Όλες οι αισθήσεις δουλεύουν στο φουλ τώρα και απολαμβάνουμε το κάθε χιλιόμετρο στο έπακρον!!! Δεν γίνεται άλλο πρέπει να σταματήσουμε να το χορτάσουμε περισσότερο. Ευκαιρία να κολατσίσουμε τα σάντουιτς που είχαμε φτιάξει. Βρίσκω ένα ωραίο σημείο (δεν θέλει και πολύ να βρεθεί) και αράζουμε.
Το απέραντο υδάτινο στοιχειό δεξιά και χιονισμένες κορυφογραμμές αριστερά. Εκεί λέω να βγάλω χάρτη να δω περίπου που και τι είναι πίσω από αυτά τα πανύψηλα βουνά.
Τι το ήθελα!! Μια ανάσα από την Κίνα!!!! Απίστευτο και όμως αληθινό!!! Το να μη θες να ξεκολλήσεις από ένα σημείο εδώ είναι το μόνο εύκολο!!!
Πιστεύω ότι αυτή η χώρα θα μας μαγέψει.. αλλά για πάμε να το ανακαλύψουμε!!!
Συνεχίζουμε στον ίδιο καμβά ομορφιάς
και περνώντας μέσα από μικρά χωριά
μπορεί κάποιος να βρει, φρούτα που πουλάνε παιδιά στην άκρη του δρόμου,
ακόμη και πινακίδα με την λέξη βενζίνη στα ρωσικά βέβαια, όπου σίγουρα κάποιος έχει χώρο αποθήκευσης σπίτι του για να πουλήσει
αλλά και μπακάλικο που σίγουρα υπάρχουν τα απαραίτητα.
Αυτό που δεν βρίσκουμε είναι ξενοδοχείο, πανσιόν, κατάλυμα, κάτι που να μοιάζει σε κάτι τέτοιο!! Με το να έχουμε εστιάσει την προσοχή μας στο να βρούμε κατάλυμα, φτάνουμε στην τελευταία παραλίμνια πόλη, και μεγάλη μάλιστα, το Balikchi.
Εδώ πρέπει να ψάξουμε να βρούμε κάτι οπωσδήποτε. Μπαίνοντας και με χαμηλή ταχύτητα στο δεξί ρεύμα διασχίζουμε τον κεντρικό δρόμο κοιτώντας για κατάλυμα. Σχεδόν τελειώνει ο δρόμος και βγαίνουμε πάλι από την πόλη και τίποτα. Σταματώ και ανοίγω gps. Οι επιλογές ελάχιστες μόλις τρεις μέσα στην πόλη και μετά αρκετά χιλιόμετρα έξω από αυτήν.. όπως ήταν αναμενόμενο σαν το αξιοθέατο εμείς για τους ντόπιους και με περιέργεια για να μάθουν από πού είναι οι ταξιδιώτες σταματά ένας παππούς και η Μόνικα του κάνει την ερώτηση..
Μας λέει ότι εδώ κοντά υπάρχει ένα ξενοδοχείο δείχνοντας μας μια πινακίδα όπου το διαφήμιζε.. Τριών αστέρων έδειχνε αλλά ίσως και μοναδική λύση. Ο παππούς ήθελε να μας πάει έξω από αυτό αλλά ήταν με τα πόδια. Του είπαμε ευχαριστώ και ότι δεν χρειάζεται αλλά αυτός τον χαβά του!!! Σταματά έναν πιτσιρίκα με ποδήλατο και τον αγγαρεύει να μας πάει μέχρι το ξενοδοχείο!! Θεός ο παππούς τα είχε τσούξει εδώ που τα λέμε και λίγο, αλλά εντάξει η πρόθεση μετρά.. μπροστά ο πιτσιρικάς με το ποδήλατο και πίσω εμείς για τα 200 μέτρα μέχρι το ξενοδοχείο. Τον ευχαριστήσαμε και καθόμαστε λίγο έξω και χαζεύουμε.
Αρκετά χλιδατο για τα δεδομένα της περιοχής και δεν καταλαβαίνω τον λόγο!!! Τέλος πάντων η Μόνικα πάει να ρωτήσει και εγώ περιμένω έξω. Βγαίνει όχι τόσο χαρούμενη!! Όπως το περιμέναμε 50 ευρώ και χωρίς πρωινό είναι απαγορευτικό για μια πόλη που δεν έχει τίποτα, μα τίποτα όμως να δεις.. μια μίνι συνέλευση ανά μεταξύ μας και αποφασίζουμε να το ψάξουμε κι’άλλο. Και αν δεν τότε αναγκαστικά εδώ. Βοηθούσε και ότι είναι νωρίς ακόμη μέρα. Συνεχίζουμε πάλι για την δεύτερη επιλογή του gps. Μικρές οι αποστάσεις οπότε γρήγορα διασχίζεις την πόλη πάνω κάτω!!
Εκεί που μας έδειχνε περάσαμε από έξω δεν είδαμε τίποτα και στρίβουμε σε ένα στενό για να ξανά πάμε στο σημείο να το ψάξουμε με τα πόδια, μπας και είναι κρυμμένο. Κι εδώ βέβαια όπως και στο Karakol δυο με τρεις κεντρικοί δρόμοι με άσφαλτο γεμάτο λακκούβες, και ότι στενό η αλλαγή αμέσως σε off road!!! Και ότι τελειωμένο Lada να πηγαίνει τάπα μέσα στα στενά!! Εκεί που πάω να κάνω αναστροφή ένας οδηγός σε αμάξι μας χαιρέτα και μας κάνει νόημα να σταματήσουμε. Σταματάμε και με λίγα αγγλικά που ήξερε μας ρωτά από πού είμαστε και που πάμε. Η Μόνικα του είπε ότι καταλαβαίνει λίγα ρωσικά οπότε η συνεννόηση γινόταν ποιο άνετα..
Του είπαμε ότι ψάχνουμε ξενοδοχείο και αν ξέρει κάτι.. αμέσως μας λέει μισό να πάρει τηλέφωνο σε κάποιον φίλο του. Αφού συνεννοήθηκε μας εξηγεί ότι υπάρχει με έξι ευρώ δωμάτιο και αμέσως τον ξαναρωτάμε γιατί μάλλον δεν ακούσαμε καλά..!!! ΕΞΙ ΕΥΡΩ;;;;
Ναι αλλά δεν είναι ξενοδοχείο, είναι σπίτι οικογένειας του φίλου του όπου νοικιάζουν ένα δωμάτιο. Αν θέλουμε βέβαια μας λέει λόγο ότι δεν έχει τις ανέσεις ενός ξενοδοχείου.. τι λες τώρα μέσα στην τρελή χαρά είμαστε, τι να τις κάνουμε τις ανέσεις των 50 ευρώ δεν μας ενδιαφέρουν καθόλου!!!
Άσε που θα βιώσουμε την παραδοσιακή φιλοξενία σε σπίτι οικογένειας ντόπιων..Απλά σουπερ!!! Τον ρωτάμε και αν μπορούμε και που θα βρούμε κάρτα simκαι τοπικό νούμερο.. ακολουθείστε και θα σταματήσουμε πριν πάμε στο σπίτι σε μαγαζί που ξέρω.. ωραία αμέσως βγαίνοντας στον κεντρικό υπήρχε το μοναδικό μαγαζί κινητής τηλεφωνίας και με την βοήθεια του, πήραμε νούμερο και ιντερνέτ για να έχουμε.. συνεχίζουμε για το σπίτι το οποίο βρισκόταν σε ένα χωμάτινο δρόμο κοντά στον κεντρικό αλλά και την λίμνη.
Μας άνοιξε την μεταλλική πόρτα της αυλής η γυναίκα του σπιτιού για να βάλω την μηχανή. Aαποχαιρέτησε ο φίλος και τον ευχαριστήσαμε για την εξυπηρέτηση. Το σπίτι φτωχικό αλλά γεμάτο καλοσύνη και χαμογέλα από τους οικοδεσπότες, όπου αμέσως έτρεξαν να μας ετοιμάσουν το δωμάτιο. Μας έστρωσαν κάτω όπως κοιμούνται όλοι.
Περνουμε το κλειδί και μας έδειξε που είναι η τουαλέτα έξω στην αυλή χτιστή με τσιμεντόλιθους και μια τρύπα στο έδαφος ήταν και τέλος..!! για ζεστό νερό και μπάνιο έπρεπε να πάμε από την κουζίνα όπου υπήρχε εκεί. Εμείς τώρα αφού δεν είχε νυχτώσει ξεκινάμε μια βόλτα με τα πόδια προς λίμνη να χαζέψουμε λίγο.
Κάποιες οικογένειες μαζεμένες να κάνουν κουβέντα, κάποιοι τολμηροί να κάνουν μπάνιο, και μερικές παραδοσιακές σκηνές (yurt) που εκτελούσαν χρέη εστιατορίου!!! Αυτό ήταν όλο κι’ολο. Χαλαρά χαζεύουμε ότι κινείται αλλά και την θέα των απέναντι βουνών, όπου πριν από λίγο περάσαμε.
Επειδή είχαμε φάει και δεν πεινούσαμε λέμε να συνεχίσουμε προς κέντρο να περάσει η ώρα και να φάμε κάτι αργότερα. Φτάνοντας και πραγματικά δεν έχει τίποτα παρά μόνο δρομάκια χωμάτινα με παιδιά να παίζουν στις γειτονιές, αναρωτηθήκαμε το αν κάναμε βλακεία και δεν φάγαμε στην λίμνη και παραδοσιακά..
τώρα να επιστρέψουμε έχει νυχτώσει πλέον και δεν θα βρούμε τίποτα. Αυτό που βρήκαμε ήταν ένα μπακάλικο και αγοράσαμε ντόπιο ψωμί όπου είναι απίστευτο, κάτι σε σαλάμι, λουκάνικο τυρί, ντομάτα και φτιάξαμε δυο σαντουιτσαρες και σκάσαμε!!! Καληνύχτα ….
21-8-14 ΠΕΜΠΤΗ (KG-Bishkek-145χιλ)
Σήμερα διανυκτέρευση στην πρωτεύουσα και αμφιβόλου ημερών, το οποίο θα εξαρτηθεί από τις μέρες που θα χρειαστεί να μας εκδώσουν βίζες η πρεσβεία του Τατζικιστάν.
Το ξύπνημα σήμερα ήταν εντελώς χωριάτικο υπό τους ήχους, διαφόρων πτηνών!! Κότες, κοκόρια, γαλοπούλες, πάνω κάτω στην αυλή συνθέτουν την έκτη συμφωνία της φύσης!!!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση