Στάσεις για ξεκούραση, και τρώγοντας λίγο βροχή αρχίζω να βλέπω τα προάστια της πρωτεύουσας. Βάζω διεύθυνση του ξενοδοχείου στο gps και τσουπ, έξω από αυτό. Δεν μπορώ να το πιστέψω μετά από 13 μέρες και περίπου 7000χιλ συνάντηση με την Μόνικα και ετοιμαζόμαστε να βγούμε βόλτα στην πρωτεύουσα του Καζακστάν.
Προτεραιότητα είναι να πάμε να πάρουμε τοπική κάρτα ΣΙΜ τηλεφώνου για να μπορέσουμε να μιλάμε χωρίς χρεώσεις roaming που είναι απαγορευτικές. Λίγα μέτρα από το ξενοδοχείο βρίσκεται ο κεντρικός σταθμός τρένων της πόλης και πάμε προς εκεί.
Βρίσκουμε ένα μαγαζί με διάφορα και ρωτάμε. Παιχνίδι και συνεννόηση κάνει πλέον η Μόνικα, και αυτό γιατί καταλαβαίνει λίγο τα Ρωσικά αφού τα έκανε στο σχολείο της στην Πολωνία. Ευτυχώς που η υπάλληλος κατάλαβε και την Μόνικα και είχαμε την ΣΙΜ στα χέρια μας εύκολα.
Ενεργοποίηση λοιπόν και αμέσως στέλνουμε μήνυμα στον φίλο που μου είπε ο Ρώσος ότι θα με βοηθήσει.. Ωραία τώρα περιμένουμε απάντηση. Επιστρέφουμε προς ξενοδοχείο και βγάζουμε και λεφτά από ΑΤΜ. Ρωτάμε την ρεσεψιόν πόσο απόσταση το κέντρο και που έχει συγκοινωνία. Έχει στάση λεωφορείου έξω από το ξενοδοχείο και αγοράζουμε εισιτήριο από την ρεσεψιόν!!! 4 χιλιόμετρα μέχρι το κέντρο και απολαμβάνουμε εικόνες και την καθημερινότητα των ντόπιων με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Πλησιάζοντας μπερδεύεσαι λίγο, βλέποντας την χλιδή και τους ουρανοξύστες!!!
Σίγουρα δεν πείθεσαι ότι βρίσκεσαι σε χωρά πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Σταματάμε και κατεβαίνουμε βλέποντας τον πανύψηλο πύργο Baiterek.
Ορόσημο για την πόλη, έμβλημα θα έλεγα αφού υπάρχει και σε χαρτονόμισμα. Πραγματικά εντυπωσιακό ειδικά τώρα την νύχτα που αλλάζει ο φωτισμός του συνέχεια.. Πάνω υπάρχει καφέ (το μάθαμε αργότερα) να κάτσεις με θεά από ψιλά. Συνεχίζουμε την βόλτα μας στις τεράστιες πλατείες με παρτέρια γεμάτο λουλούδια, με κτήρια γραφείων όπως και κυβερνητικά να περιβάλλονται γύρω από αυτές. Όλα όμορφα καθαρά και ταχτοποιημένα.
Λέμε να απολαύουμε ένα καφέ αλλά κυριλέ!!! Οι τιμές δεν θα μπορούσε να μην είναι κυριλέ αφού ένας καπουτσίνο στοιχίζει €3,50 δηλαδή τιμή Αθήνας. Έλα όμως που ο ίδιος καφές στην περιοχή που βρίσκεται το ξενοδοχείο έχει 50λεπτα.!!! Η διαφορά τεράστια!!!
Απολαμβάνοντας τον καφέ και η Μόνικα το μοχιτο της απαντά ο φίλος. Αύριο μπορεί και θα έρθει από το ξενοδοχείο να δει το πρόβλημα και να μας πάει να το φτιάξουμε. Τι ωραία τι καλά που εξελίσσονται τα πράγματα. Μέσα στην τρελή χαρά είμαστε. Τώρα μας είχαν ενημερώσει από το ξενοδοχείο ότι συγκοινωνία σταματά μέχρι 23:00.. μόνο ταξί μετά.
Τώρα με τα ταξί παίζει τα νόμιμα και τα παράνομα. Τα νόμιμα ποιο ακριβά, ενώ τα παράνομα παζάρι με την τιμή που μπορεί για ίδια απόσταση να είναι και τρεις φορές κάτω. Τα παράνομα είναι κανονικά ΙΧ που τα κυκλοφορούν ιδιώτες, και απλά σου παίζουν φώτα, η σταματούν και σε ρωτούν που πας. Έτσι έγινε και σταμάτησε κάποιος και με κόστος €2 μας πήγε έξω από το ξενοδοχείο. Όλα καλά λοιπόν και πάμε για ύπνο..
14-8-14 ΠΕΜΠΤΗ (ΚΖ-Astana)
Δεν κάνουμε και πολλά σήμερα ξεκούραση επί το πλείστον και περιμένουμε τον φίλο να έρθει να πάμε να φτιάξω την σπασμένη σχάρα. Το μεσημέρι μας καλεί ότι βρίσκεται έξω από το ξενοδοχείο. Είχε έρθει με αυτοκίνητο, αφού πρόσφατα είχε πουλήσει την μηχανή ένα F4-Augusta. Οκ βλέπει τι ακριβώς χρειάζομαι και λέει να τον ακολουθήσουμε.
Σε κάποιο προάστιο της πόλης και απομονωμένη περιοχή βρισκόντουσαν κάτι σαν μάντρες που έκαναν τέτοιες δουλειές ειδικευμένες ηλεκτροσυγκολλήσεις. Ότι ακριβώς ζητούσα.. Εξηγεί στον μάστορα το πρόβλημα και ξεκινά δουλειά..
Σκέφτηκε και έκανε πολύ καλή και γερή ενίσχυση στην σχάρα, που έβγαλε όλο το ταξίδι χωρίς να κάνει κιχ..!!
Τον ευχαρίστησα από λεφτά δεν πήρε τίποτα, και φεύγοντας ξέχασα το σωληνάκι υψηλής εκεί. Πήρε τηλέφωνο τον φίλο και του είπε ότι το ξέχασα εκεί, το έχει κρατήσει και να περάσουμε να το πάρουμε όποτε θέλουμε. Εντάξει τι να πεις τώρα!! Βρισκόμαστε στο σπίτι του φίλου όπου είχε πιεστικό μηχάνημα και ρίχνω ένα καλό πλύσιμο στην μηχανή.
Τελειώνοντας με ρώτησε αν θέλω κάτι άλλο να κάνω στην μηχανή, όπως να αλλάξω λάδια η να βάλω το σωληνάκι στα φρένα, οτιδήποτε θέλω!!! Λέω αυτές τις εργασίες θα τις κάνω στο (Almaty-Αλματι) και είμαι οκ. Πάμε να πάρουμε ότι είχα ξεχάσει στον μάστορα και επιστρέφουμε ξενοδοχείο. Άρχιζε να βραδιάζει και μας ρωτά αν θέλουμε να μας πάει με το αμάξι βόλτα στο κέντρο για καμιά φωτογραφία. Σαφώς θέλουμε, μπαίνουμε αμάξι πάει να πάρει και την γυναίκα του και όλοι μαζί κατευθυνόμαστε για κέντρο.
Στην ερώτηση αύριο σε ποια πόλη θα διανυκτερεύσουμε, αν θέλουμε βοήθεια για κάτι εκεί, έχει φίλο που είναι στην τοπική μοτοσυκλετηστικη λέσχη και ότι θέλαμε θα βοηθούσε. Μια χαρά κυλά το θέμα λέμε..!!! Κοίτα ξενοδοχείο δεν έχουμε κλείσει και δεν βρίσκουμε κάτι σε ιντερνέτ. Οκ θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν στο να βρείτε. Αμέσως τηλέφωνο και το ραντεβού κλείστηκε έτσι απλά. Δηλαδή και ξενοδοχείο θα βρεθεί και παρέα θα έχουμε. Πέρασε η ώρα ευχάριστα χωρίς να καταλάβουμε το πως.. Δεν είχα λόγια για να τον ευχαριστήσω για ότι έκανε για εμάς. Φυσικά και τον προσκάλεσα Ελλάδα για όποτε το αποφάσιζε. Καλό βράδυ ευχαριστούμε για όλα..
15-8-14 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΚΖ-Balkhash 629χιλ) €20 δίκλινο χωρίς πρωινό.
Πρώτη μέρα διπλός, και η συνοδηγός έχει άγριες διαθέσεις για χιλιόμετρα και περιπέτεια. Γίνεται εγώ να μην έχω; Φόρτωμα της μηχανής και στον δρόμο πάλι για καινούρια μέρη. Και σήμερα δροσούλα έχει κάνοντας την χρήση του αδιάβροχου απαραίτητη!! Βγαίνοντας έξω από την πρωτεύουσα παίρνουμε τον δρόμο Μ36 όπου και θα μας βγάλει στον τελικό προορισμό. Η έννοια της ευθείας εδώ και του μονότονου τοπίου παίρνει τεράστια διάσταση, σε βαθμό που σε μπερδεύει. Διανύεις χιλιόμετρα και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο.
Στάση για φουλάρισμα και φύγαμε.. ακόμα κουβαλώ άδειο το πενταλιτρο δοχείο καυσίμων (έπρεπε να το είχα γεμίσει)!!
Μετά από 200χιλ περίπου βλέπω βενζινάδικο όπου σταματώ στην άκρη και το σκέπτομαι.. Έχω σίγουρα άλλα τόσα μέσα, άστο για το επόμενο χαχαχα!!! Η μονοτονία έσπαγε από κάποιες βιομηχανικές αδιάφορες πόλεις, και από την σκιά μας πάνω στην ασφαλτινη λωρίδα δρόμου, μέσα στην στέπα. Μια από αυτές τις πόλης <<μαστούρα>> θα έλεγα εγώ, αποφασίσαμε να σταματήσουμε για να φάμε τα σάντουιτς της ημέρας που είχαμε φτιάξει. Άθλια βιομηχανική πόλη με έντονο το οπτικό στοιχείο ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι η (TemipteyΤεμιπτει).. φουγάρα και μαύρος καπνός !!!
Πέσαμε μπροστά σε γάμο που είχαν σταματήσει στην είσοδο της πόλης για φωτογραφίες.. Θα μου πεις τι να κάνουν και που μπορούν να πάνε.. δεν υπάρχει τίποτα σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Όπου υπάρχει φυσικός ορυκτός πλούτος έχει χτιστή από μια πόλη, και όλοι εργάζονται στην εξόρυξη αυτού.. βενζινάδικο δεν είδα τουλάχιστον εδώ που σταμάτησα δεν υπήρχε. Μπορεί μέσα στην πόλη να έβρισκα αλλά βλέποντας αυτό το αποκρουστικό θέαμα δεν μου έκανε κέφι να μπω μέσα προς κέντρο. Συνεχίζουμε το μοναχικό ταξίδι..
Μετά από κάμποσα χιλιόμετρα στο απόλυτο τίποτα αρχίζει να κλοτσά η μηχανή!!! Όχι ρε φίλε γυρίζω ρουμπινετο για ρεζέρβα.. η μηχανή δεν έχει τίποτα για προειδοποίηση. Ούτε δέκτη βενζίνης ούτε λαμπάκι.. εντάξει τώρα με ζώνουν τα φίδια!!! Μόνικα θα βρούμε δεν θα βρούμε; Ρωτώ αμήχανα!!! Ε ναι τι στο καλό σύντομα πιστεύω.. μέχρι τώρα πήγαινα με 110 τώρα πέφτω στα 90 για να καίω λιγότερο και να βγάλω περισσότερα χιλιόμετρα. Ούτε γνωρίζω πόσο ρεζέρβα έχω.!!
Διανύω 50χιλ τίποτα, αλλά και στον ορίζοντα δεν φαινόταν κάτι. Ούτε καμιά πινακίδα που να λέει κάτι. Στέπα και μοναξιά!!!
Κρύος ιδρώτας πλέων με λούζει και πέφτω στα 70.. ακόμα και τα τελειωμένα Lada μου κάνουν προσπέραση.. με τόσο μικρή ταχύτητα έχω ανοιχτή την ζελατίνα του κράνους, και αναρωτιέμαι γιατί κουβαλώ άδειο δοχείο έξτρα βενζίνας..!!! κάπου στο βάθος διακρίνεται μια μεταλλική πινακίδα χρώματος μπλε..
Μόνικα λες; Μακάρι το πιστεύω ότι είναι βενζινάδικο.. πρέπει να το πιστέψουμε γιατί αλλιώς ετοιμάσου για διανυκτέρευση στην στέπα μέσα στο πουθενά!! Και ναι ρε την τύχη μας χαμογέλασε επιτέλους. Είναι βενζινάδικο και μάλιστα ανοιχτό.. σταματώ δίπλα στην αντλία και σβήνει η μηχανή από μόνη της.. δεν είχε σταγόνα. Εντάξει μας θέλει ρε φίλε δεν εξηγείτε.. Φουλάρω ντεπόζιτο, κάνιστρο, μη σου πω να γεμίσω και τις τσέπες για σίγουρα χαχαχα… πήραμε το μάθημα μας και ξεκινάμε. Ανεβάζουμε ρυθμό για να προλάβουμε να μπούμε μέρα στην πόλη..
12χιλ πριν σταματάμε στην άκρη του δρόμου για να πάρουμε τηλέφωνο τους μηχανόβιους που μας περίμεναν. Έχει αρχίσει να σουρουπώνει όλα καλά όμως λέγοντας μας ότι θα μας περιμένουν στην είσοδο της πόλης..
Και έτσι έγινε τρεις αναβάτες η μια κοπέλα συναντιόμαστε.. μπαίνουν μπροστά και φύγαμε για την ανεύρεση ξενοδοχείου.. στο πρώτο λίγο έξω από την πόλη σταματάμε και κάνουν τα της συνεννοήσεως.. μετά από παζάρι και ομιλώντας στην Ρωσικην μας είπαν για 50ευρω ακατέβατα και χωρίς πρωινό..
Δεν νομίζω μπα είναι ακριβό.. ακόμα και αυτοί δεν το περίμεναν για τέτοια τιμή..!! Οκ όμως αρχίζουν κάτι τηλέφωνα μέσα από την ρεσεψιόν και πάμε για το επόμενο στο καρακεντρο.. 20 αυτό χωρίς πρωινό δεν είναι σαν το πρώτο, ας πούμε δεύτερης διαλογής αλλά δεν θα το αγοράσουμε έναν ύπνο θα κάνουμε.. το κλείνουμε και όλοι είμαστε ευχαριστημένοι. Είναι και κοντά ένα μαγαζάκι που μπορούμε να φάμε κάτι, γιατί αυτό θέλαμε αυτή την ώρα.. βόλεψε αφού με τα πόδια πάμε όλοι παρέα εκεί χωρίς να χρειαστεί να πάρω μηχανή.
Και αφού τα παιδιά ήταν από την μοναδική τοπική μοτοσικλετιστηκη λέσχη KINGS OF ROAD BALKHASH ήμασταν οι επίσημοι καλεσμένοι τους, και η ατραξιόν της πόλης τους. Αυτό σήμαινε ότι είχε πέσει σύρμα για τον ερχομό μας, και η παρέα μεγάλωσε..