταν στο Νότιο τμήμα της Γεωργίας, διασχίσαμε ένα υδροβιότοπο , πάντα σε σπασμένους δρόμους, αλλά νιώθαμε πολύ ωραία που είχαμε αφήσει πίσω μας την Αρμένικη ξεραΐλα και βρισκόμασταν σε τόσο όμορφη Φύση. Η διαδρομή ήταν απόλαυση!

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020079.jpg 
Προβολές:	331 
Μέγεθος:	46,1 KB 
ID:	367410

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	FullSizeRender_1-7.jpg 
Προβολές:	329 
Μέγεθος:	58,3 KB 
ID:	367411

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7597.jpg 
Προβολές:	329 
Μέγεθος:	42,6 KB 
ID:	367413

  2. #62
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7608.jpg 
Προβολές:	329 
Μέγεθος:	48,7 KB 
ID:	367415

    Προορισμός μας ήταν η περιοχή Vardzia, μια πόλη – σπηλιά που αναφέρεται στους ταξιδιωτικούς οδηγούς ως η πιο εντυπωσιακή πόλη της γεωργίας. Ένας ποταμός διασχίζει την περιοχή στην οποία πρωταγωνιστούν τα φαράγγια και οι σπηλιές. Εκεί υπάρχει ένα μοναστήρι χτισμένο στο βράχο, σε σπηλιές. Φτάσαμε εκεί και επισκεφθήκαμε το μοναστήρι, πολύ εντυπωσιακό.

    Η βραχούπολη της Vardzia στην Γεωργία...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020072.jpg 
Προβολές:	330 
Μέγεθος:	48,8 KB 
ID:	367416

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020078.jpg 
Προβολές:	330 
Μέγεθος:	64,0 KB 
ID:	367417

  3. #63
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Μετά την επίσκεψη αναζητήσαμε κατάλυμα και βρήκαμε ένα πεντάστερο #NOT δίπλα στο ποτάμι. Άθλιο. Φτάνουμε εκεί απέξω, η πινακίδα γράφει hotel wifi ΚΑΙ spa
    Μπαίνουμε στον προαύλιο χώρο και ανεβήκαμε να το δούμε. Ο Κώστας ήταν κάτω αραχτός. Μετά από πέντε λεπτά πάμε και από τη στιγμή που ήμασταν κουρασμένοι του λέμε ότι είναι "οκ" και έχει όντως και spa. Κατεβάζει κι αυτός τα πράγματα του και κατευθύνεται στο δωμάτιο. Νομίζω ότι στη ΖΩΗ μου όλη δεν έχω δει κάτι χειρότερο! Ξεφλουδισμένοι τοίχοι, σάπια σανίδια που τρίζανε, μούχλα και μπίχλα παντού, ξύλα φαγωμένα από το σαράκι, πόρτα σπασμένη και σάπια να μην κλειδώνει και φυσικά δεν συζητάμε για κουρτίνες, ευτυχώς δεν υπήρχαν καν. Τουαλέτες, βρύσες και παντός είδους συσκευή δεν δούλευε. Ευτυχώς όμως είχε SPA. Το spa ήταν μια βρωμερή γούρνα με πλακάκια και ακόμα δεν πιστεύω ότι μπήκαμε εκεί μέσα...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7621-e1472847909286.jpg 
Προβολές:	329 
Μέγεθος:	66,4 KB 
ID:	367418

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7619-e1472847895219.jpg 
Προβολές:	330 
Μέγεθος:	54,0 KB 
ID:	367419

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7629.jpg 
Προβολές:	333 
Μέγεθος:	94,4 KB 
ID:	367420

    Αφού αφήσαμε τα πράγματα είχαμε δει ένα παραποτάμιο μαγαζάκι που είχε μπύρες και κρεατικά και πήγαμε εκεί για να φάμε. Φάση ελευθερο κάμπινγκ που κάποιος ψήνει. Φάγαμε πάρα πολύ ωραία, ήπιαμε τις μπύρες μας και λέγαμε ιστορίες.

    Μετά γυρίσαμε στο πεντάστερο για να ψοφήσουμε. Παρολίγο να ψοφούσαμε κυριολεκτικά, λόγω μπίχλας. Όπως καταλαβαίνεται φασκιώθηκα όλη νύχτα με ένα δικό μου σεντόνι και προσπάθησα να μην ακουμπάει έξω ούτε το δαχτυλάκι μου.

    Την επόμενη ημέρα, πριν καν χτυπήσει το ξυπνητήρι, είχαμε φορτώσει και ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε. Δεν συζητήσαμε για πρωινό, ακόμα και σφραγισμένο να ήταν δεν θα το ακουμπούσαμε. Ξεκινήσαμε τη διαδρομή μέσα στη Γεωργία με κατευθυνση τα σύνορα με Τουρκία. Και αυτή θα είναι η τελευταία περιπέτεια που θα σας διηγηθώ σε επόμενο post.

  4. #64
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

    Το τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού...

    https://www.google.gr/maps/dir/Vardz...8096!3e0?hl=el

    Η διαδρομή προς τα σύνορα ήταν super: άσφαλτος καλής ποιότητας με πολλές απανωτές στροφές . Υψηλή αδρεναλίνη και διασκέδαση. Εγώ πήγαινα πρώτος, δεύτερος ο Κώστας και ο Χριστόφορος τρίτος. Στην έξοδο μιας σχετικά κλειστής στροφής μπαίνουμε με περίπου 100 χιλιόμετρα και ξαφνικά πετάγεται ένα σκυλί Καυκάσου κυνηγώντας εμένα. Στην έξοδο της στροφής πέφτει ο Κώστας πάνω στο σκύλο, χωρίς να έχει περιθώριο αντίδρασης. Ξεκινάει να φρενάρω από τα 100, δεν προλαβαίνει να ισιώσει και έχει πάρει ήδη το σκύλο από κάτω. Με διάφορα ταχυδακτυλουργικά που ούτε αυτός κατάλαβε, άνοιξε το γκάζι και πέρασε το σκύλο από πάνω, αυτός πρόλαβε με τα δόντια και τα νύχια του να γαντζωθεί στην επιγονατίδα μου και στο πλαϊνό καπάκι της μηχανής. Το ότι δεν έπεσε ήταν θαύμα, και ότι και ο Χριστόφορος κατάφερε να φρενάρει εγκαίρως και να μην πέσει πάνω του. Αφού τη γλιτώσαμε σταματήσαμε δεξιά και κοιτάξαμε πίσω. Ο σκύλος ήταν όρθιος και μας κοιτούσε με βλέμμα αγελάδας. Αφού πέσανε τα σχετικά μπινελίκια αρχίσαμε να τσεκάρουμε τη μηχανή για να δούμε εάν έχει σκορπίσει. Με ένα πρώτο έλεγχο όλα έδειχναν οκ. Εδώ θέλω να σημειώσω ότι το μηχανάκι πιστεύω ότι τον έσωσε, το γεγονός ότι ήταν τόσο ελαφρύ και ευέλικτο του επέτρεψε να το σηκώσει στη στροφή και οι καταπληκτικές του αναρτήσεις και τα λάστιχα που κολλάνε κάτω έκαναν θαύματα από μόνα τους.

    Συνεχίσαμε τη διαδρομή αυτή ώσπου φτάσαμε σε ένα σημείο που έπρεπε να επιλέξουμε εάν θα πάμε τη Νότια Γεωργία μέχρι το Batumi ή αν θα μπαίναμε νωρίς στην Τουρκία. Αποφασίσαμε να μην πάμε από τους καινούριους, εντυπωσιακούς, ασφαλείς αλλά super βαρετούς δρόμους, αλλά να συνεχίσουμε στους επαρχιακούς απολαυστικούς δρόμους της Γεωργίας. Από τα πρώτα χιλιόμετρα ο δρόμος ήταν σπασμένος ασφάλτινος και χωματόδρομος, με σήματα για έργα. Υποθέσαμε ότι τα σήματα για τα έργα θα ήταν για λίγα χιλιόμετρα και μετά θα συνεχιζόταν η άσφαλτος. Για ακόμα μια φορά γελαστήκαμε. Φάγαμε πάνω από΄100 χιλιόμετρα χώμα σε σπασμένο κακοτράχαλο χωμάτινο δρόμο με μεγάλα νεροφαγώματα και φτάνοντας για μια ακόμη φορά στα 2100 και πάλι κάτω. Ουσιαστικά ανεβοκατεβήκαμε ένα βουνό. Σε αυτή τη διαδρομή δεν μπορούσαμε να αναπτύξουμε ταχύτητα οπότε για πλάκα μας πήρε ένα πεντάωρο. Η διαδρομή ήταν πολύ σπασμένη και οι αναρτήσεις μας είχαν εγκαταλείψει εδώ και μέρες (του Κώστα του τα είχε φτύσει το μπροστινό από την Γεωργία και εμένα το πίσω μπαίνοντας στην Αρμενία), με συνέπεια τα μηχανάκια να μας βασανίζουνε και εμείς να τα βασανίζουμε επίσης. Ξαφνικά περίπου στα 2000 μέτρα εμφανίζεται μπροστά μας ένα μαγικό χωριό, ίσως το πρώτο μουσουλμανικό μέρος που είδαμε στην περιοχή της Γεωργίας. Οι άνθρωποι είχαν καθαρά, γαληνια πρόσωπα, παιδάκια με πολύχρωμα πουλόβερ να έπαιζαν με ένα κλωτσοσκούφι, διάφορα ζώα στα τριγύριζαν στα λιβάδια και οι χωριανοί απασχολούνταν σε αγροτικές εργασίες.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020080.jpg 
Προβολές:	298 
Μέγεθος:	50,4 KB 
ID:	367520

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	FullSizeRender-14.jpg 
Προβολές:	298 
Μέγεθος:	49,3 KB 
ID:	367521

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7715.jpg 
Προβολές:	298 
Μέγεθος:	46,5 KB 
ID:	367522

  5. #65
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	P1020081.jpg 
Προβολές:	297 
Μέγεθος:	41,6 KB 
ID:	367523

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7657-e1473019552903.jpg 
Προβολές:	297 
Μέγεθος:	69,2 KB 
ID:	367524

    Κάναμε μια στάση για φωτογραφίες , το χωριό είχε ξύλινα σπιτάκια και βρισκόταν σε ένα καταπράσινο λιβάδι, μια πραγματικά μοναδική εικόνα που δύσκολα βρίσκεις: σαν το μικρό σπίτι στο λιβάδι! Σιγά σιγά ξεκινήσαμε την κατάβαση και μετά από καμία δεκαριά χιλιόμετρα συναντήσαμε ένα χιονοδρομικό κέντρο. Το περίεργο εκεί ήταν ότι ενώ ήταν ένα άρτια εξοπλισμένο χιονοδρομικό, δεν υπήρχε κανένας δρόμος για να φτάσεις εκεί! Είδαμε διάφορα 4κίνητα βανάκια να ανεβοκατεβάζουν κόσμο για καλοκαιρινή βόλτα.
    Αράξαμε σε ένα λιβάδι για ξεκούραση και αγνάντεμα.

    Μετά από κανένα μισάωρο, τεντωθήκαμε καλά, ρίξαμε μια τελευταία ματιά σε αυτή την υπέροχη θέα και αρχίσαμε την κατάβαση. Στο πρώτο χωριό, αν και δεν ήταν μεγάλο φουλάραμε καύσιμα και συνεχίσαμε προς το Batumi. Ακόμα και σε αυτά τα μικρά χωριά γινόντουσαν έργα διαπλάτυνσης δρόμου στους σπασμένους χωματόδρομους.
    Τα τελευταία μας χιλιόμετρα μέσα στη Γεωργία μας οδήγησαν στα σύνορα με την Τουρκία.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7701.jpg 
Προβολές:	296 
Μέγεθος:	39,8 KB 
ID:	367525

  6. #66
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Η διαδικασία στα σύνορα γνώριμη, περάσαμε και ξεκινήσαμε με τελικό προορισμό της ημέρας την παραθαλάσσια πόλη Ordu στην Τουρκία. Βρήκαμε ένα παραλιακό ξενοδοχείο, εννοείται ότι πάλι πέσαμε πάνω σε γάμο χαχαχα
    Παρκάραμε τις μηχανές μπροστά στο ξενοδοχείο, ο ιδιοκτήτης ήταν πάρα πολύ φιλικός και φρόντισε ώστε οι μηχανές να μπουν σε καλό και ασφαλές σημείο για να μην τις έχουμε άγχος. Ανεβήκαμε στα δωμάτια να κάνουμε ένα μπάνιο και βγήκαμε έξω για μια βόλτα στη θάλασσα και το μοναδικό γεύμα της ημέρας. Πήγαμε σε ένα εστιατόριο φανταστικό, με super design, ανακαινισμένο με καταπληκτικό (όπως νομίζαμε) φαγητό.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7706.jpg 
Προβολές:	297 
Μέγεθος:	50,5 KB 
ID:	367527

    Εδώ να σημειώσω ότι ο Κώστας, καθώς έχει ευαισθησία στο στομάχι και έχει τύχει να του χαλάσει προηγούμενο ταξίδι, ήτανπολύ προσεκτικός και έτρωγε μόνο ότι καταλάβαινε τι είναι, ποτέ από το δρόμο και ποτέ δοκιμές. Το νερό πάντα εμφιαλωμένο. Εμείς πάλι…. καμία σχέση. Ότι μας φαινόταν νόστιμο το τρώγαμε, ο Χριστόφορος δε, πρέπει να ξεπέρασε και τους ντόπιους ως δοκιμαστής νερού. Η ιδιόμορφη κριτική του για το αν το νερό πίνεται η όχι ήταν: το δοκιμάζουμε και αν δεν έχει περίεργη γεύση, πίνουμε περισσότερο! Σε κάποιο ξενοδοχείο ήπιε νερό, μας είπε ότι είναι καλό, και μετά ο ιδιοκτήτης μας είπε ότι δεν πίνεται! Αλλά σκύλος μαύρος, δεν πάθαινε τίποτα.
    Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.

    Στη διαδρομή ο Κώστας είχε παρατηρήσει ότι το ψυκτικό υγρό είχε πέσει και χρειάστηκε να συμπληρώσει και του μύριζε και καμένο παραφλού, οπότε ήτουν σίγουρος ότι έχει διαρροή. Κοίταξε τα κολλάρα , ήταν όλα στη θέση τους χωρίς ρωγμές, οπότε άρχισε να ψάχνει λίγο περισσότερο από πού χάνει ψυκτικό υγρό. Αφού δεν κατάφερε να βρει τη διαρροή σκέφτηκε ότι είναι μικρή και θα μπορούσε συμπληρώνοντας να φτάσει στην Ελλάδα.

    Το πρωί ξυπνήσαμε, φάγαμε ένα ωραίο πρωινό και ξεκινήσαμε. Στόχος μας ήταν να φτάσουμε σε ένα χωριό έξω από την Κωνσταντινούπολη και την επόμενη ημέρα να μπούμε στην Ελλάδα. Η ημερομηνία ήταν 15 Ιουλίου και δεν φανταζόμασταν τι θα μας περίμενε στο τέλος της.
    Από την αρχή φάνηκε ότι η ημέρα θα ήταν δύσκολη. Εγώ ξύπνησα με στομαχόπονο και ο Κώστας από τα πρώτα χιλιόμετρα άρχισε να παρατηρεί ότι το ψυκτικό υγρό άδειαζε πιο γρήγορα από το κανονικό. Φαντάστηκε ότι υπάρχει μια ρωγμή που συνέχεια ανοίγει. Παρόλαυτά συνεχίζαμε κανονικά για κάποια χιλιόμετρα. Μετά από περίπου 200 χιλιόμετρα η ρωγμή μεγάλωνε, δεν καταλαβαίνω γιατί , αφού το ΚΤΜ δεν έχει καθόλου κραδασμούς (χιχιχι). :hungry::hungry:
    Σταματήσαμε στην άκρη να ελέγξουμε ξανά τη διαρροή, μιας και φαινόταν να μεγαλώνει. Κάπου εκεί εγώ την έπεσα κάτω από ένα δέντρο, και ανά διαστήματα έβγαζα τα "εσώψυχά" μου. Τα παιδιά είδαν στο περίπου από πού χάνει υγρά αλλά δεν εντόπισαν το ακριβές σημείο. Για να βρούν που ακριβώς ήταν είχε δουλειά, και έτσι είπαμε να ξανασυμπληρώσουμε και να συνεχίσουμε. Εγώ ενώ ήμουν πραγματικά χάλια, δεν ήθελα να καθυστερήσω την ομάδα και προσπάθησα με κάθε τρόπο να πιάσουμε το στόχο της ημέρας.

    Μετά από άλλα 100 – 150 χιλιόμετρα το ψυκτικό υγρό εξαφανιζόταν μόλις το βάζαμε οπότε δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε. Σταματήσαμε σε ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο βενζινάδικο που είχε μια αντλία για βενζίνη και τουαλέτες. Παρκάραμε τις μηχανές στην άκρη να μην ενοχλούμε και συζητήσαμε τις επιλογές μας: Μια επιλογή ήταν να χρησιμοποιήσουμε την ADAC και η δεύτερη ήταν να λύσουμε το μηχανάκι και να δούμε εάν επισκευάζεται . Εκείνη την ώρα τα μπινελίκια στο σκύλο πήγαιναν σύννεφο (μάλλον αυτός μας έκανε τη ζημιά). Αφού το συζητήσαμε λίγο, βγάλαμε όλα τα εργαλεία από το transalp και το KTM και ξεκίνησε ο Χριστόφορος με τον Κώστα να ξεβιδώνουν το μηχανάκι. Μέσα σε ένα μισάωρο είχαν βγάλει πλαστικά, τα εμπρός ρεζερβουάρ, το ψυγείο και τα κολλάρα. Να σημειωθεί ότι ο Χριστόφορος εκτός από φίλος είναι και ο μηχανικός και των δυο μας...

  7. #67
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Επισκευή στον δρόμο της Τουρκίας του τρυπημένου ψυγείου του Κώστα από τον Χριστόφορο...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7725.jpg 
Προβολές:	297 
Μέγεθος:	46,5 KB 
ID:	367528

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	14284965_10154519465149776_5795539_o.jpg 
Προβολές:	299 
Μέγεθος:	51,4 KB 
ID:	367530

    ο οποίος Χριστόφορος πρέπει να ομολογήσω ότι σε εμένα και τον Κώστα δημιουργούσε μια επιπλέον ασφάλεια για το ότι μπορεί να παρουσίαζαν τα μηχανάκια μας στον δρόμο. Είναι καλή φάση να ταξιδεύεις με τον μηχανικό σου μαζί! Στο κάτω κάτω KTM είχαμε και ως γνωστόν δεν είναι και τα πιο αξιόπιστα του κόσμου.

    Για του λόγου το αληθές, εξαέρωση του πίσω φρένου μου που παρέδωσε το πνεύμα του στα 3400μ υψόμετρο από τον Χριστόφορο...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	14203659_10154519465214776_962365646_o.jpg 
Προβολές:	301 
Μέγεθος:	86,9 KB 
ID:	367531

  8. #68
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Έβγαλαν το ψυγείο πάνω σε ένα σκουπιδοτενεκέ, βρήκαν τη διαρροή αφού έβγαλαν το βεντιλατέρ, είδαν ότι η ζημιά είναι σοβαρή και οι τρύπες είναι σε 6 σημεία. (ο σκύλος έπεσε επάνω στο ψυγείο και το ψυγείο χτύπησε στο βεντιλατέρ που ήταν από πίσω). Συζητήσαμε εκ νέου τις επιλογές: η μια επιλογή ήταν να κόψουν τις κυψέλες και να τις διπλώσουν και η άλλη να τις μπαλώσουν εξωτερικά με πλαστελίνη. Οι ρωγμές ήταν στην άκρη αριστερά και το κόψιμο της κυψέλης θα ήταν αρκετά επικίνδυνο, οπότε προχώρησαν με το μπάλωμα, που ήταν πιο σοφό. Αφού επισκευάστηκε, απομάκρυναν το βεντιλατέρ κατά κάποια χιλιοστά από το ψυγείο και ξεκίνησαν να το μοντάρουν. Εκεί χρειάζονται δύο άτομα, ώστε η δουλειά να γίνεται πιο γρήγορα. Ο Χριστόφορος ήταν ο μάστορας κι εγώ ο Κώστας ο βοηθός του. Τελείωσαν το δέσιμο σε γρήγορους χρόνους, έβαλαν νερά, έκαναν τις δοκιμές, όλα ήταν οκ και ξεκινήσαμε. Συνολικά όλο αυτό μας έφαγε ένα τρίωρο γεμάτο, μαζί με το χρόνο που χρειάστηκε η πλαστελίνη για να στεγνώσει.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7726.jpg 
Προβολές:	298 
Μέγεθος:	47,5 KB 
ID:	367532

  9. #69
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Κάπου εκεί ο ήλιος έδυε οπότε αποφασίσαμε ότι τα 300 χιλιόμετρα που είχαμε ακόμα ήταν δύσκολο να γίνουν, κυρίως λόγω της εξάντλησής μου αλλά και επειδή δεν ξέραμε σίγουρα αν θα κρατούσε η επισκευή, και αν μας άφηνε μέσα στη νύχτα δεν θα ήταν το καλύτερο.
    Το πιο κοντινό χωριό ήταν στα 15 χιλιόμετρα και πήγαμε εκεί. Το χωριό είχε ένα ξενοδοχείο, στην πλατεία και εκεί πήγαμε. Ρωτήσαμε τιμή και αν έχει δωμάτιο , μας είπαν ότι είναι οκ αλλά ο Χριστόφορος είχε την ιδέα να πάμε και στο άλλο ξενοδοχείο που είχε δει. Βγήκαμε έξω, καβαλήσαμε τις μηχανές, κάναμε τον κύκλο της πλατείας και ξαναπήγαμε στο ίδιο ξενοδοχείο ( εκείνο, το άλλο που είχε δει ) .
    Κρύψαμε τις μηχανές σε μια γωνία πίσω από κάτι καρέκλες, γιατί το ξενοδοχείο δεν είχε πάρκινγκ. Ο υπάλληλος μας είπε ότι από το παράθυρο που ήταν κοντά του θα τις έβλεπε όλο το βράδυ, αλλά ήταν και πολύ σκοτεινά και δύσκολα κάποιος θα τις έβλεπε. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο, εγώ έμεινα εκεί να ξεκουραστώ, αφού φυσικά το στομάχι μου δεν άντεχε ίχνος τροφής, και ο Κώστας με το Χριστόφορο βγήκαν να τσιμπήσουν κάτι. Τα παιδιά πήγαν σε ένα παραδοσιακό καφενείο, το οποίο έφτιαχνε γκιουσλεμέδες με κεμπάπ, ο γκιουσλεμές είναι ένα είδος πίτας, σαν πολύ λεπτή αραβική πίτα. Αφού έφαγαν 2 – 3 , έκαναν μια βόλτα να δούν το χωριό, αγόρασαν διάφορα συσκευασμένα τρόφιμα για την επόμενη μέρα και γύρισαν να κοιμηθούν. Η ώρα ήταν 10.30 . Μπαίνοντας, στη ρεσεψιόν είχε μια μεγάλη τηλεόραση και έβλεπαν ειδήσεις, φυσικά στα Τούρκικα. Είδαν κάτι φασαρίες σε μια πλατεία και σκέφτηκαν, σαν την Ελλάδα είναι κι εδώ, έχουν διαδηλώσεις όλη την ώρα. Καληνύχτησαν και έφυγαν.
    Το μπάνιο ήταν έξω από το δωμάτιο και πηγαίνοντας να βγει ο Κώστας να παει στο μπάνιο πριν κοιμηθεί, ανοίγει την πόρτα βλέπει 2 – 3 να προσεύχονται ακριβώς απέξω. Εκεί που ήταν η πόρτα μας ήταν τα χαλιά της προσευχής. Τους προσπέρασε με προσοχή χωρίς να τους πατήσει.
    «Είναι κάτι μουτζαχεντίν εδώ απέξω και θα μας ανατινάξουνε.», λέω σε εμάς μόλις ξαναμπαίνει στο δωμάτιο. Δε τον ακούσαμε όμως γιατί ήδη είχαμε ψιλοκοιμηθεί. Εκείνη την ώρα, θα ταν περίπου 11.30 αρχίζει να χτυπάει το κινητό του από μηνύματα. Ήταν ένας φίλος υτου και η γυναίκα μου. Αρχίζουν να του στέλνουν φωτογραφίες από την τηλεόραση και τον ενημερώνουν ότι έχει γίνει πραξικόπημα και να μπει στα διεθνή δίκτυα να δει τι γίνεται.
    Αρχίζει να διαβάζει BBC και Reuters ,ήταν η ώρα του κακού χαμού. Κάπου εκεί μας ξύπνησε και αρχίσαμε τη σύσκεψη...

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_8308.jpg 
Προβολές:	297 
Μέγεθος:	78,6 KB 
ID:	367534

  10. #70
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Σκεφτόμασταν ότι καλύτερα που δεν φτάσαμε κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Είχαν κλείσει οι γέφυρες του Βοσπόρου, από εκεί δηλαδή που θα περνούσαμε στην επιστροφή. Μιλώντας με τους δικούς μας προσπαθούσαμε να φτιάξουμε ένα σχέδιο σε περίπτωση που το ξημέρωμα τα πράγματα είχαν εξελιχθεί πολύ άσχημα.

    Αρχίσαμε να φτιάχνουμε πλάνα: 1. Να φύγουμε προς Ουκρανία από το Βόσπορο, 2. Να επιστρέψουμε στη Γεωργία, να αφήσουμε εκεί τις μηχανές και να πετάξουμε πίσω ή και να κάνουμε τον κύκλο 3. Να διασχίσουμε την Τουρκία μέσω μικρών επαρχιακών δρόμων κάθετα προς το Νότο και να φτάσουμε απέναντι από την Κω η τη Ρόδο. Ταυτόχρονα ακόμα μαθαίναμε από τους δικούς μου όλες τις εξελίξεις. Στο χωριό επικρατούσε μεγάλος αναβρασμός, ο κόσμος είχε βγει έξω και στα ΑΤΜ είχε ουρές και υπήρχαν αμάξια που έκαναν γύρω γύρω την πλατεία, διαδηλώνοντας κάποιοι υπέρ του Ερντογάν . Και από πίσω η αστυνομία να τους κυνηγάει να σταματήσουν. Όλο αυτό προκαλούσε εκνευρισμό, αλλά κατά τις 3μιση αποφασίσαμε ότι έπρεπε να κοιμηθούμε για να είμαστε ξεκούραστοι καθώς θα ήταν μια πολύ δύσκολη ημέρα.

    Με το που ξυπνήσαμε είχα ήδη λάβει μηνύματα που μας έλεγαν ότι το πραξικόπημα απέτυχε. Τηλεφωνήσαμε στο προξενείο. Μας είπαν ότι οι γέφυρες δεν έχουν ανοίξει ακόμα αλλά πρόκειται. Μας συμβούλεψαν να κατευθυνθούμε σε δρόμους και μέρη που έχει πολλούς τουρίστες. Και έτσι ξεκινήσαμε τη διαδρομή προς την Κωνσταντινούπολη. Στο δρόμο αρχικά δεν είδαμε κάτι ιδιαίτερο. Ακολουθήσαμε την κλασική διαδρομή της μαύρης θάλασσας, μεγάλος δρόμος με πολλές λωρίδες. Περίπου 40 χιλιόμετρα πριν την Κωνσταντινούπολη πέφτουμε σε ένα μποτιλιάρισμα που όμοιο της δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Κατεβάζουμε τις μηχανές σε ένα χαντάκι δεξιά, ένα χαντάκι που χρησιμοποιείται για να φεύγουν τα νερά, και οδηγούμε εκεί μέσα προσπερνώντας όλη την κίνηση. Σε κάποιο σημείο το χαντάκι τελείωσε και βγαίνοντας κατά τύχη ήταν ένα ασθενοφόρο μπροστά μας οπότε μπήκαμε από πίσω και γλιτώσαμε κι άλλο χρόνο. Φτάνοντας λίγο πριν τη γέφυρα τα αυτοκίνητα ήταν εντελώς ακινητοποιημένα. Αποφασίσαμε να μπούμε σε ένα βενζινάδικο για να γεμίσουμε. Εκεί υπήρχε ένα τεράστιο μπλόκο των δυνάμεων καταστολής της αστυνομίας , περνάω εγώ, περνάει ο Χριστόφορος και σταματάνε και πάλι τον Κώστα. Τον σημάδευαν με κάτι πολυβόλα και τον ρώταγαν στα Τούρκικα κάτι. Τους απάντησε ότι μιλάει μόνο Αγγλικά αλλά συνέχισαν με έντονο ύφος στα Τούρκικα. Αφού μάλλον κατάλαβαν ότι δεν θα συνεννοηθούν, του έκαναν νόημα να περάσει, βρίζοντας. Μπαίνουμε στο βενζινάδικο, φουλάρουμε και επικοινωνούμε ξανά με το προξενείο. Μας ενημερώνουν ότι έχουν ανοίξει οι γέφυρες και μπορούμε να προχωρήσουμε. Βγαίνοντας από το βενζινάδικο είμαστε σε ένα τεράστιο δρόμο 3 μηχανές και κανένας άλλος. Λίγο ταινία θύμιζε. Αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε μήπως κάνουμε μαλακία που πάμε προς τα εκεί. Προχωράμε λίγο και μετά από μια στροφή βλέπουμε κι άλλα αυτοκίνητα οπότε χαλαρώσαμε. Αντικρίζουμε από μακριά τη γέφυρα και ανοίγουμε περισσότερο το γκάζι για να φύγουμε από εκεί και να φτάσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Στην είσοδο της γέφυρας βλέπουμε δεξιά τανκς και στρατιωτικά οχήματα. Πριν λίγο είχε γίνει το λιντσάρισμα, οπότε εμείς είδαμε πολίτες να έχουν καταλάβει τα οχήματα και να στέκονται μπροστά με τα όπλα. Τα αυτοκίνητα που περνούσαν δίπλα μας ήταν ντυμένα με τούρκικες σημαίες και περνούσαν, κόρναραν και χαιρετούσαν αυτούς που είχαν καταλάβει τα τανκς. Τρελό το σκηνικό.

    Εδώ είχαμε μόνο την Gopro να γράφει. Στο βίντεο της αρχής έχει πλάνα.

  11. #71
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Μέσα σ αυτόν τον κακό χαμό περάσαμε τη γέφυρα και όλα ήταν ήρεμα. Μετά από κάποια χιλιόμετρα σταματήσαμε σε ένα βενζινάδικο και εκεί ήταν σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Κόσμος έξω έτρωγε, ψώνιζε κλπ. Κατευθυνθύκαμε προς τα σύνορα των Κήπων, περάσαμε αμέσως γιατί είχε ανακοινωθεί ότι είναι κλειστά οπότε κανένας δεν πλησίαζε. Οι υπάλληλοι μας είπαν ότι τα σύνορα δεν έκλεισαν ποτέ. Περάσαμε και συνεχίσαμε τη διαδρομή, σε Ελληνικό έδαφος επιτέλους. Το σήμα ξαναγύρισε στα κινητά μας, πήραμε τις οικογένειες μας να πούμε ότι όλα είναι καλά και χαρούμενοι συνεχίσαμε προς το τέλος του ταξιδιού. Κάναμε μια στάση σε ένα βενζινάδικο στην Κομοτηνή να ξεκουραστούμε λίγο και να φουλάρουμε. Το βραδάκι φτάσαμε στην Καβάλα, το καλύτερο τέλος για το ταξίδι μας. Μας περίμεναν τα παιδιά από την τοπική λέσχη, αλλά γενικά στην πόλη έτυχε να έχουν πολλά κλαμπ συγκεντρώσεις και ήταν σα γιορτή μοτοσικλέτας. Βγήκαμε για φαγητό με τα παιδιά από τη λέσχη και λέγαμε όλες τις ιστορίες, γελάσαμε και περάσαμε ωραία.

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7744.jpg 
Προβολές:	298 
Μέγεθος:	70,0 KB 
ID:	367535

    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	IMG_7806.jpg 
Προβολές:	300 
Μέγεθος:	98,9 KB 
ID:	367536

    Την επόμενη ημέρα ο Χριστόφορος κι ο Κώστας επέστρεψαν στην Αθήνα και εγώ αποφάσισα να παρατείνει λίγο το ταξίδι για 1 – 2 ημέρες στην Καβάλα (την γενέτηρά μου). Μετά από λίγες ώρες τα παιδιά ήταν ασφαλείς στα σπίτια τους.

  12. #72
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Οι περιπέτειες όμως δεν είχαν τελειώσει! Μετά από δύο ημέρες, γύρισα και εγώ στην Αθήνα, έπεσα για ύπνο και ξύπνησα χωρίς το 990 αφού το ίδιο βράδυ μου το είχαν κλέψει...

  13. #73
    Είναι η πιο πρόσφατη... Το avatar του/της stavrouliasp
    Εγγραφή
    20/01/2006
    Μηνύματα
    1.975
    Ελπίζω να μη σας κούρασα, να ταξιδέψατε παρέα μαζί μας γιατί και τα ταξίδια είναι για να τα μοιράζεσαι. Συγνώμη για τις χαμηλής ποιότητας φωτογραφίες.

    Να είμαστε πάντα όρθιοι και να ταξιδεύουμε!!!

  14. #74
    Καταπληκτικό ταξίδι !!
    Υπέροχες περιγραφές και φωτο !!!
    Να είστε καλά ρε παιδία , να κάνετε πολλά ακόμα!!

  15. #75
    Παλαιό μέλος
    Εγγραφή
    04/03/2012
    Μηνύματα
    1.852
    ΤΑΞΙΔΑΡΑ!

    Μπράβο.

Σελίδα 5 από 8 ΠρώτοΠρώτο 12345678 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. καποτε υπηρχε μια δευτερα και ενα δελεαρ.......
    από zoropatra στο forum Συναντήσεις & βόλτες
    Απαντήσεις: 158
    Τελευταίο μήνυμα: 27/01/2011, 19:55
  2. Μια φορά και ένα καιρό
    από Anty12 στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 26
    Τελευταίο μήνυμα: 05/03/2009, 07:50
  3. μια φορα και ενα καιρο
    από EVI στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 8
    Τελευταίο μήνυμα: 19/06/2006, 15:14
  4. Μια φορά κι ένα καιρό...
    από superfour στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 47
    Τελευταίο μήνυμα: 13/04/2004, 13:42
  5. Ένας τύπος πηγαίνει μια μέρα σε ένα μπαρ
    από niko13g στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 14/11/2003, 09:14

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF