Απο Την Ρωσια Με Αγαπη....Η Αποστολη....

[magelanos 1]

Μια λωρίδα άνοδο και κάθοδο, και να φτιάχνουν ανά δυο με τρία χιλιόμετρα λίγα μέτρα δρόμου στο ένα ρεύμα. Το θέμα είναι ότι είχε τον κόκκινο σηματοδότη με χρονοδιακόπτη που περιμένεις. Και αυτό έχει αποτέλεσμα αρνητικό και χάσιμο χρόνου. Έχω περάσει επαρχία αρκετή και δεν έχω καταλάβει τίποτα από αυτή την χώρα.

Και εκεί που οδηγώ σε μια βαρετή ευθεία μου αναβόσβηνε η ένδειξη του ABS. Πατώντας φρένο να σταματήσω δυσκολευόταν η μηχανή και ήθελε πολύ δύναμη για να σταματήσω. Σταματώ στην άκρη, σβήνω διακόπτη και ξανά ανάβω. Βάζω μπρος και είχε σβήσει όλα οκ. Εντάξει μπορεί να κόλλησε υπέθεσα. Μετά από κάποια μέτρα πάλι τα ίδια. Σταματώ ξανά και παίρνω τον μηχανικό μου τηλέφωνο. Του λέω την περίπτωση και με καθησυχάζει λέγοντας ότι μπορεί να έχει πιάσει βρώμα ο αισθητήρας του ABS.

Ωραια εγω ειμαι στην μεση του ταξιδιού και τώρα θέλω να περάσω σύνορα και να μπω πάλι Ρωσία στο Kaliningrad-Καλινινγκραντ. Του λέω να φτάσω με το καλό και θα τον πάρω πάλι τηλέφωνο. Συνεχίζω και μετά από λίγα χιλιόμετρα, τραγουδούσα χριστουγεννιάτικα τραγούδια!!! Γιατί;; Πρώτη φορά στο καντράν των οργάνων έβλεπα να αναβοσβήνουν τόσες ενδείξεις. Από το ξεκίνημα του ταξιδιού, είχε καεί ένα μικρό λαμπάκι μπροστά στα φώτα, και η ένδειξη ήταν συνέχεια εκεί για να την βλέπω, αναβόσβηνε η ένδειξη βενζίνης, σταθερά αναμμένο ήταν το κόκκινο τρίγωνο, και δίπλα η ένδειξη ABS είχε τρελαθεί. Όλα αυτά μου θύμιζαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο!!!

Στάση για βενζίνη και ανασυγκρότηση. Τώρα έχω διπλό άγχος… ένα για την μηχανή και το άλλο για τα σύνορα και πάλι.

[magelanos 1]

Δεν πρέπει μου χαλά η διάθεση, το κλειδί στο διακόπτη, πάτημα στο κουμπί της μίζας, και πάλι οι ρόδες της <Κ> ρολαρουν σε ξένα εδάφη. Φτάνω σύνορα και είχε μια μικρή ουρά, δεν περνώ μπροστά και περιμένω. 14:30 στην καρδιά του μεσημεριού, περνώ τον έλεγχο στην πλευρά της Λιθουανίας. Τα σύνορα των δυο χωρών αναμεταξύ τους, τα σηματοδοτούσε ένας ποταμός. Και περνώντας την γέφυρα περίπου στην μέση ξεκινούσε ουρά.



Προσπερνώ νταλίκες, αυτοκίνητα και προχωρώντας μπροστά, από μια σκοπιά, πετάγεται μια ρωσίδα και με σταματά. Διαβατήριο και με το που βλέπει ότι είμαι ξένος, μου κάνει νόημα να πάω πίσω στην ουρά. Εκείνη την στιγμή μου ήρθε να την ρίξω στο ποτάμι. Μου ήταν αδιανόητο να πάω πάλι πίσω, δεν θα ξεμπέρδευα σήμερα με τίποτα. ξεκινώ για πίσω και μετά από είκοσι οχήματα περίπου, χώνομαι ανάμεσα σε ένα κενό που βρήκα. Αν μου πουν τίποτα θα πάω ποιο πίσω. Τελικά ο Λιθουανος πίσω μου δεν είπε τίποτα.

Βγάζω κράνος σβηστός, και το μόνο που κάνω είναι να τσουλώ με την μηχανή στην μικρή κλήση που είχε η γέφυρα. Το τρελό και σπαστικό ήταν ότι η ουρά ήταν μόνο από ξένους εκτός Ρώσους. Όταν η γκόμενα στην σκοπιά έβλεπε αυτοκίνητο η φορτηγό με ρωσικές πινακίδες, του έκανε νόημα και περνούσε μπροστά, με τραγικό αποτέλεσμα την απίστευτη καθυστέρηση σ’εμας. 3 ώρες και 30 λεπτά για να περάσω τα σύνορα, μη πω τίποτα τώρα. Μέχρι και ότι η βίζα ήταν πλαστή, ήθελαν να με κάνουν να πιστέψω. Πέντε άτομα κοιτούσαν ξανά και ξανά το διαβατήριο. Η χαρτουρα ίδια κ’εδώ.

[magelanos 1]

Εντάξει από Ρωσία είχε σφραγιστεί ξανά τι άλλο ήθελαν.
Ανοίγει ο φύλακας μια μεταλλική καγκελόπορτα, για να βγω έξω. Αυτά ήταν τα σύνορα, λες και αποφυλακιζόσουν από τον κορυδαλλό ένιωθα.



Και αμέσως προσγειώνομαι στην ρωσική πραγματικότητα. Πόση διαφορά τελικά υπάρχει από την μια πλευρά στην άλλη!!! Και όμως ναι υπάρχει και μάλιστα μεγάλη. Πέρασα πάλι με την <<μηχανή του χρόνου>> σε άλλη εποχή. 20 με 30 χρόνια πίσω τα μάτια μου αποτύπωναν τις εικόνες που περνούσαν από μπροστά μου και ζούσα αυτή την στιγμή!!!

Από τα σπίτια, αυτοκίνητα, και το φτωχικό ντύσιμο των ανθρώπων, καταλαβαίνεις ότι ζεις άλλη εποχή. Αλλά ας ξεκινήσω το Καλινιγκραντ με περιμένει. Η πρώτη πόλη που συναντάς στα σύνορα είναι η Sovetsk με αρκετό κόσμο, αλλά αδιάφορη από τα απαράδεκτα μπλοκ πολυκατοικιών. Ο δρόμος όλο λακκούβες, που διασχίζει την πόλη, και με πέτρες σφηνωτες, με αποτέλεσμα να κοπανιέμαι ολόκληρος. Βγαίνοντας από την πόλη συναντώ τον Α216-Ε77 πολύ καλός δρόμος. Στην επόμενη πόλη την Bol’Sakovo πάλι με αυτές τις σφηνωτες πέτρες ο δρόμος, σταματώ σε μνημείο του πολέμου να βγάλω φωτογραφία.





Από το πουθενά σκάει μπροστά μου ρώσος, να μου μιλά στην γλώσσα του και να μην καταλαβαίνω τίποτα. του λέω πάω Καλινινγκραντ και μου έδειχνε από πού. Αλλά άρχισε να μου δείχνει με τα χέρια του ότι ήθελε ρούβλια. Άρχισα να τον αγνοώ δείχνοντας του ότι θέλω να βγάλω φωτογραφία, αλλά αυτός με σκούντησε στο χέρι και μου ζητούσε ρούβλια. Οκ κουμπώνω πρώτη και για σας.

[magelanos 1]

Συναντώ τον Α229-Ε28 που είναι αυτοκινητόδρομος σε άριστη κατάσταση. Κάνω στάση για μια φωτογραφία και βλέπω μια στάση λεωφορείου εγκαταλειμμένη φαινόταν από την πρασινάδα και τα χόρτα που είχε γύρω.



Όμως πάνω στην στάση είχαν αφήσει λουλούδια και υπήρχε μνημείο με κεριά. Κάτι κακό είχε συμβεί εδώ!!!



Επόμενη στάση έκανα όταν είδα μια έκταση με μηχανές άντλησης πετρελαίου, όπου δούλευαν ασταμάτητα.


Τι κυλά κάτω από τα πόδια μου αυτή την στιγμή!!!

[magelanos 1]

Φτάνω στην είσοδο της πόλης, και πριν τα κιόσκια σαν διόδια σταματώ σε βενζινάδικο.



Στην Ρωσία σε πολλές πόλης μπαίνοντας συνάντησα πολλά τσεκ-ποιντ της αστυνομίας. Συνήθως σταματάμε οχήματα για έλεγχο. Μια φορά έτυχε να με σταματήσουν επειδή η λάμπα είχε καεί και δεν είχα αναμμένα φώτα. Βάζω βενζίνη περνώ τα κιόσκια της αστυνομίας, και μπαίνω κέντρο. Σταματώ βγάζω GPS και κατεύθυνση προς το ξενοδοχείο.

Αρκετή κίνηση πλακόστρωτο οι δρόμοι και είχα τεράστιο άγχος με τις ράγες του τραμ. Ήταν επικίνδυνο, περνούσα από πάνω κινιόντουσαν, και φοβόμουν μην γλιστρήσω. Είδα όμως πολύ νεολαία παντού σε πλατείες και δρόμους. Φτάνω στο ξενοδοχείο 19:00 το Moskva Hotel. Είναι άριστο και με ιδιωτικό παρκινγκ που δεν πληρώνεις, ναι όντως είναι γεγονός!!! Βγαίνω με τα πόδια, και περπατώ τον κεντρικό δρόμο έξω από το ξενοδοχείο μέχρι την κεντρική πλατεία της πόλης με την όμορφη εκκλησία.

[magelanos 1]

Κυκλοφορούν αρκετοί με μηχανές, και μάλιστα σε παρέες. Είδα μαζεμένα καμιά 15αρια άτομα σταματημένα στην πλατεία και τα έλεγαν. Η πλειοψηφία ήταν καστομ και σουπερ σπορ.





Κλασικά μπήκα σε κεντρικό φαγάδικο φαστ φουντ, για να φάω. Νεολαία και γυναίκες απίστευτης ομορφιάς παντού. Στο μενού είχαν ένα ρόφημα με την ονομασία φραπέ. Όπα λέω λες; Αλλά καμιά σχέση. Κάτι σαν παγωμένο μιλκ σέικ ήταν, και μάλιστα τόσο παγωμένο που μου πάγωσε το κεφάλι. Έχει νυχτώσει και τα φώτα κάνουν την διαφορά.

[magelanos 1]

[magelanos 1]

22-8-11-ΔΕΥΤΕΡΑ:
Η βροχή που έπεφτε όλη την νύχτα και συνεχίζει, με κάνει να μην θέλω να βγω από τα σκεπάσματα. Είμαι και αρκετά κρυωμένος και δεν κάνω τίποτα. αποφασίζω ποιο αργά να πάω για πρωινό, χαπακώνομαι και την πέφτω για ύπνο. Η ώρα περνά και βγαίνει ήλιος 17:00 το απόγευμα. Το Kaliningrad-Καλινιγκραντ η Koningsberg-Κενινγκσπεργκ η τελευταία σημαντική πόλη που ιδρύθηκε από τον Ottokar II της Βοημίας και τους ιππότες του Τευτονικού Τάγματος διατηρώντας το όνομα αυτό μέχρι το 1946 όταν ολόκληρη η Ανατολική Πρωσία προχώρησε στην ΕΣΣΔ.

Είμαι καλύτερα και βγαίνω βόλτα. Πάω για φαγητό και μετά συνεχίζω την βόλτα μου.



Μια συννεφιά μια ήλιο ο καιρός αλλάζει συνέχεια. Φτάνω σε ένα μεγάλο πάρκο με λίμνη, και ένα μεγάλο μνημείο.

[magelanos 1]

Με μια φλόγα να μην σβήνει ποτέ και ένα τσιμεντένιο στύλο, γραμμένο με ονόματα στρατιωτών που χάθηκαν στον πόλεμο..

[magelanos 1]

Γενικά είχε διάφορα μνημεία μέσα στο πάρκο.

[magelanos 1]

Μετά σκέπτομαι να χαθώ στις φτωχογειτονιές της πόλης, να δω από κοντά αυτά τα κακόγουστα τσιμεντένια κουτιά, που σε αυτά στοιβάζονται οικογένειες υπό άθλιες συνθήκες.

[magelanos 1]

Πράγμα και επικίνδυνο, την στιγμή που μόνο εγώ κυκλοφορούσα σαν τουρίστας σε αυτά τα στενά. Είδα μεθυσμένους να βγαίνουν μέσα από ετοιμόρροπα σπίτια, αλλά και σε απομονωμένα αλσύλλια, όπου καταφεύγουν για να ποιούν.

[magelanos 1]

Εντάξει ήταν επικίνδυνο αυτό που έκανα, θα μπορούσε να είχε συμβεί το οτιδήποτε κακό. Ευτυχώς βγήκα αλώβητος, και ξανά στο τουριστικό κέντρο.



Περνώντας τον ζωολογικό κήπο υπήρχε ένα άλλο πάρκο, με παιδική χαρά, εκκλησία, μουσική, και θεατρική σκηνή για εκδηλώσεις, και τι άλλο; Νεολαία παντού…

[magelanos 1]

Εντάξει είδα και κάτι ηλικιωμένους που έπαιζαν σκάκι στα παγκάκια. Επιστρέφω σιγά στο ξενοδοχείο, σκεφτόμενος ότι αυτό το Ρωσικό μικρό και ξεκομμένο κομμάτι γης, από την υπόλοιπη και αχανείς Ρωσία είναι που με κέρδισε. Άξιζε τον κόπο να επισκεφτώ το ωραίο Καλινινγκραντ. Στο ξενοδοχείο παίρνω τηλέφωνο μια φίλη μου στην Αθήνα, για το αν μπορούσε να βρει μια αντιπροσωπεία BMW και σέρβις στην Πολωνία, γιατί είναι από Πολωνία και θα μπορούσε να συνεννοηθεί καλύτερα.

Όντως μου βρήκε και έκλεισε ραντεβού στο Gdansk που δεν θα θέλω και πολλά χιλιόμετρα να κάνω. Μου είπε ότι εκεί οι άνθρωποι μιλούν αγγλικά και θα είμαι εντάξει. Αλλά τους είπε για το πρόβλημα, και είπαν θα το βάλουν στον εγκέφαλο για να δουν ακριβώς. Μιλώ και με το συνεργείο που την πάω, και αυτός είχε ψαχτεί και είχε βρει συνεργείο στην Βαρσοβία. Μου λέει αν δε βρω άκρη να πάω εκεί. Τον ευχαρίστησα και θα περίμενε τηλέφωνο μου να μάθει τι έγινε.

[magelanos 1]

23-8-11-ΤΡΙΤΗ (PL-Bydgoszcz 334χιλ)

9:20 αναχωρώ από την πόλη του Καλινινγκραντ, και γενικά αποχαιρετώ την Ρωσία, έστω και αυτή τη μικρή γεύση που πήρα, ήταν ικανή να με κάνει να θέλω να έρθω ξανά.. δεν ξέρω πότε αλλά θα ήθελα!!!





Με τον Α194 και σύντομα φτάνω στα σύνορα με Πολωνία 10:30. Ουρά με πολωνούς μπαίνω μπροστά, αλλά όχι και στην αρχή. Δεν ήθελα να ακούσω τίποτα περίεργο. Είχε μια καθυστέρηση αλλά εντάξει ξεμπερδεύω, πέφτουν οι τελευταίες σφραγίδες στο διαβατήριο και περνώ σε άλλη χώρα. Μια καθυστέρηση στα Πολωνικά σύνορα, γιατί έψαχναν πολύ τα αυτοκίνητα.

Ευγενέστατοι οι Πολωνοί αστυνομικοί, και μιλούσαν αγγλικά. Φεύγω με τον επαρχιακό 54 για Elblag. Συνεχίζω με τον 7-Ε77 και 10χιλ πριν φτάσω στο Gdansk βλέπω την αντιπροσωπεία της BMW. Και μάλιστα είμαι άγγλος στο ραντεβού, γιατί κέρδισα μια ώρα μπαίνοντας Πολωνία. Οι άνθρωποι πολύ φιλικοί με ρώτησαν αν θέλω κάτι και περίμενα στον χώρο υποδοχής πελατών. Μετά από τρεις ώρες δεν είχαν κάνει κάτι, γιατί διαγνώστηκε τρόμπα φρένου τελειωμένη. Και τι κάνω;

Η απάντηση ήταν ότι δεν έχουν ανταλλακτικό, και θα αργήσει, το κόστος μεγάλο, και το βασικότερο ότι δεν είχαν γνώσεις πάνω σε αυτές τις μηχανές. Καθάρισαν τον αισθητήρα του ABS, βγάζοντας την ρόδα, σύνδεσαν την μηχανή στον εγκέφαλο, και μου εκτύπωσαν τα αποτελέσματα και μου τα έδωσαν. Μου λένε αφού θα περάσεις από Γερμανία, καλό θα ήταν να σταματήσεις εκεί και να δείξεις τα αποτελέσματα, και θα σου πουν. Ήταν ένας με GS 1200 και το είχε φέρει για σέρβις. Μου έκανε την ερώτηση από πού είμαι, και απαντά πολύ μακριά!!! Όταν όμως του λέω από που επιστρέφω, ε τότε απλά κρατούσε το κεφάλι του…

Στην ερώτηση μου πόσο κάνει; Γέλασαν… μα φυσικά τίποτα, δεν σου φτιάξαμε κάτι!!!