Πληρώνουμε είσοδο και χανόμαστε στην ιστορία της χώρας.. δεν το μετανιώσαμε καθόλου, άξιζε πραγματικά και είδαμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα…
Πληρώνουμε είσοδο και χανόμαστε στην ιστορία της χώρας.. δεν το μετανιώσαμε καθόλου, άξιζε πραγματικά και είδαμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα…
Εντύπωση μεγάλη οι σκηνή (Yurt-Γιουρτ) των νομάδων που δυστυχώς είναι μόνο μουσειακό έκθεμα.
Η νομαδική ζωή έχει εξαφανιστεί αφού όλος ο πληθυσμός πλέον ζει σε πόλεις.
Πετρογλυφικα
όπως και οι παραδοσιακές στολές πολεμιστών διαφόρων περιόδων μαγνητίζουν το βλέμμα του επισκέπτη..
Βγαίνοντας μετά από ένα ευχάριστο δίωρο, συνεχίζουμε την βόλτα μας, προσπερνώντας το όμορφο κτήριο της όπερας,
και το δημαρχείο
Kαταλήγοντας στο (Panfilov Park)
αυτό το πάρκο που εκτός της ιστορικής σημασίας που έχει για την πόλη, εδω βρίσκεται ο ξύλινος καθεδρικός ναός (Zenkov Cathedral)….
Επιστροφή προς ξενοδοχείο με ενδιάμεση στάση για να φάμε κάτι..
18-8-14 ΔΕΥΤΕΡΑ (ΚΖ Almaty-Αλματι)
Μια χαλαρότητα θα μας συντροφεύει σήμερα, και αφιέρωση χρόνου στην μηχανή.. έχουμε ραντεβού το απόγευμα με τον Dimaφίλος μηχανόβιος πού θα μας πάει σε συνεργείο για συγκεκριμένες εργασίες πάνω στην μηχανή.. αραχτοί στην αυλή λοιπόν, με κουβέντα καφεδάκι, για το άγνωστο της αυριανής μέρας που μας περιμένει. Και εννοώ την καινούρια χώρα που θα μας καλωσορίσει.. έχει πάει μεσημέρι και βαρεθήκαμε.. δεν πάμε καμιά βόλτα ρε Μόνικα να δούμε τίποτα καινούριο; Πάμε και απορώ γιατί είμαστε ακόμα εδω!!
Κέντρο δεν θέλαμε πάλι, και μετά από μια γρήγορη ματιά στο ιντερνέτ, αποφασίσαμε να πάρουμε τα βουνά!! Λίγο έξω από την πόλη και σε ορεινή τοποθεσία βρίσκονται εγκαταστάσεις χειμερινού σκι και πατινάζ. Βρίσκουμε ποιο λεωφορείο πάει εκεί και τσουπ στην στάση!! Σε 20 λεπτά είχαμε φτάσει στο τέρμα έξω από το Medeu Skating Rink and Ski resort..
εδώ υπάρχουν οι καλύτερες πίστες για σκι και πατινάζ της χώρας, ολυμπιακών προδιαγραφών..
Φυσικά μετανιώσαμε που χάσαμε τόσο χρόνο στο να μην κάνουμε τίποτα..!! γιατί εδώ μιλάμε έχεις να κάνεις πολλά ακόμα και τέτοια εποχή.
Το στάδιο και οι εγκαταστάσεις φυσικά είναι κλειστά, αλλά η γύρω περιοχή προσφέρεται για πεζοπορία, ποδήλατο, πικ-νικ και ότι έχει να κάνει με φύση.. υπήρχε και τελεφερίκ που σε ανέβαζε στην κορυφή και απολαμβάνεις θέα της γύρω περιοχής και των βουνών της.
Εμείς τώρα και ο χρόνος που μας είχε απομείνει ήταν ελάχιστος, και αρκεστήκαμε στο να καθίσουμε σε ένα και μοναδικό υπαίθριο καφέ-εστιατόριο.. ένας ζεστός καφές λόγο ότι έκανε αρκετό κρύο, αλλά και η προσφορά σε κουβέρτες του καταστήματος ήταν ότι έπρεπε.. Ισα που προλάβαμε να φάμε και ξανά το λεωφορείο για το ξενοδοχείο..
Η αναπάντητη στο κινητό σηματοδοτεί το ραντεβού με τον Dima.. οι χαιρετούρες έπεσαν και βουρ… μπροστά ο Dima με ένα GSXR 1000 εικοσαετίας σε άριστη κατάσταση και πίσω εμείς οι τουρίστες.!! καμιά πεντάρα χιλιόμετρα απόσταση από το ξενοδοχείο ήταν το συνεργείο που μας πήγε. Υπήρχε και ένας προαύλιο χώρος όπου έκαναν μαθήματα για δίπλωμα οδήγησης μοτοσυκλέτας.. ο Dima εξηγεί στον φίλο του και μάστορα τι ακριβώς θέλω. Ο άνθρωπος παρατά εκείνη την στιγμή ότι δουλειά είχε για να πιάσει εμένα..
αλλαγή σωληνάκι φρένων, και λαδιών κινητήρα τα βασικά. Λάδια δικά μου, σωληνάκι και υγρά φρένων τα είχα μαζί μου, όπως και φίλτρο λαδιού το οποίο το ξέχασα στο ξενοδοχείο.
Είχε φίλτρο για το μηχανάκι ο μάστορας, αλλά έπεσε στην περίπτωση που έχει μια αναβάθμιση στο φίλτρο από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη της μηχανής μου. Φορά μεγαλύτερο για καλύτερη λίπανση.. οπότε ο Dima μαζί με την Μόνικα δικαβαλο φεύγουν για ξενοδοχείο να πάρουν το φίλτρο.. οι εργασίες προχωρουν και όταν επέστρεψαν τα παιδιά βάλαμε το φίλτρο λάδια, μίζα και όλα οκ.
Ευχαριστούμε τον μάστορα και επιστροφή μαζί με τον Dima στο χοστελ. Τον παρακαλέσαμε να βγούμε να τον κεράσουμε κάτι για το τρέξιμο, αλλά λόγο ότι έχει πρωινό εγερτήριο στην δουλειά του θέλησε να πάει να ξεκουραστεί. Για ακόμη μια φορά μας δίνει τηλέφωνο φίλου του στο Bishkek πρωτεύουσα του Κιργιστάν. Για τα γνωστά πάλι!!! Εντάξει τα λόγια είναι περιττά πλέον.!!
19-8-14 ΤΡΙΤΗ (KG-Karakol-516χιλ) Madanur Hotel €25 με πρωινό..
Η σημερινή μέρα εκτός από αρκετά χιλιόμετρα έχει επίσκεψη σε ένα γνωστό φαράγγι το Caryn Canyon και εφόσον υπάρχει χρόνος θα οδηγήσουμε μέσα σε αυτό. Έχω δει ταξιδιωτικά ξένων, και φωτογραφίες όπου πρέπει η εμπειρία να είναι μοναδική.
Αλλά έχουμε και πέρασμα στο Κιργιστάν βάση προγράμματος, πράγμα που δυσκολεύει το όλο πλάνο!! Άσε που τα σύνορα που θα προσεγγίσουμε το Κιργιστάν είναι ορεινά και παντελώς άγνωστα, με φόβο να μην είναι ανοιχτα όλο το 24ωρο.
Φεύγουμε νωρίς από την πόλη για να εκμεταλλευτούμε όσο γίνεται την μέρα.
Βγαίνοντας από το Αλματι οδηγώ στον δρόμο 351-Ε011 και μάλιστα σε αρχαίο δρόμο του μεταξιού. Το πολύτιμο φορτίο με τα καραβάνια ξεκινούσε από την μακρινή Κίνα, που τώρα δεν απέχει και πολύ, από εδώ που βρισκόμαστε!!! Και μέσα από ένα δίκτυο εμπορικών δρόμων που απλώνονταν σε όλη την Ασιατική Ήπειρο, με έναρξη το Πεκίνο, έφτανε Ινδία, Περσία, μέχρι τις μακρινές περιοχές της Μεσογείου και Ευρώπη.
Σε αρκετά σημεία πάνω στον δρόμο, υπήρχαν πάγκοι γεμάτοι με φρούτα για πάρα πολλά μιλάμε, σαν μικρή λαϊκή φρούτων!!
Καλό αυτό γιατί και η πείνα να σε κόψει τσιμπούσες το φρουτακι και στανιαρες!!
Μετά από τις άχαρες ευθείες με τις στέπες τόσες μέρες, η αλλαγή ήταν σημαντική!! Στροφεεεεεεεςςςς………
Βουνά και ευθείες, να μην ξεχνιόμαστε!!! Αυτό λόγο ότι πλησιάζουμε ορεινή χώρα το Κιργιστάν..
Φτάνοντας τώρα σε μια διασταύρωση, και εξηγούμε ότι μια λάθος διασταύρωση εδώ μπορεί και να σημαίνει την αλλαγή χώρας, άντε στην καλύτερη αρκετά χιλιόμετρα αποκλίσεως από τον προορισμό που θέλετε. Έτσι σταμάτησα κ’εγω για να μελετήσω χάρτη και gps για να μην την πατήσω, και βρεθώ Ουγκάντα χαχαχα.!!! Έλα όμως μέχρι να πάρω πρέφα, που είμαστε βάση gps, περνά το μοναδικό φορτηγό που είδαμε στον δρόμο, κορνάροντας και κάνοντας νόημα να τον ακολουθήσουμε, δίνοντας μας να καταλάβουμε ότι πάνε εκεί που θέλουμε!!!
Ωραία και που ξέρουν εμείς που θέλουμε να πάμε!! Το θέμα είναι ότι ψάρωσα, κλείνω gps και συνεχίζουμε με τον A352 και όχι με τον A351 που ήμασταν.. Τους προσπερνάμε χαιρετάμε ξανά, και πάμε, και πάμε βρε και πάμε, αλλά τίποτα για φαράγγι ούτε ένα σημάδι μια πινακίδα βρε αδελφέ!!! Ξανά σταματάμε γιατί τώρα κάτι δεν μας άρεσε.. ανοίγω χάρτη και φυσικά την πατάτα μας την κάναμε.. πάμε λάθος εντελώς, εκτός αν το ταξίδι μας συνεχιζόταν για Κίνα!! Μόνο και μόνο τότε θα λέγαμε όλα μια χαρά.. ωραία τώρα το κόβουμε για Κίνα; Όπως είπα το κακό σε χιλιόμετρα και χρόνο είναι μεγάλο όταν ο σκοπός είναι άλλος.
Έχουμε κάνει 50χιλ σε λάθος κατεύθυνση!!! Θα μου πείτε σιγά πως κάνεις έτσι κόψε στον επόμενο δρόμο και βγες στην πορεία σου.. Ναι σαφώς όταν υπάρχει επόμενος δρόμος, διασταύρωση, έστω κάτι.. εδώ το μόνο εφικτό είναι 150χιλ για να βρούμε δρόμο που θα μας πάει στην σωστή κατεύθυνση, αλλά και γ'αυτο σίγουρος δεν είσαι!!!
Οπότε αφού βρίσαμε τον φορτηγατζή ο οποίος ξανά πέρασε από μπροστά μας, και τους εαυτούς μας φυσικά, απόφαση να ξανά επιστρέψουμε στην διασταύρωση που κάναμε το λάθος, είναι μονόδρομος.. άλλα 50χιλ προς τα πίσω σύνολο 100χιλ έτσι για πλάκα..
Και το άλλο που το πας, καίω βενζίνη τσάμπα και δεν ξέρουμε που θα φουλάρουμε πάλι και πότε!! Και με τον δρόμο που δεν ήταν και στα καλύτερα του με λακκούβες και άγριο κοπανημα φτάνουμε στο σημείο μηδέν!! Τώρα ξανά με τον Α351 προς την σωστή κατεύθυνση που θέλαμε.
Την είσοδο προς το Saryn Canyon δεν την βρήκαμε, και δεν είχαμε χρόνο για να το ψάξουμε. Είμαι σίγουρος όμως ότι ήμασταν πολύ κοντά στην πηγή και νερό δεν ήπιαμε. Αρκεστήκαμε σε μια μικρή γεύση σταματώντας σε ένα παρκιν στο δρόμο, όπου είχαμε ωραία θέα και λίγο από φαράγγι.
Αυτό το μεγαλείο της φύσης για να πάρεις μια γεύση, οδηγώντας μέσα σε αυτό θέλει διανυκτέρευση. Εμείς σύνορα θέλουμε να περάσουμε και χρόνο δεν έχουμε καθόλου. Δυστυχώς όταν υπάρχει χρονοδιάγραμμα κάτι χάνεις, αλλά κάτι άλλο κερδίζεις!! Πάντως αυτό το έχουν ταυτίσει σαν μικρογραφία του Grant Canyon.
Κριμα και φευγουμε με μαυρη καρδία, και με άλλο άγχος τώρα να προλάβουμε να περάσουμε σύνορα γιατί είμαστε είδη απόγευμα!!
Συνεχίζουμε ακάθεκτοι προς τον σκοπό μας, και αρχίζοντας να καταλαβαίνουμε την αλλαγή του καιρού στα σώματα μας.!! Συννεφιά και κρύο μας αναγκάζει σε υποχρεωτική στάση να βάλουμε αδιάβροχα. Κάτι μου λέει ότι θα φάμε βροχή και θα πέσει η θερμοκρασία κι’άλλο.. οι πρώτες σκηνές (yurt) στην άκρη του δρόμου και καταλαβαίνεις ότι τα σύνορα είναι πολύ κοντά.
Τελευταία στάση στον πολιτισμό για εφοδιασμό σε καύσιμα. Πραγματικά η μικρή πόλη (Kegen-Κεγκεν) σηματοδοτεί το τέλος του Καζακστάν. Και με τον μοναδικό δρόμο που την διασχίζει ο ταξιδευτής πρέπει να έχει αποφασίσει ποιο δρόμο να διαβεί μετά την μια και μοναδική διασταύρωση. Ευθεία διακρίνονται πανύψηλες χιονισμένες κορυφές και πέρασμα σε Κίνα, και δεξιά εξίσου ψηλά χιονισμένα βουνά του Κιργιστάν.
Ρωτώντας τώρα στο βενζινάδικο που είναι τα σύνορα γιατί δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση, ξεκινάμε τον δύσκολο ορεινό χωματόδρομο γεμάτο λακκούβες, με την συνοδεία χιονόνερου!!! Ε βέβαια τι να την κάνουν την πινακίδα εδώ αφού το πέρασμα εδώ γίνεται μόνο από ντόπιους επί το πλείστον και σπανίως από τουρίστες!! Οι ντόπιοι ξέρουν τον δρόμο. Η ερημιά και ο χάλια δρόμος με κάνουν και αναρωτιέμαι αν μου κάνουν πλάκα!!!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση