Η Μόνικα που είχε ξυπνήσει ποιο νωρίς έκατσε με την οικογένεια για πρωινό πριν φύγουν για της δουλειές τους. Ο ένας γιος που έχουν είναι αστυνομικός στην πόλη..Να και μέσον άμα συμβεί τίποτα!!! Φόρτωμα την μηχανή απαραίτητη αναμνηστική Φώτο με την οικοδέσποινα του σπιτιού και πάτημα μίζα..
Ο δρόμος του μεταξιού που θα οδηγήσουμε σήμερα είναι ο Ε125-Α365 κεντρικός ασφαλτοστρωμένος με ελάχιστο πατημένο χώμα λόγο έργων. Και μάλιστα καθόλου αδιάφορος οδηγηκα πράγμα που δεν περίμενα.
Έχει στροφές ωραία ορεινά σημεία, περνά μέσα από φαράγγι, και πάει ένα πολύ μεγάλο μέρος του παράλληλα με σύνορα Καζακστάν. Δηλαδή βλέπεις το συρμάτινο φράκτη και υπερυψωμένες σκοπιές με στρατιώτες. Δεν έχει κίνηση και τα λίγα χιλιόμετρα που έχουμε φεύγουν γρήγορα.
Κάποια μπλόκα περάσαμε χωρίς να μας σταματήσουν. Βέβαια ποτέ δεν ξεπέρασα τα όρια, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία γι’αυτους, αφού μπορούν να σε σταματήσουν χωρίς λόγο και να μπλέξεις από το πουθενά!!!. Τόσα είχα διαβάσει που το είχα πάντα στην σκέψη μου.
10χιλ και φτάνουμε πρωτεύουσα.. σταματώ στην άκρη του δρόμου σε σκιά με την ζέστη να φλερτάρει σε υψηλα επίπεδα.
Σκεφτόμαστε πριν μπούμε κέντρο προς εύρεση ξενοδοχείου, να πάμε να βρούμε την πρεσβεία του Τατζικιστάν να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες για έκδοση βίζας. Χρόνο έχουμε λίγο πριν κλίσει και βάζω την διεύθυνση στον πλοηγό.. μας πάει από κάτι δρόμους στενούς, κίνηση, φορτηγά, σκόνη, ζέστη, και δώσε υπερωρίες το βεντιλατερ..
Και μπαίνουμε σε έναν δρόμο χώμα, όπου εδώ έδειχνε ότι στο τέλος υπάρχει η πρεσβεία!!! Ναι καλά ούτε κατά διάνυα τέτοιο πράγμα.. μάλλον λάθος και εξαντλημένοι μέσα στον ιδρώτα σταματάμε να δούμε τι κάνουμε..
δεν μας παίρνει για σήμερα να ψάξουμε που είναι η πρεσβεία και ξεκινάμε για κέντρο και ψάξιμο ξενοδοχείου. Και εκεί που νόμιζα ότι οι χειρότεροι οδηγοί παντού είναι οι ταρίφες, έρχονται δυναμικά να με διαψεύσουν οι οδηγοί με τα mini bus!!! Τα λεωφοριακια που ήταν γεμάτο από δαυτα το κέντρο, έτρεχαν, πεταγονται από παντου, και οποιος σηκωνε χερι κοκαλωναν χωρις προηδοποιηση!!
Μου εφυγε το κλανιδι, χεσμεντεν, κοκομπλοκ, και όλα αυτά μαζι επί δυο!!!
Κίνηση απίστευτη, πέσαμε σε έργα και με 36 βαθμούς θερμοκρασία βγάλαμε την μπέμπελη!! Τόσο πολύ που το βεντιλατερ δεν έριχνε την θερμοκρασία και Τσουκ… σταματά ο κινητήρας πάνω σε φανάρι!! Γρήγορα κάτω η Μόνικα και εγώ να σπρώχνω την μηχανή στα δεξιά του δρόμου. Τι κάνουμε τώρα; Με απορια η Μόνικα!!! Τίποτα λέω κάνε ένα τσιγάρο, να βγάλουμε και τα μπουφάν που είχαμε λιώσει μέχρι να κρυώσει λίγο ο κινητήρας..
Έτσι ακριβώς μετά από πέντε λεπτά τσακ στην μίζα και ξανά σε λειτουργιά.. ωραία αλλά δεν είμαστε για πολύ ψάξιμο θα την πάθουμε πάλι και δεν παίζεται άλλο αυτή η κατάσταση.. δεν βγάζουμε άκρη με τα ξενοδοχεία εδώ πέρα, και βλέποντας ένα γραφείο τουρισμού μπαίνει η Μόνικα μέσα να ρωτήσει.. το ποιο κοντινό είναι στα δυο τετράγωνα από εδώ που βρισκόμαστε. Και μάλιστα για να μας εξυπηρετήσει πείρε τηλέφωνο στο ξενοδοχείο και ρώτησε. 35 ευρώ χωρίς πρωινό. Εντάξει έτσι όπως ήμασταν δεν σκεπτόμαστε να συνεχίσουμε το ψάξιμο και την κάνουμε σε αυτό.
Ήταν μιας ρωσικής αλυσίδας ξενοδοχείων και ευτυχώς μιλούσαν κάπως αγγλικά στην ρεσεψιόν για να συνεννοηθούμε. Πάρκιν για την μηχανή, με μόνο αρνητικό την πρόσβαση σε αυτό λόγο έργων ασφαλτόστρωσης. Αλλά εντάξει πεζοδρόμιο επάνω και μέσα στο παρκιν, με έναν ευγενέστατο security όπου μας παίρνει τις βαλίτσες από τα χέρια για να μας πάει μέχρι τον τρίτο στο δωμάτιο.!!! (αποδείχτηκε στην πορεία ζητουλας ο τύπος).. αποφασίσαμε για δυο νύχτες εδώ, και αναλόγως την εξέλιξη με τις βίζες. Δεν κάνουμε τίποτα λόγο ζέστης και ξεκουραζόμαστε για να βγούμε αργότερα..
Έχει πέσει λίγο η ζέστη, και από ότι φαίνεται όσο βραδιάζει δροσίζει. Βγαίνουμε για μια μικρή βόλτα κέντρο που ήταν και πολύ κοντά. Περπατάμε σε πλατεία και πάρκο με αρκετό κόσμο να περπατά, οικογένειες να βολτάρουν και να χαίρονται λίγες ώρες ξεγνοιασιάς.
Εκτός από κάτι κυβερνητικά κτήρια δεν νομίζω ότι έχει και κάτι να δεις. Αφού φάγαμε βρήκαμε ένα καφέ και αράξαμε.
Και αφού στείλαμε μήνυμα σε γνωστό του φίλου από το Almaty, επιστρέφουμε ξενοδοχείο. Και με το που μας βλέπει ο security μας την πέφτει με άκομψο τρόπο και ζητούσε λεφτά για το παρκινγκ!!! Mοney, mοney, και κάποιο ποσό έλεγε συνέχεια κάνοντας την κίνηση με τα δάχτυλα για να καταλάβουμε...
Τώρα μας έπιασε στον ύπνο και δεν ξέραμε τι να κάνουμε και γιατί δεν μας είπαν τίποτα στην ρεσεψιόν.. μας ακολουθησε μέχρι την πόρτα του δωματίου λέγοντας το ίδιο πράγμα, και του είπαμε για να τον αποφύγουμε αύριο το πρωί θα ρωτήσουμε στην ρεσεψιόν.. Νο, no reception!!! Me the mοnay!!! Έκανε σαν τρελός.. βρε καλέ μου αύριο λέμε και του κλείνουμε την πόρτα.. Ρε Μόνικα μήπως έπρεπε να του τα δώσουμε;
Κάτσε αύριο ρωτάμε και λύνεται η απορία αν πρέπει η όχι. Πάντως στην τιμή είναι και το παρκινγκ δεν είπαν τίποτα ότι είναι έξτρα. Τέλος πάντων ξενερώσαμε λίγο με τον τύπο..!! Η βραδιά κύλησε ήσυχα, και μια καλή μπουγάδα στην μπαγκαζιερα που εκτέλεσε άψογα τον ρόλο πλαστικής σκάφης!!!
22-8-14 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (KG-Bishkek)
9:00 Ντοκ, ντοκ, χτυπήματα στην πόρτα!!! Πετάγομαι από το κρεβάτι!!! Ποιος είναι ρε φουστη μου!!! Ξανά ντοκ, ντοκ.. Ανοίγω την πόρτα και τι να δω.. το αγοράκι μας ο security.. Το ίδιο πράγμα money, money για το παρκινγκ.. Αμάν τώρα αρχίζω να φορτώνω λέμε απαράδεκτος ο τύπος σε βαθμό κακουργήματος!!! Ξανά του δείχνω τον δρόμο για την ρεσεψιόν και του λέω σε μια ώρα θα τα πούμε εκεί. Αυτός κατέβασε τα μούτρα κάτι μουρμούριζε και έφυγε. Πω πω μιλάμε μας έφτιαξε την μέρα.. ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά να πάμε πρεσβεία Τατζικιστάν..
Παίρνουμε οδηγίες για το που βρίσκεται από την ρεσεψιόν και συνεννοούμαστε να έρθει ένα ταξί να μας πάει. Το αγοράκι μας άφαντο, και όταν έφτασε το ταξί εμφανίστηκε με άλλον ένα τύπο, security και αυτός λέγοντας μας money και δείχνοντας τον καινούριο.. πλέον κι’εμεις το βιολί μας reception, reception, πληρώσαμε πληρώσαμε χαχαχα.. θα σε κάνουμε μάγκα δεν θα μας τρελάνεις εσύ φιλαράκο!!!
Μετά από 20 λεπτά περίπου είμαστε έξω από την πρεσβεία. Ένας φρουρός μας ανοίγει και μπαίνουμε .. πέντε τουρίστες όλοι. Μια χαρά δεν έχει κόσμο και λογικά θα ξεμπερδέψουμε. Αλλά κάτι δεν πάει καλά και αναρωτιόμαστε..!!! ένα ζευγάρι στο παράθυρο μιλώντας με τον υπάλληλο, προσπαθούσε να καταλάβει γιατί δεν τους βγάζουν βίζα. Όπα λέμε τι γίνεται τώρα;
Ξαφνικά απευθύνεται σε όλους που περιμέναμε για βίζα, ότι άδικα περιμένουμε!!! STOP οι έκδοση τους μέχρι 15 Σεπτέμβρη!!! Μας έφυγε η μαγκιά τώρα.. παίρνουν τα διαβατήρια τους και φεύγουν οι τουρίστες.. πάει η Μόνικα και ρωτά. Θέλουμε να βγάλουμε βίζες κλπ.. ναι αλλά δεν βγάζουμε γιατί έκλεισε τα σύνορα το Τατζικιστάν μέχρι 15-9..
Δεν γίνεται να κάνουμε κάτι μια εβδομάδα θέλουμε μόνο θα έχουμε βγει μέχρι την πρώτη Σεπτέμβρη.. σας εξηγώ και πάλι μόλις με πληροφόρησαν από την κυβέρνηση ότι τέλος η έκδοση τους για το συγκεκριμένο διάστημα.. και εγώ να σας βγάλω που δεν έχω πρόβλημα, θα πάτε σύνορα και δεν θα σας αφήσουν πρώτον, και δεύτερον εγώ θα πρέπει να απολογηθώ στον πρέσβη γιατί σας έβγαλα βίζες την στιγμή που απαγορεύτηκε!!!
Απογοήτευση και μόνο αυτή την στιγμή, και βγήκαμε στον προαύλιο χώρο της πρεσβείας μιλώντας με άλλους τουρίστες που είχαν πάρει την κρυάδα νωρίτερα. Για τον λόγο τώρα που έκλεισαν ,τους είπαν ότι θα γίνονταν κάποια πολιτική συνάντηση αρχηγών γειτονικών κρατών!!! Τώρα τι μπορείς να κάνεις; Τίποτα απολύτως και ξεκινάμε την επιστροφή στο ξενοδοχείο.
Φτάνουμε κέντρο βρίσκουμε ένα ρεστοράν καφέ και καθόμαστε να πιούμε τον καφέ της παρηγοριάς. Ήρθε και μήνυμα από τους γνωστούς που μπορούν να μας συναντήσουν σήμερα..
Να και κάτι να μας φτιάξει την διάθεση. Μετά από μια ώρα έξω από το ξενοδοχείο πέφτουν πρώτες χαιρετούρες.. μπαίνουμε στο αυτοκίνητο τους και ξεκινάμε.
Δυο φίλοι λοιπόν ένας ντόπιος και ο άλλος Ρώσος που δραστηριοποιείτε εδώ στην πρωτεύουσα του Κιργιστάν, με μαγαζί δικό του και το εμπόρευμα κρύσταλλα Swarovski παρακαλώ!!!! Ο άλλος θέλει να ξεκινήσει ένα ξενοδοχείο φτιαγμένο από μεταλλικά κοντέινερ, και φιλικά προς τους μοτοσικλετιστές με χρονοδιάγραμμα τέλος 2015 να είναι έτοιμο..
Αλλά πριν μας τα δείξουν όλα αυτά, θα μας πάνε πρώτα σε κάτι φίλους τους Ιταλούς που έχουν Guest House και όλοι οι τουρίστες και ιδιαίτερα οι μοτοταξιδιωτες μένουν σε αυτούς. Θέλουν να μας γνωρίσουν αφού τους είπαμε για εσάς και το ταξίδι σας.. Μας είπαν κιόλας να μείνουμε σε αυτούς για παρέα, και για να μπορούμε να μιλάμε αγγλικά με ανθρώπους που έχουν την ίδια τρέλα με εμάς..Το βλέπουμε!!!
Αν και μια νύχτα έμεινε ακόμα και φεύγουμε.. είναι λίγο έξω από το κέντρο και σε δρόμο χωμάτινο.. Η πρόσβαση είναι λίγο δύσκολη θα έλεγα. Με το που φτάνουμε όμως κάτι μου θύμιζε!!! Αλλά μπα ιδέα μου θα είναι. Μπαίνοντας στην αυλή είπα δεν μπορεί κάτι ίδιο έχω δει!!! Που όμως και πως; Για πάμε μέσα..
Γνωρίζουμε το ζευγάρι των Ιταλών πανέξυπνων θα έλεγα, αφού παράτησαν την χώρα τους και ήρθαν εδώ έκαναν επιχείρηση και πάνε σουπερ. Μάλιστα μας είπαν ότι και στο Karakol έχουν Guest House, κρίμα γιατί αν το ξέραμε θα πηγαίναμε εκεί. Αλλά εντάξει τώρα μάθαμε.. έλα όμως που και αυτοί κάτι μου θύμιζαν!!! Πάμε μέσα στο δωμάτιο είναι ένας ταξιδιώτης που θέλει να σας γνωρίσει!!! Με το που μπαίνουμε αντικρίζω έναν τύπο ξάπλα με το πόδι πάνω σε μαξιλάρια και ένα τεράστιο γαζί από ράμματα σε όλο το πόδι..
Αμάν τι έγινε ρε!!! Με το που δίνω το χέρι τον κοιτώ έντονα στο πρόσωπο και του κάνω την ερώτηση γιατί πλέον δεν μπορεί κάτι συμβαίνει εδώ.!!! Γράφεις στο Adviride.com; Όχι αλλά έχω φίλους αρκετούς και έχουμε κάνει κάποια ταξίδια παρέα.. Σουπερ οπότε γνωρίζεις τον Walter Colebatch; (Sibirski Extreme) Ναι φυσικά φίλος καλός και αυτός.. έχει έρθει εδώ και αυτός για διανυκτέρευση σε κάποια επίσκεψη του σε αυτά τα μέρη. Τώρα κατάλαβα που βρισκόμουν και γιατί μου θύμιζαν πράγματα και πρόσωπα. Τι να πω βρίσκομαι στην γιάφκα επωνύμων μοτοταξιδευτων, πράγμα υπέροχο!!!
Τι έπαθες και πως; Βρισκόμουν σε ταξίδι και μέσα στην πόλη πετάχτηκε ένα μερσεντές από το πουθενά και με εμβόλισε.. χειρουργείο και λάμες. Είμαι τρεις μήνες εδώ αναρρώνω, και ευτυχώς που με φιλοξενεί εδώ ο φίλος. Τι να πω κρίμα και περαστικά.. να είσαι καλά αλλά ας τα αφήσουμε αυτά και πείτε μου για εσάς το ταξίδι σας πως και τι!! Και αρχίζει η Μόνικα μπλα, μπλα, ενδιάμεσα ουαου και σουπερ από τον φίλο και δώσε η Μόνικα κατά ριπας!!! Τώρα εδώ πόσο θα κάτσετε έχετε δει κάτι; Του λέμε για την πόρτα που φάγαμε στο Τατζικιστάν και γέλασε!!! Αυτό δεν είναι τίποτα έχω φίλο που έρχεται τρίτη χρονιά και δεν μπαίνει. Αλλά επιμένει θα ξανά έρθει.
Με το Ταζτικισταν ποτέ δεν είσαι σίγουρος και δεν προγραμματίζεις για τίποτα.. Ωραία και τι έχετε σκοπό τώρα να κάνετε. Αφού δεν μπορούμε να μπούμε ποιο νωρίς Ουζμπεκιστάν τώρα, λόγο ότι οι βίζες ξεκινούν 10 μέρες μετά, θα κάτσουμε να γνωρίσουμε την χώρα καλύτερα. Καλά θα κάνετε έχει πολλά να δείτε και είναι πανέμορφα. Θέλετε να σας προτείνω μέρη; Ναι αλλά δεν έχουμε χάρτη μαζί μας. Καλά και εμείς εδώ τι κάνουμε; Λέει στον Ιταλό να φέρει. Φέρνει έναν μόνο του Κιργιστάν και παθαίνω πλάκα.!!! Εγώ δεν είχα χάρτη τόσο αναλυτικό. Που μπορώ να πάρω έναν ίδιο; Πάρε αυτόν έχουμε δεύτερο. Καλά εντάξει όλα τα λεφτά λέμε.
Ανοίγει τον χάρτη και τον απλώνει πάνω από το τραυματισμένο του πόδι. Καθίσαμε γύρω από το κρεβάτι, και σαν μικρά παιδιά με το καινούριο παιχνίδι στα χέρια, σχεδιάζαμε προορισμούς και τσεκάραμε σημεία. Ένα τριωρο πέρασε νεράκι χωρίς να καταλάβουμε το πώς. Έπρεπε να φύγουμε όμως για να προλάβουμε να δούμε κι’αλλα.. ανανεώσαμε το ραντεβού ποιος ξέρει πότε άγνωστο, αλλά σίγουρη στάση εδώ αφού το άτιμο Τατζικιστάν μπήκε στην λίστα με τα απωθημένα!!!
Επομένη στάση στο μαγαζί του Ρώσου με τα κρύσταλλα Swarovski. Είχε ένα ραντεβού με πελάτη και μετά θα πηγαίναμε στον χώρο με τα κοντέινερ που θα φτιαχτεί το ξενοδοχείο. Αυτή την στιγμή ο χώρος παίζει τον ρόλο της μεταφόρτωσης μηχανών ταξιδευτών από την Ευρώπη.. !!!
Ναι όντως έχουν μια συνεργασία με Πολωνό που έχει την εταιρία advfactory.com με έδρα στην Βαρσοβία πρωτεύουσα της Πολωνίας. Ειδίκευση και οργάνωση ταξιδιών με μοτοσυκλέτα σε Ασία, και Λατινική Αμερική.. και μόλις επέστρεψαν από ταξίδι σε Κιργιστάν και Τατζικιστάν. Αυτοί ήταν τυχεροί είχαν μπει ποιο νωρίς και δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα με τα σύνορα που έκλεισαν.
Τελευταία τροποποίηση από magelanos 1; 15/09/2016 στις 21:27.
Τώρα τον Σεπτέμβριο θα φορτωθούν οι μηχανές σε κοντέινερ και θα πάνε Πολωνία.. Κάτσε να τον πάρω τηλέφωνο να μιλήσει η Μόνικα μαζί του. Τον καλεί στο Skypeγιατί ο συγκεκριμένος βρισκόταν τώρα σε οργανωμένο ταξίδι σε Ινδία και Νεπάλ. Ωραίος!!! Krzysztof Samborski λοιπόν ο ένας από τους έξι που αποτελούν τους advfactory.
Έχουν μια πολύ καλή συνεργασία εδώ με τα παιδιά και γι’αυτό θέλει να φτιαχτεί αυτό το ξενοδοχείο, την στιγμή που την πελατεία την έχει σίγουρη. Τα έλεγαν με την Μόνικα και ενδιαφέρθηκε να μάθει για το ταξίδι μας, και πολλά μπράβο που είχαμε ξεκινήσει μόνοι μας από τόσο μακριά, και για ότι χρειαστούμε και μπορούν να βοηθήσουν να το ζητήσουμε. Ωραία πήραμε στοιχεία διευθύνσεις και fb και φύγαμε για το σημείο που ήταν αποθηκευμένες τουλάχιστον είκοσι μηχανές!!
Φτάνοντας και βλέποντας όλες αυτές τις μηχανές, μου ήρθαν στην σκέψη μου τα βουνά Pamir στο Τατζικιστάν και το κομβόι είκοσι μηχανών να τα ανεβαίνουν!! Μετά από εδώ λέει ο Ρώσος πάμε στο εξοχικό μου 10χιλ έξω από την πόλη; Και δεν πάμε φύγαμε..
Και εκεί που βγαίναμε έξω από την πόλη, στο βάθος ψηλά, στα βουνά, είδα φωτιά!!! Είναι τα ίδια βουνά που βλέπουμε και από το παράθυρο του ξενοδοχείου μας.
Φωτιά λέω και σταματάμε στην άκρη όπως και κάποιοι άλλοι έκαναν το ίδιο.. Τραβούσαν φωτογραφίες σαν να είναι αξιοθέατο, η σαν να έβλεπαν πρώτη φορά!! Τους ρωτώ τώρα τι γίνετε θα την σβήσει κάποιος; Τι να σου πω δεν ξέρω πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο!!! Αμάν την κατέστρεψα την χώρα χαχαχα..!!!
Έχω ένα ιστορικό καταστροφής χωρών και πόλεων εγώ!!
2001 Νέα Υόρκη Σεπτέμβριος ήμουν εκεί: Έπεσαν οι δίδυμοι..
2008 Ισλανδία ήμουν εκεί Αύγουστος: οικονομική καταστροφή, και έκρηξη ηφαίστειου..
2012 Νέα Υόρκη ξανά Οκτώβριος: τυφώνας Σαντι επέστρεψα και την αποτελείωσα..
Έχω κι’αλλα που μου διαφεύγουν εσκεμμένα, για να μην με θεωρήσετε γκαντέμη χαχαχα..
Φτάνουμε στο σπίτι σε έρημη τοποθεσία σε δρόμο στενό και χώμα. Είχε αρχίσει να νυχτώνει και η θερμοκρασία έκανε ελεύθερη πτώση. Ο τύπος είχε έναν φοβερό κήπο που έφτανε μέχρι την κοίτη ποταμού, που ερχόταν με ορμή παγωμένο νερό από τα χιονισμένα βουνά.
Ωραία ήταν αλλά τα στομάχια άλλα μαρτυρούσαν!! Πάμε να φάμε; Ναι, ναι, τωρααααααααααα………..
Και φυσικά δεν θα μπορούσε να κλείσει η μέρα καλύτερα με επίσκεψη σε ένα origina lστέκι μηχανόβιων όπου τα πάντα θύμιζαν μοτοσυκλέτα. Ακόμα και οι νιπτήρες στις τουαλέτες!!!
Φάγαμε ωραία εδώ και με κουβέντες ταξιδιωτικές έφτασε η ώρα της αποχώρησης.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο ρωτάμε αν αύριο θέλουν να βρεθούμε ξανά μιας και έχουμε άλλη μια μέρα εδώ. Δυστυχώς κανένας δεν θα μπορέσει λόγο δουλειάς, οπότε τους ευχαριστήσαμε για όλα.. Τηλέφωνα έχουμε αν θελήσουμε πάντως κάτι να τους καλέσουμε. Ευχαριστούμε καληνύχτα. Με το που έφυγαν πετάγετε ο security και έρχεται προς το μέρος μας. Πραγματικά τον είχαμε ξεχάσει αυτόν, με τόσο γεμάτη μέρα και τόσο ωραία που περάσαμε. Αλλά δεν πρόλαβε ούτε την γνωστή κίνηση να κάνει με τα δάχτυλα..Tomorrow reception του είπαμε και τον αγνοήσαμε... δεν άρθρωσε λέξη!!!
23-8-14 ΣΑΒΒΑΤΟ (KG-Bishkek)
Το άσχημο με την επιλογή αυτού του ξενοδοχείου εκτός του αχώνευτου security, είναι και τα έργα ασφαλτόστρωσης του δρόμου έξω από την κεντρική είσοδο. Φασαρία από το πρωί και σκόνη αρκετή.
Σήμερα χαλάρωση θα έχει το πρόγραμμα και ασκήσεις επί χάρτου, για τον σχεδιασμό της αυριανής μέρας.
Μέχρι να γίνει αυτό περιμένουμε να περάσει ο ένας από τους δυο φίλους να πάρει ένα σάκο με πράγματα δικά μας, που αποφασίσαμε ότι είναι περιττό βάρος. Το σκεφτήκαμε χθες βράδυ αυτό και μιλώντας με τον Πολωνό θα σταλθούν μαζί με τις μηχανές Πολωνία και αυτός από εκεί θα τα στείλει Ελλάδα.. Λογικά όταν επιστρέψουμε κι’εμεις θα έχουν έρθει και αυτά.
Έφτασε λοιπόν με ένα μάχιμο Kawasaki KLR-650 φόρτωσε τον σάκο πέντε κιλών βγάλαμε αναμνηστική Φώτο και τον αποχαιρετήσαμε..
Έχει μεσημεριάσει και λέμε να ξεκινήσουμε για την τελευταία βόλτα στο κέντρο της πρωτεύουσας.. Ο security δεν ήταν εδώ είχε αλλάξει βάρδια με κάποιον άλλον, που όμως και αυτός μας κοιτούσε έντονα σαν να ήθελε να μας πει κάτι και δεν τολμούσε!!! Φεύγουμε πάμε κέντρο και μας τράβηξε το ενδιαφέρον προς συγκεκριμένη κατεύθυνση η μουσική στο διαπασών. Διότι τα αυτιά καλά άκουγαν ελληνικό τραγούδι!! Δέσποινα Βανδή τέρμα σε μια εκδήλωση κινητής τηλεφωνίας.. Έλα ρε λέω κοίτα φάση!!! Όντως μεγάλη εκδήλωση η έκθεση κάτι τέτοιο με κέτερινγκ και μουσική φυσικά..
Η συνέχεια κύλησε χαλαρά με καφεδάκι και φαγητό.
Επιστροφή ξενοδοχείο και η απόφαση είχε παρθεί!!! ξανά αύριο για λίμνη Issyk Kul.. Από την άλλη πλευρά όμως την ποιο τουριστική.. Έτσι γράφει σε ταξιδιωτικό οδηγό. Θα το ανακαλύψουμε αύριο. Η πόλη που επέλεξα είναι η Cholpon Ata. Και ο λόγος γιατί στον τουριστικό οδηγό έλεγε ότι λίγο έξω από την πόλη υπάρχει υπαίθριο μουσείο πετρογλυφικων.
Και κατεβαίνοντας λίγο στην μηχανή που ήθελα να φτιάξω βαλίτσες για να είμαι έτοιμος αύριο, φαρδύς πλατύς ο security το καλό παιδί ο δικός μας, σε καναπέ έβλεπε το δεύτερο όνειρο. Ωραία φύλαξη λέω από μέσα μου που θέλει και λεφτά το κοπρόσκυλο!!! Και δεν με πειράζουν τα λεφτά σιγά το ποσό.. Ο τρόπος που τα ζητά και η αθλία συμπεριφορά του μας είχε εξαγριώσει..
24-8-14 ΚΥΡΙΑΚΗ (KG-Sholpon Ata-274χιλ) €15 δίκλινο
Ξυπνάμε και μαζεύουμε πράγματα για να ξεκινήσουμε όσο μπορούμε νωρίς να μην φάμε ζέστη και κίνηση.. Πάω να πάρω την μηχανή κλειστή η πόρτα!! Με βλέπει το βλαμμένο και έρχεται να μου ανοίξει. Money, money parking 3 nights. Αυτό είχε μάθει στα αγγλικά. Ναι οκ λέω εγώ από μέσα μου, και του σκάω το καλό. Me no money, ask the woman. Wife? Yes my wife χαχαχα...
Τι να κάνω μας πάντρεψαν με το ζόρι.. Βάζω μπροστά και πάω την μηχανή στην κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου για να φορτώσω. Η Μόνικα καθυστερούσε στην reception και ο τύπος δεν είχε πάει εκεί!! Παρά μου κατσικοθηκε στον σβέρκο μαζί με τον άλλον security και μου χτυπούσε τον ώμο λέγοντας money και δείχνοντας και τον άλλον. Ήθελε να πληρώσω και τον άλλον την βάρδια του.
Εντάξει είχε ξεφύγει πλέον ο τύπος, και για κακή του τύχη έβγαινε εκείνη την στιγμή η Μόνικα, βλέποντας το σκηνικό που μου την είχαν πέσει άγαρμπα. Να του λέω και του δείχνω την Μόνικα.. My wife χαχαχα... Μόνικα καθάρισε γιατί θα τον βαρέσω τον κοντό!!! Τον φωνάζει security com to reception please!!! Ούτε κουβέντα, ούτε κιχ δεν έκανε αλλά ούτε πλησίαζε προς reception.
Η Μόνικα επιστρέφει και κάνει τα παράπονα στην κοπέλα που ήταν εκεί. Την ρωτάει για το παρκινγκ και αν έχει ξεχωριστή τιμή, και αν ναι γιατί δεν μας το είπε. Όχι φυσικά απαντά αυτή μέσα στην τιμή είναι, και της λέει την ιστορία με τον security.. Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά το είχε ξανά κάνει και μας ζήτησε χίλια συγγνώμη.
Τον φωνάζει μέσα για να του κάνει παρατήρηση και μέχρι να φύγουμε, είχε κατεβάσει τα μούτρα και κάτι συζητούσε έντονα με τον συνάδελφο του. Επειδή η Μόνικα καταλαβαίνει κάποιες λέξεις στα ρωσικά, την έβριζε για τα καλά. Πατώ την μίζα και αφήνουμε την αρνητική ενέργεια πίσω μας!!! Ο δρόμος ο ίδιος μέχρι το Balikchi που είχαμε διανυκτερεύσει πριν τέσσερις μέρες. Η μόνη αλλαγή είναι ότι βλέπουμε από την άλλη πλευρά του δρόμου που υπάρχει ποτάμι, και μάλιστα πέφτουμε σε κατάβαση μιας παρέας με βάρκα (rafting). Λόγο Κυριακής και αργίας ο κόσμος έφευγε από την πρωτεύουσα και κατευθυνόταν στας εξοχας!!!
Αυτό έχει το αρνητικό της κίνησης, και αστυνόμευση και μπλόκα. Και ναι για πρώτη φορά μας σταματούν σε μπλόκο με ραντάρ.. Όπως είπα ποτέ δεν ξεπερνούσα τα όρια, και δεν υπήρχε και λόγος. Τρεις μπάτσοι δεν μιλούσαν καθόλου αγγλικά παρά μόνο την λέξη tourist; Yes tourist… Λίγο τα χαρτιά έλεγχο, λίγο να δουν την μηχανή, λίγο να θέλουν να πιάσουν κουβέντα, αλλά πώς να μας ψαρώσουν;
Έψαχναν τρόπο, μέχρι που ένας από τους τρεις κοιτάζοντας την μηχανή πιάνει το γκάζι το άνοιγε, το έκλεινε και έλεγε στα ρωσικά δείχνοντας τον δρόμο.. Εντάξει το έπιασα το υπονοούμενο μην ζορίζεσαι φιλαράκο πήγα να του πω..
Και ξεκινώ κι’εγω στα αγγλικά ότι δεν έτρεχα πήγαινα με τα όρια και τέτοια. Φεύγει πάει και λέει κάτι στον άλλον, και έρχεται ο ανώτερος με τα χαρτιά στο χέρι, με χτυπά στον ώμο μου τα δίνει, και μου λέει go my friend.. ευτυχώς!!!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση